ik wil daar wel iets over kwijt. Tot mijn 25e ofzo had ik nooit één letter Fantasy (dat is het genre van Tolkien) gelezen. Al die stomme trollen, heksen en noem maar op vond ik helemaal niets.
Toen ik veranderde van baan kreeg ik als afscheid (o.a.) Deel 2 van de Narnia reeks (de leeuw, de heks en de kleerkast). Ik had al wel wat eerder van Lewis gelezen, maar nooit iets van deze serie. Die heeft toen nog een jaar in de kast gelegen, want eigenlijk was het een jeugdboek en die ga je niet als volwassene lezen
Voordat ik eraan begon had ik me wel wat voorbereid om ook de symboliek te kennen (o.a. had ik de brieven aan kinderen van lewis gelezen). En toen ik half in het boek zat was ik HELEMAAL verkocht!! Al snel daarna kwamen de andere 5 boeken van Narnia ook binnen.
Met LOTR heb ik iets soortgelijks gehad. Ik ben er een keer aan begonnen, maar vond het zulk een taaie materie dat ik het weer heb weggelegd. Toen vlak voor we op vakantie gingen heb ik de trilogie in de bieb gehaald en in 2 weken uitgelezen. Heerlijk gewoon!
Mijn ervaring is: óf je vind het geweldig, óf je vind er geen bal aan. Ik ben een van de weinige in mijn omgeving, dus soms zitten ze me echt niet-begrijpend aan te kijken
maar ja, als je eerlijk moet zijn, is als volwassene Fantasy lezen eigenlijk wel zo iets als een kind leuke sprookjes of fabeltjes lezen.
het is heerlijk om je gedachten eens helemaal (letterlijk) te verzetten in een totaal andere wereld. En als bonus krijg je nog mooie symbolische waardes mee.
Ook voor jeugd is er tegenwoordig al veel in dit genre en je zit het steeds meer opkomen.
: