DDD schreef:Ik lees momenteel in Liturgie van het alledaagse van Tish Warren. Zij verbindt de dagelijkse dingen met het geloofsleven, deels door associatie.
Een buitengewoon boek, met buitengewone inzichten. Ik lees steeds een klein stukje en verbaas mij over de geheiligde inzichten die zij in dit boek te berde brengt. Zoals over het verband tussen je bed opmaken en bidden en over de slechte invloed van een mobiele telefoon op de rust van de ochtendrituelen, ook in het licht van de ontmoeting met God. (Dat laatste is op zich niet zo'n opzienbarend thema, maar de uitwerking iets meer.)
In het draadje Gelezen, gedacht, gehoord/ geloofsopbouw zal ik een stukje citeren. En misschien doe ik dat nog wel een keer. Het inspreken van de teksten is een goede manier om er vol aandacht bij stil te staan. Dat is wel wat dit boek verdient.
Het is samen met Morgen doe ik het beter een van de boeken die ik alle gelovigen zou aanbevelen omdat je er werkelijk iets van op kunt steken. Veel boekjes voor geloofsopbouw zouden door ongeveer iedere willekeurige kerkganger zonder enige nadere studie of overdenking geschreven kunnen zijn, en over sommige onderwerpen verschijnt dan ook jaarlijks een onbeduidend boek van een willekeurige dominee. Maar dit boek voegt werkelijk iets toe, mijns inziens.
Trouw schrijft over dit boek:
Warren is volop geïnspireerd door bekende evangelicale stemmen die de afgelopen tien jaar veel van zich lieten horen: Tim Keller, Tom Wright, James K. A. Smith. Die laatste is misschien nog wel het belangrijkst voor de pointe van haar boek. Smith is degene die op een meer theoretisch niveau betoogde dat je ons alledaagse leven kunt bestempelen als liturgie. Smith bedoelt in cultuurkritische zin dat we in allerlei bureaucratische, consumentistische tredmolens lopen die zonder dat we er erg in hebben bepalen wat we liefhebben. Maar hoe laat je de christelijke liturgie z’n werk doen in de vezels van je dagelijks leven? Warren werkt op microniveau uit wat Smith meer academisch aanwees.
https://www.trouw.nl/religie-filosofie/ ... ~bb1c828f/
De recensent heeft ook wat twijfels.
De file kan mensen volgens Warren leren ‘wachten en hopen’, net als het ritme van het liturgisch jaar. Het kan een oefening in geduld worden. Ja akkoord, maar is dat de juiste toon als we dagelijks met z’n duizenden volstrekt zinloos het milieu staan te vervuilen? Is vloeken niet een gepastere reactie dan de hemel erbij te halen?
Wellicht is James K.A. Smith dan ook wat voor je?