Ik pleit voor een vrij simpele benadering. Een mens bestaat uit ziel en lichaam en daarom zingen we met Psalm 99:3 Looft met hart en stem, Looft de kracht van Hem.

Daarnaast zingen we ook psalmen vol van geloofsvertrouwen. Psalm 138: als ik omringt door tegenspoed, bezwijken moet, schenkt Gij mij het leven.
Dat is natuurlijk een geestelijke waarheid, behalve in tijden van Corona. Dan zingen we niet en dus zingen we ook dit vers niet.

Ooit zat ik met mijn vrouw bij de dokter en we raakten verzeilt in een welhaast filosofisch gesprek. "Jullie zijn mensen", zie hij, "die nog een oordeel vormen op basis van vertrouwen. Maar ik niet, ik doe alles op basis van een risico-inschatting".
Inmiddels stappen we als kerk massaal die grens over.

Herman schreef:Ik pleit voor een vrij simpele benadering. Een mens bestaat uit ziel en lichaam en daarom zingen we met Psalm 99:3 Looft met hart en stem, Looft de kracht van Hem.

Daarnaast zingen we ook psalmen vol van geloofsvertrouwen. Psalm 138: als ik omringt door tegenspoed, bezwijken moet, schenkt Gij mij het leven.
Dat is natuurlijk een geestelijke waarheid, behalve in tijden van Corona. Dan zingen we niet en dus zingen we ook dit vers niet.

Ooit zat ik met mijn vrouw bij de dokter en we raakten verzeilt in een welhaast filosofisch gesprek. "Jullie zijn mensen", zie hij, "die nog een oordeel vormen op basis van vertrouwen. Maar ik niet, ik doe alles op basis van een risico-inschatting".
Inmiddels stappen we als kerk massaal die grens over.

De vraag is wel wat dat vertrouwen dan inhoudt. Is dat het vertrouwen dat de Heere ervoor zorgt dat ik niet ziek word, of dat het goed is wat de Heere doet, ook al word ik wèl ziek? En als je persoonlijk vertrouwen mag hebben, dan wil dat nog niet zeggen dat de andere kerkgangers ook dat vertrouwen hebben. Met andere woorden: laten we rekening houden met elkaar en voorzichtig zijn.

Ik wil nog even delen dat ik een bericht heb ontvangen van een predikant (uit de reformatorische gezindte) die vond dat ik een eventueel verbod van de overheid om te zingen geen inperking van de godsdienstvrijheid mocht noemen. Ik ben daar verbaasd en teleurgesteld over. Een zangverbod zou namelijk rechtstreeks hebben ingegrepen in de inhoud van diensten. Ik constateer met leedwezen dat men over allerlei overheidsingrijpen zo lichtvaardig denkt.

Het wonderlijke is dat de Raad van State wél erkent dat de noodverordeningen strijdig zijn met de grondwettelijke vrijheid van godsdienst. Idem dat minister De Jonge gisteren in het Kamerdebat uit eigen beweging ook erkende dat een zangverbod daarmee op gespannen voet zou staan. Maar van degenen van wie je juist zou verwachten dat ze zouden opkomen voor de kroonrechten van Christus (n.b. het zijn onze eigen rechten niet!), horen we een ander geluid... Dat is misschien scherp gezegd, maar ik kan dit toch niet anders zien.

Ik zou me daar niet te veel van aantrekken: predikanten (zeker uit de reformatorische gezindte) hebben vaak weinig idee van rechten, behalve kerkrecht.
Sommigen uiteraard wel, die eerder jurist of zo waren, maar die zullen niet zulke meningen rondmailen.

Tiberius schreef:Ik zou me daar niet te veel van aantrekken: predikanten (zeker uit de reformatorische gezindte) hebben vaak weinig idee van rechten, behalve kerkrecht.
Sommigen uiteraard wel, die eerder jurist of zo waren, maar die zullen niet zulke meningen rondmailen.

Naboth zal ook wel weinig van recht geweten hebben... maar hij wist toch wel dat hij de erve der vaderen niet mocht verkopen aan de koning. Dat is ook scherp, maar het is wel waar.

windorgel schreef:De vraag is wel wat dat vertrouwen dan inhoudt. Is dat het vertrouwen dat de Heere ervoor zorgt dat ik niet ziek word, of dat het goed is wat de Heere doet, ook al word ik wèl ziek? En als je persoonlijk vertrouwen mag hebben, dan wil dat nog niet zeggen dat de andere kerkgangers ook dat vertrouwen hebben. Met andere woorden: laten we rekening houden met elkaar en voorzichtig zijn.

Ik wil best voorzichtig zijn en begripvol. Maar niet door een generiek besluit te nemen niet meer te zingen. Dat is onmogelijk, net zoals het een christen onmogelijk is om niet te bidden. De laatste gedachte is onder ons gemeengoed. Daar durven we stevige uitspraken over te doen, maar het zingen staat niet op een ander niveau.

We komen als christelijke kerkgangers samen. Ik mag hopen dat de gemeente zijn belijdenis siert met de christelijke hoop. Ik weet dat die hoop vaak niet beoefent wordt, maar dan is dit juist een moment om dat te leren. Het ontbreken van hoop is niet een gedachte die je als uitgangspunt kunt nemen voor je handelen.

Herman schreef: Ooit zat ik met mijn vrouw bij de dokter en we raakten verzeilt in een welhaast filosofisch gesprek. "Jullie zijn mensen", zie hij, "die nog een oordeel vormen op basis van vertrouwen. Maar ik niet, ik doe alles op basis van een risico-inschatting". Inmiddels stappen we als kerk massaal die grens over.

In deze situatie heel verstandig, handelen op basis van risico inschatting. In Lissabon zie je bijvoorbeeld dat de versoepeling van de maatregelen deels wordt terug gedraaid vanwege het toegenomen aantal besmettingen. Hetzelfde geldt voor Tokyo.

Valcke schreef:Ik wil nog even delen dat ik een bericht heb ontvangen van een predikant (uit de reformatorische gezindte) die vond dat ik een eventueel verbod van de overheid om te zingen geen inperking van de godsdienstvrijheid mocht noemen. Ik ben daar verbaasd en teleurgesteld over. Een zangverbod zou namelijk rechtstreeks hebben ingegrepen in de inhoud van diensten. Ik constateer met leedwezen dat men over allerlei overheidsingrijpen zo lichtvaardig denkt.

Het wonderlijke is dat de Raad van State wél erkent dat de noodverordeningen strijdig zijn met de grondwettelijke vrijheid van godsdienst. Idem dat minister De Jonge gisteren in het Kamerdebat uit eigen beweging ook erkende dat een zangverbod daarmee op gespannen voet zou staan. Maar van degenen van wie je juist zou verwachten dat ze zouden opkomen voor de kroonrechten van Christus (n.b. het zijn onze eigen rechten niet!), horen we een ander geluid... Dat is misschien scherp gezegd, maar ik kan dit toch niet anders zien.

Scherp is uit je hart en niet voor jezelf. Dus niet scherp hoor. Ik hoor nu ook de liefde. Dan kan ik nadenken..

Ambtenaar schreef:

Herman schreef: Ooit zat ik met mijn vrouw bij de dokter en we raakten verzeilt in een welhaast filosofisch gesprek. "Jullie zijn mensen", zie hij, "die nog een oordeel vormen op basis van vertrouwen. Maar ik niet, ik doe alles op basis van een risico-inschatting". Inmiddels stappen we als kerk massaal die grens over.

In deze situatie heel verstandig, handelen op basis van risico inschatting. In Lissabon zie je bijvoorbeeld dat de versoepeling van de maatregelen deels wordt terug gedraaid vanwege het toegenomen aantal besmettingen. Hetzelfde geldt voor Tokyo.

Verstandig voor de volksgezondheid ja. Maar niet gevaarlijk voor het leven van een christen wat meer omspant dan het tijdelijke leven alhier.

Herman schreef: Verstandig voor de volksgezondheid ja. Maar niet gevaarlijk voor het leven van een christen wat meer omspant dan het tijdelijke leven alhier.

Als je een eendimensionale benadering hanteert, kom je tot deze uitspraak.

Erskinees schreef:In de Bijbel zien we verschillende manieren van lofprijzing. Dit is niet exclusief verbonden aan zingen door iedere individuele gelovige. Ik vind het erg belangrijk dat iedereen mag meezingen in de kerk, in die zin zijn we het eens. Maar je kan m.i. niet Bijbels onderbouwen dat het oplezen van Psalmen, alleen een koor of alleen orgelspel geen lofprijzing is en dat er in dat geval geen sprake is van een eredienst.

In het OT zien we terug dat lofprijzing in die tijd plaatsvond door o.a. zingen, dankzegging, offeren, dansen en muziekinstrumenten. Lofprijzing is dus niet exclusief verbonden aan een kerkdienst waarbij perse iedere kerkganger moet zingen. Lofprijzing is een breder begrip waaronder verschillende vormen vallen. In deze tijd kan door een tijdelijke maatregel lofprijzing vorm gegeven worden door een voorzanger, een koor, voorlezen of orgelspel.

Eens!

Ambtenaar schreef:

Herman schreef: Verstandig voor de volksgezondheid ja. Maar niet gevaarlijk voor het leven van een christen wat meer omspant dan het tijdelijke leven alhier.

Als je een eendimensionale benadering hanteert, kom je tot deze uitspraak.

En wat wil je met die typering toevoegen aan de discussie?

Ambtenaar schreef:

Herman schreef: Verstandig voor de volksgezondheid ja. Maar niet gevaarlijk voor het leven van een christen wat meer omspant dan het tijdelijke leven alhier.

Als je een eendimensionale benadering hanteert, kom je tot deze uitspraak.

Ik zie eerlijk gezegd juist aan de andere zijde een eendimensionale aanpak. Risico’s moeten koste wat koste nul zijn, en daarvoor moet alles wijken.

Herman zegt juist dat we voorzichtig / verstandig mogen en moeten zijn, maar niet ten koste van alles. Je verwijt is dus niet terecht, jouw eigen benadering is veel eerder eendimensionaal.

Ambtenaar schreef:

Herman schreef: Verstandig voor de volksgezondheid ja. Maar niet gevaarlijk voor het leven van een christen wat meer omspant dan het tijdelijke leven alhier.

Als je een eendimensionale benadering hanteert, kom je tot deze uitspraak.

Juist niet!

HC Vraag 27
Vr. Wat verstaat gij door de voorzienigheid Gods?
Antw. De almachtige en alomtegenwoordige kracht Gods, door welke Hij hemel en aarde, mitsgaders alle schepselen, gelijk als met Zijn hand nog onderhoudt, en alzo regeert, dat loof en gras, regen en droogte, vruchtbare en onvruchtbare jaren, spijze en drank, gezondheid en krankheid, rijkdom en armoede, en alle dingen, niet bijgeval, maar van Zijn Vaderlijke hand ons toekomen.

Christen schreef:

Valcke schreef:Ik wil nog even delen dat ik een bericht heb ontvangen van een predikant (uit de reformatorische gezindte) die vond dat ik een eventueel verbod van de overheid om te zingen geen inperking van de godsdienstvrijheid mocht noemen. Ik ben daar verbaasd en teleurgesteld over. Een zangverbod zou namelijk rechtstreeks hebben ingegrepen in de inhoud van diensten. Ik constateer met leedwezen dat men over allerlei overheidsingrijpen zo lichtvaardig denkt.

Het wonderlijke is dat de Raad van State wél erkent dat de noodverordeningen strijdig zijn met de grondwettelijke vrijheid van godsdienst. Idem dat minister De Jonge gisteren in het Kamerdebat uit eigen beweging ook erkende dat een zangverbod daarmee op gespannen voet zou staan. Maar van degenen van wie je juist zou verwachten dat ze zouden opkomen voor de kroonrechten van Christus (n.b. het zijn onze eigen rechten niet!), horen we een ander geluid... Dat is misschien scherp gezegd, maar ik kan dit toch niet anders zien.

Scherp is uit je hart en niet voor jezelf. Dus niet scherp hoor. Ik hoor nu ook de liefde. Dan kan ik nadenken..

Fijn dit te horen!