Geesje Pamans - Gods genade verheerlijkt

[SecorDabar]

Begin dit jaar ben ik begonnen te lezen het boek van Geesje Pamans "Gods genade verheerlijkt" voor het eerst uitgegeven in 1775.
Eind juni had ik het lijvige boek met 672 bladzijden uit.
Geesje Pamans heeft gewoond en geleefd in het duitse Neuenhaus in het graafschap Bentheim, vlak bij de nederlandse grens tussen Drenthe en Overijssel. Ze overleed in 1821 op 83 jarige leeftijd.

Het boek leest makkelijk, mede omdat het in hoofdstukken met paragrafen is verdeeld.
Je hoeft het dus niet in één keer uit te lezen.
Het boek heeft als ondertitel: of echt verhaal van geestelijke bevindingen tot eer van God en stichting van de medemens.
Het doel van het boek is om anderen aan te moedigen: om naar meerdere wasdom in de genade te streven, dat de weg in de omgang met God zou banen om hogere trappen in de genade te beklimmen, tot hun besturing, opbeuring en vertroosting.(blz. 34)
Ik vond het een heel gunnend geschreven boek.
Zonder dat haar geestelijke bevindingen voor de lezer allemaal voorwaardelijk wordt om het ook zo te moeten ondervinden.
Integendeel! Zelf schrijft Geesje Pamans (Blz. 33):

De bescheiden lezer gelieve ook te weten dat ik het gemelde van mijn ondervindingen in dit boek niet heb verhaald met dat oogmerk, alsof dezelve in alles tot een voorbeeld of regel voor anderen zou kunnen dienen, even alsof iemand geen ware genade zou kunnen bezitten, of de Heere moest juist dezelfde weg met hem of haar houden, of op zulk een wijze hem bewerken. Neen toch, want Gods wegen en handelwijzen met Zijn volk zijn dikwijls zeer verschillend

Ik vond het echt een boek, wat juist zo de vertrouwde omgang met de Heere God versterkt, om Hem meer en meer te benodigen in het alledaagse leven. Daarom wilde ik deze recensie niet onthouden.
Geesje Pamans heeft nog een boek geschreven met als leidraad psalm 23 getiteld: Zielsverlustiging in Jehovah. Beide boek zijn alleen nog bij antiquariaat boekhandels te verkrijgen.
Beide boeken zijn in 1980 in nieuwe spelling en druk uitgegeven bij boekhandel Stuut in Rijssen.

[J.C. Philpot]

Dat klinkt als een lezenswaardig boek!

[Ander]

Begin dit jaar ben ik begonnen te lezen het boek van Geesje Pamans "Gods genade verheerlijkt" voor het eerst uitgegeven in 1775.
Eind juni had ik het lijvige boek met 672 bladzijden uit.
Geesje Pamans heeft gewoond en geleefd in het duitse Neuenhaus in het graafschap Bentheim, vlak bij de nederlandse grens tussen Drenthe en Overijssel. Ze overleed in 1821 op 83 jarige leeftijd.

Het boek leest makkelijk, mede omdat het in hoofdstukken met paragrafen is verdeeld.
Je hoeft het dus niet in één keer uit te lezen.
Het boek heeft als ondertitel: of echt verhaal van geestelijke bevindingen tot eer van God en stichting van de medemens.
Het doel van het boek is om anderen aan te moedigen: om naar meerdere wasdom in de genade te streven, dat de weg in de omgang met God zou banen om hogere trappen in de genade te beklimmen, tot hun besturing, opbeuring en vertroosting.(blz. 34)
Ik vond het een heel gunnend geschreven boek.
Zonder dat haar geestelijke bevindingen voor de lezer allemaal voorwaardelijk wordt om het ook zo te moeten ondervinden.
Integendeel! Zelf schrijft Geesje Pamans (Blz. 33):

De bescheiden lezer gelieve ook te weten dat ik het gemelde van mijn ondervindingen in dit boek niet heb verhaald met dat oogmerk, alsof dezelve in alles tot een voorbeeld of regel voor anderen zou kunnen dienen, even alsof iemand geen ware genade zou kunnen bezitten, of de Heere moest juist dezelfde weg met hem of haar houden, of op zulk een wijze hem bewerken. Neen toch, want Gods wegen en handelwijzen met Zijn volk zijn dikwijls zeer verschillend

Ik vond het echt een boek, wat juist zo de vertrouwde omgang met de Heere God versterkt, om Hem meer en meer te benodigen in het alledaagse leven. Daarom wilde ik deze recensie niet onthouden.
Geesje Pamans heeft nog een boek geschreven met als leidraad psalm 23 getiteld: Zielsverlustiging in Jehovah. Beide boek zijn alleen nog bij antiquariaat boekhandels te verkrijgen.
Beide boeken zijn in 1980 in nieuwe spelling en druk uitgegeven bij boekhandel Stuut in Rijssen.

Heb dit boek staan maar niet gelezen. Toch maar eens doen, zo te zien.

[-DIA-]

Er zijn 2 werken van Geesjen Pamans, en de bekendste heb ik ook: Gods genade verheerlijkt.

Van Geesjen Pamans is gezegd, ik meen in het voorwoord, dat ze haar hele leven in de eerste liefde heeft geleefd.
Dat is wel een uitzondelijke genade.
Maar toch, als we zo de jaren terug kijken zien we dat er (dan moeten wel jaren terug) meer mensen waren met
bijzondere gendade, en laat ik dan maar bij de meest recente voorbeelden blijven: Denk aan Pleun Klein,
Leendert Potappel, Mientje Vrijdag, Betje Duijzer, en zo waren er vroeger meer.
Dan moet ik ds. Koster wel nazeggen, (wat we allemaal hier kunnen lezen in het laatste stukje van de preek die ik hier plaatste):
"Hoor je nog wel eens wat?"

[huisman]

Er zijn 2 werken van Geesjen Pamans, en de bekendste heb ik ook: Gods genade verheerlijkt.

Van Geesjen Pamans is gezegd, ik meen in het voorwoord, dat ze haar hele leven in de eerste liefde heeft geleefd.
Dat is wel een uitzondelijke genade.
Maar toch, als we zo de jaren terug kijken zien we dat er (dan moeten wel jaren terug) meer mensen waren met
bijzondere gendade, en laat ik dan maar bij de meest recente voorbeelden blijven: Denk aan Pleun Klein,
Leendert Potappel, Mientje Vrijdag, Betje Duijzer, en zo waren er vroeger meer.
Dan moet ik ds. Koster wel nazeggen, (wat we allemaal hier kunnen lezen in het laatste stukje van de preek die ik hier plaatste):
"Hoor je nog wel eens wat?"

Ja ik hoor nog wel eens wat..maar kunnen wij nog wel luisteren ?

[Hendrikus]

Er zijn 2 werken van Geesjen Pamans, en de bekendste heb ik ook: Gods genade verheerlijkt.

Van Geesjen Pamans is gezegd, ik meen in het voorwoord, dat ze haar hele leven in de eerste liefde heeft geleefd.
Dat is wel een uitzondelijke genade.
Maar toch, als we zo de jaren terug kijken zien we dat er (dan moeten wel jaren terug) meer mensen waren met
bijzondere gendade, en laat ik dan maar bij de meest recente voorbeelden blijven: Denk aan Pleun Klein,
Leendert Potappel, Mientje Vrijdag, Betje Duijzer, en zo waren er vroeger meer.
Dan moet ik ds. Koster wel nazeggen, (wat we allemaal hier kunnen lezen in het laatste stukje van de preek die ik hier plaatste):
"Hoor je nog wel eens wat?"

Ja ik hoor nog wel eens wat..maar kunnen wij nog wel luisteren ?

en je moet het ook wíllen horen - en daarbij open staan voor een woordkeuze die anders is dan in de dagen van Geesje P

[SecorDabar]

Er zijn 2 werken van Geesjen Pamans, en de bekendste heb ik ook: Gods genade verheerlijkt.

Van Geesjen Pamans is gezegd, ik meen in het voorwoord, dat ze haar hele leven in de eerste liefde heeft geleefd.
Dat is wel een uitzondelijke genade.
Maar toch, als we zo de jaren terug kijken zien we dat er (dan moeten wel jaren terug) meer mensen waren met
bijzondere gendade, en laat ik dan maar bij de meest recente voorbeelden blijven: Denk aan Pleun Klein,
Leendert Potappel, Mientje Vrijdag, Betje Duijzer, en zo waren er vroeger meer.
Dan moet ik ds. Koster wel nazeggen, (wat we allemaal hier kunnen lezen in het laatste stukje van de preek die ik hier plaatste):
"Hoor je nog wel eens wat?"

Ik zou zeggen: lees Geesje Pamans eens, en lees haar zoals zij het in die tijd (1775) geschreven heeft.
Het heeft dunkt me, geen zin om haar met anderen uit latere tijden te gaan vergelijken.
Elk kind van God, uit welke eeuw dan ook, waarin hij of zij geleefd heeft, krijgt zijn of haar eigen deel aan Gods genade.
En of je dit nog hoort? Ik weet niet of ik er goed aan doe om mijn persoonlijk getuigenis via refoforum op internet moet plaatsen. Ik ben hier pas nieuw, en ben dus voorzichtig of ik hier op internet verslag moet doen van mijn geestelijke leven. Ik breng liever dat getuigenis in gebed bij de Heere neer, dan digitaal aan mensen die ik niet ken.
Maar of je dit nog hoort zoals van Gees Pamans en anderen? Volgens de Bijbel kunnen we weten dat de wereld blijft bestaan totdat de laatste uitverkorenen is toegebracht.

[Desiree]

[SecorDabar]

Voor degenen die het boek bezitten in de uitgave van 1980 of meer willen weten over Geesje Pamans, hier nog even een korte aanvulling:
Volgens Bladzijde 227 had Geesje Pamans ook graag gedichten willen schrijven, maar daartoe vonde ze zich onbekwaam. Ze heeft daarom heel veel gedichten van Ds. Jodocus van Lodestein gebruikt uit zijn boek Uitspanningen. (dat boek is trouwens verleden jaar weer opnieuw op de lezersmarkt gebracht).
Volgens bladzijde 236 had zij veel lichaamzwakheden, zodat zij gedurig moest rusten.
Op bladzijde 263 gaat zij iets schrijven tot het doel van dit werk, als besluit van haar bevindingen.
Op de bladzijden 267 tot 270 gaat zij schrijven hoe wij met wereldse mensen moeten omgaan in ons dagelijks beroep. (zeer actueel ook voor ons anno 2011)
Op de bladzijden 619-620 en bladzijde 652 hoe men evenwel zijn dagelijks beroep moet waarnemen.
Hiermee stond zij wel met beide benen op de grond, en was zij geen kloosterlinge.

Auteurs van boeken die zij raadpleegde waren: Samuël Rutherford (Blz. 359) Wilhelmus Schortinghuis (Blz. 332 en 545) Bernardus (Blz. 339) Witsius (Blz. 491) á Brakel (Blz.544) Dichter Uilenbroek (Blz.291)
Predikanten waar zij mee omging waren: In haar Duitse omgeving: Ds. E.A. Cappenberg (Blz. 31) en Ds. R.C. Staverman, Ds. Lippinkhof (Blz. 125). In Nederland: Ds. J. van Velzen uit Hoogeveen en Ds. B. Moorrees van Wijk bij Heusden. (Blz. 7)
De begravenis is begin januari 1821 door Ds. Sikkens aldaar gedaan naar aanleiding van Psalm 73:26

Het voorwoord in het boek is geschreven door Ds. A.P.A. du Cloux in Oldebroek in 1855.

[-DIA-]

Afgelopen zomer hebben we wat gewandeld door het stadje Neuenhaus (Nienhoes, of Nienhuis).
Wat rond de kerk gelopen in het centrum, en vroegen ons af: zou Geesjen hier gekerkt hebben?
Tja, gedachten die dan zomaar bovenkomen.
In de Grafschaft Bentheim worden geen kerkdiensten meer gehouden in het Nederlands.
Je komt hier en daar in de Graftschaft op gevelstenen in oude kerken nog een tekst tegen
in de Nederlanse taal...

Jaren geleden lliepen wij eens in het Arboretum in De Lutte, en daar
even rustend op een bankje kwam er een vriendelijk ouder echtpaar naast ons zitten.
Ze begonnen een praatje.... We hadden eerst niet door dat het Duitsers waren.
Het dialect verschilde namelijk niet direct merkbaar van het Twents...
Mijn broer merkte toch aan een paar kleine dingen dat ze wel eens "van de overkant" zouden
kunnen zijn, en vroeg er naar. Het bleek juist te zijn!
In feite is er geen verschil met het het Twentse dialect, maar aan de "overkant" wordt alles
tegenwoordig in hoog tempo verhoogduitst, en aan deze kant juist vernederlandst.
Zo ontstaat er een taalkloof die er eigenlijk neit was...

Wikipedia zegt dit over het Graafshaps dialect:
De vanouds door de bevolking van de Grafschaft gesproken taal is het Groafschupper Platt (de spelling varieert),
de overkoepelende benaming voor de Nedersaksische dialecten die binnen de Grafschaft gesproken worden.
Het Groafschupper Platt, dat zowel beïnvloed als grotendeels verdrongen is door het (Hoog)duits, is in de eerste plaats
verwant aan de aangrenzende Nedersaksische dialecten in Nederland en Duitsland - in het bijzonder aan het Overijsselse
Vechtdals (voor de Nedergraafschap) en het Twents (voor de Bovengraafschap). Ook met het Standaardnederlands
vertoont het Groafschupper Platt sterke overeenkomsten en het is erdoor beïnvloed. Van het Hoogduits staat het
oorspronkelijke Platt veel verder af.
Mede onder invloed van het calvinisme en de godsdienstige banden met Nederland die daaruit voortvloeiden, werd tot aan het
einde van de 19e eeuw naast het Groafschupper Platt ook Nederlands gesproken. Eeuwenlang was niet (Hoog)duits maar Nederlands
de door de overheid gehanteerde standaardtaal. Pas toen de Grafschaft in de 19e eeuw haar onafhankelijkheid verloor, werd door
de nieuwe Duitse overheden het Hoogduits krachtig bevorderd. In 1853 werd het Nederlands op school afgeschaft en tegen het einde
van de eeuw in het lokale bestuur.
In de kerk bleef het Nederlands echter een grote rol spelen. In de reformierte kerken werd het Nederlands in de 17e eeuw als
kerktaal ingevoerd en bleef dat tot eind 19e eeuw. De Bentheimer Kerkorde van 1709 is eveneens in het Nederlands geschreven.
Deze werd pas in 1965 vervangen.
In de altreformierte kerken bleef men ondanks de verduitsing van het openbaar leven vasthouden aan het Nederlands.
Pas in 1936 werd het Nederlands van de ene op de andere dag door de nazi's verboden, omdat zij zo niet konden controleren wat er
in de kerken gezegd en geschreven werd. In een aantal kerken werd het Nederlands na de Tweede Wereldoorlog heringevoerd, hoewel
de contacten met Nederland door de oorlog sterk verslechterd waren. Pas rond 1970 ging men overal over op het Duits, hoewel er
soms nog steeds Nederlandse diensten worden gehouden. Ook worden er diensten in Groafschopper Platt en gezamenlijke
Nedersaksischtalige diensten met Twente gehouden.
De invloed van het Nedersaksisch dan wel het Nederlands komt tot uiting in plaatsnamen (bijv. Hoogstede), straatnamen, achternamen
en zelfs voornamen

[Hendrikus]

Afgelopen zomer hebben we wat gewandeld door het stadje Neuenhaus (Nienhoes, of Nienhuis).
Wat rond de kerk gelopen in het centrum, en vroegen ons af: zou Geesjen hier gekerkt hebben?
Tja, gedachten die dan zomaar bovenkomen.
In de Grafschaft Bentheim worden geen kerkdiensten meer gehouden in het Nederlands.
Je komt hier en daar in de Graftschaft op gevelstenen in oude kerken nog een tekst tegen
in de Nederlanse taal...

In de Altreformierte Kirchen binnen de Grafschaft Bentheim heeft men nog wel graag predikanten die zijn opgeleid in Nederland.



Nederlandse teksten in Duitse kerken: dat gaat verder dan de Grafschaft Bentheim. Deze foto maakte ik een aantal jaren geleden in Weener (Ostfriesland).

Een oom van mijn vrouw kwam voor zaken regelmatig in Noord-Duitsland en Denemarken en vertelde vaak dat hij zich met ons dialect prima verstaanbaar kon maken bij veel mensen in die streken.

[-DIA-]

Afgelopen zomer hebben we wat gewandeld door het stadje Neuenhaus (Nienhoes, of Nienhuis).
Wat rond de kerk gelopen in het centrum, en vroegen ons af: zou Geesjen hier gekerkt hebben?
Tja, gedachten die dan zomaar bovenkomen.
In de Grafschaft Bentheim worden geen kerkdiensten meer gehouden in het Nederlands.
Je komt hier en daar in de Graftschaft op gevelstenen in oude kerken nog een tekst tegen
in de Nederlanse taal...

In de Altreformierte Kirchen binnen de Grafschaft Bentheim heeft men nog wel graag predikanten die zijn opgeleid in Nederland.



Nederlandse teksten in Duitse kerken: dat gaat verder dan de Grafschaft Bentheim. Deze foto maakte ik een aantal jaren geleden in Weener (Ostfriesland).

Een oom van mijn vrouw kwam voor zaken regelmatig in Noord-Duitsland en Denemarken en vertelde vaak dat hij zich met ons dialect prima verstaanbaar kon maken bij veel mensen in die streken.

Ja weet ik, maar het beperkt zich dan ook tot Ostfriesand en Graftschaft Bentheim,
beide gebieden waren sterk onder Nederlandse kerkelijke invloed.
Voor zover mij bekend dus niet buiten Ostfriesland en de Graafschap Bentheim.