Maatregelen kerk ivm coronavirus

[Mona Lisa]

Jongelui die een trouwdatum gepland hebben kunnen volgens mij prima voor de wet trouwen en de kerkelijke bevestiging later doen, of niet doen, is ook een keuze. Het is nergens voor nodig om even te gaan bedenken wat zij moeten doen. Mijn ouders zijn ook niet in de kerk getrouwd en zij waren in hun omgeving geen uitzondering. Als we alles gaan uitstellen tot na de crisis (niemand weet wanneer dat wordt) staat het hele maatschappelijk leven stil. Het lijkt me heel goed als die stellen gewoon trouwen en zoveel mogelijk doorgaan met hun leven. De suggestie van Pioenroosje vind ik een zinvolle:

Gods zegen hangt niet van formaliteiten af. Mijns inziens zou een voorbede en dankzegging in de eerste zondag na het burgerlijk huwelijk een prima oplossing zijn.

[Lilian1975]

Ik verbaas me over de stelligheid van Lilian w.b. de kerkelijke huwelijksbevestiging.
Mijn ouders trouwden niet in de kerk, dat deed je niet zo maar, want daar ging je iets beloven wat je niet na kan komen, was de gedachte. Enkel Gods kinderen deden dat, en die waren spaarzaam.....
Het is maar net in welke tijd je leeft, welke tradities er zijn en welke (vreemde) godsdienstige regels er heersen.
Om een huwelijk zonder kerkdienst zo te veroordelen, vind ik te ver gaan.
Ik kijk er soms van op als ik zie/hoor wie er in de kerk knielen en antwoord geven op de zo ernstige vragen, beseffen we die ernst wel?
Maar goed ik ben duidelijk van een andere generatie en weet van andere 'gewoontes'. En ik ben heel erg off topic

ik heb niet veroordelend over wllen komen. Maar druk wel mijn verbazing uit. Als dat mag. En ja of we de ernst beseffen. Is zeker een terechte vraag. Maar ik ben ook van mening dat het niet gewoon is dat we eerst trouwen en dan pas denken aan bekeren. Ipv andersom. Die nood dat het niet zo is. En ondertussen gewoon doorgaan is eigenlijk schokkend in de zin het tekent wie en hoe we zijn. En dan toch christen genaamd willen worden.


Maar goed dat zijn wat innerlijke gedachten.wbt je ouders. Ik ken die gedachte inderdaad niet. Juist omdat we niet trouw zijn van onszelf. Vraag je daarin hulp en bijstand. Niet in eigen kracht maar in Zijn kracht zeg maar...

Met dat laatste ben ik het uiteraard eens, maar het gemak en de vanzelfsprekendheid waarmee er nu soms 'in de kerk' getrouwd wordt is voor mij best een lastige.

Dat snap ik. Maar geldt dat ook bijvoorbeeld niet voor dopen? En zeggen we dan ook. Niet merr dopen ofzo?
Gemakzucht van de mens mag dat iets wat in de aard goed is dan maar tenietdoen? Ik ga er een nachtje over slapen

[Mona Lisa]

Gods verbond hangt niet van formaliteiten af. Mijns inziens zou een voorbede en dankzegging in de eerste zondag na de geboorte een prima oplossing zijn als overbrugging naar het moment dat weer een doopplechtigheid in het midden van de gemeente kan plaatsvinden.

[Maanenschijn]

Maar is een kerkdienst dan "maar een formaliteit?"
En zouden mensen die de Heere oprecht vrezen het zonder kerkdienst kunnen en willen stellen als het niet onoverkomelijk mogelijk is ? (6 maanden wachten is at onmogelijk?) En ja als je als onbekeerde het huwelijk start met een zegen te vragen in een kerkdienst is dat zeker een ernstige zaak. Want dan vraag je een zegen van Hem die je ten diepste verwerpt. Maar daarmee maak je een kerkdienst; de werkplaats van de Heilige Geest niet tot maar een formaliteit. (M.i) wat je eventueel uitstelt.

Ik heb zojuist dit draadje wat terug zitten lezen en kan met veel van je argumenten meekomen. Maar vind dat je hier uit de bocht vliegt door het oprechte vrezen van de Heere God te verbinden aan de wens/noodzaak van de kerkelijke bevestiging.

Als eerste moeten we vast stellen dat de kerkelijke bevestiging geen sacrament of instelling van de Heere is.

Als tweede moeten we vaststellen dat er in de vroege en latere kerkgeschiedenis verschillend over is gedacht.

Als derde dat een gezegend huwelijk, of christelijk huwelijk niet afhangt van het knielen bij het zingen van de berijmde psalm of het gebed van de predikant. Een gezegd huwelijk krijgt vorm door oprecht als echtpaar voor God te verschijnen en van Hem de zegen af te bidden.

Naast dat ik het een goede gewoonte vindt om het huwelijk kerkelijk te bevestigen, weet ik uit mijn godvrezend voorgeslacht, dat er velen waren die zich onthielden van de kerkelijke bevestiging en daarmee van het Roomse zuurdesem. Daarnaast was men zeer bevreesd een eed te zweren die mogelijk niet te houden was (dit speelde overigens ook met de doop. Mijn moeder is gedoopt op haar 24e, mijn opa op zijn 56e). Ondanks dat ik deze praktijk anders beoordeel, ben ik dus voorzichtig om Godsvreze te koppelen aan de huwelijksbevestiging in de kerk.

En daarmee nuanceer ik ook de noodzaak om het huwelijk uit te stellen totdat de Coronacrisis voorbij is (en ben ik ook weer een beetje on-topic)

[SecorDabar]

Zijn er ook (Oud-) Gereformeerde Gemeenten die geen internet gebruiken voor het uitzenden van kerkdiensten?
Van bijvoorbeeld de Gereformeerde Gemeente te De Valk en de Oud Gereformeerde Gemeente te Wekerom kan ik geen gebruik van internet vinden voor het beluisteren van kerkdiensten.

[Jantje]

Zijn er ook (Oud-) Gereformeerde Gemeenten die geen internet gebruiken voor het uitzenden van kerkdiensten?
Van bijvoorbeeld de Gereformeerde Gemeente te De Valk en de Oud Gereformeerde Gemeente te Wekerom kan ik geen gebruik van internet vinden voor het beluisteren van kerkdiensten.

De Gereformeerde Gemeente heeft alles keurig achter slot en grendel: https://www.ggdvw.nl. Je kan wel meeluisteren op woensdagavond met de meditaties.

[CvdW]

Ja maar gaat het nu om het meeleven of over de onmisbare zegen van God? Ik stel de vraag voorzichtig. Maar welke van de twee staat nu voorop voor een huwelijk tussen man en vrouw in de Heere? Of is dat een heel vreemde vraag?

Wanneer je een gebeurtenis op een chronologisch later moment houdt hoeft dat niet te betekenen dat iets minder belangrijk is, dat hangt helemaal af van de intenties van het bruidspaar zelf. De huwelijksdienst is geen sacrament zoals in de RKK.

Nee geen sacrament. Heb ik ook nergens gezegd. Maar wel een instelling van God waar we dan chronologisch Hem er een poosje buiten laten. Of zelfs starten zonder voor Zijn aangezicht te verschijnen in Zijn huis. En eerst samen de reis vervolgen. Even heel zwart wit gezegd. Intentie en praktijk dienen zoveel mogelijk in overeenstemming met elkaar te zijn. We leven niet in een land waar dit straks verboden blijft. En waar zodra het kan er weer mogelijkheid is om in rust en openheid samen te komen...

Hier worden zaken geschreven die bij mij vreemd overkomen.
Ik denk even aan onze trouwdag. De gezinnen kwamen 's morgens bij elkaar (bij de bruid) en de vader van de bruid begon de dag met Bijbellezing, gebed en zingen. Vervolgens foto's maken, naar gemeentehuis, kerk en receptie.
Het gaat mij nu even om de start van de dag. Onze ouders zijn niet getrouwd in de kerk. Vader van de bruidegom las een preek van een oudvader voor en overhandigde trouwbijbel.
Daar waar het Woord is, is de kerk.

Ik zit even te denken aan dat echtpaar uit Kapelle-Biezelinge (naam is ontschoten), Nederlandse vrouw en Albanese man. Getrouwd voor de wet en ik heb nog niet gehoord of ze al in de kerk zijn getrouwd.

[Erskinees]

Moet wel zeggen dat ik het opvallend vind dat er gemeenten zijn die uit principiële overwegingen nooit een eigen website wilden hebben, ook niet voor evangelisatiedoeleinden, nu wel in no-time een website optuigen met allerlei streamfunctionaliteiten.

[Lilian1975]

Maar is een kerkdienst dan "maar een formaliteit?"
En zouden mensen die de Heere oprecht vrezen het zonder kerkdienst kunnen en willen stellen als het niet onoverkomelijk mogelijk is ? (6 maanden wachten is at onmogelijk?) En ja als je als onbekeerde het huwelijk start met een zegen te vragen in een kerkdienst is dat zeker een ernstige zaak. Want dan vraag je een zegen van Hem die je ten diepste verwerpt. Maar daarmee maak je een kerkdienst; de werkplaats van de Heilige Geest niet tot maar een formaliteit. (M.i) wat je eventueel uitstelt.

Ik heb zojuist dit draadje wat terug zitten lezen en kan met veel van je argumenten meekomen. Maar vind dat je hier uit de bocht vliegt door het oprechte vrezen van de Heere God te verbinden aan de wens/noodzaak van de kerkelijke bevestiging.

Als eerste moeten we vast stellen dat de kerkelijke bevestiging geen sacrament of instelling van de Heere is.

Als tweede moeten we vaststellen dat er in de vroege en latere kerkgeschiedenis verschillend over is gedacht.

Als derde dat een gezegend huwelijk, of christelijk huwelijk niet afhangt van het knielen bij het zingen van de berijmde psalm of het gebed van de predikant. Een gezegd huwelijk krijgt vorm door oprecht als echtpaar voor God te verschijnen en van Hem de zegen af te bidden.

Naast dat ik het een goede gewoonte vindt om het huwelijk kerkelijk te bevestigen, weet ik uit mijn godvrezend voorgeslacht, dat er velen waren die zich onthielden van de kerkelijke bevestiging en daarmee van het Roomse zuurdesem. Daarnaast was men zeer bevreesd een eed te zweren die mogelijk niet te houden was (dit speelde overigens ook met de doop. Mijn moeder is gedoopt op haar 24e, mijn opa op zijn 56e). Ondanks dat ik deze praktijk anders beoordeel, ben ik dus voorzichtig om Godsvreze te koppelen aan de huwelijksbevestiging in de kerk.

En daarmee nuanceer ik ook de noodzaak om het huwelijk uit te stellen totdat de Coronacrisis voorbij is (en ben ik ook weer een beetje on-topic)

Het wens/noodzaak wordt nu min of meer op 1 lijn gezet. Ik zeg nl nergens dat de noodzaak er is in de zin van zaligmakend.
En heb ook nog eens gezegd dat het geen sacrament is. Wel dat het een wens in de zin van verlangen zou moeten of kunnen zijn om de huwelijksreis daadwerkelijk te aanvangen met de Heere in een kerkdienst waarin het burgerlijk huwelijk erkent wordt en we o.a. Zijn Hulp bidden in de trouw naar elkaar. Onderwijs ontvangen van de Leidsman in je huwelijk. Juist ook waar het huwelijk een afspiegeling is van de band van Christus met Zijn Gemeente. En waar ik van gezegd hebt dat een christelijk huwelijk pas echt een christelijk huwelijk is als er werkelijk sprake is van dat drievoudige snoer in een oprecht geloof.verder heb ik juist gezegd. Stel het huwelijk en de kerkdienst uit.
Punt 1 heb ik daarmee beantwoord.
Punt 2 en 3) ik heb eerder genoemd de K de Gier in zijn toelichting op het huwelijk. Hij beschrijft hoe het voor de reformatie ging in de roomse kerk en de dwaling met sacrament etc. In het gereformeerde kerken werd het huwelijk aanvankelijk op zondag bevestigt. Omdat aanvankelijk kerk en staat niet gescheiden was. Niet omdat het als sacrament werd gezien. Later door de weeks omdat de festiviteiten toenamen en de zondagsrust daarmee in het gedrang kwam. Weer later werd het gescheiden maar was er wel degelijk de kerkdienst waar vooraf het trouwboekje moet getoond worden. Dus niet andersom. Omdat kerk het huwelijk dat burgelijk gesloten is, erkent. Dit in tegenstelling tot de RK kerk. Die burgerlijk huwelijk niet erkende en daarom alleen in de kerk kon trouwen. rechtsgeldig. Dat er bepaalde gereformeerde kerken later plaatselijk of cultuur gebonden anders werd mee omgegaan is niet bij voorbaat altijd einde van tegenspraak. Ik weet ook van een gemeente bijv waar je niet in het wit mocht trouwen. Stellen wilden dat wel en kozen er dan maar voor om geen kerkdienst. En ja ik heb ook gelezen( en gaf toen aan dar ik niet wist dat dat speelde) dat men het niet deed omdat ze dachten niet trouw te kunnen blíjven. Eerlijk gezegd snap ik die gedachtegang niet. Want als je denkt het toch niet te kunnen, waarom trouw je dan? En de gemeente daar als getuigen bij is om het echtpaar daar tijdens hun reis ook daarin te kunnen steunen helpen en vermanen. Kort gezegd.

Verder wil ik niets zeggen of mensen dan wel of niet godvrezend waren. Masr stel wel vragen over of het wel een zuivere gedachte is ( die uiteraard gevoed is door bepaalde prediking)

En ik gaf ook aan dat je juist in een kerkdienst daar hulp en bijstand in vraagt aan Hem. Maar het niet snappen staat niet gelijk aan veroordelen of oordelen over iemands staat of wat dan ook. Wel mijn moeite ermee.
Verder gaat het mij misschien nog niet eens over of het gelijk vanuit gemerntehuis is of misschien de zondag erop volgend. Maar waar ik op reageer is waar ik lees dat mensen de kerkdienst in deze tijd laten zitten of voor onbepaalde uitstellen ik zelden lees over een worsteling hierin. En er ook nu net gedaan wordt dat er helemaal geen zicht is op een einde van deze situatie.. (er wordt over 6 mnd gesproken in dit draadje. Als dat zo zou zijn is dat toch geen onoverkomelijk probleem?) als we nu in een land zouden leven met een absoluut verbod op kerkdiensten in het kader van christen vervolging? Waar het echt menselijk gezien definitief onmogelijk is om samen te komen. (Aan de andere kant, juist daar zoekt men elkaar wel op)

[ejvl]

Zijn er ook (Oud-) Gereformeerde Gemeenten die geen internet gebruiken voor het uitzenden van kerkdiensten?
Van bijvoorbeeld de Gereformeerde Gemeente te De Valk en de Oud Gereformeerde Gemeente te Wekerom kan ik geen gebruik van internet vinden voor het beluisteren van kerkdiensten.

Beide gemeenten maken gebruik van een inbelsysteem om mee te kunnen luisteren, dus via de telefoon.

[Mistig]

Moet wel zeggen dat ik het opvallend vind dat er gemeenten zijn die uit principiële overwegingen nooit een eigen website wilden hebben, ook niet voor evangelisatiedoeleinden, nu wel in no-time een website optuigen met allerlei streamfunctionaliteiten.

Maar wat is het alternatief dan? Ze kunnen toch ook niet anders?

[Lilian1975]

Moet wel zeggen dat ik het opvallend vind dat er gemeenten zijn die uit principiële overwegingen nooit een eigen website wilden hebben, ook niet voor evangelisatiedoeleinden, nu wel in no-time een website optuigen met allerlei streamfunctionaliteiten.

Maar wat is het alternatief dan? Ze kunnen toch ook niet anders?

Ik trek me dit ook wel zelf aan. Binnen ons gezin op een ander principe. Wij hadden uit principe geen wifi open op zondag. Om rust te bewaren. Nu om kerkdienst te volgen wel. Wel hebben we gezegd ook naar de kinderen het is alleen daarom. Straks gaat alles weer terug. Maar pubers kunnen het heerlijk aangrijpen om je principe daarin ter vraag te stellen. M.a.w nood doet soms principes (tijdelijk) wijzigen. Waar het principe op zich wel blijft bestaan.
De livestream in onze gemeente is bijv ook alleen tijdens deze periode is al gezegd...

[Lilian1975]

Ja maar gaat het nu om het meeleven of over de onmisbare zegen van God? Ik stel de vraag voorzichtig. Maar welke van de twee staat nu voorop voor een huwelijk tussen man en vrouw in de Heere? Of is dat een heel vreemde vraag?

Wanneer je een gebeurtenis op een chronologisch later moment houdt hoeft dat niet te betekenen dat iets minder belangrijk is, dat hangt helemaal af van de intenties van het bruidspaar zelf. De huwelijksdienst is geen sacrament zoals in de RKK.

Nee geen sacrament. Heb ik ook nergens gezegd. Maar wel een instelling van God waar we dan chronologisch Hem er een poosje buiten laten. Of zelfs starten zonder voor Zijn aangezicht te verschijnen in Zijn huis. En eerst samen de reis vervolgen. Even heel zwart wit gezegd. Intentie en praktijk dienen zoveel mogelijk in overeenstemming met elkaar te zijn. We leven niet in een land waar dit straks verboden blijft. En waar zodra het kan er weer mogelijkheid is om in rust en openheid samen te komen...

Hier worden zaken geschreven die bij mij vreemd overkomen.
Ik denk even aan onze trouwdag. De gezinnen kwamen 's morgens bij elkaar (bij de bruid) en de vader van de bruid begon de dag met Bijbellezing, gebed en zingen. Vervolgens foto's maken, naar gemeentehuis, kerk en receptie.
Het gaat mij nu even om de start van de dag. Onze ouders zijn niet getrouwd in de kerk. Vader van de bruidegom las een preek van een oudvader voor en overhandigde trouwbijbel.
Daar waar het Woord is, is de kerk.

Ik zit even te denken aan dat echtpaar uit Kapelle-Biezelinge (naam is ontschoten), Nederlandse vrouw en Albanese man. Getrouwd voor de wet en ik heb nog niet gehoord of ze al in de kerk zijn getrouwd.

CvdW ik spreek vanuit een situatie waar men gewoon is tot een kerkelijke gemeente te behoren. En te gaan... . Ik kan mij voorstellen dat het met thuislezen etc het er anders aan toe kan gaan.

[windorgel]

Zijn er ook (Oud-) Gereformeerde Gemeenten die geen internet gebruiken voor het uitzenden van kerkdiensten?
Van bijvoorbeeld de Gereformeerde Gemeente te De Valk en de Oud Gereformeerde Gemeente te Wekerom kan ik geen gebruik van internet vinden voor het beluisteren van kerkdiensten.

Verschillende gemeenten luisteren mee met een speciale link via kerkdienstgemist. De gemeente is echter niet zichtbaar op kerkdienstgemist.

[Erskinees]

Moet wel zeggen dat ik het opvallend vind dat er gemeenten zijn die uit principiële overwegingen nooit een eigen website wilden hebben, ook niet voor evangelisatiedoeleinden, nu wel in no-time een website optuigen met allerlei streamfunctionaliteiten.

Maar wat is het alternatief dan? Ze kunnen toch ook niet anders?

Zeker! Ik vind het ook niet verkeerd, maar wel opvallend. In sommige gemeenten werd door jongeren vaak voorgesteld om even een website te bouwen met de kerktijden, een "wat geloven wij"-pagina en een contactformuliertje. Wegens de terughoudendheid met internet werd dat altijd tegengegaan door de kerkenraad. Nu in deze crisis schieten de websites (al dan niet afgeschermd) uit de grond. Dat is niet perse tegenstrijdig of fout, maar ik vind het wel opvallend.