Hoe was je zondag [2]?

[Bertiel]

gisteren onze biddag voor gewas, arbeid en visserij
onze eigen predikant was ziek, dus 's ochtends leesdienst
Spreuken 3, tekst ; 6
1 opdracht
2 belofte

Had het idee, de preek al vaker gehoord / gelezen te hebben, maar kan het zo snel niet vinden.
Wel een echte biddagpreek

Gisteravond ds Middelkoop
Leviticus 4
Het zondoffer
1 wie
2 hoe
3 waarom
ook een biddag/boetepreek, fijn dat deze dominee ons nog wilde helpen aan het eind van een drukke dag

[HersteldHervormd]

gisteren onze biddag voor gewas, arbeid en visserij
onze eigen predikant was ziek, dus 's ochtends leesdienst
Spreuken 3, tekst ; 6
1 opdracht
2 belofte

Had het idee, de preek al vaker gehoord / gelezen te hebben, maar kan het zo snel niet vinden.
Wel een echte biddagpreek

Gisteravond ds Middelkoop
Leviticus 4
Het zondoffer
1 wie
2 hoe
3 waarom
ook een biddag/boetepreek, fijn dat deze dominee ons nog wilde helpen aan het eind van een drukke dag

Is dat altijd op een zondag bij jullie?

[Bertiel]

yes, ivm de vissers

[Maanenschijn]

gisteren onze biddag voor gewas, arbeid en visserij
onze eigen predikant was ziek, dus 's ochtends leesdienst
Spreuken 3, tekst ; 6
1 opdracht
2 belofte

Had het idee, de preek al vaker gehoord / gelezen te hebben, maar kan het zo snel niet vinden.
Wel een echte biddagpreek

Gisteravond ds Middelkoop
Leviticus 4
Het zondoffer
1 wie
2 hoe
3 waarom
ook een biddag/boetepreek, fijn dat deze dominee ons nog wilde helpen aan het eind van een drukke dag

Wij hadden gisterenmorgen ook een biddagpreek, maar paste mooi bij deze lijdens-zondag.

Gisteravond een indringende preek over de profetie van Kajafas. Het was goed om in de kerk te zijn, gisteren.

[merel]

Ik had meer een dag zoals @ charles die afgelopen woensdag ervaren heeft.

[Henk J]

Bij ons werd gistermorgen een diaken bevestigd in het ambt, tekst voor de prediking was uit Lukas 23:40. Daar staat: 'Maar de andere antwoordende bestrafte hem, zeggende: Vreest gij ook God niet, daar gij in hetzelfde oordeel zijt?'. Gaat over de moordenaars aan het kruis, een tekst die natuurlijk passend is in deze lijdenstijd maar die ook paste bij de bevestiging van een diaken.
In de avonddienst kwam H.C. zondag 3: v en a 6 aan de orde. Het waren goede diensten.

[FlyingEagle]

Weer een rijke zondag gehad, twee preken met veel inhoud.

Ochtenddienst

Mattheus 26:62-63a

Thema: "Jezus voor het Sanhedrin"
1. zwijgend tegenover zijn vijanden
2. zwijgend tegenover Zijn Vader
3. Zwijgend voor Zijn kinderen

Middagdienst (bediening Heilige Doop)

Psalm 8: 3a

Thema: "Verkondiging van Gods lof"
1. door kinderen
2. tegenover vijanden

[helma]

Wij hadden een goede zondag.

Ik zit nog steeds met het woord 'ontroerend' waar sommige mensen hier wat moeite mee hadden. Denk daar best veel over na. Is het alleen emotie of gaat het dieper?

De preken kunnen mij intens raken. Omdat het iets laat zien wie en hoe God is. Maar ook de spiegel die je voorgehouden krijgt, wat diep raakt en verootmoedigt. De vaste hoop vanwege de betrouwbaarheid van Gods Beloftewoord. De ruimte in, de volheid uit en de gewilligheid van Christus. En de ernst als verloren gaan zó eigen schuld is. En het verlangen naar de Bruiloft van het Lam. Geen zonde meer. Geen ongerechtigheid meer op aarde. Alles volmaakt tot eer van God.
De hoop die je door het Woord krijgt in de worsteling om degenen die je liefhebt en Christus niet kennen. Op dwaalwegen zijn. Of helemaal zijn afgehaakt. In zonde leven. Wat kan de preek daarin ook ineens weer hoop en moed geven. Ik kan dan zo diep verwonderd zijn over wie de HEERE is in Zijn verbondstrouw. In Zijn liefde. In Zijn gewilligheid.

Is ontroerd dan een 'verkeerd' woord?
Het belemmert mij eerlijk gezegd om wat te delen over 'hoe was je zondag'.

[Anselmus]

Wij hadden een goede zondag.

Ik zit nog steeds met het woord 'ontroerend' waar sommige mensen hier wat moeite mee hadden. Denk daar best veel over na. Is het alleen emotie of gaat het dieper?

De preken kunnen mij intens raken. Omdat het iets laat zien wie en hoe God is. Maar ook de spiegel die je voorgehouden krijgt, wat diep raakt en verootmoedigt. De vaste hoop vanwege de betrouwbaarheid van Gods Beloftewoord. De ruimte in, de volheid uit en de gewilligheid van Christus. En de ernst als verloren gaan zó eigen schuld is. En het verlangen naar de Bruiloft van het Lam. Geen zonde meer. Geen ongerechtigheid meer op aarde. Alles volmaakt tot eer van God.
De hoop die je door het Woord krijgt in de worsteling om degenen die je liefhebt en Christus niet kennen. Op dwaalwegen zijn. Of helemaal zijn afgehaakt. In zonde leven. Wat kan de preek daarin ook ineens weer hoop en moed geven. Ik kan dan zo diep verwonderd zijn over wie de HEERE is in Zijn verbondstrouw. In Zijn liefde. In Zijn gewilligheid.

Is ontroerd dan een 'verkeerd' woord?
Het belemmert mij eerlijk gezegd om wat te delen over 'hoe was je zondag'.

Omdat ik me aangesproken voel een reactie, want ik vind het vervelend als je dat gevoel hebt overgehouden aan de discussie. Ik heb volgens mij nergens gezegd dat ik er moeite mee heb. Ik heb gezegd dat het me opviel dat het woord in dit topic gebruikt werd en dat ik (net als merel) dit niet zo herken. Merel en ik zijn denk ik wat rationeler dan gevoelig en jij meer gevoelig dan rationeel en ik denk dat dat prima is. We zijn met verschillende karakters geschapen. Gebruik het woord ontroerend zoveel je wilt, ik heb daar geen oordeel over. Ik vroeg me nog wel af wat anderen onder ontroering verstaan, misschien zit daar ook een verschil. Ontroering ziet er voor mij misschien heftiger uit dan voor jou en herken ik het daarom niet zo, ook niet in mijn dagelijks leven.

[Maanenschijn]

Wij hadden een goede zondag.

Ik zit nog steeds met het woord 'ontroerend' waar sommige mensen hier wat moeite mee hadden. Denk daar best veel over na. Is het alleen emotie of gaat het dieper?

De preken kunnen mij intens raken. Omdat het iets laat zien wie en hoe God is. Maar ook de spiegel die je voorgehouden krijgt, wat diep raakt en verootmoedigt. De vaste hoop vanwege de betrouwbaarheid van Gods Beloftewoord. De ruimte in, de volheid uit en de gewilligheid van Christus. En de ernst als verloren gaan zó eigen schuld is. En het verlangen naar de Bruiloft van het Lam. Geen zonde meer. Geen ongerechtigheid meer op aarde. Alles volmaakt tot eer van God.
De hoop die je door het Woord krijgt in de worsteling om degenen die je liefhebt en Christus niet kennen. Op dwaalwegen zijn. Of helemaal zijn afgehaakt. In zonde leven. Wat kan de preek daarin ook ineens weer hoop en moed geven. Ik kan dan zo diep verwonderd zijn over wie de HEERE is in Zijn verbondstrouw. In Zijn liefde. In Zijn gewilligheid.

Is ontroerd dan een 'verkeerd' woord?
Het belemmert mij eerlijk gezegd om wat te delen over 'hoe was je zondag'.

Beste Helma,

Ik raad je aan de woorden te gebruiken die je zelf kiest en dicht bij je gevoel staan. De allerheiligste zaken die je in je van de preekstoel hoort en weerklank hebben in je hart zal altijd alleen jij een naam kunnen geven.

Emoties (een moderne duiding van ‘bevinding’) zijn voor iedereen verschillend. Een rationeel mens zal het mogelijk niet zo snel ‘ontroerend’ vinden en daar wat vervreemding bij voelen. Een analytisch mens heeft mogelijk weer andere gedachten. Beschouw dat niet persoonlijk en laat het je niet weerhouden je eigen woorden te kiezen en met jouw woorden iets weer te geven van de zondagse dienst en daarin de genade van de Heere God te weerspiegelen.

[Anselmus]

Zoals Maanenschijn dus zegt.

Zojuist heb ik nog even de definitie van ontroering opgezocht. Ik denk dat daar een verklaring ligt. De een definieert het als emotioneel reageren zodat spreken niet meer mogelijk is en een diepe innerlijke beweging ervaren wordt (zo zie ik ontroering). Een ander definieert het als het aangesproken worden in het gevoel (misschien ligt dat meer bij hoe jij het verstaat). Sowieso zie ik ontroering als iets subjectiefs wat voor mij los staat van de kwaliteit van de preek. Maar dat zegt natuurlijk niets over hoe jij een dienst hebt ervaren en of je een goede zondag had. En daar gaat dit topic over.

[Geytenbeekje]

Wij hadden een goede zondag.

Ik zit nog steeds met het woord 'ontroerend' waar sommige mensen hier wat moeite mee hadden. Denk daar best veel over na. Is het alleen emotie of gaat het dieper?

De preken kunnen mij intens raken. Omdat het iets laat zien wie en hoe God is. Maar ook de spiegel die je voorgehouden krijgt, wat diep raakt en verootmoedigt. De vaste hoop vanwege de betrouwbaarheid van Gods Beloftewoord. De ruimte in, de volheid uit en de gewilligheid van Christus. En de ernst als verloren gaan zó eigen schuld is. En het verlangen naar de Bruiloft van het Lam. Geen zonde meer. Geen ongerechtigheid meer op aarde. Alles volmaakt tot eer van God.
De hoop die je door het Woord krijgt in de worsteling om degenen die je liefhebt en Christus niet kennen. Op dwaalwegen zijn. Of helemaal zijn afgehaakt. In zonde leven. Wat kan de preek daarin ook ineens weer hoop en moed geven. Ik kan dan zo diep verwonderd zijn over wie de HEERE is in Zijn verbondstrouw. In Zijn liefde. In Zijn gewilligheid.

Is ontroerd dan een 'verkeerd' woord?
Het belemmert mij eerlijk gezegd om wat te delen over 'hoe was je zondag'.

Beste Helma,

Ik raad je aan de woorden te gebruiken die je zelf kiest en dicht bij je gevoel staan. De allerheiligste zaken die je in je van de preekstoel hoort en weerklank hebben in je hart zal altijd alleen jij een naam kunnen geven.

Emoties (een moderne duiding van ‘bevinding’) zijn voor iedereen verschillend. Een rationeel mens zal het mogelijk niet zo snel ‘ontroerend’ vinden en daar wat vervreemding bij voelen. Een analytisch mens heeft mogelijk weer andere gedachten. Beschouw dat niet persoonlijk en laat het je niet weerhouden je eigen woorden te kiezen en met jouw woorden iets weer te geven van de zondagse dienst en daarin de genade van de Heere God te weerspiegelen.

Als een analytisch/zakelijk persoon gelooft dat hij wederomgeboren is maar weinig emoties erover kan uitlaten, dan vraag ik mij wel af waar dat in gelegen is hoe hij/zij dat gelooft en of hij/zij dan wel beseft heeft wat het de Heere gekost heeft en waaruit hij/zij gekomen is. Ik kan niet geloven dat mensen die echt wederomgeboren zijn, als een soort robot het verwerken en analyseren, ook zulke mensen hebben gevoelens en het lijkt me raar dat juist op dit punt het dan heel zakelijk blijft, terwijl ze wel op andere punten wel emotioneel kunnen reageren. Mijns inziens klopt er dan gewoon wat niet.

[Evangelist]

Wij hadden een goede zondag.

Ik zit nog steeds met het woord 'ontroerend' waar sommige mensen hier wat moeite mee hadden. Denk daar best veel over na. Is het alleen emotie of gaat het dieper?

De preken kunnen mij intens raken. Omdat het iets laat zien wie en hoe God is. Maar ook de spiegel die je voorgehouden krijgt, wat diep raakt en verootmoedigt. De vaste hoop vanwege de betrouwbaarheid van Gods Beloftewoord. De ruimte in, de volheid uit en de gewilligheid van Christus. En de ernst als verloren gaan zó eigen schuld is. En het verlangen naar de Bruiloft van het Lam. Geen zonde meer. Geen ongerechtigheid meer op aarde. Alles volmaakt tot eer van God.
De hoop die je door het Woord krijgt in de worsteling om degenen die je liefhebt en Christus niet kennen. Op dwaalwegen zijn. Of helemaal zijn afgehaakt. In zonde leven. Wat kan de preek daarin ook ineens weer hoop en moed geven. Ik kan dan zo diep verwonderd zijn over wie de HEERE is in Zijn verbondstrouw. In Zijn liefde. In Zijn gewilligheid.

Is ontroerd dan een 'verkeerd' woord?
Het belemmert mij eerlijk gezegd om wat te delen over 'hoe was je zondag'.

Beste Helma,

Ik raad je aan de woorden te gebruiken die je zelf kiest en dicht bij je gevoel staan. De allerheiligste zaken die je in je van de preekstoel hoort en weerklank hebben in je hart zal altijd alleen jij een naam kunnen geven.

Emoties (een moderne duiding van ‘bevinding’) zijn voor iedereen verschillend. Een rationeel mens zal het mogelijk niet zo snel ‘ontroerend’ vinden en daar wat vervreemding bij voelen. Een analytisch mens heeft mogelijk weer andere gedachten. Beschouw dat niet persoonlijk en laat het je niet weerhouden je eigen woorden te kiezen en met jouw woorden iets weer te geven van de zondagse dienst en daarin de genade van de Heere God te weerspiegelen.

Van harte mee eens!
Ik hoorde pas een dominee in de preek nog de vraag stellen: 'Gemeente, vindt u dat niet ontroerend dat de Zaligmaker juist dít zegt?'

[Maanenschijn]

Beste Helma,

Ik raad je aan de woorden te gebruiken die je zelf kiest en dicht bij je gevoel staan. De allerheiligste zaken die je in je van de preekstoel hoort en weerklank hebben in je hart zal altijd alleen jij een naam kunnen geven.

Emoties (een moderne duiding van ‘bevinding’) zijn voor iedereen verschillend. Een rationeel mens zal het mogelijk niet zo snel ‘ontroerend’ vinden en daar wat vervreemding bij voelen. Een analytisch mens heeft mogelijk weer andere gedachten. Beschouw dat niet persoonlijk en laat het je niet weerhouden je eigen woorden te kiezen en met jouw woorden iets weer te geven van de zondagse dienst en daarin de genade van de Heere God te weerspiegelen.

Als een analytisch/zakelijk persoon gelooft dat hij wederomgeboren is maar weinig emoties erover kan uitlaten, dan vraag ik mij wel af waar dat in gelegen is hoe hij/zij dat gelooft en of hij/zij dan wel beseft heeft wat het de Heere gekost heeft en waaruit hij/zij gekomen is. Ik kan niet geloven dat mensen die echt wederomgeboren zijn, als een soort robot het verwerken en analyseren, ook zulke mensen hebben gevoelens en het lijkt me raar dat juist op dit punt het dan heel zakelijk blijft, terwijl ze wel op andere punten wel emotioneel kunnen reageren. Mijns inziens klopt er dan gewoon wat niet.

Het lijkt er op dat je veel meer in mijn post leest dan wat er staat. Ik stel nergens dat zakelijke- of analytische mensen geen gevoel hebben of dat bekering bij hen geen innerlijke emotie geeft. Niemand is een stok of blok, zoals dat zo mooi in de DL is verwoord. Ik geef aan dat het anders ervaren en benoemd kan worden.

Overigens, bij mensen met autisme is het soms heel moeilijk om de emotie te peilen, kan zelfs voor een groot deel ontbreken of er kan geen woorden aan gegeven worden. Toch is dat voor de Heere God geen belemmering voor bekering en weet ik zeker dat de Heere ook dergelijke kinderen heeft. Het beste is niet af te gaan op emotie en gevoel, maar op Gods Woord. Iemand met een bewogen en ontroerd gemoed kan verloren gaan, iemand van wie je dat niet heb gehoord kan behouden zijn.

[merel]

Wij hadden een goede zondag.

Ik zit nog steeds met het woord 'ontroerend' waar sommige mensen hier wat moeite mee hadden. Denk daar best veel over na. Is het alleen emotie of gaat het dieper?

De preken kunnen mij intens raken. Omdat het iets laat zien wie en hoe God is. Maar ook de spiegel die je voorgehouden krijgt, wat diep raakt en verootmoedigt. De vaste hoop vanwege de betrouwbaarheid van Gods Beloftewoord. De ruimte in, de volheid uit en de gewilligheid van Christus. En de ernst als verloren gaan zó eigen schuld is. En het verlangen naar de Bruiloft van het Lam. Geen zonde meer. Geen ongerechtigheid meer op aarde. Alles volmaakt tot eer van God.
De hoop die je door het Woord krijgt in de worsteling om degenen die je liefhebt en Christus niet kennen. Op dwaalwegen zijn. Of helemaal zijn afgehaakt. In zonde leven. Wat kan de preek daarin ook ineens weer hoop en moed geven. Ik kan dan zo diep verwonderd zijn over wie de HEERE is in Zijn verbondstrouw. In Zijn liefde. In Zijn gewilligheid.

Is ontroerd dan een 'verkeerd' woord?
Het belemmert mij eerlijk gezegd om wat te delen over 'hoe was je zondag'.

Omdat ik me aangesproken voel een reactie, want ik vind het vervelend als je dat gevoel hebt overgehouden aan de discussie. Ik heb volgens mij nergens gezegd dat ik er moeite mee heb. Ik heb gezegd dat het me opviel dat het woord in dit topic gebruikt werd en dat ik (net als merel) dit niet zo herken. Merel en ik zijn denk ik wat rationeler dan gevoelig en jij meer gevoelig dan rationeel en ik denk dat dat prima is. We zijn met verschillende karakters geschapen. Gebruik het woord ontroerend zoveel je wilt, ik heb daar geen oordeel over. Ik vroeg me nog wel af wat anderen onder ontroering verstaan, misschien zit daar ook een verschil. Ontroering ziet er voor mij misschien heftiger uit dan voor jou en herken ik het daarom niet zo, ook niet in mijn dagelijks leven.

Helemaal mee eens! Schroom niet om het te delen. Dat niet iedereen ( waaronder ik ) het herkent wil niet zeggen dat jouw ontroering verkeerd is. Onze predikant is dogmatisch niet de sterkste, maar geeft met regelmaat tijdens een preek aan welk deel hem ontroerd of extra aangesproken heeft.