Eenwording met de GGiN is lastig. Alhoewel het in theorie geen probleem moet zijn. De rechtse gemeenten in de GG lijken veel op de GGiN en zij kunnen het verschil ook dragen. Het is denk ik vooral onwil wat een stukje mooier verwoord wordt.Job schreef: ↑28 okt 2024, 12:47 In de slipstream van de zondagervaring van @Huisman kwamen er wat reacties. Deze van mij, ik verhuis 'em hier even heen:
Toch is wat hier zoal gedeeld wordt, tenzij men groot geloof heeft, een belangrijke reden dat we eenwording als of met kerken ter rechterzijde wel kunnen vergeten. De GGiN bijvoorbeeld zullen vermoedelijk niets (meer) herkennen in gemeenten aan de linkerzijde van de Gereformeerde Gemeenten en kijken wel uit om zich ermee te verbinden. Sorry, maar dat begrijp ik nog ook. Zij importeren dan verdeeldheid. En in sommige gevallen een stuk leer en leven wat onherkenbaar is.
Ik zou trouwens niet voor m'n rekening durven nemen wat nogal eens gezegd wordt: dat dergelijke gemeenten er altijd op die wijze zijn geweest maar dat het rechterdeel verrechtst. Dat laatste zal ook vast gebeuren, maar er zijn óók beslist gemeenten die met zevenmijlslaarzen van ons weg aan het groeien en lopen zijn.
Ik wijt dat overigens ook aan het het letterlijk links laten liggen van een deel van die gemeenten in het beroepingswerk. Ik weet het: een deel ervan beroept uiterst selectief, maar er zijn ook kansen genoeg geweest voor middenpredikanten om bijv. een gemeente als Oostkapelle te gaan dienen en daar een stuk herderlijke leiding te geven. Ja, dit klinkt rationeel. Maar ben steeds meer gaan geloven dat het verstand en gevoel voor een behoorlijk deel bepalen welke beslissingen er op beroepen volgen.
Welke dominee voelt de nood van een gemeente als Oostkapelle?
Dat het rechtse deel rechtser wordt geloof ik niet zo. In iedergeval niet in duidelijk meetbare zaken zoals verzekeren en inenten. Qua prediking zie ik het ook niet terug als ik bijvoorbeeld GH kersten vergelijk met dominees die nu als rechts bekend staan.
Ik geloof niet dat een dominee zelf kiest naar welke gemeente hij gaat. Wel dat het gevoel meespeelt. Onze dominee voelde de nood van het vacant zijn van onze gemeente heel sterk. Je kan zeggen het is maar een gevoel. Aan de andere kant hij voelde het bij maar 1 gemeente. Een roeping hoeft niet altijd spectaculair te zijn.
Stel een dominee zou volledig zelf kiezen naar welke gemeente hij wil. Hoe aantrekkelijk is het om als predikant naar een gemeente te gaan waar de kans groot is dat een deel binnen een paar jaar vertrekt? Of in sommige gevallen hoe de voorgaande dominee behandeld is. Als dominee krijg je al snel de schuld of nog erger verwijten.