Positie van belijdenisgeschriften

[DDD]

Altijd al geweest. Voor de Mariologie minder dan voor de visie op het heilig avondmaal, maar de RKK onderbouwt zijn leeruitspraken natuurlijk zeker ook op de Bijbel.

[Arja]

Over de positie: belijdenisgeschriften worden beschouwd als ondergeschikt aan de Bijbel. Ze zijn bedoeld om de Bijbelse waarheden te verhelderen en samen te vatten, maar ze zijn niet gelijkwaardig aan de Schrift.

Daar zijn we het allemaal over eens Toch lijkt het regelmatig andersom. Kijk eens naar de topic over middelijke en onmiddelijke geloofszkerheid, hoe veel er uit de boeken en belijdenisgeschriften gehaald wordt, hoeveel minder Gods Woord aan het woord komt. Het gaat gewoon vanzelf. https://www.refoforum.nl/forum/viewtopi ... 2&start=15

Kan ik zoiets nog wel gewoon met de bijbel op schoot uitleggen, er over praten?
Maarja... het staat natuurlijk ook onder kopje: Dogma en Belijdenis

Dat komt, omdat er een hoop mensen zijn, die zonder het overzicht te hebben over het geheel van de bijbelse leer, op deelonderwerpen van alles en nog wat uit de Bijbel halen. Dan kun je de gekste dingen lezen. Hier op het forum onlangs nog, over echtscheiding geloof ik. Dat noemde ik biblicisme.

Daarbij wordt de heilige Schrift volkomen willekeurig uitgelegd, zonder een heldere theologische visie. Ik zeg niet dat je niet ook tot andere visies kunt komen dan de gereformeerde belijdenisgeschriften. Er zijn ook echt goede bijbelse argumenten voor de standpunten van baptisten en van de RKK. Maar het gaat mij er nu om dat mensen die zich niet op de belijdenisgeschriften willen oriënteren, slechts zelden een goed overzicht hebben van een gehele bijbelse leer.

En daarmee wordt het al heel snel eenzijdig. Dat zie je trouwens ook al gebeuren bij bijvoorbeeld de minder gereformeerde stroming binnen de GG. Daar wijkt men ook af van de belijdenisgeschriften, op grond van een eigen, nogal willekeurige interpretatie van de bijbel en de heilsfeiten.

In zijn algemeenheid komt daar mijns inziens niet veel goeds van.

Goede reactie, ik denk dat je gelijk hebt over dat eenzijdige. Dat zie je ook bij bepaalde baptisten, evangelischen. Niet bij alle gelukkig. Het komt vaak niet omdat ze de 3 formulieren loslaten (die hebben ze niet) maar omdat ze vanuit een andere richting denken en Gods Woord zelf loslaten.

Maar ik vind het te generaliserend om te zeggen dat mensen die niet naar de belijdenisgeschriften willen kijken, nooit een goed overzicht van de Bijbel hebben. Ik heb gemerkt dat dat niet klopt. Er zijn mensen die, ook zonder die traditionele belijdenis geschriften, echt een goed en breed begrip van de Schrift hebben. Dat betekent niet dat ik de belijdenisgeschriften niet belangrijk vind—ze zijn zeker nuttig en hebben een rijke historie

[DDD]

Ik schreef: 'zelden'. Dat is niet hezelfde als 'nooit'.

[Arja]

Ik schreef: 'zelden'. Dat is niet hezelfde als 'nooit'.

Dan heb je gelijk

[Marco]

Het verbaast mij dat op dit forum zo weinig met de belijdenisgeschriften wordt gedaan. Voor heel veel zaken die met verwijzingen terug te vinden zijn in de belijdenisgeschriften wordt daar niet naar gekeken. Wanneer een verwijzing wordt geplaatst wordt deze in verreweg de meeste gevallen compleet genegeerd, en wordt meteen verder gediscusieerd over een artikel dat een of andere dominee of oudvader er ooit over heeft geschreven.

De positie van de belijdenisgeschriften is, zelfs op dit forum: de prullenbak.

[Arja]

Het verbaast mij dat op dit forum zo weinig met de belijdenisgeschriften wordt gedaan. Voor heel veel zaken die met verwijzingen terug te vinden zijn in de belijdenisgeschriften wordt daar niet naar gekeken. Wanneer een verwijzing wordt geplaatst wordt deze in verreweg de meeste gevallen compleet genegeerd, en wordt meteen verder gediscusieerd over een artikel dat een of andere dominee of oudvader er ooit over heeft geschreven.

De positie van de belijdenisgeschriften is, zelfs op dit forum: de prullenbak.

Nou, je opmerking biedt weinig ruimte voor dialoog (of een bepaalde nuance). Dat is de reden dat de discussie stopt. Niet dat ik je niet serieus neem hoor. Wat haal je zelf het meest aan in gesprekken over het geloof in het gewone leven, uit de de belijdenisgeschriften?

[Marco]

Het verbaast mij dat op dit forum zo weinig met de belijdenisgeschriften wordt gedaan. Voor heel veel zaken die met verwijzingen terug te vinden zijn in de belijdenisgeschriften wordt daar niet naar gekeken. Wanneer een verwijzing wordt geplaatst wordt deze in verreweg de meeste gevallen compleet genegeerd, en wordt meteen verder gediscusieerd over een artikel dat een of andere dominee of oudvader er ooit over heeft geschreven.

De positie van de belijdenisgeschriften is, zelfs op dit forum: de prullenbak.

Nou, je opmerking biedt weinig ruimte voor dialoog (of een bepaalde nuance). Dat is de reden dat de discussie stopt. Niet dat ik je niet serieus neem hoor. Wat haal je zelf het meest aan in gesprekken over het geloof in het gewone leven, uit de de belijdenisgeschriften?

Dat hangt er van af, met wie ik praat. Maar kijk eens wat discussies terug: waaruit wordt geciteerd: uit de Bijbel, uit de belijdenisgeschriften of uit oudvaders en preken van die-en-die dominee? En wat wordt geacht de basis te zijn van dit forum? Dat we in principe het eens zijn over de belijdenisgeschriften, toch? Hoe kan het dan, dat als daar iets uit wordt geciteerd er meteen een of andere oudvader bij wordt aangehaald, waarna de discussie verder gaat of hij die uitspraak deed toen hij pijn in zijn buik had, en of dominee die-en-die het wel eens is met oudvader zus-en-zo?

[Herman]

Het verbaast mij dat op dit forum zo weinig met de belijdenisgeschriften wordt gedaan. Voor heel veel zaken die met verwijzingen terug te vinden zijn in de belijdenisgeschriften wordt daar niet naar gekeken. Wanneer een verwijzing wordt geplaatst wordt deze in verreweg de meeste gevallen compleet genegeerd, en wordt meteen verder gediscusieerd over een artikel dat een of andere dominee of oudvader er ooit over heeft geschreven.

De positie van de belijdenisgeschriften is, zelfs op dit forum: de prullenbak.

Het punt is dat in de gereformeerde traditie altijd het uiteindelijke gezag in de Bijbel gelegd is. In de discussie met Rome is dat heel strikt geformuleerd in het Sola Scriptura. Maar het Sola Scriptura is ene herformulering uit de negentiende eeuw, toen het fundamentalisme opkwam. De nuance is verdwenen, sinds we het woord 'sola' gebruiken. Dat levert spanning op in onze gezindte omdat veel individuele gelovigen een biblicistische manier van bijbellezen kennen (hetgeen hun goed recht is) waarbij ze zelf bepalen wat relevant is of niet. Gecombineerd met vroomheid heeft dat ook tot grote zegeningen geleidt, overigens.
Kort na de start van de Reformatie hebben Luther maar ook vooral Melanchton hun primaire principes moeten laten varen richting zowel de doperse radicalen als een groep anti-trinitariers. Deze groepen radicaliseren hun schriftberoep zonder het geheel van het kerkelijke belijden te verdisconteren. Servet is dus uiteindelijk ernstig weersproken, niet alleen omdat hij de Drie-eenheid afwees, maar omdat hij ook ook tot een soort van pantheïsme is gekomen door te beweren dat iedereen deel krijgt aan het goddelijke. Dat is het moment geweest dat de Reformatie zich wel bij de Vroege Kerk aansloot en dus belijdenissen als Nicea-Constantinopel accepteerden en ook eigen belijdenissen is gaan formuleren om zich zowel tegen de kerk als tegen de overheid (NGB) te kunnen aantonen dat ze vreedzame christenen zijn die een reële visie op het geloof nastreefden en geen omverwerping van de geestelijke en maatschappelijke orde.

De uiteindelijke formulering die nu geld als het evenwicht tussen beiden bijbel en belijdenis is dat de belijdenisgeschriften op de meest getrouwe wijze de bijbel naspreken en daarvan dus een samenvatting zijn. Bijbel en belijdenis kunnen om die reden over elkaar heengelegd worden, waarbij de belijdenis uitgaat van bredere verbanden en daarmee dus ook een interpretatie biedt van verbond, rechtvaardiging en andere leerstukken.
Sommigen hier (vooral met betrekking tot de doop) komen tot andere conclusies ten aanzien de verbanden die de Schrift ons voorhoudt. En laten dus uiteindelijk de belijdenissen van de 16e en 17e eeuw los. Ik kan daar tot op zekere hoogte begrip voor opbrengen. Het was namelijk al de verzuchting van Gomarus over Arminius dat deze man zo moeilijk te weerspreken was omdat Arminius zijn leer wel op bijbelteksten gronde. En dat is dus ook vandaag nog een opgave. En het is ook moeilijk om te overtuigen. Op grond van Handelingen 2 is het mijn overtuiging dat kinderen in het verbond zijn opgenomen en dus gedoopt mogen worden. Als je die tekst daar niet op wilt of kunt toepassen, dan houdt de hele discussie over bijbelse bewijzen heel snel op.