Het begrip huisbezoek...

-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Het begrip huisbezoek...

Bericht door -DIA- »

Normaal krijgt hier elk lid eens per 2 jaar huisbezoek. Bejaarde mensen en zieken krijgen elk jaar huisbezoek. En wat deze betreft, zieken krijgen vanzelf meer bezoek, wat niet onder het reguliere huisbezoek valt. Bejaarden worden vaak bezocht na hun 80e op hun verjaardag

Het huisbezoek is geestelijk, en het kan als een zielsonderzoek gezien worden.
De ouderlingen moeten door het huisbezoek ook rapporteren of er vrucht op de prediking is.
Ouderlingen (en ook diakenen) hebben vanzelf een zwijgplicht, men moet vertrouwelijk met hen kunnen spreken. Huisbezoek zou door ouderlingen moeten worden gedaan, maar omdat het aantal ouderlingen niet altijd toereikend is, zoals ook bij ons gebruikelijk, krijgen wij vaak één ouderling en één diaken. In dit geval geldt de diaken als 'hulpouderling'.

Huisbezoek is dus zielsonderzoek: Is er vrucht op de prediking, maar vanzelf worden mensen ook erop gewezen als er zaken zijn die niet bij een christelijk leven passen. Dat was in het verleden inderdaad vaak het tv-bezit, of een slordige kerkgang, of wat ook. En inderdaad, wat al is opgemerkt, de ambtsdragers zijn geen rechercheurs. Ze waken alleen voor het welzijn van de gemeente. Wat onchristelijk is moet worden aangesproken.

Ik weet ook dat in sommige kerken het huisbezoek niet meer functioneert zoals het is bedoeld. Er wordt dan over van alles en nog wat gepraat, en men vergeet de ziel. Dan zijn de ambtsbroeders vanzelf niet juist bezig, en de bezochte leden ook niet. Huisbezoek mag niet verworden tot een gezellig avondje... of zoiets.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Zeeuw
Berichten: 11547
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Het begrip huisbezoek...

Bericht door Zeeuw »

Lilian1975 schreef:
Anselmus schreef:Volgens mij is huisbezoek bedoeld om een gesprek te hebben tussen de kerk en de gemeente in de breedste zin van het woord. Ik lees dat er soms verschil wordt gemaakt tussen bijzaken en geloofszaken, maar dat komt mij wat dualistisch over. Het gewone dagelijkse werk is net zo geestelijk als het werk van een predikant of de kerkgang. Het gesprek kan wat mij betreft door elkaar lopen. Ik vind zelf zo'n harde knip van koetjes en kalfjes (dagelijks-leven-praatje) naar geestelijke zaken gekunsteld en onwenselijk. Je kunt heen en weer tussen die zaken. Vragen over wat de preek uitwerkt combineren met hoe dat vervolgens in het gezin, in het werk of tijdens de studie vorm krijgt, wat lastige aspecten zijn, welke toerusting nodig is vanuit de preek of de Bijbelkring het samen nadenken over prioriteiten kan soms helpend zijn. In het ene gezin een moeder bemoedigen dat soms het gezin vraagt dat je op een Bijbelkringavond thuis bent en een schuldgevoel hierover niet hoeft, terwijl je een ander gezin bevraagt op hoe het kan dat sportactiviteiten in het gezin structureel voor kerkgang en doordeweekse kerkelijke activiteiten komen. Vragen of er financiële of andere zorgen zijn en hoe de kerk hierin van betekenis kan zijn. Zorgen en vragen rondom gezinsvorming kunnen aan de orde komen (dan blijkt pas hoe bel gezinnen miskramen hebben gehad bijvoorbeeld en kan dat meegenomen worden in de dienst). Niet dat hierover per se gesproken moet worden, maar de mogelijkheid bieden om hier eens vragen over te kunnen stellen of nog eens te kunnen vertellen wat al lang geleden is gebeurt. De vraag over de persoonlijke relatie met Christus kan wat mij betreft niet ontbreken. Een band maken met kinderen is ook belangrijk wat mij betreft, dus een vraag over een pop of een nieuwe auto is wat mij betreft geen bijzaak, maar een belangrijk onderdeel in het leven van een kind waar niet per se altijd gelijk een geestelijke toepassing of vermaning bij hoeft. Veel kinderen herinneren nog zo'n minipreekje van het huisbezoek en ik hoor er zelden positieve woorden over.
Huisbezoek van pakweg een uurtje, en dat eens in de twee jaar, en als je pech hebt wisseling kr of wijkverdeling. Hoe zien jullie dan band opbouwen voor je? En om dieper te komen is die band en vertrouwen toch noodzakelijk? (Meestal) . M.a.w. kan huisbezoek dan wel zo functioneren als zou moeten of nodig zijn? ( uitgaande van situatie van gemeente uit verschillende woonplaatsen, wat groter waardoor je kr leden of je wijkouderling eigenlijk nooit spreekt buiten dat uurtje om?)
Ik denk dat het erg lastig is als je een grote gemeente hebt. Ik spreek ouderlingen regelmatig na de dienst, tijdens een kring, tijdens een andere activiteit etc. Dan komen er dus geen onbekende mensen bij je op bezoek. Het gaat om zulke wezenlijke zaken, dat een bepaalde mate van elkaar kennen belangrijk is denk ik. Je moet weten dat je veilig kunt spreken en dat is m.i. niet makkelijk als je elkaar maar eens per 2 jaar spreekt.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Het begrip huisbezoek...

Bericht door -DIA- »

Hier worden de wijken af en toe herverkaveld, zodat je een andere wijkouderling krijgt. Elke wijk heeft een een wijkouderling en wijkdiaken (of soms twee). Ik weet niet hoe dat in andere gemeenten is?
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Zeeuw
Berichten: 11547
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Het begrip huisbezoek...

Bericht door Zeeuw »

-DIA- schreef:Hier worden de wijken af en toe herverkaveld, zodat je een andere wijkouderling krijgt. Elke wijk heeft een een wijkouderling en wijkdiaken (of soms twee). Ik weet niet hoe dat in andere gemeenten is?
Dat ben ik ooit ook gewend geweest. Dat kan, als je elkaar sowieso maar weinig spreekt, een extra drempel zijn. (Of soms positief uitpakken).
Henk J
Berichten: 2558
Lid geworden op: 11 mar 2021, 10:34
Locatie: henkjrefoforum@gmail.com

Re: Het begrip huisbezoek...

Bericht door Henk J »

Bij ons worden de wijken in principe niet herkaveld, maar soms krijg je een andere ouderling door een wisseling in de kerkenraad. Ook hier is het huisbezoek één keer in de twee jaar, maar je spreekt de ambtsdragers inderdaad vaker bij activiteiten en dergelijke. Of je daarmee nu een zoveel nauwere band opbouw weet ik niet, het zorgt er wel voor dat de ambtsdragers wat meer benaderbaar zijn.
Edit: ik vind dat Anselmus een keurige samenvatting geeft van een goed huisbezoek.
Gebruikersavatar
Ararat
Berichten: 1711
Lid geworden op: 30 apr 2018, 17:35
Locatie: ZLD

Re: Het begrip huisbezoek...

Bericht door Ararat »

Het persoonlijk kennen van elkaar is zó belangrijk dat gemeenten niet groter zouden moeten zijn dan zo'n 500 mensen. Eens in de 2 jaar een uur huisbezoek lijkt me echt niet wenselijk.
Wees op je hoede voor het zuurdeeg
Gebruikersavatar
Anselmus
Berichten: 1104
Lid geworden op: 27 aug 2019, 19:18

Re: Het begrip huisbezoek...

Bericht door Anselmus »

Lilian1975 schreef:
Anselmus schreef:Volgens mij is huisbezoek bedoeld om een gesprek te hebben tussen de kerk en de gemeente in de breedste zin van het woord. Ik lees dat er soms verschil wordt gemaakt tussen bijzaken en geloofszaken, maar dat komt mij wat dualistisch over. Het gewone dagelijkse werk is net zo geestelijk als het werk van een predikant of de kerkgang. Het gesprek kan wat mij betreft door elkaar lopen. Ik vind zelf zo'n harde knip van koetjes en kalfjes (dagelijks-leven-praatje) naar geestelijke zaken gekunsteld en onwenselijk. Je kunt heen en weer tussen die zaken. Vragen over wat de preek uitwerkt combineren met hoe dat vervolgens in het gezin, in het werk of tijdens de studie vorm krijgt, wat lastige aspecten zijn, welke toerusting nodig is vanuit de preek of de Bijbelkring het samen nadenken over prioriteiten kan soms helpend zijn. In het ene gezin een moeder bemoedigen dat soms het gezin vraagt dat je op een Bijbelkringavond thuis bent en een schuldgevoel hierover niet hoeft, terwijl je een ander gezin bevraagt op hoe het kan dat sportactiviteiten in het gezin structureel voor kerkgang en doordeweekse kerkelijke activiteiten komen. Vragen of er financiële of andere zorgen zijn en hoe de kerk hierin van betekenis kan zijn. Zorgen en vragen rondom gezinsvorming kunnen aan de orde komen (dan blijkt pas hoe bel gezinnen miskramen hebben gehad bijvoorbeeld en kan dat meegenomen worden in de dienst). Niet dat hierover per se gesproken moet worden, maar de mogelijkheid bieden om hier eens vragen over te kunnen stellen of nog eens te kunnen vertellen wat al lang geleden is gebeurt. De vraag over de persoonlijke relatie met Christus kan wat mij betreft niet ontbreken. Een band maken met kinderen is ook belangrijk wat mij betreft, dus een vraag over een pop of een nieuwe auto is wat mij betreft geen bijzaak, maar een belangrijk onderdeel in het leven van een kind waar niet per se altijd gelijk een geestelijke toepassing of vermaning bij hoeft. Veel kinderen herinneren nog zo'n minipreekje van het huisbezoek en ik hoor er zelden positieve woorden over.
Huisbezoek van pakweg een uurtje, en dat eens in de twee jaar, en als je pech hebt wisseling kr of wijkverdeling. Hoe zien jullie dan band opbouwen voor je? En om dieper te komen is die band en vertrouwen toch noodzakelijk? (Meestal) . M.a.w. kan huisbezoek dan wel zo functioneren als zou moeten of nodig zijn? ( uitgaande van situatie van gemeente uit verschillende woonplaatsen, wat groter waardoor je kr leden of je wijkouderling eigenlijk nooit spreekt buiten dat uurtje om?)
Band opbouwen moet m.i. van twee kanten komen. Waarom houden we met elkaar zo graag de schone schijn op of willen we het achterste van onze toch niet laten zien terwijl er zoveel dezelfde vragen leven in de gemeente. Waarom moet de ouderling werken aan de band en hoeft een gemeentelid alleen iets te zeggen als er een band is of als het fijn voelt? Als je niet wilt vertellen wat er speelt, kun je elkaar niet tot een hand en een voet zijn en ontneem je kerkenraad en gemeenteleden om voor jou te bidden. Ik zie in het buitenland veel meer openheid in het delen van zorg en verdriet en er lijkt meer gebed voor elkaar te zijn. Daar hebben gemeenteleden meer in de hand dan een ouderling. Kerkenraden doen alle bezoeken naast hun werk en gezin erbij. In de avond moeten ze dan stond trekken aan een gesprek. Laat het andersom zijn en laat ze met meer energie naar huis gaan dan ze gekomen zijn omdat er een gesprek was van hart tot hart, omdat mensen niet overal op zeuren en omdat het gesprek ging over wat mensen bezighoudt in plaats van dat er weinig respons komt omdat er geen band zou zijn. Kerkenraad komt namens de gemeente en de gemeente wil op die manier betrokkenheid tonen. Dit waarderen met een warm onthaal en een fijn en open gesprek maakt het huisbezoek makkelijker.
Fides Quaerens Intellectum
Gebruikersavatar
Ararat
Berichten: 1711
Lid geworden op: 30 apr 2018, 17:35
Locatie: ZLD

Re: Het begrip huisbezoek...

Bericht door Ararat »

Anselmus schreef: Band opbouwen moet m.i. van twee kanten komen. Waarom houden we met elkaar zo graag de schone schijn op of willen we het achterste van onze toch niet laten zien terwijl er zoveel dezelfde vragen leven in de gemeente. Waarom moet de ouderling werken aan de band en hoeft een gemeentelid alleen iets te zeggen als er een band is of als het fijn voelt? Als je niet wilt vertellen wat er speelt, kun je elkaar niet tot een hand en een voet zijn en ontneem je kerkenraad en gemeenteleden om voor jou te bidden. Ik zie in het buitenland veel meer openheid in het delen van zorg en verdriet en er lijkt meer gebed voor elkaar te zijn. Daar hebben gemeenteleden meer in de hand dan een ouderling. Kerkenraden doen alle bezoeken naast hun werk en gezin erbij. In de avond moeten ze dan stond trekken aan een gesprek. Laat het andersom zijn en laat ze met meer energie naar huis gaan dan ze gekomen zijn omdat er een gesprek was van hart tot hart, omdat mensen niet overal op zeuren en omdat het gesprek ging over wat mensen bezighoudt in plaats van dat er weinig respons komt omdat er geen band zou zijn. Kerkenraad komt namens de gemeente en de gemeente wil op die manier betrokkenheid tonen. Dit waarderen met een warm onthaal en een fijn en open gesprek maakt het huisbezoek makkelijker.
Eens. Daarnaast komt de broeder met een opdracht namens zijn Zender. Hij heeft de taak om alles wat hij in z'n geestelijke en mentale mars heeft te gebruiken om tot een gesprek van hart tot hart te komen. Dat geeft een hele 'last', zorgt er als het goed is voor dat broeder biddend op pad gaat.

Tegelijk heeft degene die bezocht wordt de taak om de broeder met gastvrijheid, openheid en eerlijkheid (ook biddend) te ontvangen.

Misschien zeg ik het te kort door de bocht, maar volgens mij komt in de broeder de Koning op bezoek.
Wees op je hoede voor het zuurdeeg
Louis2
Berichten: 370
Lid geworden op: 20 sep 2021, 14:04

Re: Het begrip huisbezoek...

Bericht door Louis2 »

Zeeuw schreef:
Maanenschijn schreef:Ik heb diverse vormen van huisbezoek meegemaakt.

1) huisbezoek waar de huisbezoekers (ouderling en diaken) inderdaad als een recherche team een aantal zaken boven water wilde halen, variërend van tv-gebruik, open internet, kledij (meestal bij de dames).

2) huisbezoek waar de huisbezoekers bakken met kritiek over zich heen kregen van de bezochte familie, waar de kerk, dominee, organist en kerkenraad toch wel allemaal de plank mis sloegen.

3) huisbezoek waar van hart tot hart met elkaar gesproken mag worden over de uitwerking van de prediking die zondag aan zondag te horen is.

Deze laatste is gelukkig de meest voorkomende en de eerste twee zijn van lang verleden tijd. Het is overigens goed dat een kerkenraad zich bezig houd met het zieleheil van de kerkleden. Daar mogen zeker ook praktische zaken uit het dagelijks leven bij betrokken worden.
Ik heb lang een variant van de eerste meegemaakt. Momenteel de 3e. Zeer goed om zo met elkaar te mogen spreken.
Hoe bedoelt u bij optie 1? IS het anders ook geen taak om elkaar bij de les te houden? Liefst dan wel bij andere onderwerpen dan hier genoemd.
Plaats reactie