Eerst geef ik de SV vers 34-38 met de kanttekeningen bij vers 36-38:
In de Herziene Voorhoevevertaling / Telos vertaling (1982) zijn de verzen 36-38 als volgt vertaald:SV schreef:34 Een vrouw en een maagd zijn onderscheiden. De ongetrouwde bekommert zich met de dingen des Heeren, opdat zij heilig zij, beide aan lichaam en aan geest; maar die getrouwd is, bekommert zich met de dingen der wereld, hoe zij den man zal behagen.
35 En dit zeg ik tot uw eigen voordeel, niet opdat ik een strik over u zou werpen, maar om u te leiden tot hetgeen welvoegt en bekwaam is om den Heere wel aan te hangen, zonder herwaarts en derwaarts getrokken te worden.
36 Maar zo iemand 70acht dat hij 71ongevoeglijk handelt met zijn maagd, indien zij over den jeugdigen tijd gaat, en het 72alzo moet geschieden, die doe wat hij wil, hij zondigt niet; dat zij trouwen.
37 Doch die vast staat in zijn hart, 73geen noodzaak hebbende, maar macht heeft over zijn eigen wil, en dit in zijn hart besloten heeft, dat hij zijn maagd 74zal bewaren, die doet wel.
38 Alzo dan, die haar ten huwelijk uitgeeft, die doet wel; en die haar ten huwelijk niet uitgeeft, 75die doet beter.
Kanttekeningen bij vs. 36-38:
70 Dat is, uit alle tekenen die hij daarvan speurt, gewaarwordt of oordeelt. Hij spreekt hier eigenlijk van ouders of voogden, waaronder de maagden staan.
71 Dat is, niet welbetamelijk, of welbedachtelijk, zo hij zijn maagd tegen haar natuur of genegenheid zou beletten te trouwen; of ook wel tegen den eis van de gelegenheid zijner familie.
72 Namelijk om meerdere zwarigheden, zo ten aanzien van haar als van zijn familie, te voorkomen.
73 Namelijk óf voor zichzelven tot behoudenis van zijn familie en andere gelegenheden, die de ouders dikwijls noodzaken hun kinderen uit te huwelijken; óf vanwege de broosheid der kinderen, waarvan in het voorgaande vers is gesproken.
74 Namelijk ongetrouwd.
75 Dat is, die doet wat dienstig of nuttiger is tot de rust van zijn maagd, gelijk vss. 1, 8, 26, en gelijk verklaard wordt vss. 35, 40.
De NBG-vertaling 1951 kiest dezelfde weg als de voorgaande twee. In de vertaling wordt gesproken van 'zijn jongedochter'.Herziene Voorhoevevertaling schreef:36 Maar als iemand meent dat hij onwelvoeglijk handelt jegens zijn maagdelijke [dochter], als die de jeugdige leeftijd [reeds] voorbijgaat, en het zo moet wezen, laat hij doen wat hij wil, hij zondigt niet; laten zij trouwen.
37 Maar wie in zijn hart vaststaat en niet genoodzaakt wordt, maar over zijn eigen wil macht heeft en in zijn hart heeft besloten zijn maagdelijke [dochter] te bewaren, die doet wél.
38 Dus wie zijn eigen maagdelijke [dochter] uithuwelijkt, doet wél; en wie haar niet uithuwelijkt, doet beter.
De HSV kiest een andere opvatting:
Overigens geeft de HSV de volgende noot bij vers 36: Een andere keuze van vertalen is dat het hier gaat om een vader met het oog op het uithuwelijken van zijn dochter; zie ook vers 37.HSV schreef:36 Maar als iemand denkt dat hij ongepast handelt ten opzichte van zijn [aanstaande vrouw die nog] maagd [is], als de jaren van haar jeugd voorbij zijn en het op deze wijze behoort te gebeuren, laat hij doen wat hij wil, hij zondigt niet: laten zij trouwen.
37 Maar wie in zin hart vastbesloten is en [er] niet [toe] genoodzaakt wordt, maar macht heeft over zijn eigen wil en in zijn hart besloten heeft dat hij zijn eigen [aanstaande vrouw die nog] maagd [is], zo zal houden, die handelt [ook] goed.
38 Dus: ook wie ten huwelijk geeft, handelt goed, maar wie niet ten huwelijk geeft, handelt beter.
Er zijn dus twee interpretaties:
1. Conform SV, NBG'51 en Telosvertaling: hier wordt gesproken van de vader/ouders van een jonge huwbare dochter en het wel of niet ten huwelijk geven.
2. Conform HSV: hier wordt gesproken van een verloofde man die wel of niet met zijn verloofde aanstaande vrouw huwelijkt.
Ik zal in een volgende post(s) enkele opmerkingen maken ten gunste van de eerste opvatting.
Wanneer er anderen zijn die iets ten gunste van de tweede opvatting willen opmerken, dan is dat natuurlijk prima.
Wel vraag ik de moderators om ALLEEN INHOUDELIJKE postings toe te staan die strikt gaan over exegese van deze verzen.
Idem geen ongefundeerde uitingen, maar alleen meningen die onderbouwd zijn.