Wonder bij het graf van Elisa.

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Van Ewijk
Berichten: 1753
Lid geworden op: 01 apr 2015, 18:05

Wonder bij het graf van Elisa.

Bericht door Van Ewijk »

In 2 Koningen 13:20-21 lezen wij:

20 Daarna stierf Elisa, en zij begroeven hem. De benden nu der Moabieten kwamen in het land met het ingaan des jaars.

21 En het geschiedde, als zij een man begroeven, dat zij, ziet, een bende zagen; zo wierpen zij den man in het graf van Elisa; en toen de man daarin kwam, en het gebeente van Elisa aanroerde, werd hij levend, en rees op zijn voeten.
Wat moet ik me hier bij precies voorstelllen? en ik bedoel hiermee niet het wonder van de wederopstanding maar het volgende.:
Waarom was het graf van Elisa hier voor geopend? Was er in die tijd iets vergelijkbaars met wat wij nu kennen als het hedendaags gemeenschappelijk graf?
Een mogelijke overweging van me was dat begrafenissen gehaast plaats vonden vanwege de invallende bendes, echter, met dezelfde moeite waarmee men een al bestaand graf opend graaft men evengoed toch een nieuwe?
Of was de dode misschien een familielid van Elisa? In dat geval maakt dit de bijzetting wat begrijpelijker.
Dit zijn mijn vragen....
''Niemand is armer dan hij die in tijden van nood zijn geloof verliest.''
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4763
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Wonder bij het graf van Elisa.

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Van Ewijk schreef:In 2 Koningen 13:20-21 lezen wij:

20 Daarna stierf Elisa, en zij begroeven hem. De benden nu der Moabieten kwamen in het land met het ingaan des jaars.

21 En het geschiedde, als zij een man begroeven, dat zij, ziet, een bende zagen; zo wierpen zij den man in het graf van Elisa; en toen de man daarin kwam, en het gebeente van Elisa aanroerde, werd hij levend, en rees op zijn voeten.
Wat moet ik me hier bij precies voorstelllen? en ik bedoel hiermee niet het wonder van de wederopstanding maar het volgende.:
Waarom was het graf van Elisa hier voor geopend? Was er in die tijd iets vergelijkbaars met wat wij nu kennen als het hedendaags gemeenschappelijk graf?
Een mogelijke overweging van me was dat begrafenissen gehaast plaats vonden vanwege de invallende bendes, echter, met dezelfde moeite waarmee men een al bestaand graf opend graaft men evengoed toch een nieuwe?
Of was de dode misschien een familielid van Elisa? In dat geval maakt dit de bijzetting wat begrijpelijker.
Dit zijn mijn vragen....
Ik heb hierbij altijd aan een grafspelonk of uitgehouwen gedacht, als ze met meerdere waren konden ze misschien de steen wegrollen.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Wonder bij het graf van Elisa.

Bericht door -DIA- »

Ds. G.J.N. Moens heeft er ooit een meditatie over geschreven in De Saambinder. (19 april 2012)

Het graf van Elisa

De benden nu der Moabieten kwamen in het land met het ingaan des jaars. En het geschiedde, als zij een man begroeven, dat zij, ziet, een bende zagen; zo wierpen zij den man in het graf van Elisa; en toen de man daarin kwam, en het gebeente van Elisa aanroerde, werd hij levend, en rees op zijn voeten.
2 Koningen 13:20b, 21

Zestig jaar heeft de profeet Elisa trouw mogen arbeiden onder Israël. Maar ook hij moest de weg van alle vlees gaan. Zijn lichaam werd neergelegd in een grafspelonk, waar het rust tot de jongste dag.

Een jaar na deze kwamen er benden van de Moabieten, de vijanden, in het land om te roven en te plunderen, juist toen daar een begrafenis was.
Er was een man gestorven in de stad waar Elisa had gewoond en de rouwstoet loopt de stad uit om het lichaam naar het graf te brengen.
Terwijl zij over de weg lopen zien ze in de verte de Moabieten aankomen.
Deze bittere vijanden spaarden niemand en zouden echt geen eerbied hebben voor een begrafenis.

De mensen moeten vluchten voor hun leven. Langs de kant van de weg is een graf, het graf van Elisa. Ze nemen haastig de steen ervoor weg en werpen het lichaam van de overleden man in het graf en hollen terug naar de veiligheid van de stad. Terwijl die mensen naar de stad terugvluchten, gebeurt er in dat graf een wonder. Toen de man erin kwam en het gebeente van Elisa aanroerde werd hij levend en rees op zijn voeten.

Het zal duidelijk zijn dat dit geen kracht is die van Elisa uitging, dat kan natuurlijk niet. Elisa heeft in zijn arbeid veel wonderen verricht. Dat wil zeggen, de Heere heeft dit gedaan door middel van de profeet.

En in dit wonder laat de Heere zien dat Hij Dezelfde is, al is Elisa gestorven.
Deze man werd levend door de aanraking van het gebeente van Elisa en dit leert ons dat de Heere machtig is om doden levend te maken.
Het is ook een prediking voor de rouwdragenden onder ons, wanneer de stem van uw geliefde niet meer wordt gehoord en zijn of haar vermaningen en gebeden niet meer klinken, dat de Heere Dezelfde is. Om met alle nood en smart tot Hem te vluchten, Die machtig is om te troosten en om het gemis te heiligen aan het hart.

Deze gebeurtenis in het graf van Elisa wijst ons naar een ander graf. Een nieuw graf. Het lichaam van de Heere Jezus is gelegd in het graf van Jozef van Arimathea, waar nog niemand in gelegd was. In het graf van Elisa is door de Almacht Gods één man levend geworden door de aanraking met het gebeente van Elisa. Maar door de aanraking met het graf van de meerdere Elisa, wordt een schare levend gemaakt, zo groot, dat niemand ze tellen kan.
Christus heeft gezegd: ‘Voorwaar, voorwaar Ik zeg u, indien het tarwegraan in de aarde niet valt en sterft, zo blijft hetzelve alleen, maar indien het sterft, brengt het véél vrucht voort’.

Hij is het stervend Tarwegraan. Hij kwam om te sterven en heeft Zijn lichaam laten leggen in het graf. Hij heeft alle dingen aangebracht die bij God te doen waren en zo de dood overwonnen.

Al in het sterven van Christus is er vrucht, denk maar aan de moordenaar. Hij is opgestaan in eigen kracht en niet na aanraking van het gebeente van een mensenkind.
Hij heeft de dood gedood en heeft het leven aangebracht. Door Zijn hand zal het welbehagen des Heeren gelukkiglijk voortgaan. Onder de prediking van Christus de Gekruisigde zullen doden horen de stem van de Zoon van God en die ze gehoord hebben zullen leven.

Waar de Heere een zondaar van dood levendmaakt, dan gaan we onze hemelhoge schuld zien. We gaan horen wat wij nog nooit gehoord hebben, al zaten we heel ons leven al in de kerk, dat we liggen onder de heilige toorn Gods. Dat geeft een roepen tot de Heere: wee mij, dat ik zo gezondigd heb. Waar ons hart zo uitging naar de dingen van de wereld komt er verlangend dorsten naar God, naar de levende God.

Weet u wat een kenmerk is van het nieuwe leven? Het leven dat uit God is? Dat we gaan sterven. Sterven aan de wereld. Dan kun je met de wereld niet meer leven, echt niet! Dat gaat niet samen!
Ook komt er in het leven van Gods volk een sterven aan hun eigen weg.
Een sterven aan hun werken der wet, sterven aan hun bekering, sterven aan alles wat geen Christus is. De vrucht van het leven dat uit Christus is, is dat ze moeten sterven aan al hetgeen waarmee ze niet voor God kunnen verschijnen. Waarom? Opdat zij Hem zouden kennen en in Hem gevonden worden.

Waar de Heere het geloofsoog opent voor Hem, de Schoonste aller mensenkinderen, daar horen we uitroepen: Gij zijt de Zone Gods, Gij zijt de Koning lsraëls.

Een stervende weg, ook als de Kerk alles moet verliezen buiten Hem. Wat kan er nog weer een omzwerven zijn buiten Christus; en dat volk weet dat ze niet kunnen sterven met wat geweest is.
Maar hoe het moet weten ze ook niet meer en ze denken dat het niet meer kan ook. Denk maar eens aan de discipelen. Ze hebben er niets van begrepen toen Christus in het graf lag en Hij het graf voor hen heiligde. Ze hebben niets begrepen van het heilgeheim dat achter de dood het leven ligt. Het was en het is nodig dat Hij hen Zelf dit openbaart. Hij kwam tot hen in de kracht van Zijn opstanding, onderwees hen uit het Woord en opende hun verstand.

Zo horen we Thomas die met heel zijn leven in de dood terecht was gekomen in verwondering uitroepen: mijn Heere en mijn God. Vrijgesproken van schuld en straf, voor rekening van een Ander, Die ook voor hem de dood was ingegaan. Die voor hem de schuld had betaald en voor hem alle gerechtigheid had aangebracht. Christus, Die het leven is tot in der eeuwigheid.
Het sterven en het graf van Christus heeft nog een andere vrucht, namelijk een stervend leven in een weg van kruis en druk. Hij gaat deze wegen met Zijn volk, om in een weg van achteruit van minder en armer worden Hem meer en meer te benodigen.

Om Hem te gewinnen, totdat ook het ogenblik daar is om als een rijpe aar te worden afgesneden en ingezameld te worden in de hemelse schuur.
Zo is Elisa ingegaan in de vreugde des Heeren. Zo gaat die Kerk in in de vreugde des Heeren.
Jong en oud, de God van Elisa leeft.
Zoekt de Heere toch en leeft.

Meer te lezen op digibron.nl
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Arja
Berichten: 2059
Lid geworden op: 30 mei 2019, 15:57
Locatie: Provincie Utrecht
Contacteer:

Re: Wonder bij het graf van Elisa.

Bericht door Arja »

Dit eenmalige wonder zou dienen om het geloof van Joas te bevestigen. Dat het echt waar was dat hij de overwinning op de vijanden zou behalen. Dat het uit zou komen wat de profeet Elisa geprofeteerd had. Zie de verzen die aan het wonder bij het graf van Elisa voorafgaan. Context is belangrijk.

Ik zou dit niet durven vergeestelijken. Hoewel ik wat @Dia deelt wel mooi vind.

De Joden zeggen dat deze man Shallum was, de zoon van Tikvah, en echtgenoot van Huldah de profetes. Een oprechte man. Ze zeggen dat hij naar zijn eigen huis ging en vele jaren leefde en kinderen kreeg.
Gebruikersavatar
Arja
Berichten: 2059
Lid geworden op: 30 mei 2019, 15:57
Locatie: Provincie Utrecht
Contacteer:

Re: Wonder bij het graf van Elisa.

Bericht door Arja »

Arja schreef: 30 dec 2019, 22:02 Dit eenmalige wonder zou dienen om het geloof van Joas te bevestigen. Dat het echt waar was dat hij de overwinning op de vijanden zou behalen. Dat het uit zou komen wat de profeet Elisa geprofeteerd had. Zie de verzen die aan het wonder bij het graf van Elisa voorafgaan. Context is belangrijk.

Ik zou dit niet durven vergeestelijken. Hoewel ik wat @Dia deelt wel mooi vind.

De Joden zeggen dat deze man Shallum was, de zoon van Tikvah, en echtgenoot van Huldah de profetes. Een oprechte man. Ze zeggen dat hij naar zijn eigen huis ging en vele jaren leefde en kinderen kreeg.
Hoi Anoniem, je vroeg op mijn blog naar deze topic: "Kunt u mij informeren over deze bron waar dat staat of waar u dat vandaan haalt?"
Ja! Ik heb het nog. Het is tekst van rabbi Yaakov Golstein. De link is: https://shulchanaruchharav.com/halacha/ ... sha/#_ftn7
Michaels
Berichten: 45
Lid geworden op: 05 mei 2023, 14:12

Re: Wonder bij het graf van Elisa.

Bericht door Michaels »

Arja schreef: 05 mei 2023, 20:19
Arja schreef: 30 dec 2019, 22:02 Dit eenmalige wonder zou dienen om het geloof van Joas te bevestigen. Dat het echt waar was dat hij de overwinning op de vijanden zou behalen. Dat het uit zou komen wat de profeet Elisa geprofeteerd had. Zie de verzen die aan het wonder bij het graf van Elisa voorafgaan. Context is belangrijk.

Ik zou dit niet durven vergeestelijken. Hoewel ik wat @Dia deelt wel mooi vind.

De Joden zeggen dat deze man Shallum was, de zoon van Tikvah, en echtgenoot van Huldah de profetes. Een oprechte man. Ze zeggen dat hij naar zijn eigen huis ging en vele jaren leefde en kinderen kreeg.
Hoi Anoniem, je vroeg op mijn blog naar deze topic: "Kunt u mij informeren over deze bron waar dat staat of waar u dat vandaan haalt?"
Ja! Ik heb het nog. Het is tekst van rabbi Yaakov Golstein. De link is: https://shulchanaruchharav.com/halacha/ ... sha/#_ftn7
Dankjewel Arja voor de bronvermelding.

Ik heb op de site van rabbi Yaakov Golstein rond gekeken maar er is naar mijn opvatting veel hineininterpretieren oftewel een betekenis leggen in een spraak of geschrift die er niet in ligt.

Wij hadden een Bijbelstudie die ging over de opstanding waarin ook de opstanding van de man ter spraken kwam die in het graf van Elisa geworpen werd en opstond uit 2 Koningen 13:21 In de Bijbel wordt er verder niets over vermeld.

Wat mij opvalt in het Oude testament van de Bijbel is dat er niet veel aandacht besteed wordt aan een opstanding en een laatste oordeel. Een ervan is dus 2 Koningen 13:21 waar je eigenlijk niet veel verder mee komt als alleen het te geloven.
Gebruikersavatar
Arja
Berichten: 2059
Lid geworden op: 30 mei 2019, 15:57
Locatie: Provincie Utrecht
Contacteer:

Re: Wonder bij het graf van Elisa.

Bericht door Arja »

Michaels schreef: 06 mei 2023, 11:00
Arja schreef: 05 mei 2023, 20:19
Arja schreef: 30 dec 2019, 22:02 Dit eenmalige wonder zou dienen om het geloof van Joas te bevestigen. Dat het echt waar was dat hij de overwinning op de vijanden zou behalen. Dat het uit zou komen wat de profeet Elisa geprofeteerd had. Zie de verzen die aan het wonder bij het graf van Elisa voorafgaan. Context is belangrijk.

Ik zou dit niet durven vergeestelijken. Hoewel ik wat @Dia deelt wel mooi vind.

De Joden zeggen dat deze man Shallum was, de zoon van Tikvah, en echtgenoot van Huldah de profetes. Een oprechte man. Ze zeggen dat hij naar zijn eigen huis ging en vele jaren leefde en kinderen kreeg.
Hoi Anoniem, je vroeg op mijn blog naar deze topic: "Kunt u mij informeren over deze bron waar dat staat of waar u dat vandaan haalt?"
Ja! Ik heb het nog. Het is tekst van rabbi Yaakov Golstein. De link is: https://shulchanaruchharav.com/halacha/ ... sha/#_ftn7
Dankjewel Arja voor de bronvermelding.

Ik heb op de site van rabbi Yaakov Golstein rond gekeken maar er is naar mijn opvatting veel hineininterpretieren oftewel een betekenis leggen in een spraak of geschrift die er niet in ligt.

Wij hadden een Bijbelstudie die ging over de opstanding waarin ook de opstanding van de man ter spraken kwam die in het graf van Elisa geworpen werd en opstond uit 2 Koningen 13:21 In de Bijbel wordt er verder niets over vermeld.

Wat mij opvalt in het Oude testament van de Bijbel is dat er niet veel aandacht besteed wordt aan een opstanding en een laatste oordeel. Een ervan is dus 2 Koningen 13:21 waar je eigenlijk niet veel verder mee komt als alleen het te geloven.
Het eerste deel van onze Bijbel bevat toch wel aanwijzingen voor een toekomstige opstanding. Ik zie de opstanding als een vervulling van Gods beloften, zoals Daniël 12:2 en Jesaja 26:19. Ik gelooft dat de hoop op eeuwig leven en herstel wel aanwezig was, zie Job 19:25-27 en Ezechiël 37:12-14. Er is ook een theoloog die dit zegt dat het OT de basis voor het begrijpen van de opstanding van Jezus Christus. HIj ziet de opstanding dus ook als een vervulling van de hoop en verwachting die in het Oude Testament werd geuit, zoals in Psalm 16:10 en Hosea 6:2.
Plaats reactie