Orde van dienst

[Zeeuw]

In het kader van dit topic heb ik wel een andere vraag. Bij mijn overgang van GG naar HHK moest ik (heel even) wennen aan het feit dat de dominee de Schriftlezing doet ipv een ouderling. Ik ben het eigenlijk gaan waarderen, omdat de dominee soms een stuk uitleg over de tekst geeft, de tekst in de (historische) context plaatst, aangeeft waarom juist dit gedeelte is gekozen etc. Dit zal een ouderling niet (kunnen) doen.
Is er een specifiek reden waarin de ouderling in bepaalde kerkverbanden de Schriftlezing doet? Is dit zo gegroeid, is dit om de predikant te ontlasten?

[Geytenbeekje]

Bij ons ook altijd door eigen predikant.

[Geytenbeekje]

Er wordt wel eens verschil gemaakt bij het uitspreken van votum en groet.

Onze predikant zegt b.v. "Die niet laat varen de werken Zijner handen"
Anderen zeggen: "Die nooit laat varen de werken Zijner handen"
Er werd eens (intussen al jaren weer geleden, waarom hij 'niet zei en niet
'nooit' heb ik dat niet goed begrepen want hij beantwoordde deze vraag
aan een ander op de volwassenenvereniging.
Wel zei hij: Ik heb ook wel een predikant gekend en die zei altijd: "Die
nooit, nooit, nooit, laat varen de werken Zijner handen".

Een vraag, want ik ben niet zo thuis in liturgische formulieren en gebruiken:
Wat zou het beste zijn? En: Staan er ergens Gereformeerde liturgieën op
internet?

Niet is krachtiger dan nooit.
Dat gebeurt gewoon niet, klinkt krachtiger dan Dat gebeurt nooit, dan lijk je te zeggen dat het ooit wel eens een keer kan gaan gebeuren.
Onze dominee zegt niet, de ander nooit, ik zal daar niet zo heel erg een punt van maken.

Bij de Heere is er geen verschil tussen niet en nooit. Omdat Hij onveranderlijk is, is Zijn 'niet' van vandaag, ook het 'niet' van morgen en daarna. Overigens spreekt de Bijbel ook van 'niet': Psalm 138: 'En laat niet varen de werken Uwer handen'.

Dat klopt, maar niet klinkt krachtiger dan nooit, vandaar dat men ook wel niet gebruikt ipv nooit.

[Klavart]

Er wordt wel eens verschil gemaakt bij het uitspreken van votum en groet.

Onze predikant zegt b.v. "Die niet laat varen de werken Zijner handen"
Anderen zeggen: "Die nooit laat varen de werken Zijner handen"
Er werd eens (intussen al jaren weer geleden, waarom hij 'niet zei en niet
'nooit' heb ik dat niet goed begrepen want hij beantwoordde deze vraag
aan een ander op de volwassenenvereniging.
Wel zei hij: Ik heb ook wel een predikant gekend en die zei altijd: "Die
nooit, nooit, nooit, laat varen de werken Zijner handen".

Een vraag, want ik ben niet zo thuis in liturgische formulieren en gebruiken:
Wat zou het beste zijn? En: Staan er ergens Gereformeerde liturgieën op
internet?

Niet is krachtiger dan nooit.
Dat gebeurt gewoon niet, klinkt krachtiger dan Dat gebeurt nooit, dan lijk je te zeggen dat het ooit wel eens een keer kan gaan gebeuren.
Onze dominee zegt niet, de ander nooit, ik zal daar niet zo heel erg een punt van maken.

Bij de Heere is er geen verschil tussen niet en nooit. Omdat Hij onveranderlijk is, is Zijn 'niet' van vandaag, ook het 'niet' van morgen en daarna. Overigens spreekt de Bijbel ook van 'niet': Psalm 138: 'En laat niet varen de werken Uwer handen'.

Dat klopt, maar niet klinkt krachtiger dan nooit, vandaar dat men ook wel niet gebruikt ipv nooit.

Ik vind "nooit" juist krachtiger klinken dan "niet"...

[Zeeuw]

Bij ons ook altijd door eigen predikant.

Zelfde kerkverband he

[Tiberius]

In het kader van dit topic heb ik wel een andere vraag. Bij mijn overgang van GG naar HHK moest ik (heel even) wennen aan het feit dat de dominee de Schriftlezing doet ipv een ouderling. Ik ben het eigenlijk gaan waarderen, omdat de dominee soms een stuk uitleg over de tekst geeft, de tekst in de (historische) context plaatst, aangeeft waarom juist dit gedeelte is gekozen etc. Dit zal een ouderling niet (kunnen) doen.
Is er een specifiek reden waarin de ouderling in bepaalde kerkverbanden de Schriftlezing doet? Is dit zo gegroeid, is dit om de predikant te ontlasten?

In de vroege kerk was er al het ambt van lector, voorlezer, n.a.v. Openbaring 1:3 'Zalig is hij die leest, en zijn zij die horen de woorden dezer profetie...'.
De Schriftlezing werd verzorgd door gemeenteleden om zichtbaar te maken dat het Woord aan de gemeente is toevertrouwd. In de Reformatie bleef de voorlezer bestaan, een ouderling of diaken, of 'iemant anders uit de gemeente', aldus het Convent van Wesel in 1568.
Dus ook 'gewone' gemeenteleden kunnen de schriftlezing doen. Bij veel kerken gebeurt dat ook.

Eigenlijk heeft de HHK dus een heel oude traditie overboord gezet.

[Geytenbeekje]

In het kader van dit topic heb ik wel een andere vraag. Bij mijn overgang van GG naar HHK moest ik (heel even) wennen aan het feit dat de dominee de Schriftlezing doet ipv een ouderling. Ik ben het eigenlijk gaan waarderen, omdat de dominee soms een stuk uitleg over de tekst geeft, de tekst in de (historische) context plaatst, aangeeft waarom juist dit gedeelte is gekozen etc. Dit zal een ouderling niet (kunnen) doen.
Is er een specifiek reden waarin de ouderling in bepaalde kerkverbanden de Schriftlezing doet? Is dit zo gegroeid, is dit om de predikant te ontlasten?

In de vroege kerk was er al het ambt van lector, voorlezer, n.a.v. Openbaring 1:3 'Zalig is hij die leest, en zijn zij die horen de woorden dezer profetie...'.
De Schriftlezing werd verzorgd door gemeenteleden om zichtbaar te maken dat het Woord aan de gemeente is toevertrouwd. In de Reformatie bleef de voorlezer bestaan, een ouderling of diaken, of 'iemant anders uit de gemeente', aldus het Convent van Wesel in 1568.
Dus ook 'gewone' gemeenteleden kunnen de schriftlezing doen. Bij veel kerken gebeurt dat ook.

Eigenlijk heeft de HHK dus een heel oude traditie overboord gezet.

Die leest, dat hoeft toch niet perse een gewoon gemeentelid te zijn toch ?

[Bertiel]

in de hervormde gemeente van Ouddorp is tot half Jaren 60 een voorlezer geweest.
in de hervormde gemeente van Nederhemert was dat nog tot de Jaren 90 zo.

Ze zijn gewoon vernieuwingsgezind in bepaalde delen van de HHK

[-DIA-]

in de hervormde gemeente van Ouddorp is tot half Jaren 60 een voorlezer geweest.
in de hervormde gemeente van Nederhemert was dat nog tot de Jaren 90 zo.

Ze zijn gewoon vernieuwingsgezind in bepaalde delen van de HHK

In Staphorst hebben ze pas sinds enkele jaren -meen ik- geen voorlezer meer.
In ieder geval in de PKN-tijd hadden ze nog een voorlezer.

[eilander]

in de hervormde gemeente van Ouddorp is tot half Jaren 60 een voorlezer geweest.
in de hervormde gemeente van Nederhemert was dat nog tot de Jaren 90 zo.

Ze zijn gewoon vernieuwingsgezind in bepaalde delen van de HHK

In Staphorst hebben ze pas sinds enkele jaren -meen ik- geen voorlezer meer.
In ieder geval in de PKN-tijd hadden ze nog een voorlezer.

De NHK-tijd misschien?

[-DIA-]

in de hervormde gemeente van Ouddorp is tot half Jaren 60 een voorlezer geweest.
in de hervormde gemeente van Nederhemert was dat nog tot de Jaren 90 zo.

Ze zijn gewoon vernieuwingsgezind in bepaalde delen van de HHK

In Staphorst hebben ze pas sinds enkele jaren -meen ik- geen voorlezer meer.
In ieder geval in de PKN-tijd hadden ze nog een voorlezer.

De NHK-tijd misschien?

Precies, dat bedoelde ik, al die namen werken ook niet verhelderend...

[Germanicus]

Bij ons (in een Hervormde gemeente) wordt 'de samenvatting die Jezus ons geleerd heeft' over het algemeen ook gelezen na de Tien Geboden. Goed om vanuit het Oude Testament - in verbondenheid met Israël - de Wet te verbinden met Jezus, die de Wet volkomen heeft vervuld.

Onlangs was er een gastpredikant die de lezing van de Wet begon met Deuteronomium 6 vers 1-2 en afsloot met vers 3-6 van dat hoofdstuk. Vond ik persoonlijk ook een hele mooie vorm. Zo af en toe wordt in plaats van de samenvatting uit Mattheüs 22 een aantal verzen gelezen uit 1 Johannes (1 Johannes 1 vers 9 t/m 2 vers 2):

9 Als wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons.
Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.
10 Als wij zeggen dat wij niet gezondigd hebben, maken wij Hem tot leugenaar en is Zijn woord niet in ons.
Als wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons.
1 Mijn lieve kinderen, ik schrijf u deze dingen, opdat u niet zondigt. En als iemand gezondigd heeft: wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige.
2 En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld.

[Zeeuw]

In het kader van dit topic heb ik wel een andere vraag. Bij mijn overgang van GG naar HHK moest ik (heel even) wennen aan het feit dat de dominee de Schriftlezing doet ipv een ouderling. Ik ben het eigenlijk gaan waarderen, omdat de dominee soms een stuk uitleg over de tekst geeft, de tekst in de (historische) context plaatst, aangeeft waarom juist dit gedeelte is gekozen etc. Dit zal een ouderling niet (kunnen) doen.
Is er een specifiek reden waarin de ouderling in bepaalde kerkverbanden de Schriftlezing doet? Is dit zo gegroeid, is dit om de predikant te ontlasten?

In de vroege kerk was er al het ambt van lector, voorlezer, n.a.v. Openbaring 1:3 'Zalig is hij die leest, en zijn zij die horen de woorden dezer profetie...'.
De Schriftlezing werd verzorgd door gemeenteleden om zichtbaar te maken dat het Woord aan de gemeente is toevertrouwd. In de Reformatie bleef de voorlezer bestaan, een ouderling of diaken, of 'iemant anders uit de gemeente', aldus het Convent van Wesel in 1568.
Dus ook 'gewone' gemeenteleden kunnen de schriftlezing doen. Bij veel kerken gebeurt dat ook.

Eigenlijk heeft de HHK dus een heel oude traditie overboord gezet.

Ik vind het geen slechte traditie, maar als het puur het voorlezen is, zie ik geen meerwaarde. Juist het stukje achtergrond vind ik mooi. Ik hoorde ooit een preek van ds van den Boogaard over Nehemia. Hij plaatste het hoofdstuk in de context van de overige hoofdstukken. Ik vind dat absoluut een meerwaarde tov puur voorlezen.
Ik zie overigens in Openbaring 1:3 geen reden om dit ambt in te stellen eigenlijk.

[J.C. Philpot]

Wellicht aardig: tot 2014 had de HHK Staphorst ook aparte voorlezers (in Staphorst buiten het ambt):
https://www.rd.nl/kerk-religie/einde-va ... t-1.413836

Dat bestond inderdaad in de vroege kerk ook. Zelfs Julianus de afvallige, de antichristelijke keizer, was in zijn jonge jaren voorlezer in de kerk.

[Tiberius]

Ik vind het geen slechte traditie, maar als het puur het voorlezen is, zie ik geen meerwaarde. Juist het stukje achtergrond vind ik mooi. Ik hoorde ooit een preek van ds van den Boogaard over Nehemia. Hij plaatste het hoofdstuk in de context van de overige hoofdstukken. Ik vind dat absoluut een meerwaarde tov puur voorlezen.
Ik zie overigens in Openbaring 1:3 geen reden om dit ambt in te stellen eigenlijk.

Sinds de Reformatie is het ook geen apart ambt.
Er zijn wel een aantal punten, waardoor het van meerwaarde is:
- om zichtbaar te maken dat het Woord aan de gemeente gegeven is, niet alleen aan de voorganger
- om deelname van de gemeente aan de eredienst zichtbaar te maken
- om de schriftlezing als apart liturgisch onderdeel te markeren, als Woord van God zonder menselijke toevoeging/contextualisering

En om eentonigheid te voorkomen.

Dat in de context zetten kan ook vóór de schriftlezing of in de preek.

Het is verder niet zo belangrijk, maar op je vraag waarom de predikant niet de Bijbel voorleest, is dit het antwoord.
Het heeft in ieder geval doorgaans niet met ontlasten te maken.