Christelijke literatuur

[Mara]

Dennis: ik eerlijk gezegd ook. Veel zgn refoboeken hebben dan wel soms een gewaagd thema, maar wordt zo voorspelbaar uitgewerkt. Ook het niveau is soms bedroevend. Dan bedoel ik dat redacteuren hun werk niet goed doen ook. Het gaat over Piet, even later is het ineens Gijs, en dan weer Piet. Blijkt het om dezelfde persoon te gaan.
Of het is december, savonds om 8 uur, de zon gaat bijna onder
Soms verandert het perspectief ook plotseling.
Dat is erg jammer. Maar als ik zie wat sommige schrijfsters produceren, is het eigenlijk wel logisch dat het zo gaat.
Schrijven is keihard werken, schrappen, schrappen en overnieuw.
Ik heb een cursus gevolgd en het was behoorlijk pittig !

[parsifal]

Willem Jan Otten kan wel schrijven.
Verder ben ik eigenlijk niet echt op de hoogte van wat er zoal aan literatuur verschijnt.

[dennis]

Willem Jan Otten.. ik heb zijn boek gelezen dat een schilderij als hoofdpersoon heeft, maar dat vond ik toch wel heel erg gekunsteld.

Trouwens Mara. Jij hebt een cursus op dit terrein gedaan? Beetje nieuwsgierige vraag, maar schijf je ook?

[Mara]

Willem Jan Otten.. ik heb zijn boek gelezen dat een schilderij als hoofdpersoon heeft, maar dat vond ik toch wel heel erg gekunsteld.

Trouwens Mara. Jij hebt een cursus op dit terrein gedaan? Beetje nieuwsgierige vraag, maar schijf je ook?

Ja, zeg ik voorzichtig
Er zijn wat korte verhalen van mij gepubliceerd en ben momenteel aan een roman bezig, maar dat gaat nog heeeel lang duren vrees ik.
Maar de cursus heb ik met succes afgerond, gemiddeld cijfer was 8 (zeg ik bescheiden ) paar keer een 7 gehad hoor.
Moest o.a. een horror- en detective schrijven, maar dat is not my cup of tea, die waren onvoldoende.

[dennis]

Mara,

Wat leuk! Ik publiceer zelf zo nu en dan ook eens wat (geen geweldige literatuur hoor) Ik zou best wel eens een verhaal van je willen lezen. Kan ik dat misschien ergens op internet vinden?

[Mara]

Mara,

Wat leuk! Ik publiceer zelf zo nu en dan ook eens wat (geen geweldige literatuur hoor) Ik zou best wel eens een verhaal van je willen lezen. Kan ik dat misschien ergens op internet vinden?

zie pb

[dennis]

Nog meer mensen die zelf bezig zijn met Christelijke romans of verhalen?
Ik vind het verrijkend om onderling contact te hebben. Jij misschien ook?

[dennis]

Ik las gisteren het essay: het Christelijk geloof en de literatuur van C.S. Lewis (in Olifanten en varensporen).
Interessant voor iedereen die zich bezighoud met Christelijke literatuur.

[dennis]

Ik ben een tijdje terug begonnen in het boek "De geweldenaars" van Flavery O Connor.
En ik vond het vreselijk. Zo deprimerend dat ik er al snel in gestopt benlToch wordt het Christelijke literatuur genoemd.
Ligt dit aan mij?

[Geduld]

waarom zou christelijke literatuur niet deprimerend kunnen zijn? Ik ken het boek niet, maar zie zo op het oog geen tegenstelling.

Ik lees zelf heel veel, ook wel romans. Meestal als ik dan een auteur ken en de schrijfstijl/ inhoud van het boek spreekt me aan lees ik de andere boeken van die schrijver ook. Maar ik denk niet dat je helemaal het soort boeken in gedachten hebt die ik dan lees.

Francine Rivers, Frank Peretti, Randy Alcorn. De laatste is toch wel redelijk bekend van Deadline. Vervolgen daarop zijn dan nog weer Territorium. Dat speelt zich af met als achtergrond de gangs in Amerika en hoe het is om daar tussen op te groeien. Het laatste boek Bedrog vind ik dan weer heel boeiend. Het gaat over een detective die een moord onderzoekt, maar er gedurende het onderzoek achter komt dat hij zelf nog wel eens de dader kan zijn. Hij komt hierin ook te geloof.


Als je tegen zelfspot kunt zijn de dagboeken van Adrian Plass ook een aanrader. Dat kun je dan weer niet onder literatuur scharen, maar leuk zijn ze wel.
In de reformatorische hoek ben ik niet zo thuis. Dan denk ik vooral aan boeken van oudvaders e.d. Veel buitenlandse schrijvers behoren nu eenmaal niet tot de reformatorische gezindte.

[Aty]

Ik vind Nederlandse literatuur helemaal een erg deprimerend. Al die trieste, ernstige onderwerpen.
Is er ook literatuur over een 'blij' onderwerp?

[Mara]

Ik vind Nederlandse literatuur helemaal een erg deprimerend. Al die trieste onderwerpen.
Is er ook literatuur over een 'blij' onderwerp?

Literatuur moet nu eenmaal van de "kenners" aan bepaalde eisen voldoen.
Dus eigenlijk is vrijwel elk literatuurboek in zekere zin deprimerend, het gaat over het leven met al zn uitwassen

[Aty]

Ik vind Nederlandse literatuur helemaal een erg deprimerend. Al die trieste onderwerpen.
Is er ook literatuur over een 'blij' onderwerp?

Literatuur moet nu eenmaal van de "kenners" aan bepaalde eisen voldoen.
Dus eigenlijk is vrijwel elk literatuurboek in zekere zin deprimerend, het gaat over het leven met al zn uitwassen

Volgens mij is literatuur een wisselend begrip.

[Hendrikus]

Ik vind Nederlandse literatuur helemaal een erg deprimerend. Al die trieste onderwerpen.
Is er ook literatuur over een 'blij' onderwerp?

Literatuur moet nu eenmaal van de "kenners" aan bepaalde eisen voldoen.
Dus eigenlijk is vrijwel elk literatuurboek in zekere zin deprimerend, het gaat over het leven met al zn uitwassen

Volgens mij is literatuur een wisselend begrip.

Literatuur en lectuur, kunst en kitsch, muziek en muzak: het blijft de gemoederen bezig houden.
Vandaag in het RD een column over KaJeM, de Martin Mans Band en kinderen die blij zijn met plastic horloges. 't Moet allemaal maar kunnen, blijkbaar. En het RD voelt zich ook niet meer geroepen om vraagtekens te plaatsen.
Gelukkig hebben we op literair gebied Enny de Bruijn nog, die wél een mening durft te geven over literatuur versus lectuur.

[parsifal]

Ik vind Nederlandse literatuur helemaal een erg deprimerend. Al die trieste onderwerpen.
Is er ook literatuur over een 'blij' onderwerp?

Literatuur moet nu eenmaal van de "kenners" aan bepaalde eisen voldoen.
Dus eigenlijk is vrijwel elk literatuurboek in zekere zin deprimerend, het gaat over het leven met al zn uitwassen

Volgens mij is literatuur een wisselend begrip.

Literatuur en lectuur, kunst en kitsch, muziek en muzak: het blijft de gemoederen bezig houden.
Vandaag in het RD een column over KaJeM, de Martin Mans Band en kinderen die blij zijn met plastic horloges. 't Moet allemaal maar kunnen, blijkbaar. En het RD voelt zich ook niet meer geroepen om vraagtekens te plaatsen.
Gelukkig hebben we op literair gebied Enny de Bruijn nog, die wél een mening durft te geven over literatuur versus lectuur.

Ach als iemand het geweldig vind om Francine Rivers te lezen, dan is dat toch best. Ik denk dat het literair allemaal wat minder sterk is dan een Tolstoj , maar dat hoeft niet af te doen van hoe je er van kunt genieten. Literatuur hoeft niet deprimerend te zijn, vaak probeert het ons echter het een en ander over de mens te leren en dat maakt het wel eens deprimerend, maar het hoeft niet. Als ik hier op mijn boekenplank kijk dan zie ik bijvoorbeeld Watership Down van Richard Adams staan. Niet perse deprimerend, of C.S. Lewis' "Till we have Faces" wat ook niet echt deprimerend is (en stillistisch een stukje beter dan de boeken van Peretti of Alcorn)