Romans en fictie

[Dodo]

(...)
Alleen de titel vind ik jammer. Sowieso is het negatieve van de oorspronkelijke titel (to kill) omgekeerd naar positief (spaar), maar wat is een spotvogel? Wij kennen dat helemaal niet. Ik denk dat ze vooral de alliteratie mooi vonden.

Dan denk ik dat de symboliek van de titel volledig aan je voorbij is gegaan: het beschermen van onschuld. Dat maakt de titel in mijn ogen allesbehalve jammer.

Ik begrijp de symboliek wel, maar deze titel heeft geen betekenis in het Nederlands. Het is geen bestaande uitdrukking.

[Edelweiss]

(...)
Alleen de titel vind ik jammer. Sowieso is het negatieve van de oorspronkelijke titel (to kill) omgekeerd naar positief (spaar), maar wat is een spotvogel? Wij kennen dat helemaal niet. Ik denk dat ze vooral de alliteratie mooi vonden.

Dan denk ik dat de symboliek van de titel volledig aan je voorbij is gegaan: het beschermen van onschuld. Dat maakt de titel in mijn ogen allesbehalve jammer.

Ik begrijp de symboliek wel, maar deze titel heeft geen betekenis in het Nederlands. Het is geen bestaande uitdrukking.

Dat vind ik persoonlijk het jammere van vertalingen: hoewel men echt hun best doet, gaat er regelmatig toch essentie verloren. Dan krijg je een prima en soms ook bewonderingswaardige benadering, maar dan is het 't toch net niet.

[Herman]

Ik las De Kwekeling van Hans Werkman. Altijd leuk om een blog te maken: De Kwekeling

[Vrouwke]

Dat van Gerrit Achterberg en de koffie..
Komt dat voor in 1 van zijn gedichten of is het een bekende uitspraak van hem?
Weet jij dat?

[Herman]

Dat van Gerrit Achterberg en de koffie..
Komt dat voor in 1 van zijn gedichten of is het een bekende uitspraak van hem?
Weet jij dat?

Nee, het gaat terug op een biografie van Wim Hazen. In een gedeelte over zijn vriendschap met ds. J.T. Doornenbal staat dit vermeld:

"Urenlang konden de dichter en de dominee, de beide kruisdragers, zwijgend tegenover elkaar in de studeerkamer van de oude vervallen pastorie, "het oude spookhuis" zitten. Later, toen het pand op instorten stond en vervangen moest worden, zou Doornenbal schrijven: "Het was ook het enige huis in Nederland, waarin mijn ook al overleden vriend, Gerrit Achterberg, langer dan één dag wou wezen, behalve dan natuurlijk in het zijne. Van de studeerkamer zei hij eens lang geleden, op zijn eigen wijze: "Hier hangt een oude stilte!" (…) Ik heb eenmaal mijn goede vriend, de dichter Gerrit Achterberg horen zeggen [over] het boek Koningskinderen van Rijnsdorp: "Je proef de godsvrucht zelfs in de koffie die gedronken wordt."

Je kunt hier diverse hits van vinden op digibron.

[Vrouwke]

Weer wat geleerd, dank je wel..!

[Dodo]

In de afgelopen week heb ik Broer Ezel, door Liesbeth Goedbloed, gelezen.
Het is een bizar verhaal. Anna gaat met een pakezel een tocht maken door Italië. Het doel van de tocht wordt gaandeweg duidelijker, maar helemaal begrijpen hoe ze hierbij komt doe ik niet. Je leest mee met haar gedachten, en die buitelen over elkaar heen met allerlei zinnetjes uit de bijbel. Ze probeert in het reine te komen met de dood van haar broertje, toen ze beiden nog kind waren. Maar is hij wel dood, vraag ik me af, want hij komt toch nog een paar keer voor. Of is dat een wensdroom?
Ik weet niet wat ik er van moet vinden. Mooi? Nee, niet echt. Intrigerend? Ik weet niet, zou je een boek niet min of meer moeten kunnen begrijpen als je het leest? Als je het uit hebt en je vraagt je af wat je nu eigenlijk hebt gelezen... dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Kan iemand me op weg helpen?

[Zita]

In de afgelopen week heb ik Broer Ezel, door Liesbeth Goedbloed, gelezen.
Het is een bizar verhaal. Anna gaat met een pakezel een tocht maken door Italië. Het doel van de tocht wordt gaandeweg duidelijker, maar helemaal begrijpen hoe ze hierbij komt doe ik niet. Je leest mee met haar gedachten, en die buitelen over elkaar heen met allerlei zinnetjes uit de bijbel. Ze probeert in het reine te komen met de dood van haar broertje, toen ze beiden nog kind waren. Maar is hij wel dood, vraag ik me af, want hij komt toch nog een paar keer voor. Of is dat een wensdroom?
Ik weet niet wat ik er van moet vinden. Mooi? Nee, niet echt. Intrigerend? Ik weet niet, zou je een boek niet min of meer moeten kunnen begrijpen als je het leest? Als je het uit hebt en je vraagt je af wat je nu eigenlijk hebt gelezen... dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Kan iemand me op weg helpen?

https://npo.nl/start/serie/het-vermoede ... d/afspelen hier is een interview met Liesbeth Goedbloed, naar aanleiding van haar eerste roman.
Ik heb onlangs haar tweede boek besteld. In mijn studententijd zat ik met haar op een studiekring, en ik was benieuwd hoe haar schrijverscarriere was verlopen. Toen was al wel duidelijk dat ze haar reformatorische opvoeding als min of meer traumatiserend had ervaren. Ik begreep dat ze intussen oud-katholiek is. De omschrijving van 'Zonder ons geen nieuwe dag' sprak mij meer aan dan 'Broeder Ezel'. Maar beide dus nog niet gelezen.

[Mannetje]

Een deel van onze jeugd hoorden we (Liesbeth en ik) dezelfde preken. Als ik dan lees hoe zij dat heeft ervaren vraag ik mij af wie er niet goed geluisterd heeft...

[Dodo]

Een deel van onze jeugd hoorden we (Liesbeth en ik) dezelfde preken. Als ik dan lees hoe zij dat heeft ervaren vraag ik mij af wie er niet goed geluisterd heeft...

Inderdaad. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat ze haar eigen jeugd hierin verwerkt.
In Broeder Ezel beschrijft ze het gezin waar de hoofdpersoon in geboren is, dat lijkt ook volstrekt niet op het gezin van de schrijfster. Dus de rest zal mogelijk ook niet autobiografisch zijn.
Ik vraag me ook af hoeveel niet-kerkelijke mensen de verwijzingen naar de bijbel en de tale Kanaäns zullen begrijpen.

[Zita]

Een deel van onze jeugd hoorden we (Liesbeth en ik) dezelfde preken. Als ik dan lees hoe zij dat heeft ervaren vraag ik mij af wie er niet goed geluisterd heeft...

Inderdaad. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat ze haar eigen jeugd hierin verwerkt.
In Broeder Ezel beschrijft ze het gezin waar de hoofdpersoon in geboren is, dat lijkt ook volstrekt niet op het gezin van de schrijfster. Dus de rest zal mogelijk ook niet autobiografisch zijn.
Ik vraag me ook af hoeveel niet-kerkelijke mensen de verwijzingen naar de bijbel en de tale Kanaäns zullen begrijpen.

Ik heb de eerste helft van het filmpje dat ik hier gisteren deelde gekeken. Het boek is niet autobiografisch. Ze heeft zelf geen overleden broertje oid. Maar het element van altijd falen en angst haalt ze wel uit haar refo-jeugd.
Ik weet niet of er in de rest van het filmpje nog meer volgt over de interpretatie. Ik denk niet dat ik het verder kijk. Liesbeth en ik zaten ruim twintig jaar geleden al niet op dezelfde golflengte en ik voel hetzelfde gevoel als toen weer bovenkomen.
In deze recensie zit ook wel wat duiding van de zaken die jij gisteren noemde: https://www.nd.nl/cultuur/boeken/543795 ... -goedbloed

[Herman]

Een deel van onze jeugd hoorden we (Liesbeth en ik) dezelfde preken. Als ik dan lees hoe zij dat heeft ervaren vraag ik mij af wie er niet goed geluisterd heeft...

Het is interessanter om niet te beoordelen wie er juist geluisterd heeft, maar de mogelijkheid open houden dat mensen met een ander karakter een boodschap heel anders oppikken. Dan doe je de ander meer recht, dan te constateren dat ze niet goed heeft geluisterd. Ik ben ook altijd met mezelf in gevecht over hoe ik vroeger naar preken luisterde. Aan de ene kant zijn er oprechte gevoelens van verwarring, aan de andere kant kan ik uitspraken en toen vastgestelde contradicties inmiddels beter begrijpen en ze ook juist vinden. Dat laatste leer ik zowel vanuit mijn persoonlijk leven, als uit de theologiegeschiedenis.

[merel]

Een deel van onze jeugd hoorden we (Liesbeth en ik) dezelfde preken. Als ik dan lees hoe zij dat heeft ervaren vraag ik mij af wie er niet goed geluisterd heeft...

Het is interessanter om niet te beoordelen wie er juist geluisterd heeft, maar de mogelijkheid open houden dat mensen met een ander karakter een boodschap heel anders oppikken. Dan doe je de ander meer recht, dan te constateren dat ze niet goed heeft geluisterd. Ik ben ook altijd met mezelf in gevecht over hoe ik vroeger naar preken luisterde. Aan de ene kant zijn er oprechte gevoelens van verwarring, aan de andere kant kan ik uitspraken en toen vastgestelde contradicties inmiddels beter begrijpen en ze ook juist vinden. Dat laatste leer ik zowel vanuit mijn persoonlijk leven, als uit de theologiegeschiedenis.

Dat denk ik ook, Kan het zijn @mannetje dat jij rechtlijnig bent en zwart/wit in wat goed en fout is? En zij is misschien erg gevoelig?

[Dodo]

Wij hebben iets dergelijks in de schoonfamilie. Een zus stelt dat er vroeger met [grote nare woorden] werd gedreigd, de rest van het gezin weet niet waar ze het over heeft. Is dat alleen perceptie? Ik ken de kerkelijke gemeente waar het over gaat, dezelfde als waar Mannetje het over heeft, en Liesbeth dus ook, niet zo. Ik kan het me eigenlijk niet voorstellen.

[DDD]

De ene persoon is gevoeliger dan de andere.

Het kan toch prima allebei waar zijn?