Gelezen, gedacht, gehoord...

Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9161
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door parsifal »

Ik denk wel dat het goed is om bij vervolging te kijken naar context en niet bijvoorbeeld het beeld van de Jodenvervolging onder de Nazis meteen voor ogen te hebben. Ik geloof best dat "niet de keizer zijn plaats geven", "niet de juiste visie op huwelijk" etc. voor sommige keizers een reden was om Christenen te doden, zonder dat de Christenen zelf als het probleem werden gezien. In andere gevallen werd er lokaal een zondebok gezocht en soms waren de Christenen de zondebok. Ik weet te weinig uit mijn hoofd om met zekerheid te zeggen dat er keizers waren die Christenvervolging over het gehele rijk wilden. Lokale vervolging is nog steeds vervolging natuurlijk en het kan nog steeds om heel veel mensen gaan.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Gebruikersavatar
Lilian1975
Berichten: 3023
Lid geworden op: 21 jun 2018, 20:12

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door Lilian1975 »

Is het een hele gekke gedachte als in het OT Daniel al in de leeuwenkuil werd gegooid. Het geen onbekend iets zou kunnen zijn in Rome?
Gebruikersavatar
pierre27
Berichten: 5385
Lid geworden op: 10 sep 2005, 12:00
Locatie: Eemvallei

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door pierre27 »

CvdW schreef:Als primaire bron gebruik ik Flavius Josephus. Hierin is wel beschreven van de onderdrukking van christenen.
Is een mooie bron, heb ik tijdens mijn studies regelmatig geraadpleegd. Ik heb thuis het vervolg op Flavius Josephus geschreven door Jakob Basnage.
Zalig is de mens, welken de Heere de zonden niet toerekent.
HersteldHervormd
Berichten: 5989
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door HersteldHervormd »

Ik heb JA21 echt wel hoog staan, mooi artikel.
Kom haastig tot Christus. Hij heeft zielen gereinigd die even vuil waren als die van u. – Thomas Boston
mail: broederhh@gmail.com
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door -DIA- »

Er wordt wel eens wat gezegd, en gevraagd: wat is liefde? Is dat te omschrijven? In 1 Korinthe vinden we een mooie omschrijving. Ik zocht even via Digibron op wat dit betekent, wat dit is, hoe je dat omschrijft.
Ik kwam bij een stukje dat wel een en ander zegt.
Misschien goed om dat dan te delen? Dit gaat meer over liefde in het algemeen, en dan nog is dat heel moeilijk onder woorden te brengen. Het stukje lijkt me meer pedagogisch van aard, maar toch goed voor een ieder, dus ook voor mij, denk ik. Onderstaand stukje is gepubliceerd in De Wachter Sions, 15 januari 2015


De taal van de liefde
Het zal iedereen duidelijk zijn dat liefde in een gezin van zeer groot belang is. Dan bedoelen we niet alleen de liefde tussen de ouders, maar ook de liefde tot de kinderen.
Als kinderen liefde ervaren voelen ze zich veilig en dat is een belangrijke voedingsbodem voor een goede ontwikkeling. Maar wat is liefde nu precies? In 1 Korinthe 13 vinden we een bijzonder mooie omschrijving: De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren; de liefde is niet afgunstig; de liefde handelt niet lichtvaardiglijk, zij is niet opgeblazen; Zij handelt niet ongeschiktelijk, zij zoekt zichzelve niet, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad; Zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid, maar zij verblijdt zich in de waarheid; Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.

Echte liefde is onvoorwaardelijk. Het is dus onjuist om te zeggen: ”Als je dit of dat voor me doet, vind ik je lief.” Ouders horen van hun kinderen te houden zoals ze zijn. Hun gedrag, prestaties of uiterlijk horen daarin niet mee te doen. Vanwege die liefdesband is het ook zo pijnlijk als kinderen zich niet gedragen zoals het behoort. Een corrigerende tik is niet alleen pijnlijk voor het kind dat een overtreding heeft begaan, het is ook pijnlijk voor de liefhebbende ouder die de tik geeft.
De tik zal door het kind niet direct als een liefdesgebaar worden ervaren. Dat roept de vraag op hoe we onze kinderen onze liefde laten merken. Het antwoord op deze vraag geldt in zekere zin ook voor de ouders onderling. Hoe laten we een ander onze liefde ervaren?

Vijf talen van de liefde
Iemand die hier mooie dingen over heeft gezegd is Gary Chapman. Hij is relatietherapeut en schreef diverse boeken gebaseerd op zijn gedachtegoed van de vijf talen van de liefde. Volgens Chapman zijn er vijf manieren, vijf talen, waardoor we onze liefde kunnen laten blijken aan elkaar en dus ook aan kinderen. De meeste mensen, zowel volwassenen als kinderen, hebben één voorkeurstaal waardoor ze liefde goed kunnen verstaan en ook uiten.
Als we ons dat bewust zijn, kunnen we rekening houden met deze ’moedertaal’. Als onze eigen ’moedertaal’ een andere is, kan het gemakkelijk gebeuren dat we onze kinderen onze liefde laten blijken op een manier die niet echt goed overkomt. Alle kinderen willen zich geliefd weten. Een stevige basis van liefde maakt het veel gemakkelijker om een kind te stimuleren in de ontwikkeling. Om die reden benoemen we kort de verschillende talen van de liefde. Het is van belang in de gaten te houden dat niet iedereen alle vijf de talen goed spreekt. Spanningen binnen een gezin kunnen het gevolg zijn van het niet begrijpen van elkaars ’moedertaal’.

Positieve woorden
Met de ’taal van de positieve woorden’ wordt bedoeld dat iemand het belangrijk vindt om positief benaderd te worden met woorden.
Het uiten van waardering door het geven van een compliment wordt dan als erg waardevol ervaren. Bemoedigingen en vriendelijke woorden maken de dag goed. Omgekeerd vallen harde woorden zwaar en een geladen stilte na een ruzie wordt als bijna ondragelijk ervaren. Bij negatieve, kritische, eisende woorden slaat de schrik om het lijf.
Veel volwassenen hebben nog last van de veroordelende woorden die ze in hun jonge jaren dagelijks hoorden: ”Je bent te dik, niemand wil verkering met jou.” ”Niet te geloven dat iemand zo dom kan zijn.” Volwassenen worstelen met hun zelfwaarde en ervaren in hun leven geen liefde wanneer hun moedertaal van de liefde op zo’n schadelijke wijze geweld wordt aangedaan.
Het is een bekende stelling dat tegenover één negatieve opmerking vijf positieve opmerkingen moeten staan om de balans in evenwicht te houden.

Samen zijn
’Samen zijn’ betekent een kind onverdeelde aandacht geven. Samen een spel doen, samen praten zonder afgeleid te worden of zonder dat de krant ondertussen gelezen wordt. Een kind uw onverdeelde aandacht geven zegt dat u om hem geeft, dat het belangrijk voor u is, dat u graag bij hem of haar bent. Als ’samen zijn’ de moedertaal van de liefde is, is het belangrijk om samen op stap te gaan en samen leuke dingen te doen. Tijdens de gesprekken is het van belang echt te luisteren, zonder in de rede te vallen. Let ook op de lichaamstaal en maak veelvuldig oogcontact. Dan hebt u letterlijk oog voor elkaar.

Cadeaus krijgen
Veel (groot)ouders spreken de ’taal van cadeaus’ overvloedig. Sommigen denken dat dit de beste manier is om liefde te tonen.
Ze willen voor hun kinderen doen wat hun ouders niet konden doen. Ze kopen dingen die ze als kind hadden willen hebben. Maar behalve wanneer dit ook de moedertaal van de liefde is van het kind, betekenen cadeaus emotioneel gezien weinig voor het kind.
Als het kind de cadeaus niet koestert, is de kans groot dat ’cadeaus krijgen’ niet de moedertaal van uw kind is. Maar als dat wel het geval is, overlaad uw kind dan niet met dure cadeaus. Het gaat er niet om hoe duur, groot of origineel het cadeau is, als het maar met zorg gekozen is, of zelf gemaakt. Het moet een verrassing zijn. Een mooie bloem uit de tuin is ook een cadeau!

Dienen
Bij ’de taal van het dienen’ gaat het om helpen en ondersteunen. Als kinderen het op prijs stellen dat ze geholpen worden met het huiswerk of bij het repareren van hun fiets, blijkt daaruit dat zij dat emotioneel belangrijk vinden. Als uw kind u steeds aanbiedt u te helpen bij uw werk, betekent het waarschijnlijk dat het gelooft dat dit de manier is om liefde te uiten.

Lichamelijk contact
Er zijn kinderen die zich geliefd voelen als ze op schoot mogen zitten en geknuffeld worden. Een aai over de bol, zomaar een knuffel, een schouderklopje, een lichte aanraking is bij het ouder worden voldoende.

Het is goed te weten dat er verschillende manieren zijn om liefde te uiten. Een kind wiens liefdestaal ’positieve woorden’ is, zal al zijn cadeaus en mooie kleren graag inruilen voor een bemoedigend woord. Dat geldt ook binnen het huwelijk. Als een vrouw ’samen zijn’ als moedertaal heeft, ervaart ze daar meer liefde mee dan met die grote bos bloemen.

Uitnemende liefde
Liefde wordt gewekt door Gods Woord. We zagen dat reeds toen we uit 1 Korinthe 13 citeerden. Christus’ liefde tot Zijn volk is voor ons een uitnemend voorbeeld. Hij heeft Zich ’doodgeliefd’ aan het kruis! Het is niet mogelijk liefde tot God te hebben en geen liefde te hebben voor de jeugd. Als kinderen een zondige weg gaan, dan moeten wij dit verbieden. Ook dat is liefde. Want de HEERE kastijdt dengene dien Hij liefheeft, ja, gelijk een vader den zoon in denwelken hij een welbehagen heeft (Spr. 3:12). Slapheid hierin is buitengewoon schadelijk, zo heeft Eli moeten leren toen zijn zonen Hofni en Pinehas stierven in de zonde (1 Sam. 2:29-34).

Als we de zonden toelaten, dan is dit eerder een tekort aan liefde tot onze kinderen dan een teveel. Wat kan het ouders zwaar vallen als hun kinderen zondige wegen inslaan!
Maar we zullen deze kinderen moeten blijven vermanen en de juiste weg wijzen. Dan wordt ervaren hoe pijnlijk onvoorwaardelijke liefde kan zijn. De lezers kennen wellicht de uitspraak: ’Vroeger bad ik met mijn kinderen, nu bid ik voor mijn kinderen.’ De Heere geve dat we bij het opvoeden van onze geliefde kinderen al onze zorgen Hem bekend maken. Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u (1 Petrus 5:7).

Bron: De Wachter Sions 15 januari 2015
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
DDD
Berichten: 28482
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door DDD »

Een heel mooi artikel. Het is niet mogelijk om liefde tot God te hebben en geen liefde tot de jeugd. Ik denk dat dat een heel waar woord is.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door -DIA- »

DDD schreef:Een heel mooi artikel. Het is niet mogelijk om liefde tot God te hebben en geen liefde tot de jeugd. Ik denk dat dat een heel waar woord is.
Ik denk ook dat voor wie geen liefde ervaren heeft, het nog moeilijker is om te uiten. Liefde uiten is soms een gebrek waar toch de liefde niet in ontbreekt. Liefde uit zich bij sommigen meer in daden dan in woorden.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
DDD
Berichten: 28482
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door DDD »

Dat is zeker waar. Dan moet je dat met vallen en opstaan leren, en dat is geen eenvoudig proces.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door -DIA- »

DDD schreef:Dat is zeker waar. Dan moet je dat met vallen en opstaan leren, en dat is geen eenvoudig proces.
Dat zijn gewoon wijze woorden. We kunnen iemand niet niet altijd in alles bijvallen, maar we hebben dan dan tevens wel de positieve punten naar voren te halen.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door -DIA- »

Oordelen
"Wraeck-sweert" (Wraakzwaard) van de Middelburgse predikant W. Teellinck (1579-1629)
Oorlog, geldgebrek, ziekte, op alle drie gaat Teellinck uitvoerig in. Hij noemt ze oordelen van God. „Dat beamen we als het gezegd wordt, maar Teellinck spreekt iedereen persoonlijk aan”, zegt Bal. „Hij begint wel met de wereld buiten, maar richt zich al gauw tot de kerkmens, tot de avondmaalganger. Wat doen we met de oordelen? Zoeken we oplossingen? Of leiden ze ook tot verootmoediging: ík heb gezondigd, wat is bij mij de reden dat de oordelen komen? Als je dat leest, komt 1655 wel heel dichtbij.”
Voor in het boek bevestigde Bal de aantekening dat prof. dr. W. J. op ’t Hof er in 1991 een artikel over schreef in het Documentatieblad Nadere Reformatie.

Ds. Teellinck beschreef het „Wraeck-sweert, Bepleytende Het Recht van Godts Verbont door Bloedige Oorloge / Diere Tijdt / Bleeke Pestilentie”, (Wraakzwaard, bepleitende het recht van Gods verbond door bloedige oorlogen, dure tijd, bleke pestilentie) aan de hand van Leviticus 26:23-26. Het gaat om een herdruk „waer in Schriftuur-plaetsen nae de Nieuwe Oversettinge gesteldt zijn”, terwijl Teellincks zonen Theodorus en Johannes -beiden ook predikant- het boek van hun vader „op nieuws oversien ende van druck-fauten verbetert” hebben.

Bron: Kort citaat uit het RD over "Teellincks tijdbeeld na eeuwen nog actueel.

PS Ik heb de titel iets aangepast, door de titel in hedendaags Nederlands cursief tussen haakjes te plaatsen, is iets verkeerd vertaalt dan hoor ik het graag, ik dat Valcke hierin meer deskundig zal zijn.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
J.C. Philpot
Berichten: 8917
Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08

Re: Gelezen, gedacht, gehoord...

Bericht door J.C. Philpot »

De behandeling van dit onderwerp vraagt dus niet om een verontschuldiging. Integendeel, er zijn goede redenen om het te bespreken. Er zijn vandaag de dag relatief weinig christenen die werkelijk roemen in de zekerheid van hun verlossing. De toon van hemelse vreugde lijkt te zijn weggestorven uit het leven van Gods volk. Het is waar dat het soms te horen is in Methodistische opwekkingsbijeenkomsten. Maar in zulke gevallen wordt zij meestal slechts ingegeven door kortstondige emoties, blijkt zij vaak van voorbijgaande aard en wordt zij vaak gevolgd door reacties van de donkerste somberheid. Bovendien blijft de zekerheid waarin de Methodist zich beroemt altijd achter bij de zekerheid van verlossing.

Er zijn altijd grote aantallen ernstige zoekers naar zekerheid in onze kerken, die heen en weer geslingerd worden door twijfels en onzekerheden. Sommigen van hen lijken chronische twijfelaars, die soms de indruk wekken dat zij een geheim genoegen scheppen in hun twijfel en deze beschouwen als een teken van bijzondere vroomheid. Maar de meerderheid is van een andere soort. Men kan hen gemakkelijk aan het verstand brengen dat het normale christelijke leven er niet een kan zijn van voortdurende onzekerheid, en dat hun twijfel te wijten is aan een zekere mate van ongeloof, aan zwakheid van geloof of aan onwetendheid, en daarom niet door de vingers kan worden gezien. In de regel zijn zij leergierig, staan zij te popelen om onderricht en hulp te ontvangen, en willen zij graag naar het licht geleid worden. Zij hebben zorgvuldige geestelijke leiding nodig en moeten altijd het voorwerp zijn van tedere zorg.

Maar wij ontmoeten tegenwoordig ook enkele belijdende christenen - en het valt te vrezen dat hun aantal toeneemt - die blijkbaar niet nadenken over de kwestie van zekerheid, of die, als zij dat wel doen, het niet serieus nemen. Ze lijken het gewoon als vanzelfsprekend aan te nemen en spreken erover als een vanzelfsprekendheid. Ze bevestigen hun zekerheid op een terloopse manier, maar laten de indruk achter dat ze nauwelijks weten wat het betekent. Het is overduidelijk dat de kwestie van persoonlijke zekerheid hun niet heeft aangegrepen. Hun geestelijk leven beweegt zich aan de oppervlakte en mist werkelijke diepte. In het licht van dit alles is het nauwelijks overbodig de aandacht te vestigen op dit belangrijke onderwerp.

Louis Berkhof, The Assurance of Faith, 16-17
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.

George Whitefield
Plaats reactie