Ja ik ben me bewust dat het om het eeuwige wel of wee gaat. En ja ik zeg sommige dingen weleens cru omdat ik niet altijd alles goed onder woorden kan brengen.eilander schreef:Hoopvol, huiver je nooit eens als je dit soort dingen allemaal schrijft...? Ik zit dit nu al een tijdje te volgen, maar het gaat hier wel over eeuwig wel en wee. We zeggen het makkelijk, maar het is huiveringwekkend. En je schrijft maar door.Hoopvol schreef:Dat is een mening.
Ik deponeer alleen een stelling dat God aan Zijn eer komt door een verworpene of een verkorene. Vervolgens zeg ik dat als de Heere getuigenis geeft dat dat dan ook bekend gemaakt mag worden omdat dan de Heere door dat getuigenis geëerd word.
Een aantal reacties terug heb ik ook gezegd dat in de mond van 2 of 3 getuigen alle woord zal bestaan.
Stel je voor, meneer X sterft. Meneer X heeft in zijn leven nooit getuigenis gegeven. Na zijn dood geeft de Heere een goed getuigenis aan 2 of 3 mensen die geen enige relatie tot meneer X hadden. Moet je dan het getuigenis zomaar weggooien en voor jezelf houden? Mijn mening is dat dat dan ook verteld mag worden. Niet om meneer X zalig te verklaren maar om de Heere de eer te geven over het werk wat de Heere in meneer X gewerkt heeft.
Stel je voor, mevrouw Y sterft. Mevrouw Y heeft in leven nooit getuigenis gegeven. Na haar dood geeft de Heere een getuigenis dat mevrouw Y verloren is gegaan. De Heere geeft dit getuigenis aan 2 of 3 personen die niet in enige relatie tot mevrouw Y stonden. Wat dan? Dan zal de Heere volgens mij daar ook de eer van moeten krijgen. En ja dit is pijnlijk voor de nabestaanden. En ja dit moet met grote terughoudendheid en schroom gebracht worden. Maar mogen we de Heere Zijn eer ontnemen?
@DDD, je vind het onbijbels maar je noemt zelf een naam, Hitler. Ik vind het bijbels en ik noem ook namen: Korach, Dathan en Abiram bijvoorbeeld Annanias.
Wij mensen zijn in het geheel als mensdom maar een stofje aan de weegschaal, we zijn helemaal niets. We hebben allemaal verdiend dat we verloren gaan. En al zou dat gebeuren, dan zou de Heere nog steeds de eer krijgen. Maar gelukkig heeft de Heere mensen verkoren, van eeuwigheid. Dat is niet per se voor die mensen, of om dat die mensen zo goed zijn maar omdat de Heere dan nog meer eer zal krijgen.
Is mijn stelling ultra contraremonstrant? Geen idee, daar hou ik me niet zo mee bezig. Eigenlijk is het geheel een rare discussie. De verkiezing en openbaring over de zielen van andere mensen terwijl we zelf ook een ziel hebben. En dan is de vraag voor mij en ieder die dit leest, ben ik verloren of verkoren als ik nu sterf?
Vooralsnog ben ik allerminst overtuigd van je bijbelse voorbeelden. Die zijn echt anders dan het voorbeeld over meneer X en mevrouw Y.
Waarom heb ik op dit onderwerp gereageerd? Omdat ik een beetje het idee kreeg dat er mensen waren die het werk van de Heere wegschoffelden. Zo in de trant van het getuigenis moeten we voor niet waar aannemen. Maar in het voorbeeld van het kind dat overleden is, waar dit onderwerp op gestart werd, geeft de dominee een heel mooi en indrukwekkend getuigenis. Dit is terug te luisteren zoals al eerder is aangegeven.
En ja er ontstaat een discussie tussen DDD en mij over dat er geopenbaard kan worden als iemand verloren is gegaan. Ik heb al heel veel herhaald dat de Bijbel openbaard dat de mensen van het genoemde voorbeeld verloren zijn gegaan. Uit de laatste reactie van DDD begrijp ik dat hij een citaat van een theoloog wil dat een openbaring (van een verlorene) van na de tijd van de Bijbel erkent. Zo heb ik zijn vraag niet begrepen. Ik begreep dat DDD het genoemde voorbeeld niet juist vond.
Misschien heb ik her en der te scherp geschreven.
Maar dat heeft er ook mee te maken dat er meningen worden gegeven die als feit worden gepresenteerd. En dat is niet juist, vind ik.
Meneer X en mevrouw Y heb ik als voorbeeld gebruikt mbt het getuigenis wat na hun sterven gegeven werd (in het verhaal). Het zijn geen voorbeelden van Bijbelse bekeringen.
Mijn excuus als ik mensen heb beledigd of gekwetst. Het is zeker niet mijn bedoeling om oneerbiedig over ons eeuwig lot te typen.
