Evensongs in Nederland

[Profesto]

Helemaal eens met Profesto. Evensongs zijn vrijwel louter woordverkondiging. Dat is niet typisch protestants of Rooms maar gewoon christelijk.

Het woord gaat zeker open, zowel in het lezen van de Schrift als in het zingen van de liederen. Maar verkondiging is proclamatie, uitleg van de Schrift, toepassen van het Evangelie. Dat gebeurt toch echt in een preek.

Goed nieuws: een preek kan onderdeel zijn van een Evensong. In Engeland vaak op zondag. 7 preken in de week tijdens een evensong zou ook wel veel zijn, toch?

Verder vind ik de kracht van de evensong eigenlijk juist dat er eens niet zoveel gepraat wordt, maar dat het Woord door de lezingen en door het zingen of luisteren beter tot je doordringt.

[Edelweiss]

Verder vind ik de kracht van de evensong eigenlijk juist dat er eens niet zoveel gepraat wordt, maar dat het Woord door de lezingen en door het zingen of luisteren beter tot je doordringt.

Wat een herkenning. Ik voel dit vaak precies zo.

[Hendrikus]

Helemaal eens met Profesto. Evensongs zijn vrijwel louter woordverkondiging. Dat is niet typisch protestants of Rooms maar gewoon christelijk.

Het woord gaat zeker open, zowel in het lezen van de Schrift als in het zingen van de liederen. Maar verkondiging is proclamatie, uitleg van de Schrift, toepassen van het Evangelie. Dat gebeurt toch echt in een preek.

Goed nieuws: een preek kan onderdeel zijn van een Evensong. In Engeland vaak op zondag. 7 preken in de week tijdens een evensong zou ook wel veel zijn, toch?

Verder vind ik de kracht van de evensong eigenlijk juist dat er eens niet zoveel gepraat wordt, maar dat het Woord door de lezingen en door het zingen of luisteren beter tot je doordringt.

Zeker. En de preek duurt niet langer dan 8 minuten.

[merel]

Ik ben er eigenlijk nog nooit geweest, maar houd wel erg van de muziek.

Dan zou ik zeggen: noteer de data, en kijk ook eens naar andere plekken waar regelmatig Evensongs worden gehouden: bijvoorbeeld Wijk bij Duurstede, Kampen, Amsterdam, enzovoort.
Zie ook https://www.facebook.com/groups/652282361537919/

Ik heb geen social media .

[Profesto]

Helemaal eens met Profesto. Evensongs zijn vrijwel louter woordverkondiging. Dat is niet typisch protestants of Rooms maar gewoon christelijk.

Het woord gaat zeker open, zowel in het lezen van de Schrift als in het zingen van de liederen. Maar verkondiging is proclamatie, uitleg van de Schrift, toepassen van het Evangelie. Dat gebeurt toch echt in een preek.

Goed nieuws: een preek kan onderdeel zijn van een Evensong. In Engeland vaak op zondag. 7 preken in de week tijdens een evensong zou ook wel veel zijn, toch?

Verder vind ik de kracht van de evensong eigenlijk juist dat er eens niet zoveel gepraat wordt, maar dat het Woord door de lezingen en door het zingen of luisteren beter tot je doordringt.

Zeker. En de preek duurt niet langer dan 8 minuten.

Wat uiteraard helemaal niets zegt over de inhoud van de preek.

[Carsten]

Wij hebben liever minder zingen en een langere preek.

[Profesto]

Wij hebben liever minder zingen en een langere preek.

Dat kan, maar dan begrijp je denk ik niet de Evensong zoals die in de Anglicaanse traditie is ingebed. In de dagelijkse gang van zaken in de kathedralen.

O, o heb ik dat in jullie opgeroepen door mijn woordje Rooms? Ik bedoel alleen dat ik wilde weten wat het precies was omdat ik dacht dat het van die Latijnse liederen waren die ook in de Roomse kerk gezongen werd. In het Latijn. Ik vind deze manier van zingen sowieso niet aantrekkelijk.

Wel mooi dat er tussen door in het Nederlands voorgelezen wordt uit Gods Woord (zoals in Utrecht). Ik zou er niet voor kiezen om er heen te gaan, als ik naast de kerk woonde omdat het echt niet mooi vind. Behalve die heel donkere mannenstemmen, haha. Maar dat orgel... op mijn laptop kan ik het fluisterzacht zetten. De tekst van de liederen verraste me maar ik vind het niet echt leven.

PS ik hou wel van dit oratium maar dan levendig, dat je in de muziek hoort wat er in de tekst staat: https://www.youtube.com/watch?v=VQfawZE5E2w

En als ik Nederlands moest kiezen: https://www.youtube.com/watch?v=t553NfVNsg8

Ik had net even gelegenheid om dit luisteren. Vooral de laatste link vond ik zeer bevreemdend. Misschien had jij dezelfde ervaring bij het beluisteren van de muziek die in een evensong klinkt.

Wat mij opviel: de manier waarop gezongen wordt. Bijna zoals in popliedjes gezongen wordt, nog net niet met zo'n smachtend kreuntje ervoor, en het 'naar de toon toe zingen' terwijl die eigenlijk al zou moeten klinken van vooral de solist. Dat doen ze ook in popliedjes.
En ik begrijp niet dat een dirigent de ogen dicht heeft, dan kun je toch 0 contact maken met de zangers?

Ik houd meer van de klassieke manier van zingen, waarbij direct 'op de toon' wordt ingezet bij een akkoordwissel, waarbij meerstemmigheid eerder regel dan uitzondering is.
En een goede Anglicaanse chant die niet te haastig maar ook niet te langzaam wordt gezongen, kan mij 1000× meer bekoren dan semi-popliedjes met een christelijke tekst.

Maar goed, smaken verschillen dus.

[Hendrikus]

Wat mij opviel: de manier waarop gezongen wordt. Bijna zoals in popliedjes gezongen wordt, nog net niet met zo'n smachtend kreuntje ervoor, en het 'naar de toon toe zingen' terwijl die eigenlijk al zou moeten klinken van vooral de solist. Dat doen ze ook in popliedjes.
En ik begrijp niet dat een dirigent de ogen dicht heeft, dan kun je toch 0 contact maken met de zangers?

Dat "bijna" kun je gerust weglaten: dit is hoe amusementsmuziek (popmuziek) wordt gezongen. Het lijkt een escape voor mensen die niet naar popmuziek willen luisteren vanwege de tekst, maar wél die glibberige manier van zingen willen vasthouden.

Je zou kunnen zeggen dat het bij dit genre muziek (refo-pop) hoort om zo te zingen. Helaas hoor je die wijze van zingen hier en daar ook wanneer mensen proberen om klassieke psalmen en gezangen in een (zogenaamd) eigentijds jasje te steken, denk bijvoorbeeld aan The Psalm Project [vorig jaar gestopt]. Dat vind ik eigenlijk nog veel erger, als een goede psalm- of gezangmelodie op deze wijze "verpopt" wordt...

Sterker nog: er zijn mensen die denken dat dit de enige manier van zingen is. Alles wat ze zingen, wordt met zo'n pop-sausje overgoten. Brrr....

[pierre27]

Wat mij opviel: de manier waarop gezongen wordt. Bijna zoals in popliedjes gezongen wordt, nog net niet met zo'n smachtend kreuntje ervoor, en het 'naar de toon toe zingen' terwijl die eigenlijk al zou moeten klinken van vooral de solist. Dat doen ze ook in popliedjes.
En ik begrijp niet dat een dirigent de ogen dicht heeft, dan kun je toch 0 contact maken met de zangers?

Dat "bijna" kun je gerust weglaten: dit is hoe amusementsmuziek (popmuziek) wordt gezongen. Het lijkt een escape voor mensen die niet naar popmuziek willen luisteren vanwege de tekst, maar wél die glibberige manier van zingen willen vasthouden.

Je zou kunnen zeggen dat het bij dit genre muziek (refo-pop) hoort om zo te zingen. Helaas hoor je die wijze van zingen hier en daar ook wanneer mensen proberen om klassieke psalmen en gezangen in een (zogenaamd) eigentijds jasje te steken, denk bijvoorbeeld aan The Psalm Project [vorig jaar gestopt]. Dat vind ik eigenlijk nog veel erger, als een goede psalm- of gezangmelodie op deze wijze "verpopt" wordt...

Sterker nog: er zijn mensen die denken dat dit de enige manier van zingen is. Alles wat ze zingen, wordt met zo'n pop-sausje overgoten. Brrr....

Treffende posting, hier heb ik het vorige week met mijn vriend in Dirksland over gehad.

[DDD]

Ik vind dit dan weer niet zo fraai uitgevoerd. Ik denk dat Sela dat een stuk beter kan. Maar dat is deels een kwestie van smaak. Ik ben blij dat ik dit in de kerk zo niet hoor.

Maar met evensongs heeft dit weinig te maken. Hoewel je natuurlijk in een evensong in principe kunt zingen hoe en wat je wilt, zolang je de juiste teksten zingt, is de standaardbetekenis kwalitatief hoogstaande koormuziek. Daar valt dit niet onder.

[Profesto]

Precies.
Daarom maar even een goede Anglicaanse chant (Psalm 108, Prescott Steward) om weer on-topic te geraken.

[Arja]

Wij hebben liever minder zingen en een langere preek.

Dat kan, maar dan begrijp je denk ik niet de Evensong zoals die in de Anglicaanse traditie is ingebed. In de dagelijkse gang van zaken in de kathedralen.

O, o heb ik dat in jullie opgeroepen door mijn woordje Rooms? Ik bedoel alleen dat ik wilde weten wat het precies was omdat ik dacht dat het van die Latijnse liederen waren die ook in de Roomse kerk gezongen werd. In het Latijn. Ik vind deze manier van zingen sowieso niet aantrekkelijk.

Wel mooi dat er tussen door in het Nederlands voorgelezen wordt uit Gods Woord (zoals in Utrecht). Ik zou er niet voor kiezen om er heen te gaan, als ik naast de kerk woonde omdat het echt niet mooi vind. Behalve die heel donkere mannenstemmen, haha. Maar dat orgel... op mijn laptop kan ik het fluisterzacht zetten. De tekst van de liederen verraste me maar ik vind het niet echt leven.

PS ik hou wel van dit oratium maar dan levendig, dat je in de muziek hoort wat er in de tekst staat: https://www.youtube.com/watch?v=VQfawZE5E2w

En als ik Nederlands moest kiezen: https://www.youtube.com/watch?v=t553NfVNsg8

Ik had net even gelegenheid om dit luisteren. Vooral de laatste link vond ik zeer bevreemdend. Misschien had jij dezelfde ervaring bij het beluisteren van de muziek die in een evensong klinkt.

Wat mij opviel: de manier waarop gezongen wordt. Bijna zoals in popliedjes gezongen wordt, nog net niet met zo'n smachtend kreuntje ervoor, en het 'naar de toon toe zingen' terwijl die eigenlijk al zou moeten klinken van vooral de solist. Dat doen ze ook in popliedjes.
En ik begrijp niet dat een dirigent de ogen dicht heeft, dan kun je toch 0 contact maken met de zangers?

Ik houd meer van de klassieke manier van zingen, waarbij direct 'op de toon' wordt ingezet bij een akkoordwissel, waarbij meerstemmigheid eerder regel dan uitzondering is.
En een goede Anglicaanse chant die niet te haastig maar ook niet te langzaam wordt gezongen, kan mij 1000× meer bekoren dan semi-popliedjes met een christelijke tekst.

Maar goed, smaken verschillen dus.

De voorkeur voor een klassieke zangstijl vind ik mooi bij jou. Maar het afkeuren van andere christelijke liederen op basis van deze voorkeur zou niet zo aardig zijn. Een dirigent met haar ogen eventjes dicht? Meer dirigenten sloten hun ogen even tijdens het dirigeren en mèt een reden zoals jij als muziekkenner wellicht weet. Mijn tweede youtube link was toegift, om refo's hier tegemoet te komen. Ik vond dit koor via een magazine dat bij het RD zat en vond het verrassend. Een mooi alternatief, qua diepte van de tekst, voor Sela. Maar het ging me om nummer 1

Ik ga ervoor om muzikale expressies met respect te benaderen hoor. Ik begrijp nu dat evensongs voor anderen een stukje schoonheid in zich hebben, door de plechtigheid van de liturgie. Je kunt onder het luisteren mediteren en reflecteren, verbinding met God zoeken.

Andere muzikale vormen, zoals oratoria of gezangen gezongen door een damesensemble zoals in video 2, hebben denk ik een meer directe emotionele expressie. Ook meer een persoonlijke interpretatie van geestelijk thema's en dat hoeft niet persé tegen Gods wil en Woord te zijn. Ja, smaken verschillen.

Maar hé, ik doe mijn best om van Bach te houden en dat is al heel wat.
Terug naar de evensongs; ik wens jullie veel "luistervreugde"

[Hendrikus]

Precies.
Daarom maar even een goede Anglicaanse chant (Psalm 108, Prescott Steward) om weer on-topic te geraken.

Toch kun je wel horen dat in 25 jaar de opvattingen nog wel weer verder ontwikkeld zijn. Hier werd nog met behoorlijk veel vibrato gezongen. Niet zo vreemd ook, de mannen op de backrow van St Paul's en Westminster Abbey zijn vaak professionele zangers die zich na afloop van de Evensong naar de opera spoeden om daar 's avonds in het koor mee te zingen.

Vergelijk het eens met deze Psalm 108 (chant Walmisley) vanuit Trinity College Cambridge

https://youtu.be/FHvR693_5TM?si=YKqZJXMNQNT62zf-

[Bij Trinity vind ik het zo mooi dat ze de psalmen zonder dirigent zingen. Dat vereist opperste concentratie, maar het werkt subliem!]

[Profesto]

Wij hebben liever minder zingen en een langere preek.

Dat kan, maar dan begrijp je denk ik niet de Evensong zoals die in de Anglicaanse traditie is ingebed. In de dagelijkse gang van zaken in de kathedralen.

O, o heb ik dat in jullie opgeroepen door mijn woordje Rooms? Ik bedoel alleen dat ik wilde weten wat het precies was omdat ik dacht dat het van die Latijnse liederen waren die ook in de Roomse kerk gezongen werd. In het Latijn. Ik vind deze manier van zingen sowieso niet aantrekkelijk.

Wel mooi dat er tussen door in het Nederlands voorgelezen wordt uit Gods Woord (zoals in Utrecht). Ik zou er niet voor kiezen om er heen te gaan, als ik naast de kerk woonde omdat het echt niet mooi vind. Behalve die heel donkere mannenstemmen, haha. Maar dat orgel... op mijn laptop kan ik het fluisterzacht zetten. De tekst van de liederen verraste me maar ik vind het niet echt leven.

PS ik hou wel van dit oratium maar dan levendig, dat je in de muziek hoort wat er in de tekst staat: https://www.youtube.com/watch?v=VQfawZE5E2w

En als ik Nederlands moest kiezen: https://www.youtube.com/watch?v=t553NfVNsg8

Ik had net even gelegenheid om dit luisteren. Vooral de laatste link vond ik zeer bevreemdend. Misschien had jij dezelfde ervaring bij het beluisteren van de muziek die in een evensong klinkt.

Wat mij opviel: de manier waarop gezongen wordt. Bijna zoals in popliedjes gezongen wordt, nog net niet met zo'n smachtend kreuntje ervoor, en het 'naar de toon toe zingen' terwijl die eigenlijk al zou moeten klinken van vooral de solist. Dat doen ze ook in popliedjes.
En ik begrijp niet dat een dirigent de ogen dicht heeft, dan kun je toch 0 contact maken met de zangers?

Ik houd meer van de klassieke manier van zingen, waarbij direct 'op de toon' wordt ingezet bij een akkoordwissel, waarbij meerstemmigheid eerder regel dan uitzondering is.
En een goede Anglicaanse chant die niet te haastig maar ook niet te langzaam wordt gezongen, kan mij 1000× meer bekoren dan semi-popliedjes met een christelijke tekst.

Maar goed, smaken verschillen dus.

De voorkeur voor een klassieke zangstijl vind ik mooi bij jou. Maar het afkeuren van andere christelijke liederen op basis van deze voorkeur zou niet zo aardig zijn. Een dirigent met haar ogen eventjes dicht? Meer dirigenten sloten hun ogen even tijdens het dirigeren en mèt een reden zoals jij als muziekkenner wellicht weet. Mijn tweede youtube link was toegift, om refo's hier tegemoet te komen. Ik vond dit koor via een magazine dat bij het RD zat en vond het verrassend. Een mooi alternatief, qua diepte van de tekst, voor Sela. Maar het ging me om nummer 1

Ik ga ervoor om muzikale expressies met respect te benaderen hoor. Ik begrijp nu dat evensongs voor anderen een stukje schoonheid in zich hebben, door de plechtigheid van de liturgie. Je kunt onder het luisteren mediteren en reflecteren, verbinding met God zoeken.

Andere muzikale vormen, zoals oratoria of gezangen gezongen door een damesensemble zoals in video 2, hebben denk ik een meer directe emotionele expressie. Ook meer een persoonlijke interpretatie van geestelijk thema's en dat hoeft niet persé tegen Gods wil en Woord te zijn. Ja, smaken verschillen.

Maar hé, ik doe mijn best om van Bach te houden en dat is al heel wat.
Terug naar de evensongs; ik wens jullie veel "luistervreugde"

O, maar ik keur het niet zozeer af, ik verbaas me alleen over de manier waarop gezongen wordt.
Die emotionele expressie herken ik dan weer helemaal niet in die video die je noemt.

[Profesto]

Precies.
Daarom maar even een goede Anglicaanse chant (Psalm 108, Prescott Steward) om weer on-topic te geraken.

Toch kun je wel horen dat in 25 jaar de opvattingen nog wel weer verder ontwikkeld zijn. Hier werd nog met behoorlijk veel vibrato gezongen. Niet zo vreemd ook, de mannen op de backrow van St Paul's en Westminster Abbey zijn vaak professionele zangers die zich na afloop van de Evensong naar de opera spoeden om daar 's avonds in het koor mee te zingen.

Vergelijk het eens met deze Psalm 108 (chant Walmisley) vanuit Trinity College Cambridge

https://youtu.be/FHvR693_5TM?si=YKqZJXMNQNT62zf-

[Bij Trinity vind ik het zo mooi dat ze de psalmen zonder dirigent zingen. Dat vereist opperste concentratie, maar het werkt subliem!]

Ja, prachtig! De zangers zijn aangewezen op elkaar en zoeken daardoor veel meer het contact met de overkant.
En inderdaad was de opname al wat ouder, en dus ook trager en met meer vibrato dan je nu hoort. Ik houd eigenlijk wel van allebei. Ik vond de chant die ik deelde ook niet te traag in vergelijking met andere oudere opnamen.
Mooie chant ook van Walmisley!