Wie heeft de Keurstoffen van Hendrik van Lis eens gelezen?
Verzameling van twintig oefeningen over verscheidene keurstoffen zowel uit het Oude als Nieuwe Testament, weleer bij verscheidene gelegenheden uitgesproken, ter bevorderinge van de heiligheid en troost van Gods begenadigd en gelovig volk; en inzonderheid van diegenen onder hen, die zich bevinden in diep druk- en proefwegen, als ook onder zware ziels- en geloofsstrijden, en aanhoudende benauwde omstandigheden;
en verder ter uitlokking en besturing van ware heilbegerige en Jezus zoekende zielen, die door onkunde van het Evangelie, onder het ongeloof als besloten zitten.
En tevens ook ter ontdekking van onbekeerde, zorgeloze en zichzelf bedriegende mond- en naam-Christenen.
De oefeningen zijn wel erg lang, maar zeer troostrijk, omdat er geen voorwaarden aan het Evangelie zijn verbonden. Dit laatste wordt door Hendrik van Lis juist bestreden.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Vroeger hadden we een grote doos met boeken. Daar zaten volgens mij boeken van Henderik van Lis bij. De boeken zijn lang geleden al onder de familie verdeeld.
Je hebt de 'Verzameling van oefeningen' voor het eerst uitgegeven in 1659, met 20 oefeningen, ook wel 'De grote van Lis' genoemd.
Verder is in 1765 de 'Nieuwe verzameling van enige oefeningen' uitgegeven, met 12 oefeningen. Deze wordt ook wel 'de kleine van Lis' genoemd.
Gewetensbezwaarde trouwambtenaar - 'De totalitaire staat werpt het geweten van haar burgers weg als een waardeloos vod' Dr. J.H. Bavinck
Kort geleden las ik in de verzameling van twintig oefeningen over verschillende keurstoffen van de nu reeds lang zalige Hendrik van Lis het volgende: „Een aanbiddelijke verwondering is voor een begenadigde gelovige de verste trap waar hij hier op aarde in de genade komen kan".
O ja, zegt die godzalige schrijver, en daar eindigt het geloof dan en daar heeft men in zijn ziel wat van de hemel en van dat zo zalige bestaan, dat daar volmaakt en eeuwig plaats zal hebben. Want daar zal het een eeuwig werk van een diep verwonderd aanbidder zijn, volgens Openb. 5 : 14, onder een Godverheerlijkende beschouwing en genieting van God en Christus (Openb. 4 en 5). Vrienden, wat zouden wij in het niet moeten zinken wanneer wij zulke regels lezen met al ons praten en preken in onze geesteloze dagen en met onze zo vaak geesteloze en dodige harten.
In een geschrift van wijlen Ds. E. Fransen las ik iets over de oefeningen van Hendrik van Lis en ook daar worden genoemd de oefeningen van Justus Vermeer. Met welk een zeldzame genade God ook in die dagen die twee mensen heeft bedeeld en hoe zij bij uitnemendheid hebben aangetoond tussen zijn en schijn, wat ook in die dagen niet bij allen gevonden werd. De Heere heeft Zijn knechten en voorgangers in de kerk met verschillende gaven bedeeld. Nee, ik schrijf dit niet om die mensen afgodisch te gaan vereren, zoals aan sommige zogenaamde heiligen in de roomse kerk goddelijke eer wordt bewezen.. Dat zij verre van ons. Maar wel mogen wij erkennen de genade en de gaven van de Heilige Geest, gelijk de Heere sommigen van Zijn volk door alle tijden en eeuwen heen daarmee begiftigd en versierd heeft.
Bij de overdenking van het lijjden van Christus trof het mij — na het lezen van die regels uit een preek van Hendrik van Lis — dat ik tot tweemaal toe las van Pilatus, dat hij zich verwonderde. Het is vanzelf duidelijk genoeg, dat de verwondering van Pilatus van een ander karakter was dan die van de discipelen (Matth. 8 : 27). De discipelen gevoelden zich tegenover de Heere der heerlijkheid als arme zondige mensenkinderen. Zij waren vervuld met diepe eerbied. Zij gevoelden iets in hun hart waarvan wij lezen in Psalm 89 : 9: „Heere, God der heirscharen, wie is als Gij grootmachtig, o Heere, en Uw getrouwheid is rondom U. Gij heerst over de opgeblazenheid der zee. Wanneer haar baren zich verheffen, zo stilt Gij ze". Pilatus was de wereldlijke rechter, maar ook een werelds mens. Een totale vreemdeling van de waarachtige genade Gods. Een vijand van Christus en een mens, die in zijn leven klaar betoond heeft dood te zijn in zonden en misdaden (Ef. 2:1). Maar wat was nu de zaak dat hij zich verwonderde? Hij was een heiden en had in zijn gehele loopbaan als rechter nog nooit zulk een moeilijke rechtzaak gehad. Het was het grootste dat ooit voor hem geplaatst was toen de Joden Christus aan Hem overleverden. Van het eerste ogenblik af dat Christus voor hem geplaatst was, was hij in zijn consciëntie overtuigd van de onschuld van de Heere Jezus. Herhaalde malen heeft hij dat ook in het publiek uitgesproken en beleden. De Joden drongen er telkens maar op aan om Christus te ondervragen. Doch het heeft Pilatus zeer verwonderd dat Christus hem geen antwoord gaf.
Uit: de Saambinder , 9-3-1978 Ds. W.C. Lamain (Ger.Gemeenten)
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
