Nou ligt de schuld teveel bij de kinderen, en zo is het ook weer niet. Ze zouden hun schouders ophalen en meer niet. Maar het wordt dan wel onder het rijtje geschaard dat ik overdreven moeilijk doe.DDD schreef:Waarom is dat niet principieel? Het is een afweging tussen het principe van de rechtlijnige toepassing van het principe over de hoofdbedekking en het ergernis geven bij de kinderen, wat je naar een even bijbels principe zoveel mogelijk wilt voorkomen.
Al vind ik het wel kinderachtig van kinderen dat ze er een probleem mee hebben dat moeder een hoed op doet als ze dat zelf niet doen. Maar goed, dat gaat hopelijk over als ze wat ouder worden.
Ik vind overigens dat er een groot verschil is tussen het beluisteren van een preek of het thuis bijwonen van de kerkdienst. Dat zie je al in de preekluisterkring. Daar gaat het alleen om de preek. Een kerkdienst gaat niet alleen om de preek, al is de preek een belangrijk onderdeel van een gereformeerde eredienst. Votum en groet en vooral de zegen horen daar geheel bij. Hoewel ook in een weekdienst de zegen kan klinken.
En op het moment dat ik echt ergens een punt van wil maken speelt het in hun achterhoofd mee.
"Choose your battles" denk ik dan.
Ik kleed me wel bewust netjes voor de dienst thuis. En ga ook niet onnodig lopen. Wel schrijf ik mee voor zover mijn schouder het toelaat. En anders kleur ik. Al tijdens mijn schoolperiode vroeger merkte ik dat dat beter is voor mijn concentratie.
Als ik nog kon haken zou ik dat doen. Maar helaas...