Die volgorde is er misschien wel, maar wel wat vager dan mensen het vaak zien. Als je verlost bent is niet alle ellende weg bijvoorbeeld.... daarnaast hoef je niet eerst een hele poos in de ellende te zitten voordat je de verlossing leert kennen... Sommige mensen hebben dat, bij anderen volgt het elkaar gelijk op.... Ik vind het iig gevaarlijk om het in een soort van schema te gaan samenvatten want God werkt niet altijd volgens een schema De vraag is dus wat de omschrijving is van "je ellende hebben ingeleefd" en DAARNA die genade. Wanneer heb je dat dan ingeleefd.... moet er dan eerst een flinke periode overheen gaan? Dat is het gevaar van die schema's... als je ongelovig/op zoek naar een kerk gaat en daar hoort over Jezus die kwam om de wereld te redden en dat vervolgens gaat geloven is er dus iets mis met je bekering..... want waar is die kennis en inleving van de ellende dan?pierre27 schreef:Ik weet niet of Unionist dat bedoelt, immers het lijkt me dat hij in staat is dit zelf uit te leggen.
Waar ik alleen aan vast wil houden is aan de volgorde ellende/ verlossing/ dankbaarheid.
En dan kun je zondag 1 als inleidende zondag bezien ook als mooie samenvatting van wat er komen gaat.
Hou de Bijbelse lijn aan, kun je nooit verdwalen.
Zingen tot Gods eer
Re: zingen
Precies. Dat ontnam mij ook de lust om inhoudelijk te reageren.Marnix schreef:Overigens vind ik het wel zorgelijk dat hier deze vraag gesteld wordt waar de bijbel er zo helder over is... Dan vraag ik me wel eens af wat er mis is gegaan....
Daar kwam nog bij dat een ouderling uit de GG Kootjebroek mij eens precies heeft uitgelegd waarom hun predikant tégen koren was. Dat was inderdaad het verhaal van het koor dat "God heb ik lief, want..." zingt, en dan schreeuwt de dirigent "stop, stop, dat was niet goed!" Zó kon je toch niet met de psalmen omgaan - en dus was de toenmalige ds. B. tegen koren.
Maar nou blijkt de GG Kootjebroek dus wel degelijk twee koren te hebben. Of mag het van de nieuwe ds. B. wél?
Enfin: de psalmberijming 1773 is zeker niet onfeilbaar, maar de woorden uit Psalm 108 zijn me toch wel heel dierbaar: 'k zal psalmen zingen tot Gods eer!
Misschien is het naar de maatstaven van mensen oneerbiedig, maar God kijkt naar het hart.
In "mijn" psalmberijming staat het trouwens wat anders. "Mijn hart is Heer in U gerust, Uw lof te zingen is mijn lust". Wel opvallend dat alleen in de SV het woord "psalmzingen" wordt gebruikt Maar ook deze tekst geeft aan dat we kunnen zingen en spelen en God daarmee de eer geven.
In "mijn" psalmberijming staat het trouwens wat anders. "Mijn hart is Heer in U gerust, Uw lof te zingen is mijn lust". Wel opvallend dat alleen in de SV het woord "psalmzingen" wordt gebruikt Maar ook deze tekst geeft aan dat we kunnen zingen en spelen en God daarmee de eer geven.