Curatoriumvergaderingen Gereformeerde Gemeenten 2023

[Job]

Hoe weet jij dat degenen die dat betreft geen roeping hadden? Het kan ook zijn doordat ze zeker voelden dat ze een roeping hadden en dit zo werd betwijfeld door het curatorium dat mensen daardoor zo aan het twijfelen gebracht worden dat ze 'tijdelijk' andere wegen gaan bewandelen. Als het een ware roeping was zal er natuurlijk altijd berouw en terugkeer volgen.

Met dat laatste geef je zelf het enige juiste antwoord.

Dat klopt, maar hoe weet jij dat dat bij de desbetreffende personen waar jij op doelt niet heeft plaatsgevonden?

Ik ken meerdere personen die sindsdien zijn ontbrand in haat richting alles wat met bevindelijkheid en gereformeerde gezindte te maken heeft, en die al hun kerkelijke wortels hebben doorgesneden.

[Mannetje]

Waarmee zij bevestigen dat het curatorium het goed zag.

Een wijze ouderling (met ervaring met een afwijzing) zei eens: wie niet kan omgaan met de teleurstelling van een afwijzing, was ook niet geschikt om predikant te worden.
Waarbij er natuurlijk ruimte is voor een periode van verwarring, rouw misschien wel, verwerking in ieder geval.

[pierre27]

Dat is zeker niet waar, een curatorium beoordeelt mannen op basis van een bekeringsgeschiedenis etc, dat is wel wat anders dan de verkiezing van Matthias waarbij (onder inroepen van Gods hulp) het lot geworpen werd. Feitelijk zou je dat beter kunnen vergelijken met de procedure die in veel kerken gevolgd wordt tot het kiezen van een diaken/ouderling en niet met het curatorium van de Gereformeerde Gemeente

Dat is niet helemaal waar. Er waren toen twee kandidaten, Matthias en Justus. Uit hoevelen zouden deze mannen gekozen/verkoren zijn?

We kunnen niet lezen dat dit op basis van het vertellen van hun bekeringsgeschiedenis ging. Hier kunnen we dus over speculeren maar de uiteindelijke verkiezing ging door middel van het lot en is dus niet te vergelijken met het curatorium van de Gereformeerde Gemeente

Ben je ongeveer klaar met je negatieve geklaag?

[Rido91]

Hoe weet jij dat degenen die dat betreft geen roeping hadden? Het kan ook zijn doordat ze zeker voelden dat ze een roeping hadden en dit zo werd betwijfeld door het curatorium dat mensen daardoor zo aan het twijfelen gebracht worden dat ze 'tijdelijk' andere wegen gaan bewandelen. Als het een ware roeping was zal er natuurlijk altijd berouw en terugkeer volgen.

Met dat laatste geef je zelf het enige juiste antwoord.

Dat klopt, maar hoe weet jij dat dat bij de desbetreffende personen waar jij op doelt niet heeft plaatsgevonden?

Ik ken meerdere personen die sindsdien zijn ontbrand in haat richting alles wat met bevindelijkheid en gereformeerde gezindte te maken heeft, en die al hun kerkelijke wortels hebben doorgesneden.

Zolang hun leven nog niet voorbij is kan er nog een terugkeer plaatsvinden. Dus mocht je eraan twijfelen of hun roeping echt was destijds kun je dat uiteraard pas zeggen als zij zonder berouw en terugkeer tot God sterven.
Ik geloof ook dat als je zeker bent van een roeping (en die is ook echt) en je wordt afgewezen door wat mensen omdat ze je verhaal niet overtuigend genoeg vonden heel wat mensen aan God zouden gaan twijfelen... Dat zal zeker een knak op je geloofsleven teweeg brengen. Gelukkig zijn er ook veel
voorbeelden te noemen die zo wijs waren om predikant te worden in een ander kerkgenootschap omdat ze zich geroepen wisten en waaraan aan de vrucht van hun prediking te zien was dat het curatorium van de Ger Gem het mis had...

[MGG]

Waarmee zij bevestigen dat het curatorium het goed zag.

Een wijze ouderling (met ervaring met een afwijzing) zei eens: wie niet kan omgaan met de teleurstelling van een afwijzing, was ook niet geschikt om predikant te worden.
Waarbij er natuurlijk ruimte is voor een periode van verwarring, rouw misschien wel, verwerking in ieder geval.

Een wijze uitspraak die het onthouden waard is.

[Herman]

De vergaderingen zijn geweest en de beslissingen bekend. Een goed moment om de verdere gedachtewisseling voor de rest van het jaar te stoppen.