Wat is hypercalvinisme?

[Arja]

ik heb liever dat Gods woord wordt verkondigd, wat er in mijn hart gebeurd, geeft altijd twijfel, wat er in Gods Woord staat is vast en zeker en zal bestaan tot in der eeuwigheid.

Maar als de Heere je onder een preek vertroosting geeft en het veel voor je geestelijke leven mag betekenen en God daarin persoonlijk tot je spreekt, dan is het verdrietig dat anderen dan moeten menen dat die prediking niet Bijbels is en deze soms zelfs onderuit halen. Je zou zelf dat toch ook niet kunnen verdragen?

Dat is ook moeilijk en verdrietig. Het ligt zo teer. Maar ik zou het wel kunnen verdragen, als de "kritiek" op opbouwende manier gegeven wordt, vanuit de Schrift (één op één). Eerlijk en voorzichtig. Kijk bijvoorbeeld naar Handelingen 18:26 (SV), waar Priscilla en Aquila Apollos op een respectvolle manier onderwijzen. Als er inplaats van tegen elkaar, met elkaar gesproken wordt, onstaat er iets dat beter is dan waar jij het nu over hebt. Dat kan toch ook? Of hebben jullie die ervaring niet.

Als iets niet Bijbels is, dan mag dat gezegd worden. Maar wel in liefde. Het is geen liefde om de kool en de geit te sparen maar je hoeft ook niet met de botte bijl erop los te hakken.

[wfloor]

Even terug naar het begin van al deze discussies...
Is de promotieplechtigheid van dr. Mouthaan terug te kijken? Er was wel een livestream, maar om terug te kijken kan ik niet vinden.

[Maanenschijn]

ik heb liever dat Gods woord wordt verkondigd, wat er in mijn hart gebeurd, geeft altijd twijfel, wat er in Gods Woord staat is vast en zeker en zal bestaan tot in der eeuwigheid.

Maar als de Heere je onder een preek vertroosting geeft en het veel voor je geestelijke leven mag betekenen en God daarin persoonlijk tot je spreekt, dan is het verdrietig dat anderen dan moeten menen dat die prediking niet Bijbels is en deze soms zelfs onderuit halen. Je zou zelf dat toch ook niet kunnen verdragen?

Ik heb nagedacht over deze woorden. En ik ben toch bang dat, hoe vertroost of bevindelijk in je/mijn hart ook de gepreekte gangen kunt herkennen, zelfs in tranen zou moeten zeggen: “ja, zo is het”, maar Christus niet de grootste plaats heeft gekregen, dat een dergelijke preek niet het volle Evangelie heeft gebracht. Of een preek dan on-bijbels is, dat denk ik niet. Maar zo’n preek heeft Christus te kort gedaan, en daarmee de kerkganger ook.

Laat in de preek het Evangelie van zonde en genade klinken, laat in (de) gezelschappen van elkaar gehoord worden: “hoort wat mij God deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft..”

[Adagio]

Volgens mij heb ik het over een bepaald soort prediking gehad waaronder plantjes moeizaam kunnen groeien. In de hoop op beter voedsel voor jonge plantjes. Volgens mij ben ik nergens planten aan het sorteren en wieden geweest..

Zeker, prediking moet zus en moet zo, want die troost voor: IK. Jona dacht ook zus of zo, en dan gaan de heidenen tegen Jona preken. "Sta op, roep tot uw God". Gord nu als een man uw lendenen, en onderricht Mij.

[GerefGemeente-lid]

ik heb liever dat Gods woord wordt verkondigd, wat er in mijn hart gebeurd, geeft altijd twijfel, wat er in Gods Woord staat is vast en zeker en zal bestaan tot in der eeuwigheid.

Maar als de Heere je onder een preek vertroosting geeft en het veel voor je geestelijke leven mag betekenen en God daarin persoonlijk tot je spreekt, dan is het verdrietig dat anderen dan moeten menen dat die prediking niet Bijbels is en deze soms zelfs onderuit halen. Je zou zelf dat toch ook niet kunnen verdragen?

Ik heb nagedacht over deze woorden. En ik ben toch bang dat, hoe vertroost of bevindelijk in je/mijn hart ook de gepreekte gangen kunt herkennen, zelfs in tranen zou moeten zeggen: “ja, zo is het”, maar Christus niet de grootste plaats heeft gekregen, dat een dergelijke preek niet het volle Evangelie heeft gebracht. Of een preek dan on-bijbels is, dat denk ik niet. Maar zo’n preek heeft Christus te kort gedaan, en daarmee de kerkganger ook.

Laat in de preek het Evangelie van zonde en genade klinken, laat in (de) gezelschappen van elkaar gehoord worden: “hoort wat mij God deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft..”

Je laatste alinea sluit het eerste niet uit, maar in. Als op de daken wordt verkondigd wat in de binnenkamer geschiedt is, is dat juist dat Christus de hoogste plaats heeft gekregen en Hij alles is. Dus ik begrijp je opmerking niet zo goed.

[Ararat]

ik heb liever dat Gods woord wordt verkondigd, wat er in mijn hart gebeurd, geeft altijd twijfel, wat er in Gods Woord staat is vast en zeker en zal bestaan tot in der eeuwigheid.

Maar als de Heere je onder een preek vertroosting geeft en het veel voor je geestelijke leven mag betekenen en God daarin persoonlijk tot je spreekt, dan is het verdrietig dat anderen dan moeten menen dat die prediking niet Bijbels is en deze soms zelfs onderuit halen. Je zou zelf dat toch ook niet kunnen verdragen?

Ik heb nagedacht over deze woorden. En ik ben toch bang dat, hoe vertroost of bevindelijk in je/mijn hart ook de gepreekte gangen kunt herkennen, zelfs in tranen zou moeten zeggen: “ja, zo is het”, maar Christus niet de grootste plaats heeft gekregen, dat een dergelijke preek niet het volle Evangelie heeft gebracht. Of een preek dan on-bijbels is, dat denk ik niet. Maar zo’n preek heeft Christus te kort gedaan, en daarmee de kerkganger ook.

Laat in de preek het Evangelie van zonde en genade klinken, laat in (de) gezelschappen van elkaar gehoord worden: “hoort wat mij God deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft..”

Je laatste alinea sluit het eerste niet uit, maar in. Als op de daken wordt verkondigd wat in de binnenkamer geschiedt is, is dat juist dat Christus de hoogste plaats heeft gekregen en Hij alles is. Dus ik begrijp je opmerking niet zo goed.

Als ik jullie goed begrijp zeg jij: ik ervaar vertroosting, dus is de prediking Bijbels. Maanenschijn zegt: dat hoeft niet, tenzij Christus de kern was. Daarnaast geeft hij aan waar je wel terechtkunt als je op zoek bent naar gevoel.
Maar misschien vat ik het nu teveel samen.

[Terri]

ik heb liever dat Gods woord wordt verkondigd, wat er in mijn hart gebeurd, geeft altijd twijfel, wat er in Gods Woord staat is vast en zeker en zal bestaan tot in der eeuwigheid.

Maar als de Heere je onder een preek vertroosting geeft en het veel voor je geestelijke leven mag betekenen en God daarin persoonlijk tot je spreekt, dan is het verdrietig dat anderen dan moeten menen dat die prediking niet Bijbels is en deze soms zelfs onderuit halen. Je zou zelf dat toch ook niet kunnen verdragen?

Ik heb nagedacht over deze woorden. En ik ben toch bang dat, hoe vertroost of bevindelijk in je/mijn hart ook de gepreekte gangen kunt herkennen, zelfs in tranen zou moeten zeggen: “ja, zo is het”, maar Christus niet de grootste plaats heeft gekregen, dat een dergelijke preek niet het volle Evangelie heeft gebracht. Of een preek dan on-bijbels is, dat denk ik niet. Maar zo’n preek heeft Christus te kort gedaan, en daarmee de kerkganger ook.

Laat in de preek het Evangelie van zonde en genade klinken, laat in (de) gezelschappen van elkaar gehoord worden: “hoort wat mij God deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft..”

Je laatste alinea sluit het eerste niet uit, maar in. Als op de daken wordt verkondigd wat in de binnenkamer geschiedt is, is dat juist dat Christus de hoogste plaats heeft gekregen en Hij alles is. Dus ik begrijp je opmerking niet zo goed.

Met deze posting erken je dat elke vertroosting vanuit de verdienste van Christus gebeurt, gewerkt door de Heilige Geest. Volgens mij heb je dan de kern. En dan zijn we het allen eens.
Je bent dan Zijn kind en dat je geloof je.
Vertroosting zonder geloof in de Heere Jezus kan niet.

[Maanenschijn]

ik heb liever dat Gods woord wordt verkondigd, wat er in mijn hart gebeurd, geeft altijd twijfel, wat er in Gods Woord staat is vast en zeker en zal bestaan tot in der eeuwigheid.

Maar als de Heere je onder een preek vertroosting geeft en het veel voor je geestelijke leven mag betekenen en God daarin persoonlijk tot je spreekt, dan is het verdrietig dat anderen dan moeten menen dat die prediking niet Bijbels is en deze soms zelfs onderuit halen. Je zou zelf dat toch ook niet kunnen verdragen?

Ik heb nagedacht over deze woorden. En ik ben toch bang dat, hoe vertroost of bevindelijk in je/mijn hart ook de gepreekte gangen kunt herkennen, zelfs in tranen zou moeten zeggen: “ja, zo is het”, maar Christus niet de grootste plaats heeft gekregen, dat een dergelijke preek niet het volle Evangelie heeft gebracht. Of een preek dan on-bijbels is, dat denk ik niet. Maar zo’n preek heeft Christus te kort gedaan, en daarmee de kerkganger ook.

Laat in de preek het Evangelie van zonde en genade klinken, laat in (de) gezelschappen van elkaar gehoord worden: “hoort wat mij God deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft..”

Je laatste alinea sluit het eerste niet uit, maar in. Als op de daken wordt verkondigd wat in de binnenkamer geschiedt is, is dat juist dat Christus de hoogste plaats heeft gekregen en Hij alles is. Dus ik begrijp je opmerking niet zo goed.

Nee, dat sluit elkaar niet in. Er kunnen preken gehouden worden waar de heenwijzing naar Christus ontbreekt, maar waar wel zaken gepreekt worden die zielen bevindelijk ervaren hebben en daardoor gesticht worden.

Ik denk en hoop dat je die prediking niet veel hoort en mogelijk daardoor ook het punt niet herkent.

Andersom kan natuurlijk ook, dat er zoveel aandacht is voor Christus zonder dat er gepreekt wordt waar Hij voor toegepast moet worden: plaatsbekledend voor onze doodschuld.

[Delftenaar]

In dat eerste geval gaat het dus puur om enotie. Als in een preek Christus ontbreekt is dat de enige reden om geraakt te worden. Maar dan kun je dezelfde preek ook voor agnosten of atheïsten houden.
De kern van het geloof ontbreekt in dit soort preken waardoor het voor iedereen fijn kan zijn.

[Maanenschijn]

Ik vind dat te kort door de bocht. De Heilige Geest kan wel onderwijs geven. Dat is niet alleen maar emotie.

[KDD]

Eens. Maar de pijl legt altijd verder.

[Delftenaar]

De Heilige Geest wijst wel altijd naar het offer van Christus aan het kruis voor onze zonde.
Als die heenwijzing in een preek ontbreekt is het de vraag waar de Heilige Geest dan naar verwijst.

Naar je eigen bevindelijke zieleroerselen dus. Die moeten op hun beurt op het vertrouwen in het offer van Christus gestoeld zijn.
Anders is er geen fundament en zijn de emoties ten diepste alleen het eigen ik.

[Gerardus2]

Kwam (weer) eens op de website van Christelijke Apologeet. Deze video https://www.youtube.com/watch?v=97rl7UyN_yY lijkt mij nog steeds actueel. Heb er soms wel wat kanttekeningen bij, maar over het algemeen en goede (scherpe) spiegel tot nadenken.

[Arja]

Kwam (weer) eens op de website van Christelijke Apologeet. Deze video https://www.youtube.com/watch?v=97rl7UyN_yY lijkt mij nog steeds actueel. Heb er soms wel wat kanttekeningen bij, maar over het algemeen en goede (scherpe) spiegel tot nadenken.

Ik vind deze video niet zo fijn, hoewel ik het grotendeels met Chris eens ben. Is het echt wel een spiegel? Misschien. Christ zegt in zijn video op het eind: "Het gebod van God is: ga het Koninkrijk van God binnen, geloof in het offer van de Heere Jezus Christus, vertrouw erop dat Hij voor jou zonden is gestorven?"

Dat is waar. Toch ook wat kanttekeningen, net als jij.

Ik denk dat de apostelen meer gezegd hebben dan dat, in hun preken. Kijk hoe Petrus preekte op het tempelplein, dat is een klein groot voorbeeld. Waarom zou iemand het Koninkrijk binnen willen gaan als hij niet weet dat hij buiten staat? Uitleggen dat iemand buiten staat, en waarom, en wat de Heere gedaan heeft om mensen te redden hoort ook bij de prediking. O ja, dat doen ze natuurlijk wel in bevindelijk Nederland.

In mijn vorige gemeente (PKN) werd wel eens zo gepreekt dat de voorganger zei dat de Heere niet wilde dat je verloren ging, en dat wij dat zelf ook niet wilden. Wie wil er nou verloren gaan? Wij willen allemaal behouden worden. Jezus heeft ervoor doodgebloed aan het kruis. Doet het kruis je dan niks? Geloof in het offer... zie op het kruis van Golgotha, op Jezus die daar bloedde. Geef antwoord op je doop, het is nu aan jou. Dat wil je toch ook? Je wilt toch God liefhebben? God koos voor jou in je doop. Je staat alshetware al rechts voorgesorteerd. Het tweede deel van Gods verbond rust nu op jou: namelijk, dat je deze enige God, Vader, Zoon en Heiligen Geest, aanhangt, betrouwt en liefhebt van ganser harte, van ganser ziele, van gansen gemoede, met alle krachten, je moet de wereld verlaten, je oude natuur doden, en in een nieuw, godzalig leven wandelen.

En dan zeggen ze: ja ik wil. Ik ga het doen. Ik neem het offer aan en ik neem de doop over.

Ik geloof dat iemand geestelijk onbekwaam is om dat te doen? Ik geloof wel in een wonderdoend God, in het wonder van de levendmaking, in de wonderlijke werking van de Heilige Geest

Christ weet dat ook alleemaal wel, ik zeg niks over hem. Ik vind hem betrouwbaar. Deze video kan een eyopener zijn en gaat speciaal in op hypercalvinisme. Maar wat als we met het hypercalvinisme ook het veelkleurige spectrum weggooien dat de prediking dieper maakt? Wat als er dan een afstandelijke dogmatisering voor in de plaats komt?

[Gerardus2]

Kwam (weer) eens op de website van Christelijke Apologeet. Deze video https://www.youtube.com/watch?v=97rl7UyN_yY lijkt mij nog steeds actueel. Heb er soms wel wat kanttekeningen bij, maar over het algemeen en goede (scherpe) spiegel tot nadenken.

Ik vind deze video niet zo fijn, hoewel ik het grotendeels met Chris eens ben. Is het echt wel een spiegel? Misschien. Christ zegt in zijn video op het eind: "Het gebod van God is: ga het Koninkrijk van God binnen, geloof in het offer van de Heere Jezus Christus, vertrouw erop dat Hij voor jou zonden is gestorven?"

Dat is waar. Toch ook wat kanttekeningen, net als jij.

Ik denk dat de apostelen meer gezegd hebben dan dat, in hun preken. Kijk hoe Petrus preekte op het tempelplein, dat is een klein groot voorbeeld. Waarom zou iemand het Koninkrijk binnen willen gaan als hij niet weet dat hij buiten staat? Uitleggen dat iemand buiten staat, en waarom, en wat de Heere gedaan heeft om mensen te redden hoort ook bij de prediking. O ja, dat doen ze natuurlijk wel in bevindelijk Nederland.

In mijn vorige gemeente (PKN) werd wel eens zo gepreekt dat de voorganger zei dat de Heere niet wilde dat je verloren ging, en dat wij dat zelf ook niet wilden. Wie wil er nou verloren gaan? Wij willen allemaal behouden worden. Jezus heeft ervoor doodgebloed aan het kruis. Doet het kruis je dan niks? Geloof in het offer... zie op het kruis van Golgotha, op Jezus die daar bloedde. Geef antwoord op je doop, het is nu aan jou. Dat wil je toch ook? Je wilt toch God liefhebben? God koos voor jou in je doop. Je staat alshetware al rechts voorgesorteerd. Het tweede deel van Gods verbond rust nu op jou: namelijk, dat je deze enige God, Vader, Zoon en Heiligen Geest, aanhangt, betrouwt en liefhebt van ganser harte, van ganser ziele, van gansen gemoede, met alle krachten, je moet de wereld verlaten, je oude natuur doden, en in een nieuw, godzalig leven wandelen.

En dan zeggen ze: ja ik wil. Ik ga het doen. Ik neem het offer aan en ik neem de doop over.

Ik geloof dat iemand geestelijk onbekwaam is om dat te doen? Ik geloof wel in een wonderdoend God, in het wonder van de levendmaking, in de wonderlijke werking van de Heilige Geest

Christ weet dat ook alleemaal wel, ik zeg niks over hem. Ik vind hem betrouwbaar. Deze video kan een eyopener zijn en gaat speciaal in op hypercalvinisme. Maar wat als we met het hypercalvinisme ook het veelkleurige spectrum weggooien dat de prediking dieper maakt? Wat als er dan een afstandelijke dogmatisering voor in de plaats komt?

Ik kan mij zeker vinden in jou reactie. De balans moet wel evenwichtig blijven en God is vooral een wonderdoend God. Ik ervaar echter de prediking vaak als een christenprediking en heel beperkt een Christusprediking. Overigens niet bij alle predikanten van de Gereformeerde Gemeente. De balans is dan verdwenen uit de preek en het lijkt erop dat de beleving van de weg naar de verlossing (met alle kenmerken) het belangrijkste is om de zekerheid van het geloof te kunnen aanvaarden en ja dat die zekerheid maar heel moeilijk te bereiken is. Recent las ik preken van wijlen Ds. van Haaren en van Ds. van Eckeveld. Dan hoor/lees ik toch wel een rijkere evangelieboodschap, waarbij het eenzijdige Godswerk zeker niet uit het oog wordt verloren. De predikanten dringen er zeer op aan om je tot Hem te wenden, bij Wie alleen verlossing te vinden is.