Een stad vol mooie kerken, met sprekers knap en groot,
met koren en met orgels, maar toch is alles dood.
Men werkt met ernst en ijver, men werkt met man en macht.
Waar is, mijn lieve broeder, Gods wonderbare kracht?

Zij zoeken educatie, zij streven heel bewust,
met schema’s en met plannen, ze geven zich geen rust.
Zij streven naar meer kennis en kunde allermeest!
Maar wat is nodig, broeder, dan God de Heilige Geest?

Besteed men tijd en gaven, preekt men uit ‘s wijsheids schat,
Gods volk blijft ondanks kennis toch enkel arm en mat.
God wil geen aardse wijsheid, die enkel wijsheid kweekt!
Hij wil dat men van harte, voor goed met zonden breekt.

Alleen het werk des Geestes verlevendigt het gemoed,
God heeft de mens niet nodig, noch alles wat hij doet.
Geen menselijk bedenksel, geen vaardigheid, geen kunst,
Maar een verbroken hart aanvaardt Hij in Zijn gunst.

Er worden schone woorden in menselijke wijze waan
Gezongen en gesproken, het brengt geen zegen aan.
God wil gezalfde lippen, slechts een zuiver man
die met de Geest vervuld, Zijn Woorden spreken kan.

O God! Herleef ons waarlijk! Blijf bij ons elke dag,
Dat elk die ons ziet bidden, ons ook zo leven zag
De Heere kan ons behouden, Hij zegent in geduld!
Als wij voor zonden vluchten, belijdend onze schuld!

Bron: Smith, Oswald J. – De opwekking die wij nodig hebben

Ik blijf dit een indrukwekkend gedicht vinden.

's HEEREN stem, op 't hoogst geducht,
rolt en klatert door de lucht;
berst, met vreselijk geluid,
op de grote waat'ren uit;
klinkt, met nadruk en vermogen,
heerlijk uit de hemelbogen.
't Schepsel beeft en staat verwonderd,
als de God der ere dondert.

't Eind der aard' werpt dampen uit
door Gods macht, die 't al volbrengt,
en met 's donders schor geluid
bliksemvuur en regen mengt;
God brengt winden, door een woord,
uit Zijn schatgewelven voort.

Psalm 29: 2 en Psalm 135: 4

Isala schreef:Een stad vol mooie kerken, met sprekers knap en groot,
met koren en met orgels, maar toch is alles dood.
Men werkt met ernst en ijver, men werkt met man en macht.
Waar is, mijn lieve broeder, Gods wonderbare kracht?

Zij zoeken educatie, zij streven heel bewust,
met schema’s en met plannen, ze geven zich geen rust.
Zij streven naar meer kennis en kunde allermeest!
Maar wat is nodig, broeder, dan God de Heilige Geest?

Besteed men tijd en gaven, preekt men uit ‘s wijsheids schat,
Gods volk blijft ondanks kennis toch enkel arm en mat.
God wil geen aardse wijsheid, die enkel wijsheid kweekt!
Hij wil dat men van harte, voor goed met zonden breekt.

Alleen het werk des Geestes verlevendigt het gemoed,
God heeft de mens niet nodig, noch alles wat hij doet.
Geen menselijk bedenksel, geen vaardigheid, geen kunst,
Maar een verbroken hart aanvaardt Hij in Zijn gunst.

Er worden schone woorden in menselijke wijze waan
Gezongen en gesproken, het brengt geen zegen aan.
God wil gezalfde lippen, slechts een zuiver man
die met de Geest vervuld, Zijn Woorden spreken kan.

O God! Herleef ons waarlijk! Blijf bij ons elke dag,
Dat elk die ons ziet bidden, ons ook zo leven zag
De Heere kan ons behouden, Hij zegent in geduld!
Als wij voor zonden vluchten, belijdend onze schuld!

Bron: Smith, Oswald J. – De opwekking die wij nodig hebben

Ik blijf dit een indrukwekkend gedicht vinden.

Ik kende het niet, maar wat treffend verwoord!

Isala schreef:Een stad vol mooie kerken, met sprekers knap en groot,
met koren en met orgels, maar toch is alles dood.
Men werkt met ernst en ijver, men werkt met man en macht.
Waar is, mijn lieve broeder, Gods wonderbare kracht?

Zij zoeken educatie, zij streven heel bewust,
met schema’s en met plannen, ze geven zich geen rust.
Zij streven naar meer kennis en kunde allermeest!
Maar wat is nodig, broeder, dan God de Heilige Geest?

Besteed men tijd en gaven, preekt men uit ‘s wijsheids schat,
Gods volk blijft ondanks kennis toch enkel arm en mat.
God wil geen aardse wijsheid, die enkel wijsheid kweekt!
Hij wil dat men van harte, voor goed met zonden breekt.

Alleen het werk des Geestes verlevendigt het gemoed,
God heeft de mens niet nodig, noch alles wat hij doet.
Geen menselijk bedenksel, geen vaardigheid, geen kunst,
Maar een verbroken hart aanvaardt Hij in Zijn gunst.

Er worden schone woorden in menselijke wijze waan
Gezongen en gesproken, het brengt geen zegen aan.
God wil gezalfde lippen, slechts een zuiver man
die met de Geest vervuld, Zijn Woorden spreken kan.

O God! Herleef ons waarlijk! Blijf bij ons elke dag,
Dat elk die ons ziet bidden, ons ook zo leven zag
De Heere kan ons behouden, Hij zegent in geduld!
Als wij voor zonden vluchten, belijdend onze schuld!

Bron: Smith, Oswald J. – De opwekking die wij nodig hebben

Ik blijf dit een indrukwekkend gedicht vinden.

Erg mooie gedicht

Petrus Datheen dichtte Psalm 6 in treffende woorden:

Wil mij niet straffen, Heere,
Die misdaan heb zo zere,
In enen grammen zin;
In Uwen toorn vervaarlijk,
Kastijd mij niet zo zwaarlijk
Als ik wel waardig bin.

Maar wil U, Heer ontfermen
En over mij erbermen;
Ik ben zeer zwak altijd.
Wil mij gezondheid geven,
Want mijn ziel en lijf beven
In deze mijnen strijd.

Mijn geest hem ook ontstellet.
Zwaar verschrikken mij kwellet,
Vreze maken mij onvro.
O Heere! hoog geprezen,
Hoe lange zal 't nog wezen,
Dat ik moet blijven zo?

Ach! wil U tot mij keren,
Wil ook van mij toch weren
Deez' benauwdheid niet klein.
Zeer groot zijn mijn misdaden;
Maar uit louter genaden
Maak mij, Heer, daarvan rein.

Want in den dood zeer wrede,
Wie is 't die daar verbrede
Uw lof en eer bekwaam?
Niemand zal in der helle
Uwen prijs schoon vertellen.
Noch danken Uwen Naam.

Ik ben moed' en verslagen
Van gans den nacht te klagen.
Ik doe zwemmen voorwaar
Mijn bedde, met mijn wenen,
En mijn leger met enen
In mijn tranen eenpaar.

Mijn gedaante met allen
Is nu, Heer, gans vervallen
Door gedurig geklag;
Omdat aan alle zijden
Mijn vijanden verblijden
Voor mij met groot gelach

Gij bozen, wilt nu wijken:
Gij wreden desgelijke;
Vertrekt nu haast van hier.
God heeft mijn treurig klagen
Naar Zijn goed welbehagen,
Verhoord zeer goedertier.

God en wil niet verachten
Mijn gebed noch mijn klachten;
Maar hoort mij t' Zijner eer.
Mijn beden Hem bewegen,
Ik heb van Hem verkregen
Mijn begeerten en meer.

Daarom zijn nu met schande
Bezwaard al mijn vijanden,
Verbaasd zijn zij gewis.
Terug moeten zij keren,
Met schaamte en onere;
Want mij God zo goed is.

-DIA- schreef:Gij bozen, wilt nu wijken:
Gij wreden desgelijke;
Vertrekt nu haast van hier.
God heeft mijn treurig klagen
Naar Zijn goed welbehagen,
Verhoord zeer goedertier.

God en wil niet verachten
Mijn gebed noch mijn klachten;
Maar hoort mij t' Zijner eer.
Mijn beden Hem bewegen,
Ik heb van Hem verkregen
Mijn begeerten en meer.

De verzen 8 en 9 zijn inderdaad zeer rijk van inhoud!

Jantje schreef:

-DIA- schreef:Gij bozen, wilt nu wijken:
Gij wreden desgelijke;
Vertrekt nu haast van hier.
God heeft mijn treurig klagen
Naar Zijn goed welbehagen,
Verhoord zeer goedertier.

God en wil niet verachten
Mijn gebed noch mijn klachten;
Maar hoort mij t' Zijner eer.
Mijn beden Hem bewegen,
Ik heb van Hem verkregen
Mijn begeerten en meer.

De verzen 8 en 9 zijn inderdaad zeer rijk van inhoud!

De andere verzen zijn niet minder, als een mens onder stokebranden ligt. Ik weet niet of je het begrijpt? Toen ds. J. Karels hier stond waren er in de gemeente mensen die kritiek op de taal van ds. Karels hadden. Als voorbeeld werd genoemd 'stokebranden', en toch is dit rechtstreeks uit de Statenvertaling genomen.

-DIA- schreef:

Jantje schreef:

-DIA- schreef:Gij bozen, wilt nu wijken:
Gij wreden desgelijke;
Vertrekt nu haast van hier.
God heeft mijn treurig klagen
Naar Zijn goed welbehagen,
Verhoord zeer goedertier.

God en wil niet verachten
Mijn gebed noch mijn klachten;
Maar hoort mij t' Zijner eer.
Mijn beden Hem bewegen,
Ik heb van Hem verkregen
Mijn begeerten en meer.

De verzen 8 en 9 zijn inderdaad zeer rijk van inhoud!

De andere verzen zijn niet minder, als een mens onder stokebranden ligt. Ik weet niet of je het begrijpt? Toen ds. J. Karels hier stond waren er in de gemeente mensen die kritiek op de taal van ds. Karels hadden. Als voorbeeld werd genoemd 'stokebranden', en toch is dit rechtstreeks uit de Statenvertaling genomen.

Klopt maar of ds Karels dat bedoeld?
Psalmen 57

5 Mijn ziel is in het midden der leeuwen, ik lig onder stokebranden, mensenkinderen, welker tanden spiesen en pijlen zijn, en hun tong een scherp zwaard.

samanthi schreef:

-DIA- schreef:

Jantje schreef:

-DIA- schreef:Gij bozen, wilt nu wijken:
Gij wreden desgelijke;
Vertrekt nu haast van hier.
God heeft mijn treurig klagen
Naar Zijn goed welbehagen,
Verhoord zeer goedertier.

God en wil niet verachten
Mijn gebed noch mijn klachten;
Maar hoort mij t' Zijner eer.
Mijn beden Hem bewegen,
Ik heb van Hem verkregen
Mijn begeerten en meer.

De verzen 8 en 9 zijn inderdaad zeer rijk van inhoud!

De andere verzen zijn niet minder, als een mens onder stokebranden ligt. Ik weet niet of je het begrijpt? Toen ds. J. Karels hier stond waren er in de gemeente mensen die kritiek op de taal van ds. Karels hadden. Als voorbeeld werd genoemd 'stokebranden', en toch is dit rechtstreeks uit de Statenvertaling genomen.

Klopt maar of ds Karels dat bedoeld?
Psalmen 57

5 Mijn ziel is in het midden der leeuwen, ik lig onder stokebranden, mensenkinderen, welker tanden spiesen en pijlen zijn, en hun tong een scherp zwaard.

Uit de context kon je horen dat hij bedoelde: aanvechtingen, vervolgingen, smaadheden enz.

-DIA- schreef:

samanthi schreef:

-DIA- schreef: De andere verzen zijn niet minder, als een mens onder stokebranden ligt. Ik weet niet of je het begrijpt? Toen ds. J. Karels hier stond waren er in de gemeente mensen die kritiek op de taal van ds. Karels hadden. Als voorbeeld werd genoemd 'stokebranden', en toch is dit rechtstreeks uit de Statenvertaling genomen.

Klopt maar of ds Karels dat bedoeld?
Psalmen 57

5 Mijn ziel is in het midden der leeuwen, ik lig onder stokebranden, mensenkinderen, welker tanden spiesen en pijlen zijn, en hun tong een scherp zwaard.

Uit de context kon je horen dat hij bedoelde: aanvechtingen, vervolgingen, smaadheden enz.

Als je de taalkundige betekenis van woorden al moet kunnen aanvoelen, wordt een preek wel een verhaal voor insiders.

Zita schreef:

-DIA- schreef:

samanthi schreef:

-DIA- schreef: De andere verzen zijn niet minder, als een mens onder stokebranden ligt. Ik weet niet of je het begrijpt? Toen ds. J. Karels hier stond waren er in de gemeente mensen die kritiek op de taal van ds. Karels hadden. Als voorbeeld werd genoemd 'stokebranden', en toch is dit rechtstreeks uit de Statenvertaling genomen.

Klopt maar of ds Karels dat bedoeld?
Psalmen 57

5 Mijn ziel is in het midden der leeuwen, ik lig onder stokebranden, mensenkinderen, welker tanden spiesen en pijlen zijn, en hun tong een scherp zwaard.

Uit de context kon je horen dat hij bedoelde: aanvechtingen, vervolgingen, smaadheden enz.

Als je de taalkundige betekenis van woorden al moet kunnen aanvoelen, wordt een preek wel een verhaal voor insiders.

Iedereen die hier onder de Waarheid was opgegroeid begreep wat bedoeld werd. De geluiden waren niet opbouwend van aard, maar kwamen uit een ongezonde kritische hoek. Bovendien geloof ik niet dat ds. Karels ook neerlandicus was. We zijn een andere taal gaan spreken, maar hebben ook niet de minste behoefte om de taal van de SV te leren. Mensen die nooit onder het Woord waren geweest werden in het hart gegrepen en die er jarenlang onder zaten werden kritisch. Is dat de bedoeling als je een leraar krijgt? Dankbaarheid? Zo verwerpen we hen die God tot ons zendt. want ze deden het immers verkeerd? Als we zo redeneren.

DIA schreef Iedereen die hier onder de Waarheid was opgegroeid begreep wat bedoeld werd. De geluiden waren niet opbouwend van aard, maar kwamen uit een ongezonde kritische hoek. Bovendien geloof ik niet dat ds. Karels ook neerlandicus was.

Niet zo argwanend.

-DIA- schreef:Iedereen die hier onder de Waarheid was opgegroeid begreep wat bedoeld werd. De geluiden waren niet opbouwend van aard, maar kwamen uit een ongezonde kritische hoek. Bovendien geloof ik niet dat ds. Karels ook neerlandicus was. We zijn een andere taal gaan spreken, maar hebben ook niet de minste behoefte om de taal van de SV te leren. Mensen die nooit onder het Woord waren geweest werden in het hart gegrepen en die er jarenlang onder zaten werden kritisch. Is dat de bedoeling als je een leraar krijgt? Dankbaarheid? Zo verwerpen we hen die God tot ons zendt. want ze deden het immers verkeerd? Als we zo redeneren.

De laarste jaren dat ds. Karels preekte, kwam hij zomers ook geregeld alhier. Ik heb hem nooit zúlke ouderwetse taal horen bezigen. Want nog belangrijker was: de gehele gemeente alhier (!) luisterde met grote aangenaamheid.

@samanthi, kun je alsjeblieft beter citeren? Ik begrijp dat je niet alles wilt citeren, maar je kunt ook eerst een reactie plaatsen en dan onderin het scherm de laatste reactie van @DIA selecteren en daarna op 'citeren' klikken.