Verhaal over een potlood.

[vogeltje]

Een jongetje keek naar zijn oma die een brief aan het schrijven was.
Op een gegeven moment vroeg hij: ‘Oma, schrijf je een verhaaltje over wat wij samen hebben meegemaakt? Of schrijf je misschien een verhaaltje over mij?’
Zijn oma stopte met haar brief, glimlachte, en zei: ‘Ik schrijf inderdaad over jou. Maar belangrijker dan de woorden die ik schrijf, is het potlood waarmee ik schrijf. Ik zou willen dat je later, als je groot bent, net zoals dit potlood wordt.’
Het jongetje keek nieuwsgierig naar het potlood, maar kon er niets bijzonders aan ontdekken. ‘Maar het is een gewoon potlood, niets speciaals!’ ‘Het is maar hoe je ernaar kijkt.

Het potlood heeft vijf bijzondere dingen die jou – maar dan moet je ze wel onthouden – tot iemand zullen maken die altijd in vrede zal leven met de wereld:
Ten eerste: Je zult misschien grootse daden verrichten, maar je mag nooit vergeten dat er een hand is die jou leidt. Deze hand noemen we God, en Hij zal je altijd leiden volgens Zijn wil.
Ten tweede: Af en toe moet ik stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er wel scherper van. Dus je moet wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.
Ten derde: Als je met een potlood schrijft, kun je altijd uitgummen wat je fout schreef. De les is dat corrigeren wat we gedaan hebben niet slecht is, maar belangrijker is om rechtvaardig door het leven te kunnen gaan.
Ten vierde: Het belangrijkste van het potlood is niet het hout of de buitenkant, maar het grafiet dat erin zit. Dus, wees steeds bezorgd om wat er binnen in je gebeurt.
Ten slotte, het vijfde wat een potlood bijzonder maakt: hij laat altijd een spoor achter. Besef goed dat alles wat je in je leven doet, sporen zal achterlaten en probeer je daar voortdurend van bewust te zijn.’
(Paul Coelho – Als een rivier)

[JolandaOudshoorn]

Wow!!!

[Eppo Gremdaat]

Maar wie schrijft er nu nog met een potlood. We mailen, internetten, kortom: we zitten tegenwoordig op de digitale snelweg.
Maar mooie gedachten heeft Paul Coelho wel!

[Tiberius]

Maar wie schrijft er nu nog met een potlood.

Ik. Met een vulpotlood, weliswaar, maar toch.

[albion]

Maar wie schrijft er nu nog met een potlood.

Ik. Met een vulpotlood, weliswaar, maar toch.

Ik, schrijf en teken en puzzel met een potlood

[Ria]

Er zit echt een kern in, ik had er wel is van gehoord,
maar heb nooit het hele verhaal gehoord of gelezen...
Echt een goed verhaal!

[Luther]

Maar wie schrijft er nu nog met een potlood.

Ik. Met een vulpotlood, weliswaar, maar toch.

Aah..., jij bent bang voor punt 2:

Ten tweede: Af en toe moet ik stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er wel scherper van. Dus je moet wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.

[BoCo]

Per ongeluk een citaat van Paul Coelho wat bij het denkbeeld van de Refo past?

Weliswaar veel boeken van Coelho met plezier gelezen..