Die vraag kan alleen jij beantwoorden, aangezien het antwoord niet zit in wat je speelde, maar in je hart.jvdg schreef:Ja, in de veronderstelling dat je me begrijpt.Hendrikus schreef:Maar je beseft toch wel dat "de eenvoud van Gods psalmen" niet synoniem is met het Geneefse psalter zoals wij dat kennen?jvdg schreef:Eens, ooit gaf ik me daaraan over.
Maar God zij dank, die uitingen van muziek heb ik strijdig bevonden met de eenvoud van Gods psalmen.
Daar strekt zich al mijn lust mijn liefde heen.
Gods psalmen (ik neem aan dat je bedoelt: de psalmen uit de Bijbel) zijn teksten. En die kunnen op velerlei manier worden gezongen.
Voor het eerst in een lange periode heb ik vandaag weer in de toetsen van m'n pijporgeltje gegrepen.
Het was uit de composities van Worp.
Ontroerend, maar was het ter eer van (mijn) God?
Hoezo? Natuurlijk staan ze in de Bijbel en daarom zijn ze waardevol. Maar wat moet dat verder te denken geven? Zeker niet dat we alleen die mogen zingen. En daar waren de auteurs van de Psalmen het wel over eens. Zingt de Here een nieuw lied. Die terugkerende oproep, en ook anderen in de Bijbelteksten lezen we over Psalmen, hymnen en geestelijke liederen en al wat de Geest ons vol genade ingeeft, lijken we wel eens vergeten te zijn. We denken: We hebben genoeg aan de Psalmen, er hoeft niks nieuws bij. Daar ben ik het mee oneens. De Bijbel is een redelijk chronologisch boek en de Psalmen zijn uit de tijd dat Jezus nog niet geboren was, op aarde leefde, vanalles zei en deed, stierf voor onze zonden, weer opstond en weer naar de hemel voer. Het is ook uit de tijd dat de Geest nog niet is uitgestort. Daarom denk ik dat het niet alleen mag, maar zelfs essentieel is dat die nieuwe liederen ook gezongen worden, we de Psalmen hoog aanslaan en koesteren, maar niet ze zo hoog aanslaan dat we ieder nieuw lied onnodig vinden en tegenhouden.Upquark schreef:Ik beweer niet dat de Geest niet nog steeds gaven geeft om liederen tot eer van God te maken, maar het grote verschil is wel dat de psalmen in de Bijbel staan. Ja, flauw misschien, maar dit moet ons toch wel te denken geven?Marnix schreef:Zoals al gezegd, smaken verschillen. Ik vind Psalmen schitterend, het orgel een prachtig instrument. Maar er zijn meer schitterende liederen en meer instrumenten die prachtig zijn.... en meer liederen die de Geest mensen vol genade ingaf. Ik zou zonder Psalmen een hoop missen, maar zonder andere liederen ook.Upquark schreef:Psalmen zijn geweldig: de taal van mijn hart. En dan met begeleiding van het orgel erbij: een majestueus instrument, dat door z'n verschillende registers als het ware de 'stemming' van de psalm musikaal kan verwoorden. Niets mooiers dan dat!
Sommige gezangen zijn ook erg mooi, maar de psalmen (toch Gods liedboek voor zijn volk!) gaan toch boven alles!
Waarom niet? Misschien moet je dan nagaan of jou beeld hiervan wel klopt. Of daar niet het probleem zit. In de Psalmen gaat het over juichen voor God. Doen we dat wel eens in de kerk? Het gaat er over dansen, over hem loven met hel klinkende cimbalen. Dat is nogal een lawaai. maar blijkbaar vonden de Israelieten dat goed verhouden met de majesteit van God. Dat sommigen dat nu niet vinden heeft vooral te maken met de cultuur van de afgelopen jaren, waardoor het idee is ontstaan dat het vooral met ingetogen muziek en vooral met orgel Hij geeerd mag worden en uitbundigheid, trommels etc. niet passen bij Zijn heiligheid. Dat is ons cultuurprobleem, de Bijbel leert dat geheel anders.Om trouwens een iets on-topic'ere reactie te geven: de moeite die ik persoonlijk met bepaalde (dus niet alle) gospel heb is de muziekstijl; lawaai, scheurende elektrische gitaren, geschreeuw... dit kan zich naar mijn idee niet verhouden met de majesteit van God.
Waarschijnlijk heeft je aversie tegen popmuziek te maken met problemen die je er in eerdere instantie mee hebt gehad. Als de satan popmuziek als wapen tegen je heeft gebruikt, kan ik me voorstellen dat je niks meer van popmuziek moet hebben. Ik ervaar het niet zo, hoewel er een hoop rotzooi in de popmuziek is. Daar probeer ik me verre van te houden.Ik heb enkele jaren geleden gebroken met alles wat op popmuziek lijkt, omdat ik maar al te goed heb gezien wat voor een machtig wapen van satan dit is. Ik kan daarom ook maar niet begrijpen dat christelijke muzikanten het nodig vinden deze stijl te gebruiken.
Sowieso zit het probleem hem niet in de muziek zelf maar in wat er wordt gezongen, of wie het zingt. Je kan niet op basis van het feit dat er slechte popmuziek is, zeggen dat die muziek in zichzelf fout is en dat christenen er niet goede muziek van mogen maken. En God gebruikt dat ook weer om mensen te leren, bij Hem te brengen etc.