De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Maanenschijn
Berichten: 4009
Lid geworden op: 01 jan 2016, 14:33

De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Maanenschijn »

In de gelijkenis van de verloren zoon komt ook de oudste zoon ter sprake. Doorgaans komt deze zoon er in de prediking niet al te best af. Hij zou het beeld zijn van de onbekeerlijke kerkmens, farizeeër, de eigenlijke verloren zoon die met al zijn goede werken verloren gaat.

Tijdens een recent gehoorde preek bleef ik wat zitten met deze tekst (Lukas 15:31):

En hij zeide tot hem: Kind, gij zijt altijd bij mij, en al het mijne is uwe.‭
In de letterlijke betekenis van de gelijkenis duid dit op het bezit van de vader, wat de oudste zoon toekomt. In de geestelijke vertaling (de gelijkenis wordt sterk geestelijk vertaald als de zondaar die met schuld tot een vergevend Vader komt) blijft deze tekst voor mijn gevoel vaag en wie daarin de oudste zoon is ongewis.

M. Henry schrijft over de oudste zoon als een gelovige die van zijn plaats is:
Zien wij nu hoe gunstrijk en vriendelijk de houding zijns vaders was tegenover hem, toen hij aldus bitter en gemelijk gestemd was. Dit is even verrassend. Mij dunkt dat de genade en goedertierenheid van Christus schier even helder uitblinken in Zijn teder en zachtmoedig verdragen van ‭knorrige, gemelijke heiligen‭, voorgesteld door dezen oudsten broeder, als tevoren in Zijn ontvangst van zondaren, voorgesteld door den jongsten broeder, den verloren zoon. De discipelen van Christus zelf hadden vele zwakheden, en waren mensen van gelijke bewegingen als anderen, maar Christus heeft hen verdragen, zoals een voedster hare kinderen, 1 Thess. 2:7 ‭‭{#1Th 2.7}‭‭ Toen hij niet wilde ingaan, ‭ging zijn vader uit, en bad hem‭, sprak met zachtmoedigheid tot hem, gaf hem goede woorden, en begeerde dat hij zou inkomen. Hij zou met recht hebben kunnen zeggen: "Als hij niet wil inkomen, zo laat hem buiten blijven; sluit de deur voor hem, en laat hem elders logies zoeken. Is dit niet mijn huis? En mag ik er niet in doen wat mij behaagt? Is het gemeste kalf niet van mij? En mag ik er niet mede doen wat mij lust?" Neen, gclijk hij den jongsten zoon tegemoet ging, zo gaat hij nu uit om den oudsten te winnen. Hij heeft geen dienstknecht met een vriendelijke boodschap tot hem gezonden, maar hij ging zelf. Dit nu is, ‭ten eerste‭, bedoeld om ons de goedheid van God voor te stellen, hoe verwonderlijk zachtmoedig en lokkend Hij geweest is voor hen, die zeer verwonderlijk weerstrevend en tergend waren. Hij redeneert met Kaïn: ‭Waarom zijt‭ gij ‭ontstoken?‭ Hij heeft ‭Israels zeden‭ ‭verdragen in de woestijn‭, Hand. 13:18 ‭‭{#Hnd 13.18}‭‭ Hoe zachtmoedig heeft God met Elia gesproken, toen hij in bittere, gemelijke stemming was, 1 Kon. 19:4; en ‭‭{#1Kon 19.4}‭‭ inzonderheid met Jona, wiens zielstoestand nagenoeg gelijk was aan dien van den oudsten zoon, want hij was ontrust en beroerd wegens het berouw van Nineve, en de barmhartigheid, die er aan betoond werd, zoals de oudste zoon dieswege ontrust en beroerd was. En de vragen: Is ‭uw toorn billijk ontstoken?‭ en: ‭Ik zou die grote stad Nineve niet verschonen?‭ zijn niet ongelijk aan het ernstige betoog van den vader hier aan den oudsten broeder. ‭Ten‭ ‭tweede‭. Het dient ter lering van alle meerderen om zich zachtmoedig en vriendelijk te betonen tegenover hun minderen, zelfs als zij onrecht hebben en er zich hartstochtelijk in verdedigen–en niets is meer dan dat tergend en prikkelend. Toch moeten ook dan de vaders hun kinderen niet tot nog meer toorn verwekken; en laat meesters er zich voor wachten te dreigen, en laat beiden alle zachtmoedigheid betonen. Zijn vader verzekerde hem dat zijn vriendelijke ontvangst van den jongsten zoon gene berisping of afkeuring van hem, den oudsten, bedoelde, en hem ook niet nadelig zou zijn, vers 31 ‭‭{#Lu 15.31}‭‭ "Gij zult er niet minder wèl om varen, en er niets minder om bezitten. ‭Kind! gij zijt‭ ‭altijd bij mij‭; de ontvangst van hem is geen verwerping van u, en wat aan hem besteed is, zal u geen gevoelig verlies doen lijden, zal geen merkbare vermindering veroorzaken van hetgeen ik voor u bestemd heb. Gij blijft nog altijd recht hebben op het ‭pars enitia‭ (zoals het in on ze wet heet) het ‭dubbele deel‭ (zoals de Joodse wet het noemde); gij zult zijn ‭hæres‭ ex ‭asse‭ (zo heet het in de Romeinse wet); ‭al het mijne‭ ‭is het uwe‭, door een onwraakbaar recht". Heeft hij hem geen bokje gegeven om met zijne vrienden vrolijk te zijn, hij heeft hem vergund voortdurend brood te eten aan zijne tafel, en het is beter om ‭gelukkig‭ ‭te zijn met onzen Vader‭ in den hemel, dan ‭vrolijk‭ met enigerlei ‭vriend‭, dien wij hebben in deze wereld. Het is voor al de kinderen Gods, die zich dicht aan het huis huns Vaders houden, een onuitsprekelijk geluk dat zij bij Hem zijn en altijd bij Hem blijven. In deze wereld zijn zij dit door het geloof, in de toekomende wereld zullen zij het zijn door genietingen; en al het Zijne is het hun, want indien zij kinderen zijn, dan zijn zij ook erfgenamen, Rom. 8:17 ‭‭{#Ro 8.17}‭‭ Daarom moeten wij aan anderen Gods genade niet misgunnen, want omdat zij er in delen, hebben wij er toch niet minder om. Indien wij ware gelovigen zijn, dan is alles wat Gods is, en alles wat Hij heeft, onzer, en zo anderen er toe komen om ware gelovigen te zijn, dan is alles wat Hij is en alles wat Hij heeft, ook hunner, en toch hebben wij er dan niets minder om, gelijk zij, die in het licht en de warmte der zon wandelen er al de weldaden van genieten, terwijl anderen er niet minder in kunnen delen; want Christus in Zijne kerk is gelijk aan hetgeen gezegd wordt van de ziel in het lichaam: zij is ‭tota in toto‭ –‭het geheel in het geheel‭, en toch ‭tota in qualibet parte‭ –‭het geheel in ieder deel‭. Zijn vader gaf hem een goede reden voor al die buitengewone vreugde in het gezin: ‭Men‭ ‭behoorde dan vrolijk en blijde te zijn‭, vers 32 ‭‭{#Lu 15.32}‭‭ Hij zou zich vergenoegd kunnen hebben met zijn eigen gezag te handhaven: "Het was ‭mijn wil‭, dat het gezin vrolijk en blijde zou zijn," ‭Stat pro‭ ‭ratione voluntas‭ –‭Mijne reden is dat ik het wil‭. Maar zelfs hun, die gezag hebben, betaamt het niet om er zich altijd op te beroepen, het zou er slechts in minachting door komen. Het is beter een overtuigende reden te geven, zoals de vader hier doet; "Men behoorde, het was betamelijk, dat wij blijde en vrolijk zijn wegens den terugkeer van een verloren zoon, meer dan wegens de volharding in het goede van een gehoorzamen zoon; want, hoewel de laatste een groter zegen is voor het gezin, geeft de eerste door zijn terugkeer meer merkbaar genoegen. Elk gezin zou meer in vervoering van blijdschap geraken wegens de opwekking van een gestorven kind ten leven, ja zelfs wegens het herstel van een kind uit een ziekte, die men dodelijk achtte, dan over het leven en de voortdurende gezondheid van vele kinderen." God zal gerechtvaardigd worden als Hij spreekt, en alle vlees zal vroeg of laat voor Zijn aangezicht zwijgen. Wij bevinden niet dat de oudste broeder geantwoord heeft op hetgeen zijn vader zei, hetgeen aanduidt dat hij volkomen tevreden was gesteld en berust heeft in zijns vaders wil, en wel verzoend was met zijn broeder; en zijn vader herinnerde er hem aan dat hij zijn broeder was: ‭Deze uw broeder‭. Hoewel een Godvruchtige zich wel eens niet altijd zo beheerst, om ‭in zijn humeur te blijven‭, zal hij toch door Gods genade weer ‭in zijn humeur komen‭; hoewel hij valt, wordt hij toch niet weggeworpen. Maar wat de schriftgeleerden en Farizeën betreft, voor wier overtuiging dit in de eerste plaats bedoeld was, zij schijnen volhard te hebben in hun onwil tegen de zondaars uit de heidenen en tegen het Evangelie van Christus, omdat het dien gepredikt werd. ‭
Hoe moeten we, in een geestelijke ‘vertaling’ van deze gelijkenis de oudste zoon zien?
Wie lege handen heeft, kan ze altijd vouwen.
-DIA-
Berichten: 32685
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door -DIA- »

Ik hen een serie preken over de verloren zoon, zowel over de jongste als over de oudste zoon.
Een serie Bijbellezingen over deze gelijkenis door ds. A. Bregman.
Hier staan zaken in die zeer leerzaam zijn maar ook ontdekkend.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Valcke »

Maanenschijn schreef:Hoe moeten we, in een geestelijke ‘vertaling’ van deze gelijkenis de oudste zoon zien?
M.i. staat de oudste zoon in nauw verband met vs. 2:
2 En de farizeeën en de schriftgeleerden murmureerden, zeggende: Deze ontvangt de zondaars, en eet met hen.
Verder is er overeenkomst met de "negen en negentig rechtvaardigen die de bekering niet van node hebben" uit vs. 7, de gelijkenis van het verloren schaap.
7 Ik zeg ulieden, dat er alzo blijdschap zal zijn in den hemel over één zondaar die zich bekeert, meer dan over negen en negentig rechtvaardigen, die de bekering niet van node hebben.
Met de oudste zoon worden daarom m.i. aangewezen personen die in eigen ogen rechtvaardig zijn c.q. geen bekering nodig hebben, alsook hen die menen dat anderen grotere zondaars zijn dan zij. Dat dient tot hun ontdekking (opdat zij zich deze les aantrekken).
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23794
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door refo »

Maanenschijn schreef:In de gelijkenis van de verloren zoon komt ook de oudste zoon ter sprake. Doorgaans komt deze zoon er in de prediking niet al te best af. Hij zou het beeld zijn van de onbekeerlijke kerkmens, farizeeër, de eigenlijke verloren zoon die met al zijn goede werken verloren gaat.

Tijdens een recent gehoorde preek bleef ik wat zitten met deze tekst (Lukas 15:31):

En hij zeide tot hem: Kind, gij zijt altijd bij mij, en al het mijne is uwe.‭
In de letterlijke betekenis van de gelijkenis duid dit op het bezit van de vader, wat de oudste zoon toekomt. In de geestelijke vertaling (de gelijkenis wordt sterk geestelijk vertaald als de zondaar die met schuld tot een vergevend Vader komt) blijft deze tekst voor mijn gevoel vaag en wie daarin de oudste zoon is ongewis.

Hoe moeten we, in een geestelijke ‘vertaling’ van deze gelijkenis de oudste zoon zien?
We hoeven ons niet zo druk te maken over het geestelijk leven van de oudste zoon. Hij heeft nooit bestaan.

De Heere Jezus wil met de drie gelijkenissen aangeven: beste schriftgeleerden, wees nu eens blij als een zondaar zich bekeert!
We vereenzelvigen ons graag met de verloren zoon, maar die rol komt ons niet toe. Onze rol is getekend in de oudste zoon.

De gelijkenis heeft overigens een open einde. Het verdere verloop kan ook zijn dat de oudste zoon meegaat met de vader en zegt: u hebt gelijk, fijn dat hij weer terug is.
Jongere
Berichten: 7753
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Jongere »

Dit is een leerzame preek over (heel) Lukas 15, die ook ingaat op deze vragen.
https://www.prekenweb.nl/nl/Preek/Open/15525
Gebruikersavatar
Maanenschijn
Berichten: 4009
Lid geworden op: 01 jan 2016, 14:33

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Maanenschijn »

Gezien bovenstaande reacties is dus de uitleg van M. Henry niet gangbaar, terwijl voor mijn waarneming deze toch het meest in lijn is met de geciteerde tekst.

Ik zal er nog eens wat meer op nalezen.
Wie lege handen heeft, kan ze altijd vouwen.
Gebruikersavatar
Anselmus
Berichten: 1083
Lid geworden op: 27 aug 2019, 19:18

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Anselmus »

Volgens mij zit de crux in de parallel:
Bij beide zoons gaat de vader naar buiten en nodigt hen tot de maaltijd. De oudste zoon wil niet. En dat is wat de Heere Jezus de Farizeeën wil leren op hun mopperen: ook jullie worden genodigd, maar jullie willen niet. Dan moet je niet mopperen dat er zondaren aanzitten: je bent ook uitgenodigd, maar slaat de uitnodiging af.

En ook in deze gelijkenis zien we het karakter van God: vol genade voor zondige weglopers. Hij staat op de uitkijk en zonder enig verwijt zijn we welkom bij Hem.*

*Oei, een gelijkenis zonder kleine lettertjes :sweat
Fides Quaerens Intellectum
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 11932
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Herman »

Anselmus schreef:*Oei, een gelijkenis zonder kleine lettertjes :sweat
Tja, dit gedeelte maakt ook onderdeel uit van Gods woord en is door vele godzaligen beproeft als een geestelijke waarheid van Gods werk in hun hart.

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u;
19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.
20 En opstaande ging hij naar zijn vader.
Gebruikersavatar
Anselmus
Berichten: 1083
Lid geworden op: 27 aug 2019, 19:18

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Anselmus »

Herman schreef:
Anselmus schreef:*Oei, een gelijkenis zonder kleine lettertjes :sweat
Tja, dit gedeelte maakt ook onderdeel uit van Gods woord en is door vele godzaligen beproeft als een geestelijke waarheid van Gods werk in hun hart.

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u;
19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.
20 En opstaande ging hij naar zijn vader.
Het is dan ook nooit de vraag geweest of de verloren zoon een zoon was, maar of hij zich als zoon gedroeg. Trouwens, de woorden hierboven heeft de verloren zoon gedacht. Er staat nergens dat hij de woorden ook heeft uitgesproken, want voor hij die kans kreeg sloot de vader hem in zijn armen. We moeten deze geschiedenis denk ik niet als bekeringsgeschiedenis per se lezen, maar als les naar de farizeeën: je bent welkom, maar kiest ervoor om net als de oudste zoon buiten te blijven. Dat is ook de context waarin de gelijkenis verteld wordt, maar dat hebben anderen ook al betoogd.
Fides Quaerens Intellectum
DDD
Berichten: 28405
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door DDD »

Dat denk ik ook. Maar laat Herman daarmee de Bijbel buikspreken? Ik denk niet dat er iets mis mee is om de boodschap breder te maken. Maar er een model van waar geloof van maken is zeker niet de strekking van de tekst. Integendeel.
Gebruikersavatar
Klavart
Berichten: 1237
Lid geworden op: 24 jun 2015, 08:36

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Klavart »

Anselmus schreef:
Herman schreef:
Anselmus schreef:*Oei, een gelijkenis zonder kleine lettertjes :sweat
Tja, dit gedeelte maakt ook onderdeel uit van Gods woord en is door vele godzaligen beproeft als een geestelijke waarheid van Gods werk in hun hart.

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u;
19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.
20 En opstaande ging hij naar zijn vader.
Het is dan ook nooit de vraag geweest of de verloren zoon een zoon was, maar of hij zich als zoon gedroeg. Trouwens, de woorden hierboven heeft de verloren zoon gedacht. Er staat nergens dat hij de woorden ook heeft uitgesproken, want voor hij die kans kreeg sloot de vader hem in zijn armen. We moeten deze geschiedenis denk ik niet als bekeringsgeschiedenis per se lezen, maar als les naar de farizeeën: je bent welkom, maar kiest ervoor om net als de oudste zoon buiten te blijven. Dat is ook de context waarin de gelijkenis verteld wordt, maar dat hebben anderen ook al betoogd.
In vers 21 staat: En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.

Alleen het tweede deel van vers 19 heeft hij niet uitgesproken.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Valcke »

Anselmus schreef:
Herman schreef:
Anselmus schreef:*Oei, een gelijkenis zonder kleine lettertjes :sweat
Tja, dit gedeelte maakt ook onderdeel uit van Gods woord en is door vele godzaligen beproeft als een geestelijke waarheid van Gods werk in hun hart.

17 En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18 Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u;
19 En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.
20 En opstaande ging hij naar zijn vader.
Het is dan ook nooit de vraag geweest of de verloren zoon een zoon was, maar of hij zich als zoon gedroeg. Trouwens, de woorden hierboven heeft de verloren zoon gedacht. Er staat nergens dat hij de woorden ook heeft uitgesproken, want voor hij die kans kreeg sloot de vader hem in zijn armen. We moeten deze geschiedenis denk ik niet als bekeringsgeschiedenis per se lezen, maar als les naar de farizeeën: je bent welkom, maar kiest ervoor om net als de oudste zoon buiten te blijven. Dat is ook de context waarin de gelijkenis verteld wordt, maar dat hebben anderen ook al betoogd.
Jazeker, de les mbt de oudste zoon is er zeker in deze gelijkenis. Toch ervaar ik het als merkwaardig en onjuist om dit als hoofdinhoud van de gelijkenis te zien. Het grootste deel van de gelijkenis gaat over de verloren zoon. Zijn leven, wederkeer, belijdenis en ontvangst door zijn vader staat centraal.

Ik ben het dus eens met Herman. Het hoofdthema betreft de wederkeer en ontvangst van de jongste (verloren) zoon. Dat is evident een beeld van de bekering.
Laatst gewijzigd door Valcke op 01 sep 2022, 10:52, 1 keer totaal gewijzigd.
HersteldHervormd
Berichten: 5934
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door HersteldHervormd »

Anselmus schreef:Volgens mij zit de crux in de parallel:
Bij beide zoons gaat de vader naar buiten en nodigt hen tot de maaltijd. De oudste zoon wil niet. En dat is wat de Heere Jezus de Farizeeën wil leren op hun mopperen: ook jullie worden genodigd, maar jullie willen niet. Dan moet je niet mopperen dat er zondaren aanzitten: je bent ook uitgenodigd, maar slaat de uitnodiging af.

En ook in deze gelijkenis zien we het karakter van God: vol genade voor zondige weglopers. Hij staat op de uitkijk en zonder enig verwijt zijn we welkom bij Hem.*

*Oei, een gelijkenis zonder kleine lettertjes :sweat
Inderdaad, dat lijkt mij ook een gezonde uitleg.
Dankbaarheid is de moeder van alle deugden.
mail: broederhh@gmail.com
Gebruikersavatar
Terri
Berichten: 3937
Lid geworden op: 21 nov 2009, 20:53

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door Terri »

Er zijn ook uitleggers die de oudste zoon zien als Israël.
verworpen
Berichten: 58
Lid geworden op: 16 aug 2022, 11:09

Re: De oudste zoon (uit de gelijkenis van de verloren zoon)

Bericht door verworpen »

Een stukje van S. Rutherford over deze oudste zoon en de toepassing van de gelijkenis.
S. Rutherford schreef:De toepassing van datgene waarover we gesproken hebben, is nu dat we diegenen moeten bestraffen die met de godzaligheid de spot drijven, en spotten met hen die de eed vrezen, zoals de Schrift spreekt, en nauwkeurig op hun woorden en gedachten achtgeven - alsof dit een nodeloze nauwgezetheid zou zijn.
De weg naar de hemel is echter een smalle, nauwe weg. Ach, de wereld kent die weg niet. Men veracht het als iemand in alles strikt en nauwgezet met God wandelt. Maar ach! Dit is juist nu de zonde die in Schotland rondwaart: een ieder die wil wandelen om in alles Gode aangenaam te zijn, krijgt een nieuwe naam van 'puritein' en 'separatist'. Ik denk dat er niet veel plaatsen zijn waar het Evangelie is, waar men niet zo ver is gegaan in deze zonde als bij ons, ondanks het feit dat ons licht helderder is dan het licht van anderen. Daarom moet ons oordeel zwaarder zijn, want wij liggen onder het wee dat de Heere heeft uitgesproken over degenen die het kwade goed noemen en het goede kwaad.

Nu nog slechts een paar woorden over twee dingen in deze gelijkenis om daarmee te besluiten.

Ten eerste. Hoewel de verloren zoon bij zijn terugkeer door zijn vader hogelijk geëerd en vriendelijk behandeld wordt, wil de oudste broer het huis waar zijn broer is, niet binnengaan. Nee, hij is boos, niet alleen op zijn broer, maar ook op zijn vader. Hij zet vraagtekens bij beiden.

Ten tweede. Wat ergert hem aan zijn broer en aan zijn vader? Niets, dan alleen het feit dat God goed is voor zijn broer. Dat kan hij niet verdragen. Hier kunnen we het volgende leren: Wanneer een zondaar naar Christus terugkeert, zal hij met de haat en de afgunst van de rest van de wereld te maken krijgen. Wat had deze jongste broer voor verkeerds gedaan waarom de oudste broer boos zou zijn? Helemaal niet verkeerds. Nee, hij is boos omdat hij naar Christus is teruggekeerd.
Wat is de oorzaak van de haat, die er is tussen degenen die Christus volgen en de rest van de wereld? Men heeft geen andere reden om boos op hen te zijn dan dat zij naar Christus zijn teruggekeerd; omdat dit zo is, kunnen ze het hart van de wereld niet winnen. Het is helemaal waar wat Christus zegt en in Zijn testament staat opgetekend: Indien gij van de wereld waart, zo zou de wereld het hare liefhebben; doch omdat gij van de wereld niet zijt, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat u de wereld. Gij zult met de boosaardigheid van de wereld te maken krijgen; heel de twist die de wereld met u zal hebben, zal alleen zijn omdat gij Mijn discipelen zijt. Het zaad van de vrouw en het zaad van de slang kunnen niet samengaan, maar er moet onderlinge vijandschap zijn.

Hoe komt het nu dat er geen aangename vrede kan zijn tussen enerzijds de kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders en de pausgezinden, en anderzijds degenen die een verbond met God zijn aangegaan? Dat is nu juist omdat we niet dezelfde weg bewandelen. De Heere heeft het gezegd dat ze ons hard zullen treffen. Daarom moet iemand die tot Christus gaat maar niet verwachten dat hij vanaf het ogenblik dat hij tot Christus is gegaan een gunstige wind in de zeilen zal hebben en altijd in een zacht bed zal liggen. Nee, de mensen van de wereld zullen u hard bejegenen, de mensen die niet in dezelfde richting gaan als u. U zult genoodzaakt worden om met de profeet Jeremia te zeggen in hoofdstuk 15 vers 10: Wee mij, mijn moeder, dat gij mij gebaard hebt, een man des twistes en een man des krakeels den gansen lande!
Plaats reactie