Je zit nog in het werkhuis

[refo]

Wel mooi dat er 2 lossers waren. Eén voor Orpa en één voor Ruth.

[Adagio]

Hola, niks je moet zitten wachten. Als je het met de kanttekenaren eens bent dat hier geestelijke lessen in liggen, kan ik verder citeren. Want Boaz bindt nl. op haar hart: "Ga niet om in een ander veld op te lezen, ook zult gij vanhier niet weggaan; maar hier zult gij u houden bij mijn maagden."
Waarom gaf Naomi dan de raad om stil te zitten? Er was wat gebeurd, Boaz had tegen haar gezegd: "Nu dan, wel is waar, dat ik een losser ben; maar er is nog een losser, nader dan ik. Blijf dezen nacht over; voorts in den morgen zal het geschieden, indien hij u lost, goed, laat hem lossen; maar indien het hem niet lust u te lossen, zo zal ik u lossen, zo waarachtig als de HEERE leeft; leg u neder tot den morgen toe."
Stilzitten terwijl de ogen geweld aandoen, wat is dat - "O Fontein der hoven, Put der levende wateren, die uit Libanon vloeien! Ontwaak, Noordenwind, en kom, Gij Zuidenwind, doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame, en ate zijn edele vruchten!" "Kom haastelijk, mijn Liefste, en wees Gij gelijk een ree, of gelijk een welp der herten, op de bergen der specerijen."

Dat jouw voorbeelden een zaak van ware geloofsoefening zijn, dat had ik wel begrepen. Maar dat heeft weinig met het werkhuis te maken. Tenzij je dat 'werkhuis' uitlegt volgens het onderwijs van de Heilige Geest zoals John Bunyan dat beschrijft. Maar zo wordt dat toch niet bedoeld?

Het lukt nooit zo goed er een systeem van te maken. De praktijk wijst verder wel uit, wat men onder werken verstaat. Zolang er wat te rapen viel, was voor weinig andere dingen tijd. Toen de oogst voorbij was, gaat Naomi zeggen: "Mijn dochter, zou ik u geen rust zoeken, dat het u welga?" "Merk je nog niet dat je niet verder komt". Als een Esther naar Ahasveros: de dood in de ogen maar het was het enige; kom ik om, dan kom ik om.

[Adagio]

Wel mooi dat er 2 lossers waren. Eén voor Orpa en één voor Ruth.

Zeker. Alleen jammer dat de ene zo onmachtig was dat het een jammerlijke afloop zou zijn, Ruth 4: 6

[Arja]

Van Ruth zei men: "nu is haar te huis blijven weinig".

Je geeft nu antwoord op de vraag dat 'je moet zitten wachten', maar dat is wat anders dan in het werkhuis zitten. Dan ben je nog een slaaf van eigengerechtigheid.
Waarom breng je deze - op zich interessante- bijbelteksten in?

Hola, niks je moet zitten wachten. Als je het met de kanttekenaren eens bent dat hier geestelijke lessen in liggen, kan ik verder citeren. Want Boaz bindt nl. op haar hart: "Ga niet om in een ander veld op te lezen, ook zult gij vanhier niet weggaan; maar hier zult gij u houden bij mijn maagden."
Waarom gaf Naomi dan de raad om stil te zitten? Er was wat gebeurd, Boaz had tegen haar gezegd: "Nu dan, wel is waar, dat ik een losser ben; maar er is nog een losser, nader dan ik. Blijf dezen nacht over; voorts in den morgen zal het geschieden, indien hij u lost, goed, laat hem lossen; maar indien het hem niet lust u te lossen, zo zal ik u lossen, zo waarachtig als de HEERE leeft; leg u neder tot den morgen toe."
Stilzitten terwijl de ogen geweld aandoen, wat is dat - "O Fontein der hoven, Put der levende wateren, die uit Libanon vloeien! Ontwaak, Noordenwind, en kom, Gij Zuidenwind, doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame, en ate zijn edele vruchten!" "Kom haastelijk, mijn Liefste, en wees Gij gelijk een ree, of gelijk een welp der herten, op de bergen der specerijen."

Dus in het werkhuis moet je je bij de maagden houden, niet weggaan. En omdat Boaz wat tegen Naomi had gezegd, moest Ruth een nachtje over blijven (wakker bijven, alert zijn?) en aan Zijn voeten gaan liggen. Geen directe zielsopenbaring nodig maar via, via. En aan Zijn voeten moeten we liggen verlangen naar de Fontein der hoven? Is dat de zielshouding in het werkhuis?

[Arja]

Een waar gelovige gaat van het werkhuis naar het klaaghuis dan in het armenhuis en dan nog in het rechthuis. Althans volgens sommigen.
De gelovigen in de bijbel gaan eerst naar het rechthuis en vertoeven daarna de rest van hun leven in het armenhuis.

Dat is dan de zaal van de onverbeterlijken toch?

[Arja]

Van Ruth zei men: "nu is haar te huis blijven weinig".

Je geeft nu antwoord op de vraag dat 'je moet zitten wachten', maar dat is wat anders dan in het werkhuis zitten. Dan ben je nog een slaaf van eigengerechtigheid.
Waarom breng je deze - op zich interessante- bijbelteksten in?

Ruth moest inderdaad wachten. (Zit stil mijn dochter)
En werken... haar thuisblijven was weinig.
Gaat het niet net zo in het geestelijke? Als je in het 'werkhuis' zit?
Blijf je dan thuis zitten afwachten? Of ga je 'naarstig de middelen waarnemen'?
Een bekende uitdrukking onder onze oude leraars was wel:
"Ze gaan werken, zeven schoft op een dag".

Ik weet niet. Ruth ging gewoon letterlijk aan het werk en had wellicht geen tijd om na te denken over haar ziel. Ze ging niet naar de synagoge om uit Gods woord te horen hier. Maar ik snap wel wat je wilt zeggen @Dia met naarstig de middelen gebruiken.

[Arja]

Een paar citaten waar uit de context duidelijk blijkt wat er met het werkhuis (Mozes, of de wet) wordt bedoelt.

Ds van Reenen in de Saambinder 1924 (in de serie Bart en Kees)
Zo stierf de zinnebeeldige Mozes en ligt hij (zoals men dat wel eens zegt) begraven op Golgotha.
Kees. Nu zouden we hem zien sterven als den tuchtmeester tot Christus.
Bart. Juist. Dat is juist de heerlijke betekenis van het sterven van Mozes aan deze zijde van den Jordaan. Mozes kon het volk niet inbrengen, dat zal Jozua doen, maar dan moet eerst Mozes sterven.
Zoo kan de wet ook ons niet inbrengen in de verzoende gemeenschap met den Heere. En toch, zo gauw als de Heere ons aan onze schuld en zonden zaligmakend komt te ontdekken, dan is dat ons streven, om door het doen der wet met God in vrede te komen.
Kees. Ja, dat vindt men nu toch bij al Gods bekommerde volk. Hoe zou dat nu toch komen, dat dit zo algemeen is?
Bart. Dat is omdat wij staan in een verbroken werkverbond. Wij allen worden in het werkhuis van Mozes geboren, Kees. En daarom willen wij, al moeten we dan ook vijf schaft per dag werken, langs den weg van het werkverbond met God in vrede zien te komen. Beter maken, wat wij bedorven hebben en betalen, wat wij schuldig zijn, dat is ons streven.

Een voorbeeld uit een meditaie in De Wachter Sions uit 1954
Want het is een zaligheid om niet. De Heere Jezus heeft om deze zaligheid gestreden. Hij heeft de pers alleen getreden en daar was niemand van de volkeren met Hem; en nu wordt daar niet anders vereist dan als een ontblote van alle geluk tot Hem te komen en de zalige vruchten te oogsten van Zijne overwinning. Waarom dan geld uitwegen voor hetgeen geen brood is en arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan. Waarom dan naar het werkhuis te gaan om als ellendige slaven zich gebod op gebod en regel op regel te laten voorschrijven en dezelve te volbrengen, daar toch uit de werken der wet voor God geen vlees gerechtvaardigd kan worden. O, werd het toch eens geloofd, dat die grote zaligheid gans om niet is te verkrijgen

Uit meditatie van ds. G. Schipaanboord, De Saambinder 1965
Toen hebben Abraham en Sara zelf de ellende binnengehaald. Zij konden niet wachten op God en werkten zelf de belofte uit Sara doet.Abraham het voorstel: Huw Hagar, de Egyptische dienstmaagd; misschien zal uit. haar het kind der belofte gebouwd worden. Toen is de ellende begonnen. Ismaël wordt geboren. Abraham bidt: Och, dat Ismaël leve voor Uw aangezicht „Amen" heeft God gezegd. Maar weet dat Ik met Izak mijn verbond oprichten zal, het kind dat eenmaal uit de verstorven baarmoeder geboren zal worden. Ismaël wordt geboren uit de dienstbare, Hagar; Izak uit de vrije, dat is Sara. Eén vader, twee moeders, tweeërlei kinderen des verbonds. Als Izak wordt gespeend, wordt een feestmaal gehouden en Ismaël, zeventien jaar oud, bespot de kleine Izak. En lezer, lezeres, dat proces, begonnen in de tent van Abraham, zet zich voort Nog wordt het Kind der belofte bespot door de Ismaëls. Het is het geraffineerde stelsel van eigen werken te vermengen met het genadewerk van de Heilige Geest Zeer listig is de aanslag op het werk van soevereine genade Zo ook in de zielstent van Gods ontdekte volk. De Heilige Geest overtuigt ze van zonde, en dan komt Hagar de ziel binnen. De Heilige Geest gaat leren uit genade zalig te worden. Maar hoe kom ik daar nu aan? zegt zo iemand. Zo'n ziel komt in het werkhuis, men gaat aan de zelfverbetering beginnen om die genade en haar belofte zich waardig te maken. Denk maar aan Martha, de zuster van Maria (Lukas 10 : 38-42). Lees dat gedeelte eens met aandacht! Bewust of onbewust wordt het werkverbond in de sfeer van het genade verbond gebracht; precies als de roomse godsdienst, namelijk: de helpende hand bieden en genade alleen door daden Wat dan in de ziel plaats grijpt, openbaart zich door alle eeuwen in de kerk. Het is een stelsel dat de roomse kerk leert en huldigt

Bedankt @DIA (voor de moeite die je doet op het allemaal op te zoeken). Ik denk dat deze stukjes veel duidelijk maken. Dit benadrukt dat verlossing niet door werken van de wet komt, maar door genade door het geloof in Jezus Christus alleen.