Wat doen we vandaag?

[GerefGemeente-lid]

Volgens mij is de combinatie theater - liederen - dans niet iets wat wij als christenen moeten promoten. Het is veelal wereldsgezind en een ijdel vermaak. En wij zijn niet ván de wereld, maar ín de wereld. Lees ook eens wat de apostel Paulus zegt in Romeinen 12: 2.

Het afscheid hoort ten eerste in het teken te staan van de goedheid van de Heere voor het grote voorrecht om op een basisschool onderwijs ontvangen te hebben wat gegrond is op Zijn onfeilbaar Woord en ten tweede in het teken van de heenwijzing naar Christus, Die alleen helpen kan, ook op het verdere levenspad van onze jeugd, als de duivel met zijn verleidingen komt.

Wel mooi dat je dit precies noemt. Er was op die avond een indringende opening door onze directeur over de wapenrusting uit Efeze 6. Het thema wapenrusting was tijdens de bijbelmomenten op het schoolkamp eerder dit jaar ook aan de orde geweest. De leerlingen kregen allemaal een armbandje met de letters w.w.j.d. mee. Eigenlijk precies wat jij verwoordt, alleen niet in reformatorische taal.

Intrigerend. Hoe verhoudt zich zo'n basisschool eigenlijk tot de GG ter plaatse? Ik vind dat altijd bijzonder als ik je hoor over 'jouw' school. Ik weet namelijk ook van plaatsen waar de basisschool onder een strenge controle staat van het hoofdbestuur, die vaak ook zitting hebben in de plaatselijke kerkenraad.

[-DIA-]

Ik lees deze postings en ergens bekruipt me het gevoel: hier klopt iets niet.
@Merel heeft het over een musical en er komt commentaar.
@Ad Anker schrijft hetzelfde en dan is het prachtig.
Is alles wat @Merel schrijft op voorhand verdacht en wat @Ad Anker schrijft goed?
Hoe objectief zijn we?....

Ad slaat een brug tussen de rekkelijken en de preciezen.

Is dat altijd gewenst, of zelfs mogelijk, zonder in te boeten in je overtuiging. Ik neem in dit geval mezelf ten voorbeeld, hoewel ik dat liever niet doe, maar ik acht dat concessies ter wille van de eenheid vaak niet gewenst zijn. Men geeft dan vanzelf, zonder er iets voor te doen, aan ander accent aan zaken waarvoor we altijd grote reserves hadden. Neem dit medium: de pc, de mobile telefoon, we hebben ze, de meesten dan, en niet iedereen heeft een filter zo dat al mogelijk is. Dit verlaagt de drempel waarvoor de eenvoudige vromen ons altijd waarschuwden, en waar tot in de jaren 90 nog geen kinderen konden worden gedoopt van ouders die een tv in huis hadden. Nu horen we hierover niets meer, maar ondertussen zijn we wel een flinke stap dichter bij de wereld gekomen, terwijl Gods woord ons leert om niet met de wereld samen te stemmen, of hun gewoonten over te nemen, maar hetgeen voor Israël gold, Mijn volk zal alleen wonen, zal dat nu niet meer voor de Kerk gelden? Ik weet dat de gedachten hierover veranderd zijn. Maar hebben wij de tijdgeest door? De tijdgeest waar we allemaal mee besmet zijn geraakt. En zal tenslotte niet de gehele, ook de levende Kerk, in slaap vallen, of is het wellicht al zover? Toegeven, concessies doen, een middenweg zoeken, niet te streng, een beetje ruimer denken over de zondag, enz. Zo begon het immers ook in de ten onder gegane Gereformeerde Kerken, hoewel die al vanaf het begin de kiem in zich hadden van wat er van geworden is. Namelijk een optimistisch christendom, dat zich geen zorgen maakte, immers iedereen werd zalig, tenzij het zich anders openbaarde.

[pierre27]

Ik lees deze postings en ergens bekruipt me het gevoel: hier klopt iets niet.
@Merel heeft het over een musical en er komt commentaar.
@Ad Anker schrijft hetzelfde en dan is het prachtig.
Is alles wat @Merel schrijft op voorhand verdacht en wat @Ad Anker schrijft goed?
Hoe objectief zijn we?....

Mij bekruipt nu ook iets Terri. Ad schrijft vanuit de context van zijn werk als ik het goed heb. Dat is zover ik weet geen reformatorische basisschool. In die context is mijn reactie. Hopelijk is je verdacht makende reactie voorzien van de broodnodige verheldering. Oprecht jammer dit!

[DDD]

Ho even.

Voor de helderheid: als ik over een musical spreek, verbind ik daar dezelfde associaties aan die ik op Google of YouTube vind.

Maar zoals je het nu hierboven omschrijft, lijkt het meer op een voordracht zoals dat op sommige bruiloften nog steeds de gewoonte is.

Ben ik dan misschien abuis en heb ik een verkeerde voorstelling van hoe de musical ten uitvoer wordt gebracht?

Want volgens mij gebeuren zulke voordrachten hier op de basisschool ook nog steeds. Al is daar geen muziek en dans bij. Maar dan is het ook geen musical meer.

Stap één is dus meestal: zorg dat je weet waar je het over hebt. Dat maakt het gesprek voor iedereen eenvoudiger.

[Terri]

Er waren 2 postings:

Afscheidsavond met musical van groep 8

Ad Anker schreef:
Op onze school is de musical ook al vele jaren onderdeel van het afscheid van groep 8. Mijn jongste zoon had een mooie rol. Ik heb er erg van genoten.





Ik bedoel het niet als verdacht maken, maar het viel mij op.
Plaats boven de reactie van Merel de naam Ad en andersom, ik zie dan tegenstrijdige reacties, maar goed, ik probeer eigenlijk alleen aan te geven dat het lastig is om objectief te zijn.
Ik zal het niet verder uitdiepen, wellicht leent zo'n gesprek zich niet om dat op een forum te houden.
Misschien door allerlei ervaringen uit het verleden dat het me triggerde.
Het is toch nooit verkeerd om onszelf af te vragen hoe 'beoordeel ik een post los van de persoon'?
Maar als ik je kwetste: sorry!

[merel]

Er waren 2 postings:

Afscheidsavond met musical van groep 8

Ad Anker schreef:
Op onze school is de musical ook al vele jaren onderdeel van het afscheid van groep 8. Mijn jongste zoon had een mooie rol. Ik heb er erg van genoten.





Ik bedoel het niet als verdacht maken, maar het viel mij op.
Plaats boven de reactie van Merel de naam Ad en andersom, ik zie dan tegenstrijdige reacties, maar goed, ik probeer eigenlijk alleen aan te geven dat het lastig is om objectief te zijn.
Ik zal het niet verder uitdiepen, wellicht leent zo'n gesprek zich niet om dat op een forum te houden.
Misschien door allerlei ervaringen uit het verleden dat het me triggerde.
Het is toch nooit verkeerd om onszelf af te vragen hoe 'beoordeel ik een post los van de persoon'?
Maar als ik je kwetste: sorry!

Klopt Terri. Ik heb er weinig last van, maar dezelfde activiteiten vanuit een andere hoek worden minder veroordeeld.

ik weet niet beter dan dat alle scholen een musical hebben in groep 8. Op mijn eigen christelijke lagere school, 30 jaar geleden, was dat ook al. En ik zat op een behoudende christelijke school Waarom zou dat niet kunnen/mogen?

Er zijn heel veel christelijke scholen met een musical. Wat zou daar bijbels gezien op tegen zijn?

Volgens mij is de combinatie theater - liederen - dans niet iets wat wij als christenen moeten promoten. Het is veelal wereldsgezind en een ijdel vermaak. En wij zijn niet ván de wereld, maar ín de wereld. Lees ook eens wat de apostel Paulus zegt in Romeinen 12: 2.

Het afscheid hoort ten eerste in het teken te staan van de goedheid van de Heere voor het grote voorrecht om op een basisschool onderwijs ontvangen te hebben wat gegrond is op Zijn onfeilbaar Woord en ten tweede in het teken van de heenwijzing naar Christus, Die alleen helpen kan, ook op het verdere levenspad van onze jeugd, als de duivel met zijn verleidingen komt.

Ik denk dat je het groter maakt dan dat het is. De avond begon met gebed en een stukje vanuit de Bijbel. Daarna zongen de kinderen een gebed vanuit opwekking. Vervolgens werd elk kind persoonlijk toegesproken en daarna de musical. De kinderen hebben met een aantal ouders zelf het podium gemaakt en geschilderd, elkaar geholpen met het zoeken van alle spullen en de afgelopen weken dagelijks met de juf geoefend. Het verhaal was ludiek met leuke woordgrapjes. Sommige kinderen pasten feilloos in hun rol. Wij hebben echt genoten. Volgend jaar mogen we weer .

Ho even.

Voor de helderheid: als ik over een musical spreek, verbind ik daar dezelfde associaties aan die ik op Google of YouTube vind.

Maar zoals je het nu hierboven omschrijft, lijkt het meer op een voordracht zoals dat op sommige bruiloften nog steeds de gewoonte is.

Ben ik dan misschien abuis en heb ik een verkeerde voorstelling van hoe de musical ten uitvoer wordt gebracht?

Want volgens mij gebeuren zulke voordrachten hier op de basisschool ook nog steeds. Al is daar geen muziek en dans bij. Maar dan is het ook geen musical meer.

Ik denk dat jij inderdaad abuis bent. Het gaat om kinderen van 11-12 jaar. Wat had je anders gedacht? Het is een musical, omdat er veel in gezongen wordt en bij de liedjes horen gelijktijdige bewegingen. In seculier Nederland danspasjes. Heel onschuldig.

[GerefGemeente-lid]

Jaja, maar daar begint het meestal mee hé?. Als ze over 5 jaar naar een musical willen van één of andere popster, leg dan nog maar eens uit dat het nu zo onschuldig was.

[Ad Anker]

Jaja, maar daar begint het meestal mee hé?. Als ze over 5 jaar naar een musical willen van één of andere popster, leg dan nog maar eens uit dat het nu zo onschuldig was.

Als ouders blijf je in gesprek met je kinderen. Ik vind de tip van DDD wel een goede. Verdiep je eerst wat voordat je allerlei zware praat doet. En inderdaad , ik ben het met Tib eens: ik sla graag een brug tussen de rekkelijken en preciezen.

[GerefGemeente-lid]

Jammer. Normaal ben je wat steviger in je mening.

Maar goed, ik ben het er niet mee eens. Ik moest net denken aan die glijbaan, waar ds. Van Aalst ooit eens over schreef in de Saambinder.

Uiteindelijk is gebleken dat hij het bij het rechte eind had.

We spreken elkaar over 10 jaar nog weleens, b.l.e.w.

[Ad Anker]

Ik vind mijn mening best stevig. Men hoort het woordje musical en men is van mening om daar een heel voorspelbaar, degelijk plasje over te doen. Terwijl men eigenlijk niet weet waar men over praat.

Ik geloof zelfs dat dit soort degelijkheid een vrij moderne variant is. Ik hoop inderdaad dat D.V. over 10 jaar dit soort degelijkheid niet meer bestaat.

[Tiberius]

Maar goed, ik ben het er niet mee eens. Ik moest net denken aan die glijbaan, waar ds. Van Aalst ooit eens over schreef in de Saambinder.

Uiteindelijk is gebleken dat hij het bij het rechte eind had.

We spreken elkaar over 10 jaar nog weleens, b.l.e.w.

Dat ging over de legging toch? Daar hoor je inderdaad nooit meer over.

[FlyingEagle]

Ik vind mijn mening best stevig. Men hoort het woordje musical en men is van mening om daar een heel voorspelbaar, degelijk plasje over te doen. Terwijl men eigenlijk niet weet waar men over praat.

Ik geloof zelfs dat dit soort degelijkheid een vrij moderne variant is. Ik hoop inderdaad dat D.V. over 10 jaar dit soort degelijkheid niet meer bestaat.

[pierre27]

Er waren 2 postings:

Afscheidsavond met musical van groep 8

Ad Anker schreef:
Op onze school is de musical ook al vele jaren onderdeel van het afscheid van groep 8. Mijn jongste zoon had een mooie rol. Ik heb er erg van genoten.





Ik bedoel het niet als verdacht maken, maar het viel mij op.
Plaats boven de reactie van Merel de naam Ad en andersom, ik zie dan tegenstrijdige reacties, maar goed, ik probeer eigenlijk alleen aan te geven dat het lastig is om objectief te zijn.
Ik zal het niet verder uitdiepen, wellicht leent zo'n gesprek zich niet om dat op een forum te houden.
Misschien door allerlei ervaringen uit het verleden dat het me triggerde.
Het is toch nooit verkeerd om onszelf af te vragen hoe 'beoordeel ik een post los van de persoon'?
Maar als ik je kwetste: sorry!

Dank voor je toelichting. Ik wil absoluut geen oordeel uitspreken over musicals in zijn algemeenheid, wie ben ik om dat te doen. Ik geef alleen maar aan dat ik dit niet graag zie op een reformatorische basisschool en VO. Daar hebben tot op heden prachtige andere middelen. Maar prima als dit op christelijke of wat dan ook voor scholen wel gedaan gaat worden. Mij hoor je daar niet over.

[GerefGemeente-lid]

Maar goed, ik ben het er niet mee eens. Ik moest net denken aan die glijbaan, waar ds. Van Aalst ooit eens over schreef in de Saambinder.

Uiteindelijk is gebleken dat hij het bij het rechte eind had.

We spreken elkaar over 10 jaar nog weleens, b.l.e.w.

Dat ging over de legging toch? Daar hoor je inderdaad nooit meer over.

Inderdaad. Dat is nu precies wat ik bedoel.

Ik was pas ergens waar het ging over hoe lastig het is als je als vrouw niet mee wenst te doen met de wereldgelijkvormigheid omtrent de kleding. Ze zeiden dat het als vrouw erg lastig geworden is om dat uit te leggen omdat ze zich steeds meer eenling voelen, omdat bepaalde kleding ook binnen de reformatorische gezindte terrein heeft gewonnen en steeds meer als normaal wordt gezien.

En dat is met zo'n musical ook. En ik vrees over enkele decennia met de vrouw in het ambt ook. Zo zijn er tientallen voorbeelden te benoemen.

Dus vandaar dat ik wat prikkelend reageer. We hoeven niet alles normaal te moeten vinden. Dat moet tegenwoordig zo snel. De laatste reactie van broeder Anker bevestigt dat weer duidelijk.

Het is een glijbaan die nooit stopt. Nooit. Vandaar dat ik liever stijf langs de berghelling loop dan net langs het randje. Begrijp je? Voor je het weet lig je in het ravijn. En daar kom je erg lastig weer uit.

[Zeeuw]

ik weet niet beter dan dat alle scholen een musical hebben in groep 8. Op mijn eigen christelijke lagere school, 30 jaar geleden, was dat ook al. En ik zat op een behoudende christelijke school Waarom zou dat niet kunnen/mogen?

Er zijn heel veel christelijke scholen met een musical. Wat zou daar bijbels gezien op tegen zijn?

Volgens mij is de combinatie theater - liederen - dans niet iets wat wij als christenen moeten promoten. Het is veelal wereldsgezind en een ijdel vermaak. En wij zijn niet ván de wereld, maar ín de wereld. Lees ook eens wat de apostel Paulus zegt in Romeinen 12: 2.

Het afscheid hoort ten eerste in het teken te staan van de goedheid van de Heere voor het grote voorrecht om op een basisschool onderwijs ontvangen te hebben wat gegrond is op Zijn onfeilbaar Woord en ten tweede in het teken van de heenwijzing naar Christus, Die alleen helpen kan, ook op het verdere levenspad van onze jeugd, als de duivel met zijn verleidingen komt.

Ik denk dat je het groter maakt dan dat het is. De avond begon met gebed en een stukje vanuit de Bijbel. Daarna zongen de kinderen een gebed vanuit opwekking. Vervolgens werd elk kind persoonlijk toegesproken en daarna de musical. De kinderen hebben met een aantal ouders zelf het podium gemaakt en geschilderd, elkaar geholpen met het zoeken van alle spullen en de afgelopen weken dagelijks met de juf geoefend. Het verhaal was ludiek met leuke woordgrapjes. Sommige kinderen pasten feilloos in hun rol. Wij hebben echt genoten. Volgend jaar mogen we weer .

Als dat een musical is hebben wij die ook geloof ik.