Tiberius schreef:Ik sta er dubbel in.
In mijn jeugd heb ik ongelooflijke hoeveelheden vuurwerk afgestoken. En daar nog van genoten ook. Dat misgun ik onze jongeren niet.
Tegelijkertijd kleven er veel nadelen aan vuurwerk. Die hoef ik hier niet te herhalen, want die kent iedereen wel denk ik.
Hierdoor ben ik tegen vuurwerk, en adviseer dat ook aan jongeren.
Dus in dat opzicht zou ik een vuurwerkverbod moeten toejuichen.
Maar als ik langs de juridische lijn denk, is een algeheel landelijk vuurwerk onrechtmatig, omdat een gewoonterecht ook een recht is. Evenals een grondrecht, kan je die niet zonder meer opzij schuiven. Dat zal de reden zijn dat lagere overheden niet tot handhaving overgaan.
Nu zal voor een vuurwerkverbod niemand naar Luxemburg gaan, maar voor andere grondrecht-schendingen wellicht wel.
Wie het niet eens is met een verbod van de overheid kan naar de rechter. Als het gaat over het vuurwerkverbod staat bij voorbaat al vast dat je zo'n zaak zult verliezen. Een gewoonte recht is iets anders dan een eeuwigdurend recht. Gelukkig kan de overheid zaken verbieden die eerder waren toegestaan.
In een ander topic verdedigde je het overtreden van het vuurwerkverbod omdat je vond dat de overheid niet het recht heeft om vuurwerk te verbieden. De Schrift leert ons dat ieder mens zich moet onderwerpen aan de gezagsdragers die over ons gesteld omdat er geen gezag is dat van God en gezagdragers die er zijn, zijn door God ingesteld. Wie zich daar tegen verzet gaat de tegen de instelling van God in en wie daar tegen ingaan, zullen een over zichzelf een oordeel halen, zo schrijft Paulus. En Petrus geeft de opdracht om ons omwille van de Heere te onderwerpen aan alle menselijke orde. Of wij iets onterecht vinden, wordt nergens als uitzondering genoemd. Dat maakt dat ik niets anders kan concluderen dan dat mijn verzet tegen of het naast mij neerleggen van zo'n verbod ingaat tegen wat de Heere van mij vraagt.