Ik weet niet........

[-DIA-]

@PvS: Jij hebt vast ook heel veel moeite met de psalmen. Die kloppen ook niet echt met een strak dogmatisch schema...

Verder: Je onderschrift is schokkend. Weten dat je blind bent, en ervoor kiezen* blind te blijven! Over dogmatisch niet kloppend gesproken...


-------------------------------
* Bekeerd worden is genade. Onbekeerd blijven terwijl men het liefdevolle evangelie kent is een keuze, en getuigt van grote onwil en het niet serieus nemen van God (zowel in Zijn genade, als in Zijn dreigingen en oordelen)

Even ter attentie: Weten dat je blind bent kan een werk van God zijn. Veel mensen weten dat niet, of denken dat ze zien. Het kan een genade zijn als je daar recht aan ontdekt wordt. Dat je de mensen als bomen ziet wandelen. Dat de Heere niet zou hoeven te zeggen: Zo blijft dan in uw blindheid.

Als de Heere ontdekt aan je nameloze blindheid, dan is er maar één boodschap nodig: Vlied de toekomende toorn, vlucht tot Christus, Die ogenzalf heeft, Die de blinden het gezicht schenken wil.

Het koesteren van die geopenbaarde blindheid is geen werk van God. Alles vóór de kennis van Christus kan van God zijn, maar het kunnen ook algemene werkingen zijn. Er mag geen rust zijn buiten Christus, dus ook niet door te zeggen: "Weten dat je blind bent, kan een werk Gods zijn." Dat is levensgevaarlijk.

Het denken dat je ziet is heel gevaarlijk wat duizenden bij duizenden heedft verleidt door zichzelf gerust te stellen: dit heb ik toch niet van mezelf? Het werk Gods begint altijd met ontdekking, ontdekking, en voortgaande ontdekking. Een van de eerste dingen is toch vaak dat je ziet dat je niks ziet en niks weet. Maar daar zal een ziel nooit op kunnen rusten. Dat is wel een gevaar.

[PvS]

@PvS: Jij hebt vast ook heel veel moeite met de psalmen. Die kloppen ook niet echt met een strak dogmatisch schema...

Verder: Je onderschrift is schokkend. Weten dat je blind bent, en ervoor kiezen* blind te blijven! Over dogmatisch niet kloppend gesproken...


-------------------------------
* Bekeerd worden is genade. Onbekeerd blijven terwijl men het liefdevolle evangelie kent is een keuze, en getuigt van grote onwil en het niet serieus nemen van God (zowel in Zijn genade, als in Zijn dreigingen en oordelen)

Even ter attentie: Weten dat je blind bent kan een werk van God zijn. Veel mensen weten dat niet, of denken dat ze zien. Het kan een genade zijn als je daar recht aan ontdekt wordt. Dat je de mensen als bomen ziet wandelen. Dat de Heere niet zou hoeven te zeggen: Zo blijft dan in uw blindheid.

Als de Heere ontdekt aan je nameloze blindheid, dan is er maar één boodschap nodig: Vlied de toekomende toorn, vlucht tot Christus, Die ogenzalf heeft, Die de blinden het gezicht schenken wil.

Het koesteren van die geopenbaarde blindheid is geen werk van God. Alles vóór de kennis van Christus kan van God zijn, maar het kunnen ook algemene werkingen zijn. Er mag geen rust zijn buiten Christus, dus ook niet door te zeggen: "Weten dat je blind bent, kan een werk Gods zijn." Dat is levensgevaarlijk.

Het denken dat je ziet is heel gevaarlijk wat duizenden bij duizenden heedft verleidt door zichzelf gerust te stellen: dit heb ik toch niet van mezelf? Het werk Gods begint altijd met ontdekking, ontdekking, en voortgaande ontdekking. Een van de eerste dingen is toch vaak dat je ziet dat je niks ziet en niks weet. Maar daar zal een ziel nooit op kunnen rusten. Dat is wel een gevaar.

Enkele woorden van Maarten Luther uit (E.A.-18-196):

...Nu kan niemand meer bezitten, dan dat hij vrij, alles aan God overgeeft, het ga dan zoals het gaat, en wanhoopt aan zichzelf. Maar als ge zegt:"Wel, dan wil ik wachten totdat de genade komt," dan keert ge het om. Ach, gij dwaas! wanneer gij dat ondervindt, dat in u is gewerkt, dan is de genade reeds daar, volg gij dan maar, anders loopt ge terug. Niet meer staan en gaan naar eigen wil. God kan het niet lijden, dat wij willen zien, wij moeten blind zijn...

Die het vat, vatte het. (PvS)

[Luther]

Enkele woorden van Maarten Luther uit (E.A.-18-196):

...Nu kan niemand meer bezitten, dan dat hij vrij, alles aan God overgeeft, het ga dan zoals het gaat, en wanhoopt aan zichzelf. Maar als ge zegt:"Wel, dan wil ik wachten totdat de genade komt," dan keert ge het om. Ach, gij dwaas! wanneer gij dat ondervindt, dat in u is gewerkt, dan is de genade reeds daar, volg gij dan maar, anders loopt ge terug. Niet meer staan en gaan naar eigen wil. God kan het niet lijden, dat wij willen zien, wij moeten blind zijn...

Die het vat, vatte het. (PvS)

Dat gaat niet over de wedergeboorte, maar over het leven met Christus, waarin leidend is: "Hij moet wassen, maar ik minder worden."
Of, zoals ik onlangs ergens las: Waar geloof is twee ogen dicht en twee oren open.

[-DIA-]

Enkele woorden van Maarten Luther uit (E.A.-18-196):

...Nu kan niemand meer bezitten, dan dat hij vrij, alles aan God overgeeft, het ga dan zoals het gaat, en wanhoopt aan zichzelf. Maar als ge zegt:"Wel, dan wil ik wachten totdat de genade komt," dan keert ge het om. Ach, gij dwaas! wanneer gij dat ondervindt, dat in u is gewerkt, dan is de genade reeds daar, volg gij dan maar, anders loopt ge terug. Niet meer staan en gaan naar eigen wil. God kan het niet lijden, dat wij willen zien, wij moeten blind zijn...

Die het vat, vatte het. (PvS)

Dat gaat niet over de wedergeboorte, maar over het leven met Christus, waarin leidend is: "Hij moet wassen, maar ik minder worden."
Of, zoals ik onlangs ergens las: Waar geloof is twee ogen dicht en twee oren open.

We kunnen zeggen wat al Gods volk bevindelijk heeft geleerd, maar men leert het tegenwoordig toch anders. Want immers, is niet Christus de meeste verborgen Persoon? Ik kan niet anders dan dat te beamen, want dst is nooit anders geweest. Wie is Hij, dat ik in Hem geloven mag!

[henriët]

Enkele woorden van Maarten Luther uit (E.A.-18-196):

...Nu kan niemand meer bezitten, dan dat hij vrij, alles aan God overgeeft, het ga dan zoals het gaat, en wanhoopt aan zichzelf. Maar als ge zegt:"Wel, dan wil ik wachten totdat de genade komt," dan keert ge het om. Ach, gij dwaas! wanneer gij dat ondervindt, dat in u is gewerkt, dan is de genade reeds daar, volg gij dan maar, anders loopt ge terug. Niet meer staan en gaan naar eigen wil. God kan het niet lijden, dat wij willen zien, wij moeten blind zijn...

Die het vat, vatte het. (PvS)

Dat gaat niet over de wedergeboorte, maar over het leven met Christus, waarin leidend is: "Hij moet wassen, maar ik minder worden."
Of, zoals ik onlangs ergens las: Waar geloof is twee ogen dicht en twee oren open.

We kunnen zeggen wat al Gods volk bevindelijk heeft geleerd, maar men leert het tegenwoordig toch anders. Want immers, is niet Christus de meeste verborgen Persoon? Ik kan niet anders dan dat te beamen, want dst is nooit anders geweest. Wie is Hij, dat ik in Hem geloven mag!

Maar ik snap de uitdrukking Christus de meest verborgen Persoon niet.
Als Hij overkomt, dan straalt Zijn Licht.
En dat kan dan eens onder een preek zijn, of onder het lezen van Zijn Woord enz.

[Luther]

We kunnen zeggen wat al Gods volk bevindelijk heeft geleerd, maar men leert het tegenwoordig toch anders. Want immers, is niet Christus de meeste verborgen Persoon? Ik kan niet anders dan dat te beamen, want dst is nooit anders geweest. Wie is Hij, dat ik in Hem geloven mag!

Beste DIA, Christus is een verborgen Persoon voor hen die Hem niet kennen. Maar hen die Hem kennen, al is het van verre, die herkennen Hem ook: Dat is de stem mijns Liefsten. Die kunnen Hem uittekenen. Voor hen is Hij geenszins een verborgen Persoon.

[-DIA-]

Enkele woorden van Maarten Luther uit (E.A.-18-196):

...Nu kan niemand meer bezitten, dan dat hij vrij, alles aan God overgeeft, het ga dan zoals het gaat, en wanhoopt aan zichzelf. Maar als ge zegt:"Wel, dan wil ik wachten totdat de genade komt," dan keert ge het om. Ach, gij dwaas! wanneer gij dat ondervindt, dat in u is gewerkt, dan is de genade reeds daar, volg gij dan maar, anders loopt ge terug. Niet meer staan en gaan naar eigen wil. God kan het niet lijden, dat wij willen zien, wij moeten blind zijn...

Die het vat, vatte het. (PvS)

Dat gaat niet over de wedergeboorte, maar over het leven met Christus, waarin leidend is: "Hij moet wassen, maar ik minder worden."
Of, zoals ik onlangs ergens las: Waar geloof is twee ogen dicht en twee oren open.

We kunnen zeggen wat al Gods volk bevindelijk heeft geleerd, maar men leert het tegenwoordig toch anders. Want immers, is niet Christus de meeste verborgen Persoon? Ik kan niet anders dan dat te beamen, want dst is nooit anders geweest. Wie is Hij, dat ik in Hem geloven mag!

Maar ik snap de uitdrukking Christus de meest verborgen Persoon niet.
Als Hij overkomt, dan straalt Zijn Licht.
En dat kan dan eens onder een preek zijn, of onder het lezen van Zijn Woord enz.

Als je Hem kent zul je ook van Hem getuigen, want eerder zouden de stenen dan spreken.
Maar er ook een volk dar bekommerd over de aarde gaat, dat weet dat ze buiten Christus niet kunnen sterven en ook dat ze buitwn Hem niet kunnen leven.
Maar voor wie Hij zo verborgen is. En dat is niet vreemd, als je de oude geschriften maar onderzoekt. Want God veranderdt niet.
Als je hem toch eens kon uitschilderen in zijn naturen, staten, en zijn ambten, in Zijn verhoginging, in Zijn vernedering, in Zijn liefde, en daar is geen einde aan.
En dat, eerlijk gezegd, heb ik hier op dit forum nog van niemand gelezen... Is dat dan verborgen of niet?

[Orchidee]

Als je Hem kent zul je ook van Hem getuigen, want eerder zouden de stenen dan spreken.
Maar er ook een volk dar bekommerd over de aarde gaat, dat weet dat ze buiten Christus niet kunnen sterven en ook dat ze buitwn Hem niet kunnen leven.
Maar voor wie Hij zo verborgen is. En dat is niet vreemd, als je de oude geschriften maar onderzoekt. Want God veranderdt niet.
Als je hem toch eens kon uitschilderen in zijn naturen, staten, en zijn ambten, in Zijn verhoginging, in Zijn vernedering, in Zijn liefde, en daar is geen einde aan.
En dat, eerlijk gezegd, heb ik hier op dit forum nog van niemand gelezen... Is dat dan verborgen of niet?

[Luther]

Als je Hem kent zul je ook van Hem getuigen, want eerder zouden de stenen dan spreken. Maar er is ook een volk dat bekommerd over de aarde gaat, dat weet dat ze buiten Christus niet kunnen sterven en ook dat ze buiten Hem niet kunnen leven.

En hoe weet dat bekommerde volk dat? Want van nature hebben we daar helemaal geen oog voor! Er is kennelijk iets gebeurd. Maar ook dan zijn er maar twee mogelijkheden! Want je bent het met mij eens dat er niet drie soorten mensen bestaan, namelijk zij die Christus kennen, zij die Hem niet kennen en de bekommerden.
Er zijn namelijk maar twee mogelijkheden: Of je kent Christus, Hij is je dierbaar geworden in al je zonden en ellenden, Hij is je Verlosser en Zaligmaker. Al is het van verre met een toevluchtnemend geloof, al weet je nog heel veel niet, maar wel dat Hij aan je ziel is geopenbaard tot Verzoening van alle schuld en zonden.
Of... je kent Hem niet. En dan kun je veel beleefd hebben of veel voelen en ervaren, dan kun je veel gelezen hebben. Maar dan ben je een vijand van vrije genade, dan is Hij nog je Rechter en niet je Redder. Sterker nog: dan is wil je niet dat Hij Koning over je zijn zal en zul je voor eeuwig moeten omkomen als je zo sterft.

Maar voor wie Hij zo verborgen is. En dat is niet vreemd, als je de oude geschriften maar onderzoekt. Want God verandert niet.

Welke geschriften bedoel je? Want in de Bijbel hoor ik andere taal. Zeker, ik lees van de discipelen die nog veel moesten leren en in eerste instantie niet begrepen dat Christus de OT-offerdienst zou gaan vervullen door Zelf als een Lam ter slachting geleid te worden. Maar dat betekent niet dat zij Christus niet kenden! Want voor de kruisiging heeft Petrus het al uitgeroepen: "Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God."

Als je hem toch eens kon uitschilderen in zijn naturen, staten, en zijn ambten, in Zijn verhoginging, in Zijn vernedering, in Zijn liefde, en daar is geen einde aan. En dat, eerlijk gezegd, heb ik hier op dit forum nog van niemand gelezen... Is dat dan verborgen of niet?

Volgens mij was jij juist degene die aangaf op een vraag van mij, dat je hierover niet wilde spreken, omdat het 'te teer lag'. Nu verlang je dat wel van anderen. Dat mag, maar misschien moet je net vreemd opkijken dat anderen dat ook niet doen.

[-DIA-]

Als je Hem kent zul je ook van Hem getuigen, want eerder zouden de stenen dan spreken. Maar er is ook een volk dat bekommerd over de aarde gaat, dat weet dat ze buiten Christus niet kunnen sterven en ook dat ze buiten Hem niet kunnen leven.

En hoe weet dat bekommerde volk dat? Want van nature hebben we daar helemaal geen oog voor! Er is kennelijk iets gebeurd. Maar ook dan zijn er maar twee mogelijkheden! Want je bent het met mij eens dat er niet drie soorten mensen bestaan, namelijk zij die Christus kennen, zij die Hem niet kennen en de bekommerden.
Er zijn namelijk maar twee mogelijkheden: Of je kent Christus, Hij is je dierbaar geworden in al je zonden en ellenden, Hij is je Verlosser en Zaligmaker. Al is het van verre met een toevluchtnemend geloof, al weet je nog heel veel niet, maar wel dat Hij aan je ziel is geopenbaard tot Verzoening van alle schuld en zonden.
Of... je kent Hem niet. En dan kun je veel beleefd hebben of veel voelen en ervaren, dan kun je veel gelezen hebben. Maar dan ben je een vijand van vrije genade, dan is Hij nog je Rechter en niet je Redder. Sterker nog: dan is wil je niet dat Hij Koning over je zijn zal en zul je voor eeuwig moeten omkomen als je zo sterft.

Maar voor wie Hij zo verborgen is. En dat is niet vreemd, als je de oude geschriften maar onderzoekt. Want God verandert niet.

Welke geschriften bedoel je? Want in de Bijbel hoor ik andere taal. Zeker, ik lees van de discipelen die nog veel moesten leren en in eerste instantie niet begrepen dat Christus de OT-offerdienst zou gaan vervullen door Zelf als een Lam ter slachting geleid te worden. Maar dat betekent niet dat zij Christus niet kenden! Want voor de kruisiging heeft Petrus het al uitgeroepen: "Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God."

Als je hem toch eens kon uitschilderen in zijn naturen, staten, en zijn ambten, in Zijn verhoginging, in Zijn vernedering, in Zijn liefde, en daar is geen einde aan. En dat, eerlijk gezegd, heb ik hier op dit forum nog van niemand gelezen... Is dat dan verborgen of niet?

Volgens mij was jij juist degene die aangaf op een vraag van mij, dat je hierover niet wilde spreken, omdat het 'te teer lag'. Nu verlang je dat wel van anderen. Dat mag, maar misschien moet je net vreemd opkijken dat anderen dat ook niet doen.

A. Het is één van twee: Of Hij is je Redder, of Hij is je Rechter. Maar dat is niet altijd zo zwart/wit voor iedereen te zien. Ik heb er velen gekend, meer bekommerden dan bevestigden de laatste tijd, die toch met een lantaarntje op hun rug liepen, waarvan bij sommigen toch zoveel van uitgaat dat het geen twijfel is of hier is een werk Gods verheerlijkt! Toch is het ook altijd gezegd: In de hemel zullen er zijn die we er niet verwacht hadden, er zullen er ook zijn die we er zeker verwacht hadden, maar het allergrootste is als je persoonlijk daar mag zijn en God tot in alle eewen eeuwigheid alle lof, eer en aanbindding toe te brengen. Zonder uren, zonder dagen, zonder naar de tijd te vragen, want daar is tijd en ure uit!

B. Lees vooral de oudvaders. Ik weet het, de standenprediking is niet meer 'in' maaar die predikers verklaarden wel het hart van Sion!

C. Dat klopt. Je moet dat zeker ook niet te pas en te onpas doen. Ik vraag ook niets hoor, maar constateer wel dat ik die taal hier nooit gehoord heb.

[memento]

A. Het is één van twee: Of Hij is je Redder, of Hij is je Rechter. Maar dat is niet altijd zo zwart/wit voor iedereen te zien. Ik heb er velen gekend, meer bekommerden dan bevestigden de laatste tijd, die toch met een lantaarntje op hun rug liepen, waarvan bij sommigen toch zoveel van uitgaat dat het geen twijfel is of hier is een werk Gods verheerlijkt! Toch is het ook altijd gezegd: In de hemel zullen er zijn die we er niet verwacht hadden, er zullen er ook zijn die we er zeker verwacht hadden, maar het allergrootste is als je persoonlijk daar mag zijn en God tot in alle eewen eeuwigheid alle lof, eer en aanbindding toe te brengen. Zonder uren, zonder dagen, zonder naar de tijd te vragen, want daar is tijd en ure uit!

Je hebt het nu over bekommerden. Die verlangen naar Christus, en zijn niet trots op hun bekommerdheid. Dat is heel wat anders dan koud zeggen: "Ik weet dat ik blind ben, en niet zie". Wie zo over het geestelijke leven spreekt, betoond daarmee dat hij zijn ellende niet waarlijk kent, en hij maakt God - die Zijn genade zo overvloediglijk aanbiedt aan zondaren - tot een leugenaar, door in zijn blinde staat te blijven zonder door Hem gered te worden.

Nee, we kunnen vroom praten wat we willen: Maar wie buiten God verder leeft, zeker als dat gebeurt met vrome woorden in de mond, is in wezen een spotter, die God veracht. Laten we dat asjeblieft niet goed praten, want met zulk een houding komt men eeuwig om. Bekeert u!

B. Lees vooral de oudvaders.

Inderdaad, lees ze maar, Calvijn, Luther, de Puriteinen, Brakel, etc. Die hadden een gezonde theologie.

[Wilhelm]

B. Lees vooral de oudvaders.

Inderdaad, lees ze maar, Calvijn, Luther, de Puriteinen, Brakel, etc. Die hadden een gezonde theologie.

En zonder uitgekristalliseerde standenleer.

[-DIA-]

B. Lees vooral de oudvaders.

Inderdaad, lees ze maar, Calvijn, Luther, de Puriteinen, Brakel, etc. Die hadden een gezonde theologie.

En zonder uitgekristalliseerde standenleer.

Nee natuurlijk niet, want anders valt men erbuiten... toch?
Want wie wil nu door zijn godsdienst heen zakken?

[memento]

B. Lees vooral de oudvaders.

Inderdaad, lees ze maar, Calvijn, Luther, de Puriteinen, Brakel, etc. Die hadden een gezonde theologie.

En zonder uitgekristalliseerde standenleer.

Nee natuurlijk niet, want anders valt men erbuiten... toch?
En wie wil nu door zijn godsdienst heen zakken?

De uitgekristalliseerde standenleer is iets van 200 jaar oud, en uniek voor een kleine groep afgescheidenen in Nederland. Dus de rest van de wereld, en de eerste 1800 jaren kerkgeschiedenis, hebben het helemaal mis gehad?

Daarnaast: M.i. is de prediking zónder standenleer scherper dan een prediking mét. Wie het vatte kan, vatte het...

[Luther]

Nee natuurlijk niet, want anders valt men erbuiten... toch?
Want wie wil nu door zijn godsdienst heen zakken?

Wet je waar ik nu oprecht zo bang voor ben, dat datgene wat jij schrijft, juist geldt voor mensen die zo goed kunnen vertellen hoe God een mens bekeerd en dan gebeurt er dit en dan volgt dat en vervolgens komt...
Ik denk dat afsnijdende prediking nu juist prediking is, waarbij al die bevindingen en ervaringen worden weggesneden.
Als je dit soort zaken koestert, maar tegelijk blijft zeggen: Christus ken ik niet. Mocht ik dat nog maar eens weten, dan heeft Paulus een hele scherpe boodschap voor jou en voor mij: Een ieder die de Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking! Maranatha!

Ja, maar dat hartelijk bewenen van mijn zonden dan? En dat ik toch weleens iets van de kentekenen van dat nieuwe leven mocht opmerken in mijn hart? En bovendien: ik laat me echt niet zomaar wat in m'n handen stoppen. Ja maar, ik gevoel de leegte van mijn bestaan, ik ken iets van de verdorvenheid van mijn hart. Ja zelfs: ik mag geloven dat ik voor eeuwig verloren ga, als God er niet aan te pas komt. Of misschien zeg je wel: Ik ben juist een bekommerde vanwege mijn zonden en dat is toch echt het eerste wat een mens beleven moet. En bovendien: Ik voel me zo onbekeerd.
Nogmaals: Als je Christus niet kent, dan ben je een vervloeking.
Echt DIA, als je het anders wilt hebben, ben ik bang dat je je voor eeuwig bedriegt.

En in dat opzicht zijn er maar twee standen: dood of leven. Christus haten of Hem liefhebben.
Er zijn wel standen, maar dan gaat het over het leven der heiligmaking. Dan gaat het over de opwas van die Christuskennis: Hij moet wassen (net als wassend water) en ik minder worden.
Maar het begin van die standen is niet dat je eerst een tijd zonder Christuskennis, toch een kind van God bent.