Gereformeerde Gemeenten

[KDD]

Ik vindt het een belangrijke vraag en ben wat aan lezen hierover geweest en zal een stuk plaatsen van ds. L. Vroegindeweij waar hij ook ds. Brakel veel citeert. Dan zal het misschien duidelijk worden. Ik hoop alleen dat er (weer) geen lelijke woorden over gezegd wordt.

[KDD]

Het aanbod van Gods genade en de beloften des verbonds

Het aanbod van genade moeten we dus heel hoog achten. Maar wat kan nu Appelius bedoelen als hij spreekt van eigenlijke beloften, die van de aanbieding van het evangelie, d.w.z. van de aanbieding van Christus in het evangelie, moeten worden onderscheiden. Wij moeten niet voorbij zien, dat hij hier spreekt van eigenlijke beloften. Versta ik hem goed, dan bedoelt hij daarmee beloften, die zonder voorwaarde zijn. Wanneer ik iemand een kist aardappelen beloof, als hij ze komt halen, is dat een voorwaardelijke belofte. Wanneer ik iemand de belofte geef hem een kist aardappelen thuis te zullen brengen, zo is dat een belofte, zonder conditie. Het komt mij voor, doch om daar recht over te kunnen oordelen, zouden we de uitspraak van Appelius in z'n verband voor ons moeten hebben, dat voornoemde schrijver de aanbieding onder de voorwaardelijke beloften rekent. Een voorbeeld van een voorwaardelijke belofte hebben we in Openb. 22:17b: En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet." Dorsten en komen en willen en nemen zijn de voorwaarden. Die aan deze voorwaarden voldoet, kan het water des levens krijgen. Andere voorwaardelijke beloften staan b. v. in Jeremia 18:8: Indien datzelve volk zich van zijn boosheid bekeert, zo zal ik berouw hebben over het kwaad, dat ik hetzelve gedacht heb te doen."

Ook in Ezechiel 18:21: Wanneer de goddeloze zich bekeert van al zijn zonden, die hij gedaan heeft en al Mijn inzettingen onderhoudt, en doet recht en gerechtigheid, hij zal gewisselijk leven, hij zal niet sterven."

Dat zijn beloften, waarvan het heel niet zeker is, dat zij vervuld zullen worden. Maar nu de onvoorwaardelijke beloften of de eigenlijke, zoals Appelius ze noemt. Die worden — als God ze gegeven heeft, altijd vervuld. Zij zijn een verklaring van wat Gjod zeker doen zal. Daarom ben ik het volkomen met Wilhelmus a Brakel eens, die in zijn „Redelijke Godsdienst" ook een hoofdstuk gewijd heeft aan „Het leven des geloofs op de beloften." In dat hoofdstuk schrijft hij in par. 55: , 't Zal nuttig zijn deze vraag te beantwoorden: f men een belofte zich wel niet verkeerdelijk kan toepassen? Antw. Voor een onbekeerde zijn geen beloften in de bijbel; al wat beloften zij zich toe-eigenen, daarin bedriegen zij zich, zij zullen niet komen, (de vervullingen der beloften n.1.) zij zijn zonder Christus, vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende, Ef. 2:12. De gelovigen alleen zijn erfgenamen der beloftenis, Hebr. 6:17. Wie zal dat Brakel tegenspreken? Niemand mag rekenen op de goederen van het genadeverbond, dan die door een waar geloof Christus is ingelijfd. Volgens Zondag 7 vraag 21 is er één stuk nodig om zalig te worden n.1. Christus door een oprecht geloof zijn ingelijfd en al zijn weldaden aannemen. Zonder dat oprechte geloof komt ook de bekommerde of de overtuigde niet in de zaligheid. Terecht zegt Brakel: De gelovigen alleen zijn erfgenamen der beloftenis. En dan zullen wij er goed aan doen niet van de Catechismus af te wijken als deze ons leert in vraag 22 wat een oprecht geloof is. En dit geloof is. het zij onderstreept, een gave Gods. Dus voor de onbekeerden zijn er geen beloften in de Bijbel, tenminste geen eigenlijke, geen onvoorwaardelijke beloften. Nu zijn we echter nog niet klaar met vader Brakel. In hs. XXX par. 14 schrijft hij, dat iedere niet-uitverkorene de zaligheid is beloofd op voorwaarde van bekering en geloof. Daar ben ik het ook weer mee eens en u ook hoop ik. We leren bij Brakel: Het einde dat God voorheeft met den niet-uitverkorenen het Evangelie te laten verkondigen, is om de mens de weg der zaligheid voor te stellen en bekend te maken, om de mens te bevelen die weg in te slaan; om zijn goedheid te tonen, met hem alle beweegredenen voor te stellen en met hem de zaligheid te beloven, indien hij zich bekeert en in Christus waarlijk gelooft, 't welk hij ook doen zou, indien de mens die voorwaarde vervulde, waartoe hij gehouden, en 't welk de menselijke natuur, heilig in Adam geschapen, heeft kunnen doen; volbrengt hij die niet, dat is niet omdat God hem verhindert, of krachten beneemt, maar omdat de mens niet wil. zodat het zijn eigen schuld is." Tot zover Brakel.

Samenvattende zouden we nu moeten schrijven, dat de onbekeerde geen beloften heeft zonder conditie, doch wel beloften heeft met conditie. Want als zelfs de nietuitverkorenen de zaligheid beloofd wordt van Godswege, dan is die belofte zeker aan allen gegeven. Daarom schrijft Calvijn in zijn Institutie, dat de beloften der zaligheid algemeen zijn in boek III, 24, 17. Zij komen niet tot de uitverkorenen alleen, doch zij komen tot allen. God doet zijn beloften aan allen. Hier zijn de eigen woorden van Calvijn; nadat hij geschreven heeft over de tegenstelling van verkiezing en beloften van het evangelie: „Laat ons nu zien of deze dingen tegen elkander strijden, te weten, dat God gezegd wordt van eeuwigheid af ge-ordineerd te hebben, wien hij met zijn liefde omhelzen en tegen wie hij zijn toorn oefenen wil; en dat hij allen zonder onderscheid de zaligheid verkondigt en voorstelt. Ik zeg voorwaar dat ze zeer wel overeenkomen. Want als Hij in zulke voegen zijn beloften doet, zo wil hij niet anders aanduiden, dan dat zijn barmhartigheid openstaat en bereid is voor al degenen, die maar dezelve begeren en verzoeken. 't Welk geen anderen doen dan alleen die, die Hij verlicht. En Hij verlicht die, die hij ter zaligheid verordineerd en geschikt heeft Maar waarom spreekt Hij tot allen in 't gemeen? Hij doet zulks opdat de gewetens der gelovigen te vreedzamelijker zouden rusten, wanneer zij verstaan dat God geen onderscheid maakt tussen de zondaren, indien ze maar geloof hebben; en opdat de goddelozen niet zou-

den klagen, dat zij geen toevlucht hebben, waarheen zij van de dienstbaarheid der zonde hun wijk nemen mochten, dewijl zij de toevlucht, die hen voorgedragen wordt, door hun ondankbaarheid verwerpen. Hieruit volgt dan, nadien hun beiden de barmhartigheid Gods door het evangelie wordt aangeboden, dat het geloof, dat is de verlichting Gods het onderscheid maakt tussen de gelovigen en de goddelozen, zodat de gelovigen de kracht en nuttigheid van het evangelie vernemen en dat de goddelozen daaruit geen vrucht bekomen."

Het lijdt geen twijfel of volgens Calvijn komt God in de aanbieding zijner genade met zijn beloften tot alle hoorders. Men hoeft er maar acht op te slaan, hoe Calvijn, in bovenstaande aanhaling zegt dat God zijn beloften doet aan allen zonder onderscheid, als Hij hen de zaligheid verkondigt en voorstelt. Doch die belofte is voorwaardelijk en niemand slaat er acht op, tenzij de Geest Gods er aan te pas komt. Desniettemin is het van het grootste belang, dat de Christus aan alle mensen wordt aangeboden, gelijk Hij aan alle kinderen der verbonds is beloofd, welke belofte in de doop is betekend en verzegeld. De Doop is immers geen verzegeling van de inwendige genade, maar van Gods beloften. Maar als de prediking de beloften voorstelt en Christus aanbiedt, dan zal zij ook niet mogen vergeten, de weg naar waarheid te tekenen in welke Christus komt tot en in het hart des mensen. Daar zijn voor onbekeerden veel beloften in de H. Schrift, doch het zijn geen eigenlijke d.i. onvoorwaardelijke beloften. Het zijn altijd beloften met een conditie. In Mt. 7 lezen we: „Bidt en u zal gegeven worden".

Dat is een belofte aan onbekeerden, want enkele verzen daarvoor staat: „Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en zijn gerechtigheid." De bekeerden hebben dat gevonden. Maar als we nog onbekeerd zijn en we hebben daar een begeerte naar, wat moeten we dan doen en welke belofte is er dan? Deze belofte: „want een iegelijk die bidt, die ontvangt." Dat is een belofte met een voorwaarde. Maar wie zegt, dat het geen belofte is? De Schrift is vol met ernstig gemeende beloften voor onbekeerden. Daar wil ik nog wel één keer op terugkomen, als u het goed vindt en bij leven en welzijn.

[merel]

Afgelopen week sprak ik een jong meisje uit een grote GG. Zij is 18, ongehuwd en heeft een kind van 2. Zij vertelde dat ten tijde van haar zwangerschap meerdere meisjes van 16 in haar gemeente zwanger waren geweest. Zij heeft in die periode geen predikant of ouderling gezien, kind is niet gedoopt. Zij gaat naar de kerk, maar begrijpt geen woord van de preek. Zij leest de bijbel niet, omdat zij ook die vertaling niet begrijpt. Zij leeft haar leven, zit 2 keer in de kerk, draagt een rok en heeft geen flauw idee waarom zij keuzes maakt.

In dit topic worden treurige discussies gevoerd over ligging van predikanten en spijkerbroeken. Blijkbaar stond niemand in pak of spijkerbroek de betreffende meisjes terzijde. En is dat niet juist waar het misgaat?

Precies. Men zegt dan wel dat er in zo'n GG nog veel eerbied is, maar dat is natuurlijk geen christelijke gemeente zoals die zou moeten zijn. De voorganger is misschien druk met zijn eigen eer. En eerlijk gezegd: gezien het selectiesysteem in de GG is er ook wel wat bijzonders voor nodig om predikanten te houden waar ze horen.

Er zijn echter ook gemeenten binnen de GG die meer weg hebben van hoe het zou moeten.

Dat laatste wil ik best aannemen. Deze grote gemeente en ook de predikant vallen daar zeer zeker niet onder.

[GG links]

@Ad Anker. Als ik je beledigd heb of als ik je verkeerd begrepen heb dan bied ik daarvoor m'n excuses aan. Ik moet niet zo fel reageren. Is voor mij ook weer een leermoment. Ik sta anders in de GG dan anderen maar iedereen heeft recht op zn eigen mening. Nogmaals mijn excuus.

[Marck]

Vanavond eens de topic oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod doorgekeken. Ga ik komende week eens verder doornemen.
Denk wel nuttig.

[Ad Anker]

@Ad Anker. Als ik je beledigd heb of als ik je verkeerd begrepen heb dan bied ik daarvoor m'n excuses aan. Ik moet niet zo fel reageren. Is voor mij ook weer een leermoment. Ik sta anders in de GG dan anderen maar iedereen heeft recht op zn eigen mening. Nogmaals mijn excuus.

Mooi man! Helemaal aanvaard.

[Bertiel]

Het is wel een goede vraag inderdaad. 'Het gaat bij deze onbekeerden vooral om degenen die', staat er in de post van GerefGemlid. Dat betekent dat er verschillende onbekeerden zijn. Dit zijn in de DL dan de onverschillig onbekeerden, maar je hebt ook serieuze onbekeerden. Dat zijn dan bekommerden. Al heb je die ook onder de bekeerden volgens mij.
Dus in een schema zou het zo zijn, ik voeg daar de groepen bekeerden ook aan toe:
1. onbekeerden, onkerkelijk en ongedoopt die in de wereld leven
2. onbekeerden, wel kerkelijk en gedoopt, die er ook niets om geven
3. onbekeerden, kerkelijk en gedoopt die wel serieus zoeken naar Gods wil; bekommerden
4. bekeerden die zichzelf er niet bij kunnen rekenen en geen duidelijkheid hebben; bekommerden
5. bekeerden die verder geleid zijn maar nog met een openstaande rekening over de aarde gaan; Avondmaalgangers (ds. Kriekaard, Saambinder 26-09)
6. bekeerden die zekerheid hebben over hun aandeel in Christus en de vergeving der zonden; Avondmaalgangers; bevestigd volk

Nr. 1: Dat zijn de heidenen. Die bereiken we wel via evangelisatie en zending. Nr. 2 zijn de onverschilligen, de slapers in de kerk, meisjes en vrouwen die een broek dragen, jongeren die op zaterdagavond de plaatsen der ijdelheid bezoeken, ouderen die opgaan in rijkdom en weelde. Deze mensen waarschuwen we voor de toekomende toorn. De nummers 3 is best een grote groep. Het zijn serieuze kerkgangers, er valt een traan bij huisbezoek. Het zijn ook gewilde kandidaten voor ambtsdragerverkiezingen. De nummers 4 zijn eigenlijk dezelfde dan de nummers 3. Alleen in de prediking wordt wel eens onderscheid gemaakt. De nummers 3 horen: het is niet genoeg om naar de kerk te gaan en gedoopt te zijn. Er is een wonder nodig. De nummers 4 horen dat ze van verre staande zijn en dat ze moed moeten houden in al hun zielsverdriet. De nummers 5 en 6 zijn doorgaans de groep Avondmaalgangers die ook dan weer in twee groepen verdeeld zijn. Ik laat de groep buiten beschouwing die wel een Avondmaalgang kennen maar zichzelf bedriegen voor een eeuwigheid. Ook dat heeft een plek in de prediking.

Hoe dan vervolgens de leer van het verbond hier een plek ik kan krijgen is best ingewikkeld. Wie is er in het verbond? 2-6? Voor wie zijn de beloften van het verbond? 4-6? Of 4 toch eigenlijk niet? Maar 2 en 3 horen daar eigenlijk toch ook bij? Ze hebben het teken van het verbond? Maar we moeten de doop niet overwaarderen?

ik zou nog reageren hierop zoals beloofd.
Er zijn 2 soorten mensen, in Christus en buiten Christus, dat is het enige onderscheid.
Daarnaast zijn er nog wel trappen van genade en kennis (zuigelingen, jongelingen, etc.) en zijn er ook onder onbekeerden diverse groepen.
hierboven worden "bekommerden" als zijnde bekeerd gerekend". Ik onderken de mensen met een lamp op hun rug zeker niet, maar ik zou ze geen kussens onder de armen willen naaien als zijnde bekeerd. Boston zegt in één van zijn aantekeningen op "het merg" dat het nabijkomend werk zoveel kan lijken op het toeleidende werk van de Geest tot Christus, dat het pas vanuit de geloofsomhelzing als waar te zien is.
De kracht om het geloof te omhelzen komt niet uit onze zondekennis, maar uit de kracht van het evangelie, het offer van onze Heere Jezus.
In het toevluchtnemende geloof zit alles, de aanneming, de vergeving, de rechtvaardigmaking, de heiligmaking, etc., echter de wederkerende daad zal de zekerheid versterken. De zekerheid ligt niet in onze ervaring, maar in het geen het woord zegt, als het woord van God die niet liegen kan. Een onderscheid tussen bekeerden met en zonder openstaande rekening is niet vanuit God maar vanuit de mens bezien.
In het verbond zijn alle gedoopten, waar vanuit Gods kant de beloften worden toegezegd en verzekerd (zie bijv. Ds. G. Boer in zijn dooponderricht). Voor bondelingen is echter de wedergeboorte nog nodig om tot gezaligden te kunnen worden gerekend.

[Arja]

Ik heb flink wat gescrold, maar wat ik me nu afvraag: wat is eigenlijk dé hoofdkwestie? Waar draait het om?

[Groot Blankenstein]

Waar gaan we het is over hebben ?

Over jouw gebruik van is?

N.a.v. 'Waar gaan we het over hebben?': Zou ik een vraag mogen stellen? Klopt het dat de predikant van GG Middelburg -Zuid op een lezing voor studenten een referaat hield over de Heilige Doop en hierbij ( in het algemeen gesproken) meer aansloot bij de leer van onze vaderen, dan dat hij het specifieke standpunt van de GG zoals verwoord in de Dogmatiek van ds. GH Kersten over de Heilige Doop en het Genadeverbond verdedigde.? Ik was er als belangstellend buitenstaander ( PKN) heel erg blij mee.

Over "voor wie zijn de beloften" n.a.v. bovenstaand bericht en berichten nog eerder..
Hier het RD artikel wat de aanleiding was: Ds. Boersma voor studenten GG "Oudvaders spraken vrijmoediger over doop dan wij" https://www.rd.nl/artikel/1078438-ds-bo ... op-dan-wij

[Arja]

Waar gaan we het is over hebben ?

Over jouw gebruik van is?

N.a.v. 'Waar gaan we het over hebben?': Zou ik een vraag mogen stellen? Klopt het dat de predikant van GG Middelburg -Zuid op een lezing voor studenten een referaat hield over de Heilige Doop en hierbij ( in het algemeen gesproken) meer aansloot bij de leer van onze vaderen, dan dat hij het specifieke standpunt van de GG zoals verwoord in de Dogmatiek van ds. GH Kersten over de Heilige Doop en het Genadeverbond verdedigde.? Ik was er als belangstellend buitenstaander ( PKN) heel erg blij mee.

Over "voor wie zijn de beloften" n.a.v. bovenstaand bericht en berichten nog eerder..
Hier het RD artikel wat de aanleiding was: Ds. Boersma voor studenten GG "Oudvaders spraken vrijmoediger over doop dan wij" https://www.rd.nl/artikel/1078438-ds-bo ... op-dan-wij

Dit is gewoon uit het boekje. Zo werd het altijd werd gebracht, op een paar uitzonderingen na.

[Tom]

Weet iemand of ds. Kattenberg is gestopt met voorgaan in de erediensten? Er staan nog een paar kerkdiensten op kerktijden, maar met de dag verdwijnen er meer.

Een half jaar geleden met het gezin hem nog beluisterd. De kinderen wisten alles na te vertellen en het was ongelofelijk hoe een fragiel ogend iemand van 85 nog zo helder spreekt en taal en prediking gebruikt alsof hij 30 is.

[DDD]

Ik hoop het niet. Ik hoor hem graag.

[GG links]

Ik hoop het niet. Ik hoor hem graag.

Hij stond eerst ook in Houten binnenkort op de planning maar ook die dienst gaat niet door.