Thomas Hooker

[Bert Mulder]

Thomas Hooker was a strong leader of the contrition doctrine. He believed that much of God's favor needed to be re-earned by men.[16] To Hooker, sin was the most crafty of enemies, defeating grace on most occasions. He disagreed with many of the predecessor theologies of Free Grace theology, preferring a more muted view on the subject. He focused on preparation for heaven and following the moralist character.[16]

aldus wikipedia...

http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Hooker

wat hij leerde over 'contrition', dat we door ons zwaar schuldbesef ons Christus waardig maken, is niet gereformeeerd, en niet bijbels.

[refo]

Was hij een bevestigd predikant of een zelfbenoemd prediker?

[Bert Mulder]

hij was een 'dissenter' uit de Anglicaanse kerken, en bevestigd predikant.

[Bert Mulder]

Ik postte dit nadat ik de 'recensie' over het boek las, die in dit onderwerp http://refoforum.nl/forum/viewtopic.php?f=39&t=10249 bezig is.

Misschien willen de mods dat afsplitsen/overhevelen, zodat men in dat andere onderwerp weer on-topic door kan gaan?

[Afgewezen]

Allright, dan zou Hooker de plank misslaan. Mogelijk. Al geloof ik daar natuurlijk niks van. Hooker spreekt van een toeleidende weg. Volledig naar de Schrift. En daarom is het zo mooi dat dit boek zo geprezen wordt. Met reserves, zoals Jakobus Koelman al aangaf.

en waar lezen we deze toeleidende weg in de Schrift dan? En waar lezen we in de Schrift dat als we maar genoeg berouw hebben, we Christus waardig worden, zoals Hooker ook leerde (zie ander onderwerp Thomas Hooker)?

Er zijn Engelse (en Amerikaanse?) puriteinen geweest, die zóveel nadruk legden op de voorbereidende werking, dat zij daar wel eens te ver in zijn gegaan. Iemand zei daarvan ooit wel eens, dat iemand volgens deze puriteinen al vóórdat iemand tot geloof kwam, zo'n goede christen moest zijn, als hij zelf - als gelovige! - wel wenste te zijn.
(Ik kan de bron helaas even niet achterhalen.)

[Johann Gottfried Walther]

Allright, dan zou Hooker de plank misslaan. Mogelijk. Al geloof ik daar natuurlijk niks van. Hooker spreekt van een toeleidende weg. Volledig naar de Schrift. En daarom is het zo mooi dat dit boek zo geprezen wordt. Met reserves, zoals Jakobus Koelman al aangaf.

en waar lezen we deze toeleidende weg in de Schrift dan? En waar lezen we in de Schrift dat als we maar genoeg berouw hebben, we Christus waardig worden, zoals Hooker ook leerde (zie ander onderwerp Thomas Hooker)?

Er zijn Engelse (en Amerikaanse?) puriteinen geweest, die zóveel nadruk legden op de voorbereidende werking, dat zij daar wel eens te ver in zijn gegaan. Iemand zei daarvan ooit wel eens, dat iemand volgens deze puriteinen al vóórdat iemand tot geloof kwam, zo'n goede christen moest zijn, als hij zelf - als gelovige! - wel wenste te zijn.
(Ik kan de bron helaas even niet achterhalen.)

Bedoel je dit dit Afgewezen?

In zijn werk The Real Christian lezen we het volgende: ‘Toen mr. Hooker die preken hield over de voorbereiding van de ziel voor Christus en de verootmoediging, zei mijn schoonvader mr. Nathaniel Ward hem: “Mr. Hooker, u maakt mensen tot even goede christenen vóór zij tot Christus gekomen zijn als zij ooit daarna zullen worden” en wenste “Was ik nu maar een even goede christen als u mensen maakt wanneer zij zich slechts voorbereiden voor Christus.’

[Zonderling]

Thomas Hooker was a strong leader of the contrition doctrine. He believed that much of God's favor needed to be re-earned by men.[16] To Hooker, sin was the most crafty of enemies, defeating grace on most occasions. He disagreed with many of the predecessor theologies of Free Grace theology, preferring a more muted view on the subject. He focused on preparation for heaven and following the moralist character.[16]

aldus wikipedia...

http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Hooker

wat hij leerde over 'contrition', dat we door ons zwaar schuldbesef ons Christus waardig maken, is niet gereformeeerd, en niet bijbels.

Ik stem ermee in dat Thomas Hooker te ver ging in zijn stelling dat een mens zover moet komen dat hij van harte instemt om verloren te gaan, voordat hij waarlijk tot Christus zal komen. Wel geloof ik dat een mens zover moet komen dat hij de rechtvaardigheid van verloren-gaan - indien God met hem in het recht treedt - ten volle erkent, maar dat is iets anders dan daadwerkelijk en van harte zichzelf aan de verdoemenis over te geven. Jacobus Koelman heeft dit punt nadrukkelijk onderzocht in zijn uitgebreide voorwoord en geeft ook aan dat Hooker hierin niet rechtzinnig gesproken heeft.

Zoals Bert het voorstelt alsof volgens Hooker een zondaar zich Christus 'waardig' zou maken, zo zul je het bij Hooker echter helemaal niet vinden. Zó dwaalde hij niet! De tekst op Wikipedia zoals door Bert geciteerd, is niet betrouwbaar. Hooker leerde beslist geen voorbereiding op basis van eigen werken, maar alleen voorbereiding als een werk van de Geest om de mens tot ware vernedering te brengen.

Ik ben het eens met Koelman, die wel op één punt een dwaling in Hooker zag, maar toch zijn werk verder van harte kon aanbevelen.

[Afgewezen]

Allright, dan zou Hooker de plank misslaan. Mogelijk. Al geloof ik daar natuurlijk niks van. Hooker spreekt van een toeleidende weg. Volledig naar de Schrift. En daarom is het zo mooi dat dit boek zo geprezen wordt. Met reserves, zoals Jakobus Koelman al aangaf.

en waar lezen we deze toeleidende weg in de Schrift dan? En waar lezen we in de Schrift dat als we maar genoeg berouw hebben, we Christus waardig worden, zoals Hooker ook leerde (zie ander onderwerp Thomas Hooker)?

Er zijn Engelse (en Amerikaanse?) puriteinen geweest, die zóveel nadruk legden op de voorbereidende werking, dat zij daar wel eens te ver in zijn gegaan. Iemand zei daarvan ooit wel eens, dat iemand volgens deze puriteinen al vóórdat iemand tot geloof kwam, zo'n goede christen moest zijn, als hij zelf - als gelovige! - wel wenste te zijn.
(Ik kan de bron helaas even niet achterhalen.)

Bedoel je dit dit Afgewezen?

In zijn werk The Real Christian lezen we het volgende: ‘Toen mr. Hooker die preken hield over de voorbereiding van de ziel voor Christus en de verootmoediging, zei mijn schoonvader mr. Nathaniel Ward hem: “Mr. Hooker, u maakt mensen tot even goede christenen vóór zij tot Christus gekomen zijn als zij ooit daarna zullen worden” en wenste “Was ik nu maar een even goede christen als u mensen maakt wanneer zij zich slechts voorbereiden voor Christus.’

Ja, waar heb je dit vandaan?

[Johann Gottfried Walther]

Er zijn Engelse (en Amerikaanse?) puriteinen geweest, die zóveel nadruk legden op de voorbereidende werking, dat zij daar wel eens te ver in zijn gegaan. Iemand zei daarvan ooit wel eens, dat iemand volgens deze puriteinen al vóórdat iemand tot geloof kwam, zo'n goede christen moest zijn, als hij zelf - als gelovige! - wel wenste te zijn.
(Ik kan de bron helaas even niet achterhalen.)

Bedoel je dit dit Afgewezen?

In zijn werk The Real Christian lezen we het volgende: ‘Toen mr. Hooker die preken hield over de voorbereiding van de ziel voor Christus en de verootmoediging, zei mijn schoonvader mr. Nathaniel Ward hem: “Mr. Hooker, u maakt mensen tot even goede christenen vóór zij tot Christus gekomen zijn als zij ooit daarna zullen worden” en wenste “Was ik nu maar een even goede christen als u mensen maakt wanneer zij zich slechts voorbereiden voor Christus.’

Ja, waar heb je dit vandaan?

Uit een lezing over de toeleidende weg van Dr. P. de Vries gehouden op de Haamstede conferentie in 1999.

[Johann Gottfried Walther]

Thomas Hooker was a strong leader of the contrition doctrine. He believed that much of God's favor needed to be re-earned by men.[16] To Hooker, sin was the most crafty of enemies, defeating grace on most occasions. He disagreed with many of the predecessor theologies of Free Grace theology, preferring a more muted view on the subject. He focused on preparation for heaven and following the moralist character.[16]

aldus wikipedia...

http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Hooker

wat hij leerde over 'contrition', dat we door ons zwaar schuldbesef ons Christus waardig maken, is niet gereformeeerd, en niet bijbels.

Ik ben zwaar schuld besef bij Ds. Hooker niet tegen gekomen als voorwaarde. Weer wel dat er in Amerika waren die hun zonde en schuld zwaar besefte, van die bevinding blijf ik af.

Heb je wel eens wat van Thomas Hooker gelezen Bert?

[Afgewezen]

Er zijn Engelse (en Amerikaanse?) puriteinen geweest, die zóveel nadruk legden op de voorbereidende werking, dat zij daar wel eens te ver in zijn gegaan. Iemand zei daarvan ooit wel eens, dat iemand volgens deze puriteinen al vóórdat iemand tot geloof kwam, zo'n goede christen moest zijn, als hij zelf - als gelovige! - wel wenste te zijn.
(Ik kan de bron helaas even niet achterhalen.)

Bedoel je dit dit Afgewezen?

In zijn werk The Real Christian lezen we het volgende: ‘Toen mr. Hooker die preken hield over de voorbereiding van de ziel voor Christus en de verootmoediging, zei mijn schoonvader mr. Nathaniel Ward hem: “Mr. Hooker, u maakt mensen tot even goede christenen vóór zij tot Christus gekomen zijn als zij ooit daarna zullen worden” en wenste “Was ik nu maar een even goede christen als u mensen maakt wanneer zij zich slechts voorbereiden voor Christus.’

Ja, waar heb je dit vandaan?

Uit een lezing over de toeleidende weg van Dr. P. de Vries gehouden op de Haamstede conferentie in 1999.

Ah, bedankt!

[Tiberius]

Ik herken de bezwaren wel tegen de theologie van Hooker, die je ook vind bij zijn schoonzoon Shepard.

Zelf ben ik een liefhebber van beide theologen en lees ze graag, maar in het boek "De ware zielsvernedering en heilzame wanhoop" van Hooker schrijft Jac. Koelman, de vertaler, in een uitvoerig voorwoord, dat hij moeite heeft met Hookers opvatting over de verootmoediging. Volgens Koelman eiste Hooker (en ook Shepard) tot de rechte verootmoeiding van de ziel "een zo hoge trap, dat de zondaar tevreden en vergenoegd moest zijn om verloren te gaan, indien de Heere geen genade wilde geven". Een mening die centraal staat in Hookers theologie.
Koelman waarschuwt daar dus uitgebreid tegen, vermoedelijk overigens vanwege zijn strijd tegen de labadisten, die het door Hooker beschrevene als eis stelden.

[Wilhelm]

Leerzaam in deze discussie is de lezing van Ds Harinck over "de leer van de voorbereidingen bij de Puriteinen"

http://preken.cgkmiddelharnis.nl/index. ... 1&stream=1

[memento]

Leerzaam in deze discussie is de lezing van Ds Harinck over "de leer van de voorbereidingen bij de Puriteinen"

http://preken.cgkmiddelharnis.nl/index. ... 1&stream=1

Inderdaad een mooie lezing, die ook helpt Hooker beter te kunnen plaatsen.

Voor het downloaden van deze lezing als MP3: http://preken.cgkmiddelharnis.nl/index. ... 1&stream=0

[huisman]

Ik herken de bezwaren wel tegen de theologie van Hooker, die je ook vind bij zijn schoonzoon Shepard.

Zelf ben ik een liefhebber van beide theologen en lees ze graag, maar in het boek "De ware zielsvernedering en heilzame wanhoop" van Hooker schrijft Jac. Koelman, de vertaler, in een uitvoerig voorwoord, dat hij moeite heeft met Hookers opvatting over de verootmoediging. Volgens Koelman eiste Hooker (en ook Shepard) tot de rechte verootmoeiding van de ziel "een zo hoge trap, dat de zondaar tevreden en vergenoegd moest zijn om verloren te gaan, indien de Heere geen genade wilde geven". Een mening die centraal staat in Hookers theologie.
Koelman waarschuwt daar dus uitgebreid tegen, vermoedelijk overigens vanwege zijn strijd tegen de labadisten, die het door Hooker beschrevene als eis stelden.

Het boek "De ware zielsvernedering en heilzame wanhoop" gaat ook wel erg ver maar zijn boek "De arme twijfelende christen tot Christus getrokken" vind ik een mooi pastoraal geschrift en ook wel passend bij onze tijd van onzekerheid en twijfel.