Aanspreken ambtsdragers

[Hollander]

@Hollander:
Het is vooral lastig in bijvoorbeeld werk. Daar kan het echt ongepast zijn om tegen een collega met u te beginnen. Mensen zijn al snel beledigd als je hen als u aanspreekt buiten een formele setting.

Bij de diverse werkgevers waar ik heb gewerkt is het steeds tijdens of vlak na de sollicitatie gezegd: 'we spreken elkaar in dit bedrijf/deze organisatie aan met jij en niet met u'. Zo klaar als een klontje, nooit problemen mee gehad.

Je kunt op een verjaardagsfeest, bijvoorbeeld een feest voor iemands 50e verjaardag, waar je veel mensen niet kent, toch niet iedereen met u aan gaan spreken? Dan heb je geen gevoel voor verhoudingen.

Verjaardagen vermijd ik sowieso liever, ongeacht de leeftijd. De u/jij-discussie is dus hooguit een extra argument om verjaardagen nog meer te vermijden.

[Hollander]

(…) Hoe doe je dat bij kinderen die je naar catechisatie stuurt? Je moet naar de catechisatie van Klaas?

Dan maak ik mij zorgen...

Welke zorgen? Dat het niet goed komt met Klaas vanwege je eigen kinderen?

Klaas staat heus zijn mannetje. Maar, ik doelde meer op het feit dat de kinderen 'moeten' en dat je hen 'stuurt'.

[DDD]

@Hollander:
Het is vooral lastig in bijvoorbeeld werk. Daar kan het echt ongepast zijn om tegen een collega met u te beginnen. Mensen zijn al snel beledigd als je hen als u aanspreekt buiten een formele setting.

Bij de diverse werkgevers waar ik heb gewerkt is het steeds tijdens of vlak na de sollicitatie gezegd: 'we spreken elkaar in dit bedrijf/deze organisatie aan met jij en niet met u'. Zo klaar als een klontje, nooit problemen mee gehad.

Je kunt op een verjaardagsfeest, bijvoorbeeld een feest voor iemands 50e verjaardag, waar je veel mensen niet kent, toch niet iedereen met u aan gaan spreken? Dan heb je geen gevoel voor verhoudingen.

Verjaardagen vermijd ik sowieso liever, ongeacht de leeftijd. De u/jij-discussie is dus hooguit een extra argument om verjaardagen nog meer te vermijden.

Laat ik mijn stokpaardje over de dankbaarheid jegens de Schepper niet voluit gaan berijden, maar je begrijpt dat ik dit echt geen goede reden vind om de feesten der dankbaarheid achterwege te laten.

[crossmountain]

@Hollander:
Het is vooral lastig in bijvoorbeeld werk. Daar kan het echt ongepast zijn om tegen een collega met u te beginnen. Mensen zijn al snel beledigd als je hen als u aanspreekt buiten een formele setting.

Bij de diverse werkgevers waar ik heb gewerkt is het steeds tijdens of vlak na de sollicitatie gezegd: 'we spreken elkaar in dit bedrijf/deze organisatie aan met jij en niet met u'. Zo klaar als een klontje, nooit problemen mee gehad.

Je kunt op een verjaardagsfeest, bijvoorbeeld een feest voor iemands 50e verjaardag, waar je veel mensen niet kent, toch niet iedereen met u aan gaan spreken? Dan heb je geen gevoel voor verhoudingen.

Verjaardagen vermijd ik sowieso liever, ongeacht de leeftijd. De u/jij-discussie is dus hooguit een extra argument om verjaardagen nog meer te vermijden.

Ik zou gaan emigreren naar een Engelstalig land want dan heb je geen onderscheid tussen u en jij.

[Hollander]

Laat ik mijn stokpaardje over de dankbaarheid jegens de Schepper niet voluit gaan berijden, maar je begrijpt dat ik dit echt geen goede reden vind om de feesten der dankbaarheid achterwege te laten.

Ik heb vrij zelden een verjaardag meegemaakt waar ik de ervaring had te bivakkeren op een feest der dankbaarheid.

Zelfs niet als ambtsdragers aanwezig waren, die ik mogelijk zou kunnen aanspreken. (Ik moest een zin bedenken om on-topic te blijven)

[Hollander]

Ik zou gaan emigreren naar een Engelstalig land want dan heb je geen onderscheid tussen u en jij.

Een verhuizing naar Zeeland zou ook kunnen volstaan, toch?

[Zeeuw]

@Hollander:
Het is vooral lastig in bijvoorbeeld werk. Daar kan het echt ongepast zijn om tegen een collega met u te beginnen. Mensen zijn al snel beledigd als je hen als u aanspreekt buiten een formele setting.

Je kunt op een verjaardagsfeest, bijvoorbeeld een feest voor iemands 50e verjaardag, waar je veel mensen niet kent, toch niet iedereen met u aan gaan spreken? Dan heb je geen gevoel voor verhoudingen.

@Pietje Puk:
Ik mag hopen dat dat wel een grapje is. Overigens vind ik het heel normaal om tegenover kinderen te spreken over meester Den Besten en hem zelf met Peter aan te spreken. Ik zie geen verschil met catechisatie.

Dan zou ik wel heel hard moeten lachen zeg. Als je daarom beledigd bent, wordt het tijd voor je vrijmibo.

Wacht maar tot jij oud bent en het niet wilt zijn. Al hoop ik dat je zo verstandig bent dat je je leeftijd omarmt.

Ik word zo vaak door jongere collega's in het begin met u aangesproken. Ik vind dat geen probleem. Ik ben 38, zij zijn 22. Uiteraard zeg ik dan 'zeg maar je/jij', maar ik vind het van manieren getuigen dat ze zo beginnen.

[Tiberius]

Maar nu ik zo alleen sta, vraag ik me af: ben ik nog wel welkom op dit forum, Mods?

Jawel hoor, broeder Puk.

[Zeeuw]

Ik zou gaan emigreren naar een Engelstalig land want dan heb je geen onderscheid tussen u en jij.

Een verhuizing naar Zeeland zou ook kunnen volstaan, toch?

Nou, mijn kinderen zeggen allemaal netjes u tegen opa en oma. Ongeveer als enige uit de familie. Bij de rest is het allemaal 'jie' en 'joe'. Maar die wonen dan ook allemaal op dorpen waar de voertaal Zeeuws is.

[DDD]

@Hollander:
Het is vooral lastig in bijvoorbeeld werk. Daar kan het echt ongepast zijn om tegen een collega met u te beginnen. Mensen zijn al snel beledigd als je hen als u aanspreekt buiten een formele setting.

Je kunt op een verjaardagsfeest, bijvoorbeeld een feest voor iemands 50e verjaardag, waar je veel mensen niet kent, toch niet iedereen met u aan gaan spreken? Dan heb je geen gevoel voor verhoudingen.

@Pietje Puk:
Ik mag hopen dat dat wel een grapje is. Overigens vind ik het heel normaal om tegenover kinderen te spreken over meester Den Besten en hem zelf met Peter aan te spreken. Ik zie geen verschil met catechisatie.

Dan zou ik wel heel hard moeten lachen zeg. Als je daarom beledigd bent, wordt het tijd voor je vrijmibo.

Wacht maar tot jij oud bent en het niet wilt zijn. Al hoop ik dat je zo verstandig bent dat je je leeftijd omarmt.

Ik word zo vaak door jongere collega's in het begin met u aangesproken. Ik vind dat geen probleem. Ik ben 38, zij zijn 22. Uiteraard zeg ik dan 'zeg maar je/jij', maar ik vind het van manieren getuigen dat ze zo beginnen.

Prima. Maar als iemand van 63 dat zou doen?

[DDD]

Laat ik mijn stokpaardje over de dankbaarheid jegens de Schepper niet voluit gaan berijden, maar je begrijpt dat ik dit echt geen goede reden vind om de feesten der dankbaarheid achterwege te laten.

Ik heb vrij zelden een verjaardag meegemaakt waar ik de ervaring had te bivakkeren op een feest der dankbaarheid.

Zelfs niet als ambtsdragers aanwezig waren, die ik mogelijk zou kunnen aanspreken. (Ik moest een zin bedenken om on-topic te blijven)

Misschien moet je dan eens beginnen om jaarlijks het goede voorbeeld te geven.

[Hollander]

Misschien moet je dan eens beginnen om jaarlijks het goede voorbeeld te geven.

Geen enkele behoefte aan om een jaarlijks verjaardagsfeest te gaan houden. Bovendien wil ik geen mensen onnodig in het dilemma van dit topic brengen.

[Piet Puk]

Blijft merkwaardig. Opa en oma worden met u aangesproken, maar ambtsdragers niet? Schiet mij niet lek!

[Hollander]

Blijft merkwaardig. Opa en oma worden met u aangesproken, maar ambtsdragers niet? Schiet mij niet lek!

Maar Piet, het is toch ongepast als ik een ambtsdrager stug met 'u' en 'meneer' aan blijf spreken als hij zelf daar echt geen prijs op stelt?

[Zeeuw]

Prima. Maar als iemand van 63 dat zou doen?

Als collega? Dan zou ik ook gewoon zeggen dat hij/zij gerust je of jij mag zeggen. Misschien heeft die persoon er een reden voor. Ik voel me niet snel oud of jong. Ik ga me ook niet anders voelen door de manier waarop ik word aangesproken.