Gelijkenis der tien maagden

[StAndrews]

Hallo allemaal,
Deze week ben ik begonnen in de verhandeling van Thomas Shepard over de gelijkenis der tien maagden.
Comrie heeft er aanvullende voetnoten bijgeschreven.
Kennen jullie dit werk en wat vinden jullie ervan?

[Tiberius]

Hoe heet het boek precies?

[StAndrews]

Hoe heet het boek precies?

Even het titelblad overgetypt.

DE GELIJKENIS DER TIEN MAAGDEN, verklaard en toegepast; zijnde de de inhoud van verscheiden predikatiën over Matth. 25: 1-13. Door Thomas Shepard, predikant te Cambridge.
In het licht gegeven uit des Schrijvers eigen aanteekeningen, op verzoek van velen, en ten algemeene nutte van het volk des Heeren, door Jonathan Mitchell, predikant te Cambridge, en Thomas Shepard, zoon van den Eerw. Schrijver. Uit het Engelsch door Alexander Comrie, predikant te Woubrugge.

Het zijn twee delen. Bij elkaar rond de 900 bladzijdes.

[learsi]

Die twee delen heb ik staan, heb ze een jaar of 25 geleden gelezen(betaalde er toen 75 gulden voor). Het is een zeer brede verklaring van deze gelijkenis. Shepard spreekt uitvoerig over het onderscheid tussen wijs en dwaas.

h.g. Learsi

[StAndrews]

Die twee delen heb ik staan, heb ze een jaar of 25 geleden gelezen(betaalde er toen 75 gulden voor). Het is een zeer brede verklaring van deze gelijkenis. Shepard spreekt uitvoerig over het onderscheid tussen wijs en dwaas.

h.g. Learsi

Mee eens. Juist om dat Shepard zo onderscheidend kan zijn ben ik het werk gaan lezen.
Was je tijdens het lezen nog onbijbelse opvattingen tegengekomen?

[Tiberius]

Ik ken dit werk van Shepard niet, dus kan eigenlijk geen antwoord op je vraag geven.

Wel vind ik dat Shepard doorgaans goed te lezen is en onbijbelse opvattingen zal je niet tegenkomen. Alleen gaat hij in het stuk van de ontdekking (of zoals hij het noemt: verootmoediging) wel erg ver. In zijn opvatting dient een zondaar zover te komen, dat hij tevreden moet zijn om verloren te gaan, voordat er plaats voor Christus is.
Die gedachte doortrekt veel van zijn werken, maar (zoals gezegd) van dit specifieke werk kan ik dat niet zeggen.

[StAndrews]

Ik ken dit werk van Shepard niet, dus kan eigenlijk geen antwoord op je vraag geven.

Wel vind ik dat Shepard doorgaans goed te lezen is en onbijbelse opvattingen zal je niet tegenkomen. Alleen gaat hij in het stuk van de ontdekking (of zoals hij het noemt: verootmoediging) wel erg ver. In zijn opvatting dient een zondaar zover te komen, dat hij tevreden moet zijn om verloren te gaan, voordat er plaats voor Christus is.
Die gedachte doortrekt veel van zijn werken, maar (zoals gezegd) van dit specifieke werk kan ik dat niet zeggen.

Een vraag over het gelezene. Een van de eerste hoofdstukken gaat over de zichtbare kerk. Daar kwam ik een interessante voetnoot van Comrie tegen.
Hij zegt dat Shepard een Independient (wat houdt dat in?) was, zoals Owen, Goodwin en meer anderen. Deze hadden de orde in hun kerken dat niemand tot de gemeenschap van hun kerk werd toegelaten, dan zij, die openbare belijdenis, niet alleen over de stellige waarheid, maar meer in het bijzonder van het werk van Gods Geest in hun hart deden.

Dus, als ik hem goed begrijp, zijn kerkvisie hield in, dat de kerk alleen uit ware gelovigen bestond? Is dat niet labadistisch?

[Tiberius]

Ik ken dit werk van Shepard niet, dus kan eigenlijk geen antwoord op je vraag geven.

Wel vind ik dat Shepard doorgaans goed te lezen is en onbijbelse opvattingen zal je niet tegenkomen. Alleen gaat hij in het stuk van de ontdekking (of zoals hij het noemt: verootmoediging) wel erg ver. In zijn opvatting dient een zondaar zover te komen, dat hij tevreden moet zijn om verloren te gaan, voordat er plaats voor Christus is.
Die gedachte doortrekt veel van zijn werken, maar (zoals gezegd) van dit specifieke werk kan ik dat niet zeggen.

Een vraag over het gelezene. Een van de eerste hoofdstukken gaat over de zichtbare kerk. Daar kwam ik een interessante voetnoot van Comrie tegen.
Hij zegt dat Shepard een Independient (wat houdt dat in?) was, zoals Owen, Goodwin en meer anderen. Deze hadden de orde in hun kerken dat niemand tot de gemeenschap van hun kerk werd toegelaten, dan zij, die openbare belijdenis, niet alleen over de stellige waarheid, maar meer in het bijzonder van het werk van Gods Geest in hun hart deden.

Dus, als ik hem goed begrijp, zijn kerkvisie hield in, dat de kerk alleen uit ware gelovigen bestond? Is dat niet labadistisch?

De independenten stonden een kerkregering voor, waarbij de plaatselijke gemeente geheel onafhankelijk is van andere gemeenten; in tegenstelling tot bijvoorbeeld de presbyterale (in de meeste afgescheiden kerken) of hierarchische (in de roomse en hervormde kerk) kerkregering.

Zover ik weet, was Shepard niet labadistisch in zijn kerkvisie. Wel vind je zijn eerder genoemde opvatting over de ontdekking terug in labadistische kringen.

[StAndrews]

Ik ken dit werk van Shepard niet, dus kan eigenlijk geen antwoord op je vraag geven.

Wel vind ik dat Shepard doorgaans goed te lezen is en onbijbelse opvattingen zal je niet tegenkomen. Alleen gaat hij in het stuk van de ontdekking (of zoals hij het noemt: verootmoediging) wel erg ver. In zijn opvatting dient een zondaar zover te komen, dat hij tevreden moet zijn om verloren te gaan, voordat er plaats voor Christus is.
Die gedachte doortrekt veel van zijn werken, maar (zoals gezegd) van dit specifieke werk kan ik dat niet zeggen.

Een vraag over het gelezene. Een van de eerste hoofdstukken gaat over de zichtbare kerk. Daar kwam ik een interessante voetnoot van Comrie tegen.
Hij zegt dat Shepard een Independient (wat houdt dat in?) was, zoals Owen, Goodwin en meer anderen. Deze hadden de orde in hun kerken dat niemand tot de gemeenschap van hun kerk werd toegelaten, dan zij, die openbare belijdenis, niet alleen over de stellige waarheid, maar meer in het bijzonder van het werk van Gods Geest in hun hart deden.

Dus, als ik hem goed begrijp, zijn kerkvisie hield in, dat de kerk alleen uit ware gelovigen bestond? Is dat niet labadistisch?

De independenten stonden een kerkregering voor, waarbij de plaatselijke gemeente geheel onafhankelijk is van andere gemeenten; in tegenstelling tot bijvoorbeeld de presbyterale (in de meeste afgescheiden kerken) of hierarchische (in de roomse en hervormde kerk) kerkregering.

Okee, dat is helder. Bedankt!

Zover ik weet, was Shepard niet labadistisch in zijn kerkvisie. Wel vind je zijn eerder genoemde opvatting over de ontdekking terug in labadistische kringen.

Ja, ik wist wel dat de labadisten dit standpunt hadden. Koelman noemt hen ook in zijn voorwoord op de Heilzame Wanhoop van Hooker, de schoonvader van Shepard en qua theologie ongeveer gelijk. Daarom vroeg ik me af of Shepard meer overeenkomsten had met de labadisten.

[Tiberius]

Dat durf ik niet met zekerheid te zeggen.

[StAndrews]

Okee.
Het verbaast me trouwens dat dit blijkbaar een relatief onbekend werk is, gezien de weinige reacties erop. Het is erg omvangrijk en breedsprakig, terwijl andere werken van Shepard, (o.a. de gezonde gelovige en de ware bekering) wel redelijke bekendheid genieten.

[Bonny]

Hoe heet het boek precies?

Even het titelblad overgetypt.

DE GELIJKENIS DER TIEN MAAGDEN, verklaard en toegepast; zijnde de de inhoud van verscheiden predikatiën over Matth. 25: 1-13. Door Thomas Shepard, predikant te Cambridge.
In het licht gegeven uit des Schrijvers eigen aanteekeningen, op verzoek van velen, en ten algemeene nutte van het volk des Heeren, door Jonathan Mitchell, predikant te Cambridge, en Thomas Shepard, zoon van den Eerw. Schrijver. Uit het Engelsch door Alexander Comrie, predikant te Woubrugge.

Het zijn twee delen. Bij elkaar rond de 900 bladzijdes.

Wel knap, om over dertien Bijbelverzen 900 bladzijden commentaar te kunnen schrijven.

[alias]

Okee.
Het verbaast me trouwens dat dit blijkbaar een relatief onbekend werk is, gezien de weinige reacties erop. Het is erg omvangrijk en breedsprakig, terwijl andere werken van Shepard, (o.a. de gezonde gelovige en de ware bekering) wel redelijke bekendheid genieten.

Aangaande dit boek schrijft Mr. Shepard in een brief aan Mr. Fermin, gedateerd 27 december 1647: "Ik heb dat boek "De ware bekering" niet in mijn bezit; ik heb het eens gezien. Het was een verzameling van zulke aantekeningen in zekere duistere stad in Engeland, welke iemand die van mij gekregen hebbende, buiten mijn wil of medeweten heeft uitgegeven. Ik verlang er ook niet naar het te zien. Hij, die het heeft uitgegeven, bekent, dat het niet zoals het oorspronkelijk geschreven, doch met veranderingen in het licht gegeven is".

[StAndrews]

Aangaande dit boek schrijft Mr. Shepard in een brief aan Mr. Fermin, gedateerd 27 december 1647: "Ik heb dat boek "De ware bekering" niet in mijn bezit; ik heb het eens gezien. Het was een verzameling van zulke aantekeningen in zekere duistere stad in Engeland, welke iemand die van mij gekregen hebbende, buiten mijn wil of medeweten heeft uitgegeven. Ik verlang er ook niet naar het te zien. Hij, die het heeft uitgegeven, bekent, dat het niet zoals het oorspronkelijk geschreven, doch met veranderingen in het licht gegeven is".

Ja, dat klopt. Heb het boekje weleens bestudeerd. Best wel bizar eigenlijk dat Shepards werk werd uitgegeven zonder dat hij daar zijn toestemming voor gegeven heeft. Zeker als het dan ook nog eens veranderd is.

Wel knap, om over dertien Bijbelverzen 900 bladzijden commentaar te kunnen schrijven.

Inderdaad. Hij gaat er echt heel diep op in en behandelt ook uitvoerig de algemene leerstukken die in de gelijkenis terugkomen. Comrie, die het boek vertaald en van voetnoten voorzien heeft, schrijft in een van de voetnoeten, dat het profijtelijker is om niet teveel bladzijdes tegelijk te lezen, maar het juist beperkt te houden. Dat geeft de lezer dan de gelegenheid om zichzelf te onderzoeken of hij het gelezene in zijn leven terugvindt. Je merkt tijdens het lezen ook dat Shepard heel erg gericht is op de zelfbeproeving. Dat komt op uit het bijbelse gegeven dat schijngeloof het ware geloof soms heel dicht kan benaderen, maar het toch niet is. Dat zie je ook zo duidelijk terug in de gelijkenis van de maagden. Op het uiterlijk was er geen verschil te bemerken. Allen waren ze maagden, allen keken uit naar de bruidegom, allen vielen in slaap, en allen hadden lampen, die ze ook allen bereidden toen de bruidegom in aantocht was. De dwaze maagden hadden slechts één ding niet: de olie voor de lampen, dat is het ware geloof, door de liefde werkende. Ik vind het een van de meest aangrijpende gelijkenissen. Daarom ben ik ook extra blij dat er nog goede commentaren op zijn, zoals deze van Shepard. Van harte aanbevolen!