eilander schreef:

GerefGemeente-lid schreef:Heer'!, wijs mij toch Uwe wegen,
Die Gij wilt dat ik zal gaan;
tot dezelve maak genegen
mij, en doe mij die verstaan.
Leer en stier mij naar Uw woord,
in Uwe waarheid geprezen,
Gij zijt mijn hulp; dies nu voort
wacht ik op U in dit wezen.

Wie is hij, die altijd spoedig
onzen God vreest bovenal?
Die werd geleerd overvloedig
van den weg, dien hij gaan zal.
Die zal bezitten zijn goed,
met stilheid ende met vrede;
zijn zaad zal in overvloed
het land ook bezitten mede.

Psalm 25 vers 2 en 6 (Datheen)

Mooi! Ik heb Datheen tot zo'n vijftien jaar geleden wekelijks in de erediensten gezongen. En ik had pas de ervaring dat ik een psalm wilde zingen en met geen mogelijkheid meer kon bedenken hoe de tekst in '1773' was, maar wel in Datheen.

Zo werkt het bij mij net andersom... Ik ben met 1773 opgegroeid, maar de waardering voor Datheen is wel sterker geworden.

Woorden

Ik wantrouw het woord, een mensch, dat praat,
Het weet van alles het hoe en waarom;
Daar is op aarde geen heiligdom,
Waar niet het woord naar binnen gaat.

En dit heet ‘huis’ en dat heet ‘hond’
En dit heet ‘God’ en dat ‘gebed’,
En noemt men iets, dan weet men het,
En nergens is meer heilige grond.

Der menschen woord raakt alles aan.
— En dan verstomt der dingen lied, —
Hun tuin grenst vlak aan Gods gebied ....
Ik waarschuw: blijf van verre staan,

En nader niet met een naam, met een woord,
De juiste term, de gave zin,
Het doode lichaam ligt er in
Der dingen, die men heeft vermoord.


Jacqueline van der Waals

Die oly uyt-meet, wert-er vet van; en die ter molen gaet, en kan niet ontgaen, wit te werden.

Toen dacht ik hieraan: "Gij zult een dorsenden os niet muilbanden. Zorgt ook God voor de ossen? Of zegt Hij dat ganselijk om onzentwil? Want om onzentwil is dat geschreven; overmits die ploegt, op hoop moet ploegen, en die op hoop dorst, moet zijner hoop deelachtig worden."

Zie mij aan met goeder harte,
heb toch meed'lijden met mij!
Want eenzaam ende vol smarte
ben ik Heer', en gans onvrij.
Ik werde zere benauwd,
daag'lijks werd groter mijn lijden.
Help mij, Heer'! die U vertrouwt,
uit den nood in dezen tijden.

Geen meerder goed, Heer', Gij mij geven meugt,
dan dat Gij mij vernedert en maakt kleine.
Dat ik leer Uwe wet die mij verheugt,
veel zilver en goud, gelouterd zeer reine,
is niet zo kostelijk, noch goed van deugd,
als Uw woord is en Uwe wet alleine.

Psalm 25 vers 8 en Psalm 119 vers 36 (beiden in de berijming van Datheen)

Advent

Beschroomd gaan wij Uw komste tegemoet
En hooren, bevend, den heraut,
Doch missen het bezield gemoed
En 't wierook, mirre en goud.
Nog minder plaats dan toen voor U
In 't ledig menschenhart,
Dat hulpe zoekt, doch buiten U
In bange wereldsmart.

Wie is er, die naar U verlangt,
In deze donk'ren tijd?
Wie toch - die U verheugd ontvangt
Als Gij geboren zijt?
Waar is de Simeon, die U in d'armen neemt
En daarna sterven kan?
De profetes, die, wachtend, U verneemt
En spreekt tot elk daarvan?

Wel klinken schoone zangen overal,
Doch d'eng'lenstem ontbreekt.
De sterre boven Beth'lems stal
Verbleekt bij 't licht, dat ieder zelf ontsteekt.
IMMANUËL, - dat ons Uw licht doorstraal!
Maak Zelf ons hart bereid!
Dat met Uw komst Uw vrede daal'
In 't hart, dat U verbeidt! ( Verbeidt is verwacht)

Uit: 'Troost Gij mij', gedichten van Regina Kleisen.

Johannes S schreef:Advent

Beschroomd gaan wij Uw komste tegemoet
En hooren, bevend, den heraut,
Doch missen het bezield gemoed
En 't wierook, mirre en goud.
Nog minder plaats dan toen voor U
In 't ledig menschenhart,
Dat hulpe zoekt, doch buiten U
In bange wereldsmart.

Wie is er, die naar U verlangt,
In deze donk'ren tijd?
Wie toch - die U verheugd ontvangt
Als Gij geboren zijt?
Waar is de Simeon, die U in d'armen neemt
En daarna sterven kan?
De profetes, die, wachtend, U verneemt
En spreekt tot elk daarvan?

Wel klinken schoone zangen overal,
Doch d'eng'lenstem ontbreekt.
De sterre boven Beth'lems stal
Verbleekt bij 't licht, dat ieder zelf ontsteekt.
IMMANUËL, - dat ons Uw licht doorstraal!
Maak Zelf ons hart bereid!
Dat met Uw komst Uw vrede daal'
In 't hart, dat U verbeidt! ( Verbeidt is verwacht)

Uit: 'Troost Gij mij', gedichten van Regina Kleisen.

Het is wat vroeg. Maar wat een prachtig gedicht!

Je mag altijd verwachting hebben.
Het gaat natuurlijk niet om de dagen 25 en 26 december. Toen is Jezus niet geboren naar alle waarschijnlijkheid.
Het gaat om de geestelijke strekking.
Zie 2 Petrus 1:
19 En wij hebben het profetische woord, dat zeer vast is, en gij doet wel, dat gij daarop acht hebt, als op een licht, schijnende in een duistere plaats, totdat de dag aanlichte, en de Morgenster opga in uw harten.

En ook de verwachting van Zijn wederkomst.

Deïsme
De mens is voor een tijd een plaats van God.
Houdt geen gelijkteken nog iets bijeen,
dan wordt hij afgeschreven op een steen.
De overeenkomst lijkt te lopen tot
deze voleinding, dit abrupte slot.

Want God gaat verder, zwenkend van hem heen
in zijn miljoenen. God is nooit alleen.
Voor gene kwam een ander weer aan bod.

We zijn voor hem een vol benzinevat,
dat hij leeg achterlaat. Hij moet het kwijt,
al de afval, met zijn wezen in strijd.

Sinds hij zich van de schepping onderscheidt,
gingen wij dood en liggen langs het pad,

wanneer niet Christus, koopman in oudroest,
ons juist in zo'n conditie vinden moest;
alsof hij met de Vader had gesmoesd.

Gerrit Achterberg

Wat een vreselijk, oneerbiedig gedicht.

Inderdaad.

Refoforum onwaardig.

Ik heb het gemeld.

Wat is het Deisme?
Deïsme is een religieus-filosofische opvatting die God als transcendente oorzaak van de natuurwetten beschouwt. Dit houdt in dat God weliswaar de schepper van het universum is, maar sinds de schepping op geen enkele wijze ingrijpt in het proces van de natuurwetten (God als 'horlogemaker') — God is een deus otiosus, een "inactieve god". Deze leer is een gevolg van het modernistische rationalisme en een vervolg op het theïsme, de opvatting dat God ook immanent is (en dus in sommige gevallen uitzonderingen op de natuurwetten maakt). In de meest gangbare versie is God niet antropomorf (mensvormig).
(Wikipedia)

Wat is mogelijk het doel van Achterberg met dit gedicht geweest?

Als het gedicht gestopt was bij regel 13, was het inderdaad een beschrijving van het deïsme geweest, en meer niet. Maar, zegt de theoloog Wegman, ‘ik proef in de titel van dit gedicht een nauwelijks ingehouden ironie, waarmee Achterberg het deïsme te lijf gaat’ (Wegman 1991, blz. 175). In de laatste drie regels grijpen God de Vader en God de Zoon immers regelrecht in in het verloren bestaan van de mens om hem te redden.

Bron: https://www.liedboekcompendium.nl/lied/ ... od-1_4_1_6


Als je het gedicht lees moet je het bovenstaande in gedachten houden.

Overigens vind ik het dan nog steeds oneerbiedig, en kan ik er niet zo veel mee. Maar het lijkt er in ieder geval wel op dat Achterberg de spot drijft met de ketterij van het Deisme, in plaats van dat het eerste gedeelte zijn eigen visie zou vertolken.

Overigens is het Deisme niet iets van vroeger. Veel moderne christelijke jongeren (misschien in onze gezindte nog wat minder, we lopen altijd 20 jaar achter op de rest) hebben het idee dat alle godsdiensten uiteindelijk naar de hemel leiden, en dat er uiteindelijk maar 1 opperwezen is.

Er niets oneerbiedig aan het gedicht. Maar niet iedereen kan het begrijpen.

Dat zijn twee heel verschillende dingen.

DDD schreef:Er niets oneerbiedig aan het gedicht. Maar niet iedereen kan het begrijpen.

Dat zijn twee heel verschillende dingen.

Om te begrijpen, moet je je er eerst in verdiepen. Ik begreep het ook niet toen ik het vanmorgen de eerste keer las. Maar een zoekopdracht in google doet wonderen.

Ik vond het eigenlijk wel mooi, vooral die laatste zinnen. Nochtans...

J.C. Philpot schreef:

DDD schreef:Er niets oneerbiedig aan het gedicht. Maar niet iedereen kan het begrijpen.

Dat zijn twee heel verschillende dingen.

Om te begrijpen, moet je je er eerst in verdiepen. Ik begreep het ook niet toen ik het vanmorgen de eerste keer las. Maar een zoekopdracht in google doet wonderen.

Goed, maar jij bent relatief erg slim. Dat is verder niet erg. Maar niet iedereen kan dat allemaal volgen.

Alleen zou het fijn zijn als iemand in zo'n geval niet gelijk zou concluderen dat het gedicht oneerbiedig is.