Orchidee schreef: ↑23 apr 2024, 11:30
HersteldHervormd schreef:merel schreef: ↑23 apr 2024, 08:44
Tja daar sta ik anders in. Als kinderen niet meer thuis wonen zijn zij verantwoordelijk voor hun eigen leven en zullen daar zelf verantwoording voor af moeten leggen. Als ouders heb je m.i. dan niets te eisen.
Jij bepaald thuis ook wat er gebeurd. Dat is een groot goed; dat je de verantwoording hebt van je eigen huis inclusief gezin als je dat mag hebben. Ik heb heel erg hoog staan dat je dan ook zelf de regels bepaald en dat andere zich daar aan dienen te houden. Jij bepaald wat er in huis gebeurt. Dus als je ouders bepaalde eisen hebben in hun eigen huis, dan heb je je daar aan te houden, het is immers hún huis.
Ik vind dit eerlijk gezegd wél een autoritair iets.
Heb je regels in huis omdat je hetzelf zo fijn/prettig vind of zijn er regels om een liefdevol,respectvol, regelmatig en vruchtbaar leven met elkaar te leven in 1 huisgezin?
Het is ook juist niet sterk als je zo regels oplegt aan de ander, juist zwak!
Het is ook uiteindelijk autoritair, je huis is een plek waar jij autonoom de baas bent. Ik besef me dat dit klinkt alsof je een soort dictator thuis bent, zo bedoel ik het niet. Maar het gaat mij er wel om dat het belangrijk is om te beseffen dat jij thuis de regels bepaald, en niet anderen. En dat je ook nooit onder druk gezet mag worden om je regels thuis aan te passen of te laten vervallen voor anderen.
Zo sta ik er echt in. Wij hebben thuis nog nooit conflicten gehad rondom deze dingen, dus voor alsnog gaat dit goed. Mijn ouders hebben wel flinke problemen gehad rondom dit thema.
Zoals Herman ook aangeeft, het is ook een stuk discipline en respect. Ik zou anderen ook nooit aanspreken op zaken die thuis mis gaan bij hun, in mijn ogen dan. Of keuzes waar ik het niet mee eens ben. Dat is soms heel moeilijk, omdat je graag zou willen helpen ofzo. Maar uiteindelijk is het de verantwoording van de ouders.