Laten we niet doen of ware gelovigen altijd op hun plek zijn. David in de tijd dat hij Uria doodde was niet druk met zichzelf beproeven. Dat kunnen we toch zonder aan inlegkunde te doen wel vaststellen?Geytenbeekje schreef:Dat laatste bestaat natuurlijk niet. Een kind van God beproeft zichzelf, iets wat in de formulier van het HA staat, niet alleen ten tijde van de viering van de HA maar het hele leven. Als ze dat niet doen is er ook geen spraken van een strijden tegen de zonde wat een kenmerk vormt voor Gods kinderen.DDD schreef:Ik weet niet of dat wel waar is hoor. Ware gelovigen zijn ook kritisch op zichzelf, dus die kunnen er wel tegen. En daarnaast heb je ook nog de ongelovigen die graag horen dat een ander het eens stevig gezegd wordt, die er ook geen problemen mee hebben. Een beetje het stereotype Veluwenaar die op zondag kritisch luistert maar zich er verder niets van aantrekt.
Blijft misschien over een groep die niet kritisch naar zichzelf kijkt en ook niet ongelovig is. Zulke mensen ken ik niet, maar wellicht zijn ze er toch.
Natuurlijk had hij toen niet de kenmerken van een ware gelovige. En een dominee zou moeten zeggen dat hij zich moest bekeren omdat zijn gedrag niet samen kan gaan met genade. Maar ondertussen was hij wel een kind van God. Daarom laat ik die optie toch graag open.
Maar het ging mij om het uitgangspunt dat KDD kennelijk aan Boston ontleent. Ik zou die exacte tekst wel eens willen lezen, want Boston is toch onverdacht bevindelijk-gereformeerd.