1. het wegzenden van Judas bij de instelling is aangehaald + het feit dat dit alleen binnen de kring van de discipelen plaatsvond;Lilian1975 schreef:Fijn dat je nu wel inhoudelijker reageert. Wat het andere punt betreft gesloten avondmaal. Ik heb geen argument gehoord dat wijst op dat het in de NT gemeenten normaal was dat mensen buiten die dienst gehouden werd. En hoe je dit ziet in het licht van Calvijn die Woord en Sacrament samen nam. En niet wilde scheiden.
2. bij de emmausgangers en de Heere Jezus is geen sprake van publiek;
3. In Handelingen 2 (slot) is sprake van eerst geloof en dan dat ze volharden in de breking des broods. Ook daar is geen sprake van een aanwijzing voor verplichte openbaarheid. Evenzo handelingen 20:7.
Het argument van Calvijn is bedoeld om eerst het woord te prediken en dan het Avondmaal te bedienen en dat mag nooit van elkaar worden losgemaakt. Als ik een gesloten avondmaal bepleit, dan zeg ik niet dat er dus geen verkondiging is, dus dit argument weerspreekt mijn stelling niet en er kan ook niet uit worden afgeleid dat het avondmaal openbaar moet zijn of niet. Dat zou uit andere zaken moeten blijken.
Je moet een mooi citaat niet fileren alsof een ketter het heeft gezegd. Weet je inmiddels iets over de achtergronden van deze man die dit schreef?
Geen volkomen geloof is niet hetzelfde als helemaal geen geloof/twijfel van persoonlijke vrijspraak. Maar daar wordt m.i. juist mee bedoeld dat het er in beginsel wel is. ( hoe jong dat geloof ook is, hoe aangevochten ook, hoe zwak ook?)Maar aangevochten wordt waardoor ons blik (weer ) op bijv. onszelf gericht is of op iemand of iets anders. En niet op Hem. Iets kan alleen aangevochten worden als het er in beginsel is. Anders is er niets om aangevochten te worden.
Zwak geloof wordt overigens in de Schrift streng aangepakt.
En aanvechting is breed. De duivel heeft allerlei manieren om maar de blik van Christus af te wenden. Dat is zijn doel. Maar daar mogen we mensen niet in laten rusten. (Efeze 6)
En juist dat aangevochten geloof moet gewezen worden naar Hem. En de schapen zullen dan ook de stem van hun Herder herkennen. Ze mogen niet gewezen worden naar naar hoe zwak ze zichzelf voelen. Om daar ook maar enige grond of bewijs in te zoeken.
En een schaap dat werkelijk zijn Herder kwijt is zal niet rusten voor Hem weer of door Hem gevonden te zijn. Het heeft er ook niets aan om zich zwak te voelen. Want daardoor komt het niet bij Zijn Herder. En daardoor ervaart het ook niet de veiligheid van de Herder. Het moet het Woord van zijn Herder horen. Echt horen. Zoals de bruid in Hooglied geen rust had voordat ze weer bij Hem was.
De prediking ook bij voorbereiding HA moet de waar gelovige eraan herinneren om buiten zichzelf te kijken naar Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof (Hebreeën 12: 2). Er staat dat Hij – ondanks ons zwakke aanklampen – ons vasthoudt met almachtige kracht (Psalm 63:8).
En niet wijzen op maar enige grond van zichzelf zoals bijvoorbeeld het zichzelf zwak weten. En daar dan een kenmerk in te zoeken.
Zoals dat vooral in het laatste stukje van het aangehaalde citaat door @Herman lijkt te gebeuren.
Paulus leefde ook in een spanningsveld tussen de vleselijke lusten (Romeinen hst 7) en zijn overwinning in Christus (hst 8). Net als David in Psalm 38 als gelovige bidt om Gods toorn te ontgaan of Heman in Psalm 88 die in een zware geestelijke depressie verkeerde.Mijn moeite zit hierin dat men net doet of het HA een tegenstelling maakt tussen praktijk en hoe het zou moeten zijn. En dat dan een spanningsveld noemen. Terwijl er m.i. geen tegenstelling genoemd staat. Maar een niet functioneren van de werkelijkheid. Namelijk het zeker weten dat... als gevolg van de handel en wandel.
Het woord zwakheid wordt dan aangegrepen alsof het een geloof is zonder een zeker weten. En niet een nochtans. Dat ondanks dat ik een ellendig mens ben en blijf hier op aare. En mijzelf zo vaak tegenval, toch mag weten in en door Hem alleen, dus niet door mijn handel of wandel, de mate van mijn geloof of wat dan ook gerechtvaardigd te zijn. En dus mijn heil opnieuw en steeds weer bij Hem te zoeken en te vinden. Is dat misschien het kenmerk van een christen ?
Wil je asjeblieft het citaat op een positieve wijze leren lezen en niet negatief invullen? Je vecht tegen windmolens, en God verhoede dat het niet erger is.