huisman schreef: ↑28 sep 2024, 12:13
Lilian1975 schreef: ↑28 sep 2024, 11:46
Ik denk dat HersteldHervormd wel beetje begrijp. Het valt mij, ondanks dat ik vind dat Israël het recht zich heeft te verdedigen, ook best lastig om te juichen. Niet omdat ik niet "blij" ben dat er een vijand is uitgeschakeld. Maar omdat het eeuwig oordeel is geworden.
Als we een klein beetje dat serieus nemen, krimpt je hart ineen. En is er naast vreugde ook een soort huiver....
De profeten stonden ook niet juichend het oordeel te verkondigen. Omdat ze heel goed besefte wat het inhield.
Afgelopen zondag zongen wij psalm 2 in zijn geheel. Ik vind het altijd wat bevreemdend als dat uit volle borst gezongen word. Eerder had ik het gevoel erbij het bijna te fluisteren
. Bij wijze van spreken!
Daarnaast Jozua stond onder het "gezag" van de Heere. Het was Zijn God. De leiding van het huidige Israël leeft niet zichtbaar onder het "gezag" van de Heere. Ik vind best wel ingewikkeld om dan alles wat er nu gebeurt daar direct de wil van God in te zien. We leren bijvoorbeeld uit Habakuk ook dat de Heere gebruik maakt van Zijn vijanden om Zijn raad uit te voeren. Vriend en vijand worden door Hem gestuurd....
Ondanks dat ik je (en @HersteldHervormd) begrijp zijn jullie overwegingen seculierder dan je denkt. Ook in deze bedeling is er een strijd gaande tussen het slangenzaad en het Vrouwenzaad. De troost van de wederkomst voor de gelovige is o.a. dat Zijn en mijn vijanden in de eeuwige verdoemenis geworpen worden (H.C. vr en antw. 52). Ook nu mag het een troost zijn als vijanden van God en Christus hun verderfelijke werk op aarde niet meer kunnen doen. Hassan Nasrallah was zo’n vijand.
In een colum vandaag in het RD vanuit Israël door Jeanette Gabay- Schoonderwoerd staat:
We "vieren" niet het verlies van een mensenleven (ieder mens is een werk van Gods handen) . Maar we vieren het verlies van het kwaad in hem!
Ik denk dat zij het iets beter verwoord als ik kon.
Dan hoef ik niet meer in de knoei te komen met juichen als het voor mensen eeuwige verdoemenis is geworden. Ik mag blij zijn dat het kwaad door hem gestopt is. Ik kan "treuren" over het feit dat ook voor hem, en zoveel anderen, het eeuwigheid zonder God is geworden.
En mocht het een totale oorlog worden, en ook weer christenen gedood worden. Want die zijn er in Gaza,in Libanon. Mag ik treuren om het feit dat het kwaad zijn werk doet. Maar vreugde vinden dat zij zijn bij hun Heere en Heiland, waar alle tranen van de ogen afgewist worden.
Laten we maar bidden voor alle inwoners voor alle betrokken landen!