Welke muziek beluister je nu?

[DDD]

Nee, maar dat heeft er weinig mee te maken.

[Herman]

Nee, maar dat heeft er weinig mee te maken.

[Inwoner]

Nee, maar dat heeft er weinig mee te maken.

Ik maakte onlangs een kerkdienst mee waarin de organist met hangen en wurgen als voorspel psalm 119 (in F-groot) van Pieter Heijkoop uit het orgel toverde.
Ik begreep dat de organist gebruik maakte van het notenschrift (dus geen klavarskribo of cijfernotatie).
Na de samenzang van het eerste couplet transponeerde hij een halfje omhoog.
Het gaat me nu niet om de kwaliteit van het voorspel en ook niet om het transponeren.
Wat mij triggert is, dat als je een halfje omhoog transponeert, je dus in Fis-groot terechtkomt. Je hebt het dan dus over zes kruizen.
Iemand die matig van blad kan spelen, speelt zoiets dus uit zijn of haar hoofd.
Er zijn wel meer voorbeelden van mensen die zonder bladmuziek spelen en dan vooral 'op zwarte toetsen'.
Het gaat me niet om de kwaliteit, maar hoe komt dat zulke mensen zo gemakkelijk 'op zwarte toetsen' kunnen spelen?

[DDD]

Dat komt naar mijn idee omdat je dan klankakkoorden onthoudt. Ik kan ook geen noten lezen en heel veel mensen zijn daar verbaasd over. Het is in mijn beleving gewoon een kwestie van luisteren en onthouden. Je hoort het snel genoeg als het geen gehoor is. Dan doe je dat de volgende keer anders.

[Inwoner]

Dat komt naar mijn idee omdat je dan klankakkoorden onthoudt. Ik kan ook geen noten lezen en heel veel mensen zijn daar verbaasd over. Het is in mijn beleving gewoon een kwestie van luisteren en onthouden. Je hoort het snel genoeg als het geen gehoor is. Dan doe je dat de volgende keer anders.

Dat is zeker mogelijk. Maar dan hebben mensen die helemáál geen noten kunnen lezen dus een voorsprong op de door mij bedoelde organist die, zij het matig, noten kan lezen..

[DDD]

Dat lijkt mij niet. Als je goed noten kunt lezen, dan kun je ook Bach spelen, bijvoorbeeld. Als je uit je hoofd goed kunt begeleiden, dan is dat aardig natuurlijk, maar als je goed noten kunt lezen, dan zul je dat nog steeds kunnen, maar dan beter.

Een beetje noten kunnen lezen, lijkt me altijd nog beter dan geen noten kunnen lezen. Hoewel ik ook geregeld organisten beluister (pas nog bij een via dit forum aangedragen kerkdienst) waar ik dan toch denk: zo kan het toch onmogelijk op papier of op het scherm staan.

[Herman]

Nee, maar dat heeft er weinig mee te maken.

Ik maakte onlangs een kerkdienst mee waarin de organist met hangen en wurgen als voorspel psalm 119 (in F-groot) van Pieter Heijkoop uit het orgel toverde.
Ik begreep dat de organist gebruik maakte van het notenschrift (dus geen klavarskribo of cijfernotatie).
Na de samenzang van het eerste couplet transponeerde hij een halfje omhoog.
Het gaat me nu niet om de kwaliteit van het voorspel en ook niet om het transponeren.
Wat mij triggert is, dat als je een halfje omhoog transponeert, je dus in Fis-groot terechtkomt. Je hebt het dan dus over zes kruizen.
Iemand die matig van blad kan spelen, speelt zoiets dus uit zijn of haar hoofd.
Er zijn wel meer voorbeelden van mensen die zonder bladmuziek spelen en dan vooral 'op zwarte toetsen'.
Het gaat me niet om de kwaliteit, maar hoe komt dat zulke mensen zo gemakkelijk 'op zwarte toetsen' kunnen spelen?

Ik was de draad van de discussie al kwijt, maar ben ik een soort van verdwaald tussen de draden.

[parsifal]

Ik heb wel een beetje het idee dat je de menselijke factor bij het dichten van psalmen nogal onderbelicht. Een soort mechanische inspiratieleer.

Misschien.
Ik geloof dat het Woord door God is geïnspireerd en dat Gods Woord onfeilbaar is. Zo gek is dat toch niet?

Geinspireerd is anders dan diep. Psalm 150 is ook veel eenzijdiger dan zeg "Vaste Rots van mijn behoud". Diep, veelzijdigheid enz zijn andere categorieen dan inspiratie.
Zo is "Man of sorrows" van Hillsong echt veelzijdiger en dieper dan psalm 150. Het zit ook theologisch goed in elkaar. Maar het heeft natuurlijk niet het gezag van psalm 150.

[Inwoner]

Nee, maar dat heeft er weinig mee te maken.

Ik maakte onlangs een kerkdienst mee waarin de organist met hangen en wurgen als voorspel psalm 119 (in F-groot) van Pieter Heijkoop uit het orgel toverde.
Ik begreep dat de organist gebruik maakte van het notenschrift (dus geen klavarskribo of cijfernotatie).
Na de samenzang van het eerste couplet transponeerde hij een halfje omhoog.
Het gaat me nu niet om de kwaliteit van het voorspel en ook niet om het transponeren.
Wat mij triggert is, dat als je een halfje omhoog transponeert, je dus in Fis-groot terechtkomt. Je hebt het dan dus over zes kruizen.
Iemand die matig van blad kan spelen, speelt zoiets dus uit zijn of haar hoofd.
Er zijn wel meer voorbeelden van mensen die zonder bladmuziek spelen en dan vooral 'op zwarte toetsen'.
Het gaat me niet om de kwaliteit, maar hoe komt dat zulke mensen zo gemakkelijk 'op zwarte toetsen' kunnen spelen?

Ik was de draad van de discussie al kwijt, maar ben ik een soort van verdwaald tussen de draden.

excuses voor het onjuist quoten

[Hoopvol]

Nee, maar dat heeft er weinig mee te maken.

Ik quote even een stukje van het geprek:

Ik heb wel een beetje het idee dat je de menselijke factor bij het dichten van psalmen nogal onderbelicht. Een soort mechanische inspiratieleer.

Misschien.
Ik geloof dat het Woord door God is geïnspireerd en dat Gods Woord onfeilbaar is. Zo gek is dat toch niet?

Jij zegt dat ik de menselijke factor bij het dichten van de Psalmen onderbelicht. Daarop zeg ik dat ik geloof dat het Woord door God geïnspireerd is en dat Gods Woord onfeilbaar is. Volgens mij heeft dat er juist wel mee te maken.
Welke menselijke factoren onderbelicht ik en wat bedoel je met een soort mechanische inspiratieleer?

[JvW]

Gooien jullie nu niet de berijmde en onberijmde psalmen door elkaar?

De onberijmde psalmen zijn onderdeel van het geïnspireerde Woord van God, dat geloof ik zeker. Aan de andere kant denk ik dat een individuele psalm niet persé per definitie ‘dieper’ is dan een ander lied wat niet letterlijk in de Bijbel staat. Je bent dan gewoon appels met peren aan het vergelijken naar mijn idee.

[Hoopvol]

Gooien jullie nu niet de berijmde en onberijmde psalmen door elkaar?

De onberijmde psalmen zijn onderdeel van het geïnspireerde Woord van God, dat geloof ik zeker. Aan de andere kant denk ik dat een individuele psalm niet persé per definitie ‘dieper’ is dan een ander lied wat niet letterlijk in de Bijbel staat. Je bent dan gewoon appels met peren aan het vergelijken naar mijn idee.

Ik bedoel al van het begin op de onberijmde psalm.
Ik denk wel dat een psalm dieper is, maar dat we de diepte alleen niet zien omdat we geestelijk blind zijn.
Ik kom dit, op een ander niveau, regelmatig tegen. Een dominee preekt over een bepaalde tekst en door bepaalde bevinding preekt de dominee dieper als de tekst. Maar de Schrift gaat altijd voor de bevinding. En de Schrift gaat ook altijd voor een bepaald geestelijk lied.
Ik werd getriggerd door de opmerking van @parsifal: Een lied als "Man of Sorrows" wordt bijvoorbeeld ook veel gezongen in All Souls Langham Place in Londen en de tekst gaat dieper dan sommige psalmen.

[Johann Gottfried Walther]

Ligt het nu aan mij of loopt de dirigent consequent voor, of is dat juist de bedoeling?

Een prachtig lied trouwens.

Interssant. Ik luister/kijk graag naar concerten met de dirigent Klaus Mäkelä. Die lijkt ook in het dirigeren en aangeven ‘voor de muziek’ uit te lopen. Ik kan dat met verwondering aanzien en kan nog niet helemaal ontdekken niet dat gaat.

https://youtu.be/jhYwOIdEOdo?si=lT6K15n9ASsV_Vq0

Ik let er op, sinds ik meezing in een koortje in de kerk en ik het commentaar kreeg dat ik vooruit zong. Ik zong naar mijn idee precies met de dirigent mee, maar misschien is dat dus te vroeg, en moet je een soort vertraging inbouwen. Ik probeer uit te vinden hoe dat nu moet;-)

Bij een orkest loopt de dirigent altijd ietsje voor, anders kan hij ook geen goede aanwijzingen geven.

[DDD]

Nee, maar dat heeft er weinig mee te maken.

Ik quote even een stukje van het geprek:

Ik heb wel een beetje het idee dat je de menselijke factor bij het dichten van psalmen nogal onderbelicht. Een soort mechanische inspiratieleer.

Misschien.
Ik geloof dat het Woord door God is geïnspireerd en dat Gods Woord onfeilbaar is. Zo gek is dat toch niet?

Jij zegt dat ik de menselijke factor bij het dichten van de Psalmen onderbelicht. Daarop zeg ik dat ik geloof dat het Woord door God geïnspireerd is en dat Gods Woord onfeilbaar is. Volgens mij heeft dat er juist wel mee te maken.
Welke menselijke factoren onderbelicht ik en wat bedoel je met een soort mechanische inspiratieleer?

Ik denk dat je je dan eerst eens zou moeten verdiepen in de eerste beginselen van de inspiratieleer, en dan in het verschil tussen organische en mechanische inspiratie. Je onderbelicht alle menselijke factoren zoals intelligentie, taalvaardigheid, omgevingsfactoren, doelgroep.

[DDD]

Ligt het nu aan mij of loopt de dirigent consequent voor, of is dat juist de bedoeling?

Een prachtig lied trouwens.

Interssant. Ik luister/kijk graag naar concerten met de dirigent Klaus Mäkelä. Die lijkt ook in het dirigeren en aangeven ‘voor de muziek’ uit te lopen. Ik kan dat met verwondering aanzien en kan nog niet helemaal ontdekken niet dat gaat.

https://youtu.be/jhYwOIdEOdo?si=lT6K15n9ASsV_Vq0

Ik let er op, sinds ik meezing in een koortje in de kerk en ik het commentaar kreeg dat ik vooruit zong. Ik zong naar mijn idee precies met de dirigent mee, maar misschien is dat dus te vroeg, en moet je een soort vertraging inbouwen. Ik probeer uit te vinden hoe dat nu moet;-)

Bij een orkest loopt de dirigent altijd ietsje voor, anders kan hij ook geen goede aanwijzingen geven.

En hoe weet je dan hoeveel je er achteraan moet zingen?