"Contraception as bad as sodomy, abortion"
Ik kan me echter wel voorstellen dat jouw ervaringen als lid van een groot gezin jouw handelen beïnvloedt. Gaat dat niet in alles zo?
Probeer je niet altijd de (in jouw ogen) fouten van je ouders te verbeteren? Het is logisch dat je levenservaringen van invloed zijn op jouw eigen functioneren. Zowel de positieve als de negatieve.
Probeer je niet altijd de (in jouw ogen) fouten van je ouders te verbeteren? Het is logisch dat je levenservaringen van invloed zijn op jouw eigen functioneren. Zowel de positieve als de negatieve.
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
ter info, vraag op www.refoweb.nl
Vraag:
In onze gezindte wordt wel steeds meer over gezinsvorming gesproken, maar nauwelijks over hoe je dat dan verantwoord doet. Ik ben een moeder van drie kinderen en ik heb het gevoel dat mijn gezin zo compleet is. En dat meer kinderen teveel voor me zou worden. Maar hoe ga je hier nu mee om als je begin 30 bent? Is steriliseren als christen verantwoord? Wat zijn alternatieve -verantwoorde en betrouwbare- anticonceptiemiddelen buiten de pil?
Antwoord:
Het is lange tijd “not done” geweest (en in 'bepaalde kringen' is dat nog steeds zo) om te spreken over geboortebeperking of geboorteregeling. Hierachter ligt wellicht de gedachte dat haast alles in dit leven te regelen is, behalve het 'maken' van leven. Van de geboorte en kinderzegen blijven we af. Ook in bepaalde rechtse kringen is het krijgen van (veel) kinderen een zaak die vaak als vanzelfsprekend wordt ondervonden, en die “aan de natuur en Gods genade” moet worden over gelaten. Een wijze ouderling uit mijn vorige gemeente zei echter op dit punt wel eens: "In de Bijbel staat wel: Gaat heen en vermenigvuldigt... maar er staat níet bij hoeveel keer."
Ik ben van mening dat wij kinderen van God ontvangen. Met eerst de nadruk op “van God” en vervolgens de nadruk op “ontvangen”. De maatschappelijke omstandigheden echter, waarin wij leven, de (on)mogelijkheden van deze tijd, alsook hoe een vrouw (en moeder) een zwangerschap en bevalling lichamelijk moet verwerken (met 3 of 13 kinderen) mag best bespreekbaar zijn. Ik weet dat er moeders zijn die er werkelijk van genieten en het als hun van God gegeven levensdoel zien zoveel mogelijk kinderen om zich heen te hebben en groot te brengen. Hen laat ik dan ook buiten beschouwing. Verder laat ik rusten, dat er gezinnen zijn die een soort (blank c.q. christelijk) tegenwicht willen bieden tegenover de kinderrijke allochtone- cq. moslimgezinnen in ons land. Ook dat laat ik maar voor wat het is. En dat er mannen zijn die alleen maar willen scoren... laten we daar maar over zwijgen.
Terug naar de zaak. Van enige 'planning' mag m.i. wel sprake zijn, met een enkel voorbehoud. Zonder nadere toelichting enkele oneliners:
1. Kinderen krijgen, wanneer vader en moeder “klaar zijn met hun carrièredrang” en eindelijk toe zijn aan kinderen lijkt mij alleen opvoedkundig al bezwaarlijk.
2. Wanneer een vrouw de eerste 15 jaar van haar huwelijk uitsluitend zwanger is, lijkt mij dit niet bevorderlijk voor het huwelijk zelf, noch voor haar geestelijke en lichamelijke staat.
3. Wanneer God in Zijn Woord aangeeft dat een akker om de 6 jaar braak moet blijven liggen (opdat het land ruste), zou dat van een vruchtbare vrouw (en zaailustige akkerman) dan ook niet gelden?
4. Het krijgen van kinderen -en het aantal daarvan- is een zaak van persoonlijke verantwoordelijkheid van zowel man als vrouw tegenover de Heere én tegenover elkaar. Hierover moet zeker met elkaar gesproken worden. Ik hoop overigens dat je het gesprek met je man hierover al bent aangegaan.
5. De kroon op het huwelijk mag dan wel het ontvangen van kinderen zijn. Maar de seksuele omgang is niet uitsluitend middel tot voortplanting. Het is vooral ook uitdrukking van vreugde en liefde binnen het huwelijk.
Wat betreft de middelen... tja, ik ben geen medicus. Maar het mag algemeen bekend zijn (nou ja, de werkelijkheid achterhaalt deze woorden dikwijls), dat ook het gebruiken van de in Nederland gangbare voorbehoedmiddelen (condoom, pessarium, spiraaltje, enz.) een zwangerschap niet per definitie uitsluiten. (De pil wordt overigens niet alleen gebruikt als anticonceptivum, maar vaak ook om de hormonale huishouding van het vrouwelijk lichaam te reguleren). Zelfs een sterilisatie (vasectomie) kan zich 'herstellen' en er zijn spontane zwangerschappen bekend bij gesteriliseerde mensen. Al is deze weg wellicht de meest 'betrouwbare' dan de tijdelijke voorbehoedmiddelen (behoudens het operatief wegnemen van testes of eierstokken). Daarnaast kan ook gedacht worden aan periodieke onthouding (gemeenschap buiten de vruchtbare periode).
Sterilisatie is in mijn beleving wel een uiterste middel. Daarmee sluit je in principe de mogelijkheid tot een zwangerschap definitief af. Ik meen, dat dit zeker een zaak is van gebed en goed overleg met elkaar.
Ds. M. F. van Binnendijk
Vraag:
In onze gezindte wordt wel steeds meer over gezinsvorming gesproken, maar nauwelijks over hoe je dat dan verantwoord doet. Ik ben een moeder van drie kinderen en ik heb het gevoel dat mijn gezin zo compleet is. En dat meer kinderen teveel voor me zou worden. Maar hoe ga je hier nu mee om als je begin 30 bent? Is steriliseren als christen verantwoord? Wat zijn alternatieve -verantwoorde en betrouwbare- anticonceptiemiddelen buiten de pil?
Antwoord:
Het is lange tijd “not done” geweest (en in 'bepaalde kringen' is dat nog steeds zo) om te spreken over geboortebeperking of geboorteregeling. Hierachter ligt wellicht de gedachte dat haast alles in dit leven te regelen is, behalve het 'maken' van leven. Van de geboorte en kinderzegen blijven we af. Ook in bepaalde rechtse kringen is het krijgen van (veel) kinderen een zaak die vaak als vanzelfsprekend wordt ondervonden, en die “aan de natuur en Gods genade” moet worden over gelaten. Een wijze ouderling uit mijn vorige gemeente zei echter op dit punt wel eens: "In de Bijbel staat wel: Gaat heen en vermenigvuldigt... maar er staat níet bij hoeveel keer."
Ik ben van mening dat wij kinderen van God ontvangen. Met eerst de nadruk op “van God” en vervolgens de nadruk op “ontvangen”. De maatschappelijke omstandigheden echter, waarin wij leven, de (on)mogelijkheden van deze tijd, alsook hoe een vrouw (en moeder) een zwangerschap en bevalling lichamelijk moet verwerken (met 3 of 13 kinderen) mag best bespreekbaar zijn. Ik weet dat er moeders zijn die er werkelijk van genieten en het als hun van God gegeven levensdoel zien zoveel mogelijk kinderen om zich heen te hebben en groot te brengen. Hen laat ik dan ook buiten beschouwing. Verder laat ik rusten, dat er gezinnen zijn die een soort (blank c.q. christelijk) tegenwicht willen bieden tegenover de kinderrijke allochtone- cq. moslimgezinnen in ons land. Ook dat laat ik maar voor wat het is. En dat er mannen zijn die alleen maar willen scoren... laten we daar maar over zwijgen.
Terug naar de zaak. Van enige 'planning' mag m.i. wel sprake zijn, met een enkel voorbehoud. Zonder nadere toelichting enkele oneliners:
1. Kinderen krijgen, wanneer vader en moeder “klaar zijn met hun carrièredrang” en eindelijk toe zijn aan kinderen lijkt mij alleen opvoedkundig al bezwaarlijk.
2. Wanneer een vrouw de eerste 15 jaar van haar huwelijk uitsluitend zwanger is, lijkt mij dit niet bevorderlijk voor het huwelijk zelf, noch voor haar geestelijke en lichamelijke staat.
3. Wanneer God in Zijn Woord aangeeft dat een akker om de 6 jaar braak moet blijven liggen (opdat het land ruste), zou dat van een vruchtbare vrouw (en zaailustige akkerman) dan ook niet gelden?
4. Het krijgen van kinderen -en het aantal daarvan- is een zaak van persoonlijke verantwoordelijkheid van zowel man als vrouw tegenover de Heere én tegenover elkaar. Hierover moet zeker met elkaar gesproken worden. Ik hoop overigens dat je het gesprek met je man hierover al bent aangegaan.
5. De kroon op het huwelijk mag dan wel het ontvangen van kinderen zijn. Maar de seksuele omgang is niet uitsluitend middel tot voortplanting. Het is vooral ook uitdrukking van vreugde en liefde binnen het huwelijk.
Wat betreft de middelen... tja, ik ben geen medicus. Maar het mag algemeen bekend zijn (nou ja, de werkelijkheid achterhaalt deze woorden dikwijls), dat ook het gebruiken van de in Nederland gangbare voorbehoedmiddelen (condoom, pessarium, spiraaltje, enz.) een zwangerschap niet per definitie uitsluiten. (De pil wordt overigens niet alleen gebruikt als anticonceptivum, maar vaak ook om de hormonale huishouding van het vrouwelijk lichaam te reguleren). Zelfs een sterilisatie (vasectomie) kan zich 'herstellen' en er zijn spontane zwangerschappen bekend bij gesteriliseerde mensen. Al is deze weg wellicht de meest 'betrouwbare' dan de tijdelijke voorbehoedmiddelen (behoudens het operatief wegnemen van testes of eierstokken). Daarnaast kan ook gedacht worden aan periodieke onthouding (gemeenschap buiten de vruchtbare periode).
Sterilisatie is in mijn beleving wel een uiterste middel. Daarmee sluit je in principe de mogelijkheid tot een zwangerschap definitief af. Ik meen, dat dit zeker een zaak is van gebed en goed overleg met elkaar.
Ds. M. F. van Binnendijk
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
dat is zo, maar je eigen ervaringen zijn niet de ervaringen van álle grote gezinnenUnionist schreef:Ik kan me echter wel voorstellen dat jouw ervaringen als lid van een groot gezin jouw handelen beïnvloedt. Gaat dat niet in alles zo?
Probeer je niet altijd de (in jouw ogen) fouten van je ouders te verbeteren? Het is logisch dat je levenservaringen van invloed zijn op jouw eigen functioneren. Zowel de positieve als de negatieve.
En je ziet ook dat ieder kind er ook weer anders op reageert; ook afhankelijk van de plek die je had in het gezin natuurlijk.
maar hierin is het karakter van het kind ook een factor. Sommige kinderen zijn graag op zichzelf; dan heb je echt pech als je je slaapkamer moet delen.
Dan moet je als ouders toch proberen een oplossing te verzinnen
En je moet oppassen dat je niet juist door de fouten niet te willen maken vervalt in de tegenovergestelde fout
Wat dacht je van kinderen die ouders hebben die qua leeftijd ook hun grootouders zouden kunnen zijn (ik chargeer uiteraard)? Dat lijkt me niet leuk voor de kinderen. Verder kunnen de ouders hoe ouder worden steeds minder in de leefwereld van de kinderen verplaatsen.Miscanthus schreef:alleen deze snap ik niet:
1. Kinderen krijgen, wanneer vader en moeder “klaar zijn met hun carrièredrang” en eindelijk toe zijn aan kinderen lijkt mij alleen opvoedkundig al bezwaarlijk.
oh, dus je snápt het wel, maar je vind gewoon mijn nederlands slechtMiscanthus schreef:stijlfouten te over....helma schreef:echt niet?Miscanthus schreef:hoe moet ik dit lezen? Ik snap de zin niet.helma schreef:Ik denk dat we niet bij elkaar de beslissing moeten beoordelen van het al dan niet, of de manier waaróp regelend wordt opgetreden in de gezinsplanning.
- Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Ik snap de zin niet omdat hij niet klopt.helma schreef:oh, dus je snápt het wel, maar je vind gewoon mijn nederlands slechtMiscanthus schreef:stijlfouten te over....helma schreef:echt niet?Miscanthus schreef: hoe moet ik dit lezen? Ik snap de zin niet.
Maar als het je te veel moeite vindt om even uit te leggen wat je bedoelt, dan zijn we uitgepraat.
Mee eens.Dathenum schreef:Wat dacht je van kinderen die ouders hebben die qua leeftijd ook hun grootouders zouden kunnen zijn (ik chargeer uiteraard)? Dat lijkt me niet leuk voor de kinderen. Verder kunnen de ouders hoe ouder worden steeds minder in de leefwereld van de kinderen verplaatsen.Miscanthus schreef:alleen deze snap ik niet:
1. Kinderen krijgen, wanneer vader en moeder “klaar zijn met hun carrièredrang” en eindelijk toe zijn aan kinderen lijkt mij alleen opvoedkundig al bezwaarlijk.
Daarnaast hoop ik dat mijn bescheiden carrière ook na mijn 45ste nog enige doorgang mag hebben. ;-)
Ik bedoelde dat je niet voor een ander moet beslissen of ze aan gezinsplanning moeten doen of niet, en op welke manier.Miscanthus schreef:Ik snap de zin niet omdat hij niet klopt.helma schreef:oh, dus je snápt het wel, maar je vind gewoon mijn nederlands slechtMiscanthus schreef:stijlfouten te over....helma schreef: echt niet?
Maar als het je te veel moeite vindt om even uit te leggen wat je bedoelt, dan zijn we uitgepraat.
Of er een oordeel over vellen.
Iedereen staat ook hierin zelf verantwoordelijk t.o.v. de Heere
We oordelen vaak zo makkelijk, net zo goed over het feit dat mensen het niet (lijken te) regelen; als over mensen die het wel (lijken te) regelen.
En als we dat oordeel dan ook nog min of meer uitspreken, dan kan dat erg kwetsend zijn.
Miscanthus schreef:Ik snap de zin niet omdat hij niet klopt.helma schreef:oh, dus je snápt het wel, maar je vind gewoon mijn nederlands slechtMiscanthus schreef:stijlfouten te over....helma schreef: echt niet?
Maar als het je te veel moeite vindt om even uit te leggen wat je bedoelt, dan zijn we uitgepraat.
Hé, als jij zinnen met stijlfouten niet begrijpt, zul je je wel vaak achter de oren krabben op dit forum...
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
-
- Berichten: 939
- Lid geworden op: 11 sep 2006, 20:10
Nou, dat is ook niet zo leuk hoor. Mijn ene zus is 7 jaar ouder dan ik. ( er zat wel een kindje tussen wat het niet haalde en stierf in de baarmoeder). Mijn zus en ik kregen pas echt goed kontakt toen we allebei 'volwassen' waren. Alles heeft zijn voor en nadelen.Unionist schreef:Als jij op je derde al twee kinderen onder je hebt, kom je gewoon domweg aandacht te kort. En op je twaalfde draai je volledig mee in het huishouden. Dan gaat het er niet om of de moeder werkt of niet, maar omdat de kleinsten altijd het meeste aandacht vragen.
Op zich heb ik niet zoveel tegen grote gezinnen, maar zorg dan dat er wat tijd tussen de kinderen zit.
Op je twaalfde meedraaien in het huishouden? Hum, wij hebben ook een stel kinderen. Maar niet één kind draait echt mee in het huishouden. Wel een beetje helpen. Maar omdat ik als kind het 'hele huishouden' moest runnen, wil ik niet dat mijn kinderen hetzelfde zal overkomt. : ( Mja, val je weer van het ene uiterste in het andere). Ter verduidelijking: Bij ons thuis geen huis vol kinderen. Ik was één van de twee kinderen die nog thuis woonde en het huishouden deed. :mrgreen:
Mijn dochters vragen nu: Mam, mag ik het doen? Anders weet ik straks niet hoe het moet. :idea:
Op je derde twee kindjes onder je? Sommige moeder zijn echt super hoor! Zij geven zich helemaal! Maar ik pleit ervoor dat de vaders er dan voor zorgen dat de moeder één middagje in de week iets voor zichzelf kan doen.
Ik vind het citaat van ds. M. F. van Binnendijk wat Eva hier plaatste heel mooi.
Ook voor mijn vrouw en ik als rkk mensen!
Er spreekt eerbied uit voor het Leven maar dan ook in alle facetten.
Het is ook een uitgangspunt om met elkaar over te discussieren op dit forum zonder dat we gaan wijzen van: maar ik vind dat......
Je als echtpaar gezamelijk bezinnen op het wel of niet ontvangen van kinderen is dat punt ook niet belangrijk?
En kan dit ook niet aan de hand van de Bijbel zijn?
Vergelijk in deze als echtpaar ook het huwelijksformulier of (rkk) huwelijkssacrament.
Je hebt als man en vrouw verantwoording voor elkaar, in de breedste zin des woords!
Ben geneigd om woords met een hoofdletter te schrijven Woords
(des Heeren!: zoals echte refos dan uitdrukken)
Ook voor mijn vrouw en ik als rkk mensen!
Er spreekt eerbied uit voor het Leven maar dan ook in alle facetten.
Het is ook een uitgangspunt om met elkaar over te discussieren op dit forum zonder dat we gaan wijzen van: maar ik vind dat......
Je als echtpaar gezamelijk bezinnen op het wel of niet ontvangen van kinderen is dat punt ook niet belangrijk?
En kan dit ook niet aan de hand van de Bijbel zijn?
Vergelijk in deze als echtpaar ook het huwelijksformulier of (rkk) huwelijkssacrament.
Je hebt als man en vrouw verantwoording voor elkaar, in de breedste zin des woords!
Ben geneigd om woords met een hoofdletter te schrijven Woords
(des Heeren!: zoals echte refos dan uitdrukken)