Zondag waren er twee kerkdiensten (zoals altijd). Ik miste bepaalde elementen van wat ik versta onder en wat hierboven als separerend wordt genoemd, maar ook bepaalde zaken dat we allen in Adam afgevallen zijn en van onszelf nooit meer tot God kunnen naderen. Zeker ook in een dienst waarin het sacrament van de H.D. wordt bediend, is dit toch een belangrijk onderwerp waarin de grote verantwoordelijkheid niet verzwegen mag worden. Ik heb dat echter wel zo ervaren.
Daar loop ik al enige tijd over na te denken. Ik vind het erg moeilijk om hiermee om te gaan.
Het stuk over dat we "van onszelf nooit meer tot God kunnen naderen" is Bijbels gezien geen wezenlijk onderdeel van de prediking. Het is Bijbels dat een mens niet naar God zoekt zelfs niet één mens (Romeinen 3 gaat daarover volgens mij). Alleen de Heere Jezus benadrukt de keuze aan onze kant (vrije wil). Denk aan het verhaal over de Zaaier en waar staat "zich bekeren" (Mattheus 13 vers 15 en 16), wie Mij verwerpt (Lukas 10 vers 16), Klopt en u zal opengedaan worden (Lukas 11 vers 9) en strijdt om in te gaan (Lukas 13 vers 24).
Misschien zit ik er naast hoor, ik hoor graag hoe jij het ziet, alleen zie ik op basis van de Bijbel voornamelijk dat het belangrijk is dat de mens wordt opgeroepen om te geloven en zich te bekeren in plaats van een nadruk op het feit dat geen mens naar God zoekt.
Zondag waren er twee kerkdiensten (zoals altijd). Ik miste bepaalde elementen van wat ik versta onder en wat hierboven als separerend wordt genoemd, maar ook bepaalde zaken dat we allen in Adam afgevallen zijn en van onszelf nooit meer tot God kunnen naderen. Zeker ook in een dienst waarin het sacrament van de H.D. wordt bediend, is dit toch een belangrijk onderwerp waarin de grote verantwoordelijkheid niet verzwegen mag worden. Ik heb dat echter wel zo ervaren.
Daar loop ik al enige tijd over na te denken. Ik vind het erg moeilijk om hiermee om te gaan.
Het stuk over dat we "van onszelf nooit meer tot God kunnen naderen" is Bijbels gezien geen wezenlijk onderdeel van de prediking. Het is Bijbels dat een mens niet naar God zoekt zelfs niet één mens (Romeinen 3 gaat daarover volgens mij). Alleen de Heere Jezus benadrukt de keuze aan onze kant (vrije wil). Denk aan het verhaal over de Zaaier en waar staat "zich bekeren" (Mattheus 13 vers 15 en 16), wie Mij verwerpt (Lukas 10 vers 16), Klopt en u zal opengedaan worden (Lukas 11 vers 9) en strijdt om in te gaan (Lukas 13 vers 24).
Misschien zit ik er naast hoor, ik hoor graag hoe jij het ziet, alleen zie ik op basis van de Bijbel voornamelijk dat het belangrijk is dat de mens wordt opgeroepen om te geloven en zich te bekeren in plaats van een nadruk op het feit dat geen mens naar God zoekt.
Als je recht beseft dat je van nature niet waardig bent, dat je het van nature niet zoekt en dat God alleen het is die schenkt, zal genade ook daadwerkelijk genade zijn en worden.
Geytenbeekje schreef: ↑11 mei 2023, 20:55
Als je recht beseft dat je van nature niet waardig bent, dat je het van nature niet zoekt en dat God alleen het is die schenkt, zal genade ook daadwerkelijk genade zijn en worden.
Daar heb je zeker een punt ja! Daardoor wordt het nog duidelijker hoe groot Zijn genade is en dat het van onze kant totaal onverdiend is.
Erskinees schreef: ↑09 mei 2023, 13:32
De definitie van Maanenschijn vind ik mooi beschreven.
Het probleem is echter dat dat sommigen separerende prediking gelijk stellen aan prediking die vooral gericht is op de onbekeerden. Dat is echter niet zo. Een preek kan vooral gericht zijn op Gods volk maar alsnog separerend zijn (en wellicht is dat dan maar een paar minuten van de hele preek). Het valt mij altijd op dat er in BhP of HHK-preken meer aandacht is voor lessen voor Gods kinderen. De prediking is mijns inziens nog erg separerend. Toch krijg ik wel eens mee dat sommigen het separende element zouden missen. De vraag is of ze dat echt missen, of dat we gewoon gewend zijn aan preken voor onbekeerden en bij een andere preekstijl maar moeilijk kunnen wennen.
Wellicht een definitie-kwestie maar ik vind de prediking in de zgn rechterflank meer separerend en in de linkerflank meer appéllerend. In de linkerflank meer beroep doet op het geloven en toebetrouwen. In de rechterflank meer op de weg van Gods kinderen en rechtvaardigmaking.
Ik denk dat Petrus het goed deed. Petrus confronteerde zijn hoorders met de realiteit van hun zonde en schuld. Hij wees hen erop dat ze Jezus, de Messias, hadden verworpen en gedood, hoewel Hij door God was gezonden om hen te redden. Als dat element duidelijk is in een preek, dan heb ben je aardig separerend bezig. Petrus riep hen op om zich af te keren van hun zonden en zich te laten dopen in de naam van Jezus Christus, om vergeving van zonden te ontvangen en de gave van de Heilige Geest te ontvangen.
Paulus had ook separerende elementen in zijn preek, namelijk de confrontatie met de onwetendheid en de verkeerde aanbidding van de Atheners. Dat was een belangrijk onderdeel van de preek van Paulus op de Aeropagus. Door deze confrontatie met de onwetendheid en de verkeerde aanbidding van de Atheners, scheidde Paulus hen als het ware af van hun afgoden en zette hen aan tot berouw en bekering. Hij verkondigde vervolgens het evangelie van Jezus Christus en legde uit dat Jezus de enige weg is naar de ware kennis van God en het eeuwige leven.
Ik denk dat dit het model is voor de preken die gepreekt zouden moeten worden. Wat jullie separeren noemen is dat wel een Bijbelse separeren? Wat bedoelen jullie eigenlijk.
Je verwoordt hoe het zou moeten zijn. Maar het benoemen van separerende prediking vandaag de dag is ontstaan uit de angst dat de mensen de kleine lettertjes niet lezen. Stel je voor dat de meeste kerkgangers naar het avondmaal zouden gaan.
Het is wel belangrijk dat mensen die deelnemen aan het avondmaal begrijpen wat het betekent en dat ze leven volgens Gods wil. Daarom is het ook belangrijk dat er voldoende onderwijs en voorbereiding plaatsvindt voordat mensen deelnemen aan het avondmaal toch?
Separeren is scheiding maken tussen echt en onecht
Het separeren gaat nogal eens fout (vind ik).
Het gebeurd dan aan de hand van kenmerken (op zichzelf niks mis mee, als je die in de Bijbel terug kan vinden)
Dan moet een mens vooral veel meemaken en kunnen vertellen.
Een paar voorbeelden waar ik denk dat het mis gaat (waar de kleine in de genade worden vertrapt en zoekers worden weerhouden om tot christus te komen):
Een bewuste rechtvaardigmaking tijd en plaats moet bekend zijn (kan bij mensen zo zijn, maar is bijbels zeker geen vereiste)
Bereid zijn om verdoemd te worden (tja die snap ik echt niet)
diepe doorleving van onze eigen verdorvenheid (Rom 3 : 20 Want door de wet is de kennis der zonde.) Dus kennis der zonde is al genoeg, het besef om verloren te gaan als je zonder Christus sterft is al voldoende om tot Christus te vluchten. De praktijk leert dat veel mensen die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid (matt 5 : 6)hun zondekennis altijd te klein vinden dus een oproep om te roeren in jezelf voegt niet veel toe.
Wat naar mijn beleving wel eens wat meer aandacht zou mogen krijgen is mensen die op hun "bevindingen" rusten echte bevindingen werkt daarnaartoe dat een gelovige meer en meer vertrouwen in de Heere krijgt. Ik maak nogal eens mee dat de bevindingen worden gebruikt als een foto om een ander aan te toetsen.
Dus als een zoeker en daarna een heel klein lammetje in de genade al die dingen bij zichzelf niet of onvoldoende herkend kan hij op zoek tot hij die dingen vind (eigen ervaring helaas, en ik kan je verzekeren dat je dan nog wel een tijdje door kan zoeken omdat de meeste mensen die kenmerken niet zodanig gaan vinden dat anderen het van je overnemen) stort je hart uit voor de Heere en vraag of Hij op Zijn manier jou zalig wil maken. Als dat je verlangen is dan zegt Gods woord dat je al zalig bent (zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid) Ga niet vragen om alle dingen die een dominee op kan noemen. Je hoeft daar ook niet op te wachten tot je die dingen herkend
Het beste bewijs van een waar kind van God is zijn vertrouwen (Heel groot of heel klein) in en op het woord van Christus
Die machtswoorden zijn
-Wendt u naar mij toe en word behouden o alle gij einden der aarde (jes 45 : 22)
-O alle gij dorstigen komt tot de wateren, en gij die geen geld hebt komt koopt en eet, ja komt koopt zonder geld en zonder prijs wijn en melk (jes55 : 1)
-Zie het lam Gods dat de zonde der wereld wegneemd (joh1 : 29)
Dit geld voor een ieder die dit woord hoort
Ik las hier ergens dat het ontmaskeren van nabijkomend werk een wezenlijk onderdeel moet zijn.
Ik vraag me dan af hoe je dat zou moeten doen.
Ik denk aan de gelijkenis van de tarweakker. Er stond onkruid tussen het tarwe, de Heer van de akker liet het opgroeien tot de oogst.
Dit om te voorkomen dat er tarwe mee uit de grond getrokken zou worden.
Ik geloof dat het onkruid net zoveel water heeft gekregen tijdens het groeiseizoen als het tarwe
Separeren zoals het regelmatig gebeurd heeft nogal eens het effect dat het tarwe word uitgetrokken.
je kunt beter 10 schijngelovigen voor ware gelovigen aanzien dan 1 ware gelovige voor een schijngelovige.
Conclusie van het verhaal Laat de bijbel spreken en niet de ervaringen van Gods volk in de afgelopen 100 jaar als je wilt separeren.
