Hyperdordt

[tja]

Volledig eens met wat je schrijft. Voor eigen beleving kan het donker zijn. Maar toch is er in die donkerheid altijd de belofte van het evangelie. Op hoop tegen hoop vasthouden aan Zijn beloften. Ik voel me niet heilig of bekeerd maar er staat geschreven... Wat we voelen is niet bepalend in deze, maar op Wie we ons vertrouwen stellen. Zijn boek is natuurlijk dikker dan mijn citaat. Hij bestrijd niet dat die bevindingen er zijn zoals je beschrijft maar wel dat die bevindingen een voorwaarde zijn. Als ik het zo mag zeggen hij bestrijd in zijn boek niet het (be)leven van mensen maar een leer die tegen de Schrift ingaat. Een citaat uit zijn boek "Niet wat bevindelijk is bepaalt wat gereformeerd mag heten, maar precies andersom: Wat gereformeerd is is bepalend voor wat als bevindelijk mag worden aangeduid"

Mooi geschreven Tja!

Ook de uitspraak 'het zijn maar uurtjes van korte duurtjes' heeft weinig meer met Dordt te maken. Het smaken van de gemeenschap met God is inderdaad niet altijd aanwezig, maar de zekerheid over het aandeel in Christus moet niet altijd in vertwijfeling zijn. Dan is er iets grondig mis in het geloofsleven door bijvoorbeeld een zondige levenswandel onzuivere denkbeelden over God.

Ik blijf het nog steeds opvallend vinden dat de oproep tot het geloof, door ds. van den Brink, op zoveel weerstand stuit. Zou het niet voortkomen omdat mensen ontdekt worden aan hun heimelijke vertrouwen op andere zaken dan de beloften van Jezus Christus? Het vertrouwen op gevoelens, ervaringen en bevindingen? Maar dat deze mensen te diepste niets hebben met de beloften van het evangelie? Ik denk dat daardoor de reacties onstaan. De zorgvuldige opgebouwde godsdienst valt bij deze mensen ineens uit handen. Uiteindelijk is het dieptriest: want met de mond wordt wel beleden dat goddelozen gerechtvaardigd worden. Maar als het evangelie in praktijk uitgaat, dan gaan alle alarmbellen af: dat kan zomaar niet, dat gaat te snel. Ten diepste wil men niet als een echte goddeloze tot Christus komen, maar wil met zakken vol bevinding en ervaringen bij Christus komen.

Ja die weerstand is echt opvallend. Ik verbaas me hierin wel over de enorme stelligheid waarmee Luther sprak. Een citaat van Luther uit het boek nav het argument van vriendelijkheid. (dus vd Brink zou niet vriendelijk zijn tegen andere predikanten)

"Vriendelijkheid is volgens Luther dat je iedereen vriendelijk behandelt en niemand met harde woorden van je wegjaagd, maar Luther voegt er wel iets aan toe, Deze vriendelijkheid moeten we niet toepassen op de leer, maar alleen op de werken of het leven,. Ik kan en moet mijn naaste liefhebben en vriendelijk tegen hen zijn, hoe jun leven er ook uit mogen zien. Maar als iemand niet de juiste leer heeft en niet wil geloven, daar kan en wil ik niet liefhebben en vriendelijk zijn. In dat geval moet ik hem zoals Pauluis zegt in de ban doen en voor verdoemd houden. Ook al was hij als een engel uit de hemel. (Gal 1 :8 en 9) geloof en liefde vormen een wonderbaarlijke tweedeling. de liefde moet en wil vriendelijk zijn, zelfs tegen de ergste vijand, als hij maar niet de leer en het geloof aanvalt. Het geloof kan het niet verdragen, zelfs niet van vader of moeder of je allerbeste vriend, dat iemand de leer of het geloof aanvalt. Kortom, de liefde en haar uitingen mogen niet gaan over de leer en het geloof van de naaste, maar richten zich op zijn leven en werk. Het geloof omgekeerd richt zich niet op zijn werk en leven, maar op zijn leer en geloven.

[Simon0612]

In die zogenaamde hyperkerken (wat een woord trouwens) wordt, ook en zeker aan de rechterkant, vanaf de kansel zeer gewaarschuwd tegen geestelijke hoogmoed en de 'bekeerde man/vrouw' worden. Maar ja, dat vergeet dr. van den Brink gemakshalve er wel bij te zeggen. Waarom zou je de hyperkerken ook 'recht' doen. Een karikatuur is immers veel gemakkelijker te bestrijden. Anders loop je nog het gevaar dat je moet gaan nuanceren (...) en begrijpen mensen je boodschap niet meer.

Klinkt misschien wat cynisch maar dat is de hoofdreden waarom ik mijn buik vol hebt van de schrijfsel van dr. van den Brink. Los van het inhoudelijke punt wat hij wil maken doet hij geen recht aan de prediking en praktijk in de rechterflank van de gereformeerde gezindte.

Het gaat veel dieper, TSD. Het zit in de cultuur, het is de cultuur. Dan helpen een paar waarschuwingen niet. Immers, iemand met verborgen kennis is vanzelfsprekend niet hoogmoedig. Als je zo'n diepe weg bent gegaan, dan ben je wel gelouterd hoor.

Is dit een voorbeeld van zo'n cultuur en zo'n diepe weg? Kortom van de kleine letters?

Het enige, dat geschieden kan, is, dat God tussenbeide treedt; en als God in zijn oneindige genade de rots in goede grond verkeert, dan zal de tarwe groeien; maar ook niet eerder. “Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwe geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlezen hart geven.” Er moet een werk van de Heilige Geest zijn, waardoor de harde rots van de natuur in de goede aarde der genade wordt verkeerd, want anders zal al het zaaien van de wereld nooit een oogst voortbrengen. Deze mensen zagen dit voorbij; zij wilden er ook liever niet van horen. Zij hielden van predikers, die altijd het eenvoudig geloof in het werk van Jezus predikten, maar nooit van het werk van de Heilige Geest spraken, – eenzijdige predikers, die slechts de helft van Gods boodschap brengen tot de mensen. Onder zulk een prediking vonden zij vrede zonder benauwdheid van de ziel, en vertroosting zonder wedergeboorte. Bekering en de ouderwetse genade -daarop zagen zij minachtend neer. Voor God te wenen vanwege de zonde, verschrikking en benauwdheid onder de bewustheid van Gods toorn, vrees dat het vonnis van de wet aan hen ten uitvoer zal worden gelegd, daarvan wisten zij niets. Zij gingen het Land der Hope binnen zonder de weg van het Wenende Kruis genomen te hebben, en met elke dag groeit mijn wantrouwen aan in iemands godsdienst, als hij die weg niet heeft betreden. Iemand, die genezen werd, vóór hij nog gewond was; gekleed werd, vóórdat hij nog was ontbloot; vervuld werd, vóórdat hij nog was ontledigd; levend gemaakt werd, vóórdat hij nog was gestorven, heeft wel reden om te twijfelen of hij door Gods vrije en vrijmachtige genade ooit is aangeraakt.

Deze mensen van het onverbroken hart hadden een blijde hoop en vrolijk betrouwen; maar het kwam alles tot een einde, gelijk dit ook geschieden zal met u en met mij, als wij vreemd zijn gebleven aan berouw over de zonde. Laat het nooit worden vergeten, dat hoe waar het ook zij, dat een iegelijk, die in Jezus Christus gelooft, zalig zal worden, het even waar is dat gij “wedergeboren moet worden.” “Indien gij u niet verandert en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het koninkrijk der hemelen geenszins ingaan”; “hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees; en hetgeen uit de Geest geboren is, dat is geest”; en “vlees en bloed kunnen het koninkrijk van God niet beërven.” Alleen die uit de Geest is geboren kan inkomen in geestelijke zaken en in het bezit komen van ware geestelijke blijdschap. Een onverbroken hart is een noodlottig gebrek.

Ik ga het kort houden. Paulus zegt (1 Cor. 2): "Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd." Dat is zo'n eenzijdige prediker.

Waarom kort houden? We zijn vol van kleine lettertjes maar kunnen niet zeggen of dit nu wel of geen kleine lettertjes zijn?
@Tja en Psalm: Ook benieuwd wat jullie van bovenstaande stukje vinden, wel of geen kleine letters?

[-DIA-]

Volgens mij worden er wel wat zaken omgedraaid in deze discussie. Er wordt een verwijt gemaakt dat God onmachtig gemaakt wordt omdat Hij pas kan werken als de mens gelooft.

Ik denk dat juist het voorwaarden stellen zoals aan de hyperkant gebeurt, God onmachtig maakt. De mens moet zich eerst geschikt maken met allerlei belevingen, en dan pas komt God aan de beurt. Oftewel, wij vertellen God wel even hoe Hij ons (of vooral de ander) moet bekeren. Terwijl God Zelf daar in Zijn Woord al heel erg duidelijk over is.

Beide zijn niet goed... Maar ik denk wel dat ik me terugtrek uit de discussie, want het staat nog precies even vastgelopen als die keer dat ds. v.d. Brink zijn eerste geruchtmakende toespraak hield voor geloofstoerusting.
Kort: We blijven waar we zijn, en veranderen niets. Ik ervaar dit als een onheilige aanval op het heilige, en daar wens ik niet langer in mee te gaan.

[Cyrillus]

Het gaat veel dieper, TSD. Het zit in de cultuur, het is de cultuur. Dan helpen een paar waarschuwingen niet. Immers, iemand met verborgen kennis is vanzelfsprekend niet hoogmoedig. Als je zo'n diepe weg bent gegaan, dan ben je wel gelouterd hoor.

Is dit een voorbeeld van zo'n cultuur en zo'n diepe weg? Kortom van de kleine letters?

Het enige, dat geschieden kan, is, dat God tussenbeide treedt; en als God in zijn oneindige genade de rots in goede grond verkeert, dan zal de tarwe groeien; maar ook niet eerder. “Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwe geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlezen hart geven.” Er moet een werk van de Heilige Geest zijn, waardoor de harde rots van de natuur in de goede aarde der genade wordt verkeerd, want anders zal al het zaaien van de wereld nooit een oogst voortbrengen. Deze mensen zagen dit voorbij; zij wilden er ook liever niet van horen. Zij hielden van predikers, die altijd het eenvoudig geloof in het werk van Jezus predikten, maar nooit van het werk van de Heilige Geest spraken, – eenzijdige predikers, die slechts de helft van Gods boodschap brengen tot de mensen. Onder zulk een prediking vonden zij vrede zonder benauwdheid van de ziel, en vertroosting zonder wedergeboorte. Bekering en de ouderwetse genade -daarop zagen zij minachtend neer. Voor God te wenen vanwege de zonde, verschrikking en benauwdheid onder de bewustheid van Gods toorn, vrees dat het vonnis van de wet aan hen ten uitvoer zal worden gelegd, daarvan wisten zij niets. Zij gingen het Land der Hope binnen zonder de weg van het Wenende Kruis genomen te hebben, en met elke dag groeit mijn wantrouwen aan in iemands godsdienst, als hij die weg niet heeft betreden. Iemand, die genezen werd, vóór hij nog gewond was; gekleed werd, vóórdat hij nog was ontbloot; vervuld werd, vóórdat hij nog was ontledigd; levend gemaakt werd, vóórdat hij nog was gestorven, heeft wel reden om te twijfelen of hij door Gods vrije en vrijmachtige genade ooit is aangeraakt.

Deze mensen van het onverbroken hart hadden een blijde hoop en vrolijk betrouwen; maar het kwam alles tot een einde, gelijk dit ook geschieden zal met u en met mij, als wij vreemd zijn gebleven aan berouw over de zonde. Laat het nooit worden vergeten, dat hoe waar het ook zij, dat een iegelijk, die in Jezus Christus gelooft, zalig zal worden, het even waar is dat gij “wedergeboren moet worden.” “Indien gij u niet verandert en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het koninkrijk der hemelen geenszins ingaan”; “hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees; en hetgeen uit de Geest geboren is, dat is geest”; en “vlees en bloed kunnen het koninkrijk van God niet beërven.” Alleen die uit de Geest is geboren kan inkomen in geestelijke zaken en in het bezit komen van ware geestelijke blijdschap. Een onverbroken hart is een noodlottig gebrek.

Ik ga het kort houden. Paulus zegt (1 Cor. 2): "Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd." Dat is zo'n eenzijdige prediker.

Waarom kort houden? We zijn vol van kleine lettertjes maar kunnen niet zeggen of dit nu wel of geen kleine lettertjes zijn?

Omdat in deze ene Bijbeltekst alles besloten ligt.

[Simon0612]

Is dit een voorbeeld van zo'n cultuur en zo'n diepe weg? Kortom van de kleine letters?

Ik ga het kort houden. Paulus zegt (1 Cor. 2): "Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd." Dat is zo'n eenzijdige prediker.

Waarom kort houden? We zijn vol van kleine lettertjes maar kunnen niet zeggen of dit nu wel of geen kleine lettertjes zijn?

Omdat in deze ene Bijbeltekst alles besloten ligt.

Dat is een nietszeggend antwoord. Jij signaleert een probleem, ik vraag of je dat probleem wil duiden en dan gaan we strooien met bijbelteksten?
Dan ben je of niet bekwaam om er over te oordelen of je voelt nattigheid.

[huisman]

"Misschien heeft van der Tang wel met zijn uitspraken over bevinding en beleving het meest van alle recensenten de kernzaak vermeld. Want dit is de kern: zijn wij bereid bevindingen, ervaringen, persoonlijke gebeurtenissen en diepe belevenissen af te zweren, af te keuren en af te wijzen om in plaats daarvan slechts te geloven wat God zegt? Als wij rechtvaardig zijn door het geloof (Romeinen 5:1), dan ook door het geloof alleen."

Zijn we bereid het werk van de Heilige Geest te erkennen? Zijn die arme stumperds uit de Bijbel die uit zichzelf niets kunnen ook het slachtoffer van de kleine lettertjes? Paulus in Romeinen 7, Petrus na zijn verloochening, de vader van de maanzieke knaap. Of uit het O.T. David (Psalm 51) Heman (Psalm 88) Asaf (Psalm 73 en 77) Zie de diepe worstelingen in Psalm 42 en 43 enz. enz.

Deze mensen hadden gewoon moeten geloven wat God zegt is jullie medicijn. Ik heb het al vaker gezegd. Met dat steriele geloof heb ik niets.

[Cyrillus]

Ik ga het kort houden. Paulus zegt (1 Cor. 2): "Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd." Dat is zo'n eenzijdige prediker.

Waarom kort houden? We zijn vol van kleine lettertjes maar kunnen niet zeggen of dit nu wel of geen kleine lettertjes zijn?

Omdat in deze ene Bijbeltekst alles besloten ligt.

Dat is een nietszeggend antwoord. Jij signaleert een probleem, ik vraag of je dat probleem wil duiden en dan gaan we strooien met bijbelteksten?
Dan ben je of niet bekwaam om er over te oordelen of je voelt nattigheid.

Ik wil die vraag best dieper beantwoorden hoor. Ik wil wel graag weten wie 'deze mensen' zijn. Dus in: deze mensen zagen dit voorbij. Over wie gaat het?

[Psalm]

Zijn we bereid het werk van de Heilige Geest te erkennen? Zijn die arme stumperds uit de Bijbel die uit zichzelf niets kunnen ook het slachtoffer van de kleine lettertjes? Paulus in Romeinen 7, Petrus na zijn verloochening, de vader van de maanzieke knaap. Of uit het O.T. David (Psalm 51) Heman (Psalm 88) Asaf (Psalm 73 en 77) Zie de diepe worstelingen in Psalm 42 en 43 enz. enz.

Deze mensen hadden gewoon moeten geloven wat God zegt is jullie medicijn. Ik heb het al vaker gezegd. Met dat steriele geloof heb ik niets.

Nee, hoor. Dat zegt helemaal niemand. We kunnen daar heel pastoraal mee omgaan. Maar uiteindelijk zullen ze de beloften toch weer moeten gaan geloven, bijvoorbeeld: "Hij zal het gekrookte riet en de rokende vlaswiek niet verbreken". Je kunt met deze belofte komen, om steun te bieden. Maar de gelovige zal alleen troost hebben als hij deze beloften ook gelooft. Als hij deze beloften niet gelooft, zal hij ook geen troost hebben. Heel simpel. Dus het geloof is hier ook de beslissende factor of iemand troost heeft. Uiteraard ligt de oorzaak van het geloof in de Heilige Geest.

Het is beter om mensen te troosten met Gods Woord en te zeggen: zie op deze belofte! Dan te zeggen: tja, het leven gaat gewoon zo, het is moeilijk, we kunnen ook niks, we zijn onmachtig etc. Allemaal waarheden, maar daar moeten we niet onze troost uit halen. Dat snap jij ook wel. De troost moet komen van Gods Woord en Zijn beloften.

[Simon0612]

Waarom kort houden? We zijn vol van kleine lettertjes maar kunnen niet zeggen of dit nu wel of geen kleine lettertjes zijn?

Omdat in deze ene Bijbeltekst alles besloten ligt.

Dat is een nietszeggend antwoord. Jij signaleert een probleem, ik vraag of je dat probleem wil duiden en dan gaan we strooien met bijbelteksten?
Dan ben je of niet bekwaam om er over te oordelen of je voelt nattigheid.

Ik wil die vraag best dieper beantwoorden hoor. Ik wil wel graag weten wie 'deze mensen' zijn. Dus in: deze mensen zagen dit voorbij. Over wie gaat het?

Over die waar het zaad op de rotsstenen valt.

[Cyrillus]

Omdat in deze ene Bijbeltekst alles besloten ligt.

Dat is een nietszeggend antwoord. Jij signaleert een probleem, ik vraag of je dat probleem wil duiden en dan gaan we strooien met bijbelteksten?
Dan ben je of niet bekwaam om er over te oordelen of je voelt nattigheid.

Ik wil die vraag best dieper beantwoorden hoor. Ik wil wel graag weten wie 'deze mensen' zijn. Dus in: deze mensen zagen dit voorbij. Over wie gaat het?

Over die waar het zaad op de rotsstenen valt.

De predikant veronderstelt hier nogal wat en doet dan aan grote inlegkunde. Allereerst zou er bij deze mensen geen werk van de Heilige Geest zijn. Maar op basis waarvan concludeert hij dat dan? Jezus Zelf zegt immers dat zij voor een tijd geloven. Verder zegt hij dat zij naar predikanten wilden luisteren die de Heilige Geest niet prediken. Op basis waarvan die conclusie? Ik kan net zo goed veronderstellen dat zij niet wilden luisteren naar preken waarin Christus wordt verkondigd. Immers, alleen Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. In concludeer op grond hiervan voorlopig (ik weet niets verder van deze preek) dat de predikant een punt wilde maken tegen een nodigende prediking om te verdedigen dat er vooral diepgaande kennis van het werk van de Heilige Geest nodig is. Met andere woorden, Christus zegt wel dat Hij je zalig maakt, maar wee je gebeente als je dat zomaar gelooft. De Heilige Geest is ook nodig. Als hij dit puur zou betrekken op het feit dat je wel je zonde moet kennen en belijden kan ik er nog in komen. Maar de algehele opbouw zorgt er voor dat je wordt tegengehouden om tot Hem te vluchten. Dit is niet nodigend, maar afhoudend en functioneert dus als kleine letters.

[Simon0612]

Dat is een nietszeggend antwoord. Jij signaleert een probleem, ik vraag of je dat probleem wil duiden en dan gaan we strooien met bijbelteksten?
Dan ben je of niet bekwaam om er over te oordelen of je voelt nattigheid.

Ik wil die vraag best dieper beantwoorden hoor. Ik wil wel graag weten wie 'deze mensen' zijn. Dus in: deze mensen zagen dit voorbij. Over wie gaat het?

Over die waar het zaad op de rotsstenen valt.

De predikant veronderstelt hier nogal wat en doet dan aan grote inlegkunde. Allereerst zou er bij deze mensen geen werk van de Heilige Geest zijn. Maar op basis waarvan concludeert hij dat dan? Jezus Zelf zegt immers dat zij voor een tijd geloven. Verder zegt hij dat zij naar predikanten wilden luisteren die de Heilige Geest niet prediken. Op basis waarvan die conclusie? Ik kan net zo goed veronderstellen dat zij niet wilden luisteren naar preken waarin Christus wordt verkondigd. Immers, alleen Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. In concludeer op grond hiervan voorlopig (ik weet niets verder van deze preek) dat de predikant een punt wilde maken tegen een nodigende prediking om te verdedigen dat er vooral diepgaande kennis van het werk van de Heilige Geest nodig is. Met andere woorden, Christus zegt wel dat Hij je zalig maakt, maar wee je gebeente als je dat zomaar gelooft. De Heilige Geest is ook nodig. Als hij dit puur zou betrekken op het feit dat je wel je zonde moet kennen en belijden kan ik er nog in komen. Maar de algehele opbouw zorgt er voor dat je wordt tegengehouden om tot Hem te vluchten. Dit is niet nodigend, maar afhoudend en functioneert dus als kleine letters.

Duidelijk. Dit is een citaat van de prins der predikers...Charles Haddon Spurgeon.

[JCM]

In de gereformeerde gezindte aan de rechterkant. En ja natuurlijk dit is generaliserend. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken. De mens is arglistig. Grappig dat ineens het woord bevindelijk weer om de hoek komt kijken, alsof de zaligheid alleen niet genoeg is. Maar daarmee druk je misschien wel precies uit waar het nu om gaat. Het moet langs een diepe weg, anders is het verkrijgen van de zaligheid niet mooi genoeg.

Als dit zo is, dan geloof ik dat u nooit iets hebt begrepen van wat en wie de mens is, en wie en wat een heilig en rechtvaardig God is, en hebt u ook nooit de diepte van uw bestaan voor God gepeild. Dat u nooit het bevindelijke kennen hebt gekend waarin een nood onhoudbaar werd, en uitdreef naar God, hoewel God niet kennende, vroeg naar enig middel om de welverdiende straf te ontgaan en weer met God verzoend te worden. Lees de eerste vijf zondagen van de H.C. Deze werkt heen naar de bevinding om met alles aan een einde te komen, en dat God hierdoor werkt naar een Weg buiten de mens om. Een weg die geen mens wil of kan bedenken. Zie nogmaals aandachtig de Catechismus. Waar het van de kant van de mens niet meer kan, daar, en alleen dáár is er plaats voor een Middelaar. Anders niet.

Ik zie dat het woord 'bevinding' een heilig huisje is. Natuurlijk onderstreep ik dat zonder de toepassing van Gods Woord in ons hart door de Heilige Geest geen geestelijk leven mogelijk is. Dat is ware bevinding. Maar wat als deze toepassing van Gods Geest een doel op zich is geworden? Dan wordt de beleving van de bevinding een doel op zichzelf. Dat is het geen middel om tot Christus te komen, maar een afgod die ons van God afhoudt.

Maar dan moet noodwendig de vraag gesteld worden wat "de toepassing van Gods Woord in ons hart door de Heilige Geest" inhoudt. Werkt God over de schuld van de mens heen? En hoe werkt God dan deze toepassing uit? Doet God dat of werkt de mens daarin mee/tegen?

Ik breng nog even een eerdere post van mij naar voren, die hier wellicht wat duidelijkheid in geeft. Globaal gezien zie ik het zo:

De 1) Wet en 2) het Evangelie moeten gepreekt worden, maar ook een uitleg welke uitwerking dat heeft in het hart en leven: 3) de toepassing van de Wet door de Geest, en 4) de toepassing van het Evangelie door de Geest. Deze 4 zaken zijn mijns inziens zeker nodig om onderscheiden gepreekt te worden. Maar in een groot deel van de preken die ik hoor worden deze 4 zaken zeer verwarrend en door elkaar gebracht, of ontbreekt er iets. Eigenlijk staat de Bijbel er vol mee, met de punten 1 t/m 4. Een aantal zo concreet mogelijke voorbeelden.

Van den Brink hamert met name op punt 2 en een beetje op punt 1, 3 en 4. De gergem hamert met name op punt 1 en 3 en een beetje op punt 2 en 4.
Mijns inziens moeten al deze 4 zaken met meer evenwichtigheid naar voren komen in preken.

1) Wet
- Matth 22:37: Gij zult liefhebben den Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand... En het tweede aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven.
- Rom. 3:11: Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.
- Joh 5:40: En gij wilt tot Mij niet komen opdat gij het leven moogt hebben.

2) Evangelie:
- Joh: 14:6 Ik ben de weg, de waarheid en het leven
- Jesaja 55:1 Die dorst heeft, kome, en die wil, neme van het water des levens om niet!
- Matth. 5:17 Meent niet, dat Ik gekomen ben, om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen, om die te ontbinden, maar te vervullen

3) de uitwerking van de toepassing van de Wet door de Geest: De mens kan niet bestaan voor God, en de mens ervaart dit als God zich als heilige God openbaart.
- Ex. 20:18, 19: En al het volk zag de donderen, en de bliksemen, en het geluid der bazuin en den rokenden berg; toen het volk zulks zag, weken zij af en stonden van verre. En zij zeiden tot Mozes: Spreek gij met ons, en wij zullen horen; en dat God met ons niet spreke, opdat wij niet sterven.
(het erkennen van God majesteit en de menselijke nietigheid en sterfelijkheid)
-Jes 6:5 Toen zeide ik: Wee mij, want ik verga! dewijl ik een man van onreine lippen ben, en ik woon in het midden eens volks, dat onrein van lippen is; want mijn ogen hebben den Koning, den HEERE der heirscharen gezien.
(het erkennen van de menselijke onreinheid en nietigheid)
-Ps 143:2 En ga niet in het gericht met Uw knecht; want niemand die leeft, zal voor Uw aangezicht rechtvaardig zijn.
(het erkennen van de menselijke zondigheid en onrechtvaardigheid)
-2 Samuel 12:7: Gij zijt die man!; vs. 13: Toen zeide David tot Nathan: Ik heb gezondigd tegen den Heere!
(het erkennen van de zonde)

4) de uitwerking van de toepassing van het Evangelie door de Geest: het krijgen van een nieuw hart: vergeving van zonden en heiligmaking
-Rom 8:1 Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest.
(vrijspraak van de straf en vrede met God)
- Psalm 116:4-8 Maar ik riep den Naam des HEEREN aan, zeggende: Och HEERE! bevrijd mijn ziel. 5 De HEERE is genadig en rechtvaardig, en onze God is ontfermende. 6 De HEERE bewaart de eenvoudigen; ik was uitgeteerd, doch Hij heeft mij verlost. 7 Mijn ziel! keer weder tot uw rust, want de HEERE heeft aan u welgedaan. 8 Want Gij, HEERE! hebt mijn ziel gered van den dood, mijn ogen van tranen, mijn voet van aanstoot.
(belijdenis dat God mij persoonlijk genadig is)
- Kol 3:12: Zo doet dan aan, als uitverkorenen Gods, heiligen en beminden, de innerlijke bewegingen der barmhartigheid, goedertierenheid, ootmoedigheid, zachtmoedigheid, lankmoedigheid;
(opdracht tot goede werken)
- 2 Tim. 2:22: Maar vlied de begeerlijkheden der jonkheid; en jaag naar rechtvaardigheid, geloof, liefde, vrede, met degenen, die den Heere aanroepen uit een rein hart.
(opdracht tot verlaten van de zonde en doen van goede werken)
- Rom 8:37-39; Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars, door Hem, Die ons liefgehad heeft. 38 Want ik ben verzekerd, dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen, 39 Noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere.
(liefde van en tot God en de overwinning met Christus over alles)

[huisman]

Zijn we bereid het werk van de Heilige Geest te erkennen? Zijn die arme stumperds uit de Bijbel die uit zichzelf niets kunnen ook het slachtoffer van de kleine lettertjes? Paulus in Romeinen 7, Petrus na zijn verloochening, de vader van de maanzieke knaap. Of uit het O.T. David (Psalm 51) Heman (Psalm 88) Asaf (Psalm 73 en 77) Zie de diepe worstelingen in Psalm 42 en 43 enz. enz.

Deze mensen hadden gewoon moeten geloven wat God zegt is jullie medicijn. Ik heb het al vaker gezegd. Met dat steriele geloof heb ik niets.

Nee, hoor. Dat zegt helemaal niemand. We kunnen daar heel pastoraal mee omgaan. Maar uiteindelijk zullen ze de beloften toch weer moeten gaan geloven, bijvoorbeeld: "Hij zal het gekrookte riet en de rokende vlaswiek niet verbreken". Je kunt met deze belofte komen, om steun te bieden. Maar de gelovige zal alleen troost hebben als hij deze beloften ook gelooft. Als hij deze beloften niet gelooft, zal hij ook geen troost hebben. Heel simpel. Dus het geloof is hier ook de beslissende factor of iemand troost heeft. Uiteraard ligt de oorzaak van het geloof in de Heilige Geest.

Het is beter om mensen te troosten met Gods Woord en te zeggen: zie op deze belofte! Dan te zeggen: tja, het leven gaat gewoon zo, het is moeilijk, we kunnen ook niks, we zijn onmachtig etc. Allemaal waarheden, maar daar moeten we niet onze troost uit halen. Dat snap jij ook wel. De troost moet komen van Gods Woord en Zijn beloften.

Het leven van een waar gelovige bestaat uit worstelingen. Veelal vanwege de overblijvende zonde.(Romeinen 7) De oude mens is er immers ook nog. Een waar gelovige is ten diepste een tweemens.
De troost moet komen van de Trooster.
Nogmaals lijkt het mij bevreemdend als je jullie opvatting hebt dat Jezus juist die categorie in de zaligsprekingen niet noemt.
Je zou het toch verwachten: Zalig zijn die geloven in de beloften. Maar nee. De Zaligmaker heeft het over armen van geest, treurenden, zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, zachtmoedigen enz.
En bij die armen van geest, bij die treurenden voel ik mij thuis. Bij rijken in het geloof en vrolijken in het geloof heb ik dat veel minder.

[Cyrillus]

Ik wil die vraag best dieper beantwoorden hoor. Ik wil wel graag weten wie 'deze mensen' zijn. Dus in: deze mensen zagen dit voorbij. Over wie gaat het?

Over die waar het zaad op de rotsstenen valt.

De predikant veronderstelt hier nogal wat en doet dan aan grote inlegkunde. Allereerst zou er bij deze mensen geen werk van de Heilige Geest zijn. Maar op basis waarvan concludeert hij dat dan? Jezus Zelf zegt immers dat zij voor een tijd geloven. Verder zegt hij dat zij naar predikanten wilden luisteren die de Heilige Geest niet prediken. Op basis waarvan die conclusie? Ik kan net zo goed veronderstellen dat zij niet wilden luisteren naar preken waarin Christus wordt verkondigd. Immers, alleen Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. In concludeer op grond hiervan voorlopig (ik weet niets verder van deze preek) dat de predikant een punt wilde maken tegen een nodigende prediking om te verdedigen dat er vooral diepgaande kennis van het werk van de Heilige Geest nodig is. Met andere woorden, Christus zegt wel dat Hij je zalig maakt, maar wee je gebeente als je dat zomaar gelooft. De Heilige Geest is ook nodig. Als hij dit puur zou betrekken op het feit dat je wel je zonde moet kennen en belijden kan ik er nog in komen. Maar de algehele opbouw zorgt er voor dat je wordt tegengehouden om tot Hem te vluchten. Dit is niet nodigend, maar afhoudend en functioneert dus als kleine letters.

Duidelijk. Dit is een citaat van de prins der predikers...Charles Haddon Spurgeon.

Ja het was mij al opgevallen dat je expres de bron niet had genoemd. In dat geval wordt er wel veel duidelijk. Zijn toehoorders zijn oppervlakkig. Hij klaagde daar vaker over. En dus steekt hij in op het werk van de Heilige Geest. En was deze preek dus een terechte waarschuwing en daarom afhoudend. Het grappige is dat deze preek ook nu gehouden zou kunnen worden voor rokende vlaswieken en dan als kleine letters zou functioneren. Het maakt dus heel veel uit wie je als toehoorders hebt. Het onderstreept des te meer de verantwoordelijkheid van herders van de gemeente.

[Psalm]

Het leven van een waar gelovige bestaat uit worstelingen. Veelal vanwege de overblijvende zonde.(Romeinen 7) De oude mens is er immers ook nog. Een waar gelovige is ten diepste een tweemens. De troost moet komen van de Trooster. Nogmaals lijkt het mij bevreemdend als je jullie opvatting hebt dat Jezus juist die categorie in de zaligsprekingen niet noemt.
Je zou het toch verwachten: Zalig zijn die geloven in de beloften. Maar nee. De Zaligmaker heeft het over armen van geest, treurenden, zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, zachtmoedigen enz.
En bij die armen van geest, bij die treurenden voel ik mij thuis. Bij rijken in het geloof en vrolijken in het geloof heb ik dat veel minder.

Laat die zaligspreking nu gewoon staan naast de oproepen tot geloof. Het hoort beiden bij het evangelie. De zaligsprekingen zijn bijzondere beloften die je mag toepassen op jezelf. Dat doe jij ook duidelijk. Jij gelooft deze beloften en haalt er troost uit.

Ik voel me thuis bij de mensen die treuren om zichzelf en de rijken en vrolijken in Jezus Christus. Het een sluit het ander niet uit. Heb jij wat op met de dankbaarheid van de Heidelbergse Catechismus?