kinderen geheiligd in Christus

Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Afgewezen schreef:[Men ging zó het verbond benadrukken, dat de kant van de mens (gewerkt door de Heilige Geest) daardoor te veel in de verdrukking kwam.
Als we dergelijke uitspraken vandaag de dag willen gebruiken om onder de noodzaak van een 'zware' bekering uit te komen, moeten we goed weten waar we mee bezig zijn! We kunnen voor Gods rechterstoel niet komen met de uitvlucht: "Ja, maar volgens Guido de Brès hoefde het allemaal zo moeilijk niet..."
Je schiet door, afgewezen.
De kant van de mens komt helemaal niet in aanmerking bij de eenzijdige verbondssluiting van God met Abraham en zijn zaad. God is alléén tussen de stukken door gegaan.
Die zware bekering is een verkapt arminianisme.
Het is God alleen en Zijn beloften die geloofd en omhelsd moeten worden. Gods verbond sluit helemaal geen geloof en bekering uit, dat wordt juist gevraagd. Ik vind dit dan ook een oneigenlijke tegenstelling, die afdoet aan de waarde van Gods genadige handreiking tegen de gevallen mens.
We kunnen bij God niet wegkomen met een beroep op oudvaders, maar we worden met open armen ontvangen met een beroep op : ....onze bekering? Welnee, met een beroep op Zijn beloften, aan ons verzegeld door de doop.
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Bericht door Afgewezen »

waarom kan het doopsformulier dan je van alles beloven en ook bekering eisen? Dat kan toch prima samen gaan? Heeft een verbond geen twee delen namelijk een belofte en een eis?
Zeker kan dat! Maar alleen als er sprake is van een levend geloof. En als dat geloof er niet is, wordt het een vleselijke zaak. Dan gaan we het zelf doen. Levensgevaarlijk!
Enige benadrukking van het verbond kan óók duiden op een onwankelbaar vertrouwen op de drie-enige God van je doop. Hij ZAl me zaligmaken dat heeft Hij beloofd!
Dus je kunt niet meer verloren gaan??
Loutre goedheid, liefdekoorden,
Waarheid zijn des HEEREN paan
Hun, die Zijn verbond en woorden,
Als hun schatten, gadeslaan,
David wist ook wat belangrijk was.
Zeker. Het gaat dan ook om ‘hun, die Zijn verbond en woorden, als hun schatten gadeslaan’. Dat zijn de gelovigen, degenen die bekeerd zijn.
In de hele Bijbel weten we van niemand hoe deze uiteindelijk is 'gaan geloven'. Wel weten we de structuur: de Geest overtuigt van zonden.
Precies. En dan komen we niet als een verbondskind met onze hand geopend om Gods gave rechtens in bezit te nemen, maar dan komen we als een boeteling: “Gena o God, gena.” Net als de verloren zoon.
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Afgewezen schreef:
Precies. En dan komen we niet als een verbondskind met onze hand geopend om Gods gave rechtens in bezit te nemen, maar dan komen we als een boeteling: “Gena o God, gena.” Net als de verloren zoon.
Dus de weg van de verloren zoon is een universele bevindelijke weg die voor iedereen geldt?
Kan je zo 20 voorbeelden opnoemen waar het anders ging.
Maja, er blijven nu eenmaal mensen die blijven focussen op die voedertrog en die zwijnen en er zijn ook mensen die zich spoeden tot de Vader die op de uitkijk staat...
Gebruikersavatar
Kaw
Berichten: 5448
Lid geworden op: 07 jun 2003, 08:42
Contacteer:

Bericht door Kaw »

Verloren zoon. Hij was verloren maar wel zoon.

16 En hij begeerde zijn buik te vullen met den draf, dien de zwijnen aten; en niemand gaf hem dien.
17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoe vele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel, en voor u;
19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.
20 En opstaande, ging hij naar zijn vader. En als hij nog ver [van hem] was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en [toe] lopende, viel hem om zijn hals, en kuste hem.
21 En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel, en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.

Daar kun je een aantal dingen over zeggen. Zo wist de zoon hoe goed het wel niet bij zijn vader was. Dat kan een onwedergeborene niet zeggen.
Daarnaast keerde hij om deze reden terug en hij bedacht wat hij ging zeggen. Ik geloof dat hij terug ging omdat hij honger had en niet om spijt te betuigen.
Daarnaast zien we zijn Vader hem eerder omhelsen dan dat hij zijn spijt kan betuigen.
Allemaal dingen die niet passen in de toeleidende weg zoals gedefinieerd bij een bepaalde groep.
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Kaw schreef:Verloren zoon. Hij was verloren maar wel zoon.
.
Zo laat deze gelijkenis ook zien dat er mensen zijn die niet zien wat ze allemaal bezitten en hebben in God.
En hij zeide tot hem: Kind, gij zijt altijd bij mij, en al het mijne is uwe..
Gebruikersavatar
Kaw
Berichten: 5448
Lid geworden op: 07 jun 2003, 08:42
Contacteer:

Bericht door Kaw »

waarom kan het doopsformulier dan je van alles beloven en ook bekering eisen? Dat kan toch prima samen gaan? Heeft een verbond geen twee delen namelijk een belofte en een eis?
Zeker kan dat! Maar alleen als er sprake is van een levend geloof. En als dat geloof er niet is, wordt het een vleselijke zaak. Dan gaan we het zelf doen. Levensgevaarlijk!
Maar als er sprake is van levend geloof, dan is toch al aan die eis voldaan?
Waarom mag zo'n oproep niet en in de bijbel wel? Wat deed Jona dan bij de Nineve'ers? Hebben die Nineve'ers God afgewacht of Hij eens ging ingrijpen? Het zou hun het leven hebben gekost.
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Afgewezen schreef:
Loutre goedheid, liefdekoorden,
Waarheid zijn des HEEREN paan
Hun, die Zijn verbond en woorden,
Als hun schatten, gadeslaan,
David wist ook wat belangrijk was.
Zeker. Het gaat dan ook om ‘hun, die Zijn verbond en woorden, als hun schatten gadeslaan’. Dat zijn de gelovigen, degenen die bekeerd zijn.
Nee, dat zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien. Waar ze op vertrouwen. Waar ze in geloven en de God die ze willen gehoorzamen en volgen.
Maar ze hebben niks meer dan Gods belofte. Ook bekering telt niet.
Gebruikersavatar
vlinder
Berichten: 5474
Lid geworden op: 22 nov 2004, 18:19

Bericht door vlinder »

Miscanthus schreef:
Kaw schreef:Verloren zoon. Hij was verloren maar wel zoon.
.
Zo laat deze gelijkenis ook zien dat er mensen zijn die niet zien wat ze allemaal bezitten en hebben in God.
En hij zeide tot hem: Kind, gij zijt altijd bij mij, en al het mijne is uwe..
Er wordt weleens gezegd dat juist deze zoon de verloren zoon was....... Ik weeet niet of dat zo is.


groetjes vlinder
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Bericht door Afgewezen »

Nee, dat zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien. Waar ze op vertrouwen. Waar ze in geloven en de God die ze willen gehoorzamen en volgen.
En wie zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien?...
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Bericht door Afgewezen »

Maar als er sprake is van levend geloof, dan is toch al aan die eis voldaan?
Waarom mag zo'n oproep niet en in de bijbel wel? Wat deed Jona dan bij de Nineve'ers? Hebben die Nineve'ers God afgewacht of Hij eens ging ingrijpen? Het zou hun het leven hebben gekost.
Snappen we elkaar nog wel? Het doopsformulier roept ons op tot de vernieuwing des dagelijksen levens. Daar is toch geloof voor nodig?
En natuurlijk mag een oproep, tot geloof, tot bekering, ook tot dagelijkse bekering. Maar daar zijn we het toch niet over oneens?
En wat de Ninevieten betreft: ik denk dat er hier niemand op het forum is, ook geen 'hypercalvinist', die zal zeggen dat je maar moet wachten tot God ingrijpt. Ook dat is het maken van een karikatuur.
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Afgewezen schreef:
Nee, dat zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien. Waar ze op vertrouwen. Waar ze in geloven en de God die ze willen gehoorzamen en volgen.
En wie zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien?...
Zij, die geloven.
Gebruikersavatar
Kaw
Berichten: 5448
Lid geworden op: 07 jun 2003, 08:42
Contacteer:

Bericht door Kaw »

Afgewezen schreef:
Maar als er sprake is van levend geloof, dan is toch al aan die eis voldaan?
Waarom mag zo'n oproep niet en in de bijbel wel? Wat deed Jona dan bij de Nineve'ers? Hebben die Nineve'ers God afgewacht of Hij eens ging ingrijpen? Het zou hun het leven hebben gekost.
Snappen we elkaar nog wel? Het doopsformulier roept ons op tot de vernieuwing des dagelijksen levens. Daar is toch geloof voor nodig?
En natuurlijk mag een oproep, tot geloof, tot bekering, ook tot dagelijkse bekering. Maar daar zijn we het toch niet over oneens?
En wat de Ninevieten betreft: ik denk dat er hier niemand op het forum is, ook geen 'hypercalvinist', die zal zeggen dat je maar moet wachten tot God ingrijpt. Ook dat is het maken van een karikatuur.
waarom kan het doopsformulier dan je van alles beloven en ook bekering eisen? Dat kan toch prima samen gaan? Heeft een verbond geen twee delen namelijk een belofte en een eis?
Zeker kan dat! Maar alleen als er sprake is van een levend geloof. En als dat geloof er niet is, wordt het een vleselijke zaak. Dan gaan we het zelf doen. Levensgevaarlijk!
Nu snap ik het niet meer.

Hoe kun jij onderscheiden wat zelf doen is en levend geloof? Volgens mij is het levende geloof het enige wat de wil en de kracht heeft om aan die eis te voldoen.
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Bericht door Afgewezen »

Miscanthus schreef:
Afgewezen schreef:
Nee, dat zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien. Waar ze op vertrouwen. Waar ze in geloven en de God die ze willen gehoorzamen en volgen.
En wie zijn degenen die Gods verbond en woorden als hun grootste schat zien?...
Zij, die geloven.
Dus... de gelovigen, degenen die bekeerd zijn!
(Een wat vreemde discussie. :roll:)
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Bericht door Afgewezen »

Hoe kun jij onderscheiden wat zelf doen is en levend geloof? Volgens mij is het levende geloof het enige wat de wil en de kracht heeft om aan die eis te voldoen.
Je moet natuurlijk niet het paard achter de wagen spannen: ik ga in eigen kracht aan de eis voldoen en dan concludeer ik, dat ik dat door het geloof doe. Zo werkt het niet.
Als je tot geloof komt, ben je daar echt wel bij. Kun je weten. Daarna pas de vrucht.
Gebruikersavatar
Kaw
Berichten: 5448
Lid geworden op: 07 jun 2003, 08:42
Contacteer:

Bericht door Kaw »

Afgewezen schreef:
Hoe kun jij onderscheiden wat zelf doen is en levend geloof? Volgens mij is het levende geloof het enige wat de wil en de kracht heeft om aan die eis te voldoen.
Je moet natuurlijk niet het paard achter de wagen spannen: ik ga in eigen kracht aan de eis voldoen en dan concludeer ik, dat ik dat door het geloof doe. Zo werkt het niet.
Als je tot geloof komt, ben je daar echt wel bij. Kun je weten. Daarna pas de vrucht.
Maar waarom zou je op eigen kracht aan die eis willen voldoen? Omdat je geloofd wat er staat geschreven? Dan mag je ook geloven dat God je kracht zal geven om er aan te voldoen, want er staat immers geschreven dat niemand ter vergeefs zal geloven?
Plaats reactie