Gelezen (geloofsopbouwend)

[Johann Gottfried Walther]

Niet gelezen maar gehoord:

"De belofte van het Evangelie dat is, eenvoudig gezegd: Christus Jezus, het Lam van God, wordt zondaren zonder onderscheid aangeboden, met de oproep erbij, ontvang Hem.
Dit is de belofte van het Evangelie. De belofte van het Evangelie, je mag ook zeggen, de aanbieding van het Evangelie. De aanbieding van Christus in het Evangelie.
De aanbieding van Jezus Christus, de Zoon van God, het Lam van God, dat Zich de zonde laat toerekenen, dat voor de zonde heeft betaald. De aanbieding van deze Heere Jezus, aan alle hoorders van het Evangelie. Dat is de belofte van het Evangelie, zie het Evangelie biedt Christus aan, wijst Christus aan, het Evangelie brengt Hem zeer nabij, met de liefelijke oproep erbij: O geloof in Hem! Ontvang Hem! En wie Hem ontvangt, die mag worden verkondigd: al uw zonden zijn u vergeven! Zie, de Heere Jezus moet alle hoorders worden aangeboden, alle hoorders, berouwvolle hoorders, niet berouwvolle hoorders, overtuigde zondaren, niet overtuigde zondaren, alle hoorders van het Evangelie, u allen!
U allen wordt de Heere Jezus aangeboden, voorgesteld, ook zij bij wie de zonden niet wegen, jawel want weet je vaak zij die zeggen dat de zonden niet wegen zijn vaak mensen bij wie de zonden wel weegt, en zij die vaak zeggen dat ze geen berouw over de zonde hebben, zijn vaak die wel brouw over de zonde hebben, maar zij kunnen het er zelf niet voor houden.
Daarom aan alle hoorders van het Evangelie: moet Christus worden voorgesteld, aangewezen en ook worden aangeboden, met de oproep erbij: geloof in deze Heere Jezus"

Ds. B.L.P. Tramper, Waarder

[J.C. Philpot]

Gods liefde voor de mensheid geopenbaard in de vleeswording

Dank zij God, door wie wij zulk een overvloedige vertroosting hebben in deze pelgrimstocht, deze ballingschap, deze tegenwoordige ellende. Ik heb u vaak vermaand nooit te vergeten dat wij pelgrims zijn, ver van ons vaderland, erfgenamen die uit ons erfdeel verdreven zijn. Want wie nooit verlatenheid ervaren heeft, kan geen vertroosting kennen. En daarom zoeken de mensen die in de wereld leven, verzonken in haar bezigheden, niet naar genade, omdat zij hun ellende niet voelen. Maar luister, gij tot wie het gezegd wordt, en niet tevergeefs: "Weest stil en weet hoe genadig de Heere is." Luister, gij die door wereldse belangen niet wordt weerhouden; luister, gij die werkelijk weet wat ballingschap betekent. Hier is uw vertroosting: hulp is uit de hemel gekomen! "De goedertierenheid en liefde van God jegens de mensen is verschenen" (Titus 3:4).

De goedertierenheid was er altijd, want des Heeren barmhartigheid is eeuwig; maar zij was verborgen totdat "Zijn liefde jegens de mensen verscheen." Daarvoor was zij beloofd, maar niet gevoeld, zodat velen er niet in geloofden. Maar zie! Hij belooft niet langer vrede, Hij zendt het; Hij voorspelt het niet langer, Hij geeft het ons. God de Vader heeft als het ware een zak vol van Zijn barmhartigheid naar de aarde gezonden: een zak die door Christus' lijden opengescheurd moest worden, opdat de prijs van onze verlossing daaruit zou stromen. Het is slechts een kleine zak, maar hij is vol. "Een Kind is ons geboren," (Jes. 9:6), en toch "in Hem woont al de volheid der Godheid" (Kol. 2:9). Want "toen de volheid des tijds gekomen was" (Gal. 4:4), kwam ook de volheid der Godheid. Hij kwam in het vlees om Zichzelf te tonen aan hen die in het vlees leven; en Zijn liefde jegens de mensheid verscheen, opdat de mensen Zijn goedertierenheid waarlijk zouden kennen. Wat was er beter om Zijn goedertierenheid aan mij te betuigen, dan door mijn vlees aan te nemen — mijn vlees, niet het vlees dat Adam had vóór de val? Wat kon Zijn barmhartigheid zo krachtig verklaren als deze daad, waarin Hij Zich met onze ellende bekleedde? En hoe kleiner Hij Zich maakte, hoe vriendelijker Hij Zich toonde; hoe kleiner Hij voor mij wordt, hoe dierbaarder Hij mij wordt.

Ds. B. van Clairvaux (1090-1153)

[J.C. Philpot]

A Prayer for the New Year

Lord, as we arrive at the cusp of another year’s end,
We feel reluctant to cross the finish line.
For we ought to have run a better race.
Both Thy record book of memory and ours of conscience,

Find us painfully lacking in Scripture’s balances.
We wish we had justified ourselves less and repented more.
We wish we had talked less and communed with Thee more.
We wish we had sinned less and loved Thy Son more.
We wish we had backslidden less and worshiped Thee more.
We wish we had judged others less and served them more.

We can’t understand why Thou has loaded us with so many blessings.
Why hast Thou been so much better to us than we to Thee?
Why hast Thou borne our griefs and carried our sorrows,
And interceded continually, and loved fully, even when chastening us?
Forgive, O Lord, our rewarding of evil for all Thy good.

We pray for grace to run the race of grace better in the year to come,
In and by Thy strength, making mention only of Thy righteousness,
Expecting nothing of ourselves but everything of Thee.
Jesus Christ, enfold us in Thy shepherding arms, pencil Thy image on us,
And ripen us for eternal communion with Thee to Thy Triune glory.

Gebed opgeschreven door ds. J. Beeke

[2e Hans]

"Jezus leerde zijn discipelen niet hoe ze moesten preken, maar hoe ze moesten bidden." (Andrew Murray)

[J.C. Philpot]

Er zei eens iemand die genade en aanneming bij God had verkre­gen: 'God heeft mij een lachen gemaakt; al die het hoort zal met mij lachen.' Toen zei iemand: 'Als je nu bekeerd was, dan zou je niet zo lachen.' Het ant­woord was: 'Als jij het dan nog eens wordt, dan moet je eens probe­ren om het niet te doen.' Het is immers een werk van vrolijkheid des harten. En als er van de heer­schappij der genade is, dan is er niets aan te doen: dan moe­ten wij ons hart eens luchten.

Ds. H. Hofman (1902-1975)
Via weblog ds. P. De Vries

[J.C. Philpot]

De twee voornaamste vragen die gij stelt, betreffen de Bekering en de Uitverkiezing. Wat het eerste betreft (bekering, JCP) – droefheid over zonde maakt daar zeker een deel van uit, doch de mate van gevoelens verschilt van persoon tot persoon, naar gelang van hun verschillende aard en dispositie. Indien dezelfde persoon, wiens gevoelens zeer teer en gevoelig waren op andere gebieden en gelegenheden, zeer koel blijkt te zijn in godsdienstige zaken, dan is dat op zichzelf zeker geen goed teken. Maar gedenk: bekering, in het Grieks, betekent een verandering des harten, en de toets van haar oprechtheid ligt meer in het ons ernstig maken en waakzaam zijn in onze pogingen om ons van zonde te onthouden en bekende plichten te volbrengen, dan in het laten vloeien van vele tranen, welk effect kan voortkomen uit een gevoelige natuur met zeer weinig vaste indruk op het hart en het karakter. Het grote kenmerk, ik herhaal het, van ware bekering, is dat zij een vreze des zonden teweegbrengt en een waakzaamheid tegen dezelve.

Dhr. W. Wilberforce (1759-1833)

[J.C. Philpot]

Kom nu, kleine mens,
keer een ogenblik af van uw dagelijkse arbeid,
ontsnap voor een tijd aan het tumult van uw gedachten.
Leg uw zware zorgen terzijde,
laat uw drukkende beslommeringen wachten,
maak u voor een korte tijd vrij voor God,
en rust een moment in Hem.
Treed binnen in de binnenkamer van uw ziel,
sluit alles buiten behalve God
en datgene wat u kan helpen Hem te zoeken.
En wanneer gij de deur hebt gesloten, zoek Hem.
Nu dan, mijn ganse hart, zeg tot God:
‘Ik zoek Uw aangezicht,
Heere, Uw aangezicht zoek ik.’

(...)

Heere, ik ben zo gebogen dat ik slechts naar beneden kan zien;
richt mij op, opdat ik naar boven mag zien.
Mijn ongerechtigheden zijn boven mijn hoofd gegaan,
zij bedekken mij en drukken mij neer
als een zware last.
Neem deze last, dit bedekking, van mij weg,
opdat de kuil zijn mond niet over mij toesluite.
Laat mij Uw licht onderscheiden,
hetzij van verre of uit de diepte.
Leer mij U te zoeken, en terwijl ik U zoek,
toon Uzelf aan mij,
want ik kan U niet zoeken tenzij Gij mij leert hoe,
en ik zal U nimmer vinden
tenzij Gij Uzelf aan mij openbaart.
Laat mij U zoeken door naar U te verlangen,
en naar U verlangen door U te zoeken;
laat mij U vinden door U lief te hebben,
en U liefhebben in het vinden van U.

Ik belijd, Heere, met dankzegging,
dat Gij mij naar Uw beeld hebt gemaakt,
opdat ik U zou gedenken,
aan U zou denken, en U zou liefhebben.
Maar dat beeld is zo versleten en uitgewist door misdaden,
zo verduisterd door de rook der zonde,
dat het niet kan doen waartoe het geschapen is,
tenzij Gij het vernieuwt en hervormt.
Heere, ik probeer niet tot Uw hoogte op te klimmen,
want mijn verstand is daartoe in geen enkel opzicht gelijkwaardig,
maar ik verlang een weinig te verstaan van Uw waarheid,
die mijn hart reeds gelooft en liefheeft.
Ik zoek niet te verstaan opdat ik geloven zou,
maar ik geloof opdat ik verstaan zou;
en meer nog,
ik geloof dat tenzij ik geloof, ik niet zal verstaan.

Ds. A. (Anselmus) van Canterbury (1033–1109)

[J.C. Philpot]

Niets kan wreedaardiger zijn dan de mildheid die anderen aan hun zonden overlaat. Niets kan barmhartiger zijn dan de strenge berisping die een andere christen in iemands gemeenschap terugroept van het pad van de zonde.

Ds. D. Bonhoeffer

[Delftenaar]

Van hem valt veel te leren.

Zijn lied "door goede machten" zal vorige week tijdens de jaarwisseling veel gezongen of gespeeld zijn. Hij schreef dat lied in een concentratiekamp.

In de boekenkast hier staat nog zijn boek "Leven met elkaar". Mooi om te lezen.

[J.C. Philpot]

We hebben rondgekeken en velen de vraag gesteld: 'Wat dunkt u van den Christus?' Hoeveel duizenden, ja, miljoenen gedachten hebt u al besteed aan satan, aan de wereld, aan uw lusten en begeerlijkheden, terwijl u die aan Christus en aan de belangen van uw eeuwige zaligheid had moeten besteden. O, de dood, het oordeel en de eeuwigheid naderen! Moet u straks sterven zonder deze vraag recht te kunnen beantwoorden?

O, genadeloze wereld! Hoe onwaardig en onbetamelijk zijn uw gedachten van Christus. Een eerzuchtig mens denkt meer aan zijn geld dan aan Christus. Een onzedelijk mens denkt meer aan zijn vuile lusten dan aan Christus. Een dronkaard denkt meer aan zijn volle glazen dan aan Christus. Een vraat denkt meer aan een goed maal eten dan aan Christus. Een trots mens denkt meer aan zichzelf dan aan Christus. lemand die trots is op zijn eigengerechtigheid, denkt meer aan zijn gebeden en aan zijn plichtsbetrachting dan aan Christus. Iemand die trots is op de genade, denkt meer aan een goede gestalte dan aan Christus. lemand die trots is op zijn wijsheid, denkt meer aan zijn schranderheid dan aan Christus. Iemand die trots is op zijn schoonheid, denkt meer aan een mooie gedaante dan aan Christus. O, Zie dan eens hoe Christus door de wereld licht geacht en versmaad wordt.

Ds. R. Erskine (1685-1752)

[J.C. Philpot]

Maar u, gelovigen, 'wat dunkt u van den Christus?' Als u een begenadigde bent, dan zal Christus dierbaar voor u zijn. Dan moet u zich verwonderen over de dwaasheid en onzinnigheid van de wereld, die al haar dingen boven Christus acht en waardeert.

En waarom? De wereld is onkundig van Christus en van zichzelf. Als zij overtuigd was van zonden en ellenden, dan zou zij veel aan een Zaligmaker en aan een Verlosser denken. Als zij haar ziekte kende, zou zij veel aan een Medicijnmeester denken. Als zij haar naaktheid kende, zou zij veel aan een kleed denken om haar naaktheid te bedekken. Als zij haar onreinheid kende, zou zij veel aan een fontein denken, waarin zij gewassen zou kunnen Worden. Als zij haar diepe schuld aan de Goddelijke rechtvaardigheid kende, en haar machteloze toestand om daaraan te voldoen, dan zou zij veel aan een Borg denken om haar schuld betaald te krijgen. Als zij Hem kende, dan zou zij de Heere der heerlijkheid niet verachten.

Hoe het ook zij, het is u allen bekend dat u deze vraag wordt gesteld. En ook dat u deze vraag aan uzelf moet stellen, in de tegenwoordigheid van God, tot ontdekking van wat u bent en waar u staat: 'Wat dunkt u van den Christus?'

Ds. R. Erskine (1685-1752)

[Johann Gottfried Walther]

"Het ongeloof in Gods vermogen om iemand in het bijzonder zijn zonden te vergeven, wordt door de meerderheid van de zondaars niet als zonde beschouwd, maar zelfs als deugd en nederigheid. Zij weten niet dat God geëerd wordt door geloof en onteerd door wantrouwen en ongeloof. Daarom zeggen ze aan het begin van hun bekering allemaal: 'God kan mij onmogelijk vergeven, ik heb het te bont gemaakt' (...) Daarom is het noodzakelijk om mensen te tonen dat dit ongeloof juist een grote zonde is. "

Johannes Gossner (1773 - 1858)

[J.C. Philpot]

Hij die de betekenis van de Schrift wil geven, en deze niet uit de Schrift neemt, is een vijand van de Schrift.

Ds. A. Augustinus, De doctrina Christiana

[DDD]

Wel bijzonder.

Want bisschop Augustinus staat nu juist om zijn allegorische bijbeluitleg bekend. Zo zie je maar. Het uitgangspunt kan goed zijn, maar het op jezelf toepassen is niet altijd even eenvoudig.

[Johann Gottfried Walther]

Wel bijzonder.

Want bisschop Augustinus staat nu juist om zijn allegorische bijbeluitleg bekend.

Dat klopt niet helemaal. Hij heeft wel eens een allegorische uitleg, maar juist veel vaker een letterlijke uitleg.

Iemand schreef over Augustinus en Genesis:
"Augustinus is zeker een voorstander van een allegorische lezing, maar dat steeds als onderdeel van een dubbele lezing: historisch én allegorisch."