Gedichten

Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Gedichten

Bericht door Mara »

Moederliefde

Het geheugen werkt vaak fotografisch.
Een beeld van vroeger is er plots weer.
Niets beweegt erin, alsof de tijd besliste
om even een korte rustpauze te houden.
De moeder zit nog steeds op dezelfde stoel.
Haar gezicht kun je dichterbij halen.
Dan zie je hoe over haar ogen
een dun laagje vocht ligt en trilt,
nog geen echte tranen, maar toch,
iets als een pril begin van verdriet.
Haar handen liggen in haar schoot,
lichtbruin, als gevallen bladeren,
wegzakkend in een wolk van weemoed.
En ik, nog een kind, leg het hoofd
met de rode schram over de wang
op de harde rondingen van haar knieën.
Jaren later laat zij mij los en leer ik
de eenzaamheid van de volwassenen.

Willem M. Roggeman (1935)
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5636
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Dodo »

Afbeelding
-
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Gedichten

Bericht door Mara »

Eerste lentedag

Weer de lente. De verbijsterde oogen,
Falende in het winters bleek gezicht,
Zien de huizen en de bruggebogen
Op en neer gaan in het wankel licht.

Zien en zien niet door de duizelingen
Van de weer oneindige rivier;
Zon en water kruisen daar hun klingen
En het hart is bonzend en niet hier.

Weer een lente en de haar bitter-eigen
Zilte geur, die langs de kaden glijdt.
Is ’t het tij, dat stroomopwaarts komt stijgen —
Of de zeelucht van de eeuwigheid?


J.C. Bloem
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9143
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: gedichten

Bericht door parsifal »

Ik wilde het volgende gedicht plaatsen, maar het was al eens geplaatst :).
Kippetje schreef:Een gedicht van mijn favoriete dichteres Jacqueline van der Waals (1868-1922)


Ik keek in de gouden heerlijkheid
Van ,een najaarslaan,
Het was of ik goudene deuren wijd
Zag openstaan,
Het werd mij, toen ik binnen ging,
Of ik door gouden gewelven liep:
Ik aarzelde even, ik ademde diep,
Diep van verwondering.
Ik voelde mij eerst als een kindje, dat stout
Doet wat verboden is;
Ik sprak: Zijn voor mij die gewelven gebouwd?
Ben ik zoo rijk, dat van louter goud
De gang mijner woning is?
Toen sprak ik: Deze gouden grot
Is immers geen menschenpaleis.
Ik sprak : Het is een betooverd slot,
Dat lang op sprookjeswijs
Geslapen heeft en stil gewacht,
Op een, die de poorten ontdekken zou,
De doode gewelven wekken zou
Van ‘t huis, dat ieder menschenhuis
Te boven gaat in pracht.
Ik sprak: Hoe ben ik zoo rijk, zoo rijk!
Hoe ben ik zoo rijk, mijn God!
Welk aardsche woning is gelijk
Aan dit, mijn sprookjesslot?
Trotsch, of ik een prinsesje waar,
Ging ik door ‘t goud ;
Aan beide zij den stonden daar,
Schragend de gangen, hoog en zwaar,
De zuilen opgebouwd.
Waar gouden de portalen zijn,
Hoe zullen daar de zalen zijn !
Ik zag aan ‘t einde van mijn pad
Een kleine ronde poort,
Als blauw safier in goud gevat,
En haastig, vol verlangen trad
Ik door de gangen voort.
Ik sprak: Als bij mijn aankomst wijd
Die poorten openstaan,
In welk een groote heerlijkheid
Zal ik dan binnengaan,
Indien van goud de gangen zijn,
Hoe groot moet mijn verlangen zijn,
De zalen in toe gaan !


(bron: de bundel „Nieuwe Verzen.”)
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5636
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Dodo »

Ik heb uit een preek ooit onthouden de zin:
Als gouden de portalen zijn
hoe zullen dan de zalen zijn!

Ik weet niet of ik het krom onthouden heb, of dat het krom geciteerd is, maar dat komt toch van dit gedicht, denk ik.
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9143
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Gedichten

Bericht door parsifal »

Dodo schreef:Ik heb uit een preek ooit onthouden de zin:
Als gouden de portalen zijn
hoe zullen dan de zalen zijn!

Ik weet niet of ik het krom onthouden heb, of dat het krom geciteerd is, maar dat komt toch van dit gedicht, denk ik.
Ongeveer 10 regels boven het dikgedrukte lijkt er wel op.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5636
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Dodo »

parsifal schreef:
Dodo schreef:Ik heb uit een preek ooit onthouden de zin:
Als gouden de portalen zijn
hoe zullen dan de zalen zijn!

Ik weet niet of ik het krom onthouden heb, of dat het krom geciteerd is, maar dat komt toch van dit gedicht, denk ik.
Ongeveer 10 regels boven het dikgedrukte lijkt er wel op.
Het was zo'n lang gedicht... ik las het maar vluchtig. Maar je hebt gelijk.
Ik hou niet zo van lange gedichten, meer van korte, puntige, met dubbele woordbetekenissen. Ik zal er eens eentje hier posten.
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5636
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Dodo »

Afbeelding
Bertiel
Berichten: 4537
Lid geworden op: 14 sep 2018, 08:49
Locatie: bertiel1306@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Bertiel »

mooi!
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 18649
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Gedichten

Bericht door helma »

Praise to the Lord of the small broken things,
who sees the poor sparrow that cannot take wing.
who loves the lame child and the wretch in the street
who comforts their sorrows and washes their feet.

Praise to the Lord of the faint and afraid
who girds them with courage and lends them His aid,
He pours out his spirit on vessels so weak,
that the timid can serve and the silent can speak.

Praise to the Lord of the frail and the ill
who heals their afflictions or carries them till,
they leave this tired frame and to paradise fly.
to never be sick and never to die.

Praise him, O praise Him all ye who live
who’ve been given so much and can so little give
our frail lisping praise God will never despise-
He sees His dear children through mercy-filled eyes.
Bertiel
Berichten: 4537
Lid geworden op: 14 sep 2018, 08:49
Locatie: bertiel1306@gmail.com

Re: Gedichten

Bericht door Bertiel »

Ai ziet, hoe goed, hoe lief'lijk is 't, dat zonen
Van 't zelfde huis, als broeders, samen wonen,
Daar 't liefdevuur niet wordt verdoofd;
't Is als de zalf op 's Hogepriesters hoofd,
De zalf, waarmee hij is aan God gewijd,
Die door haar reuk het hart verblijdt.

Die liefdegeur moet elk tot liefde nopen,
Als d' olie, die, van Arons hoofd gedropen,
Zijn baard en klederzoom doortrekt;
Z' is als de dauw, die Hermons kruin bedekt,
Die Sions top met vruchtbaar vocht besproeit,
En op zijn bergen nedervloeit.

Waar liefde woont, gebiedt de HEER den zegen:
Daar woont Hij Zelf, daar wordt Zijn heil verkregen,
En 't leven tot in eeuwigheid.
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
GerefGemeente-lid
Berichten: 6575
Lid geworden op: 14 apr 2021, 23:55
Locatie: Zeeland

Re: Gedichten

Bericht door GerefGemeente-lid »

Beveel gerust uw wegen,
Al wat u 't harte deert,
der trouwe hoed' en zegen
van Hem, Die 't al regeert.
Die wolken, lucht en winden
wijst spoor en loop en baan,
zal ook wel wegen vinden
waarlangs uw voet kan gaan.

De Heer' moet gij vertrouwen,
begeert gij de uitkomst goed,
op Hem uw hope bouwen,
zal 't slagen wat gij doet.
Door geen bekommeringen,
geen klagen en geen pijn
laat God Zich iets ontwringen:
Hij wil gebeden zijn.

Uw trouw en uw genade,
o Vader, weet zo goed
wat voor de mens tot schade
of winste worden moet.
Wat Gij hebt uitgelezen,
dat werkt Gij, sterke Held,
en brengt in stand en wezen,
wat Ge U hebt voorgesteld.

Een weg hebt Ge allerwegen,
geen middel, dat U faalt.
Uw doen is louter zegen,
Uw gang met licht omstraald.
Niets kan Uw werk verhind'ren,
Uw plannen zijn gewis.
Gij doet voor al uw kind'ren
wat hun het heilzaamst is.

Laat Hem besturen, waken,
't is wijsheid wat Hij doet!
Zo zal Hij alles maken,
dat ge u verwond'ren moet,
als Hij, Die alle macht heeft,
met wonderbaar beleid
geheel het werk volbracht heeft,
waarom gij thans nog schreit.

Wel kan Zijn hulp vertragen,
en 't schijnt soms in de nacht,
alsof geen licht zal dagen,
alsof geen troost u wacht,
als u de angst doet beven
dat God u niet meer kent,
dat Hij zich van uw leven
voorgoed heeft afgewend.

Maar blijft gij met vertrouwen
naar God zien in de nacht;
dan doet Hij u aanschouwen
wat gij het minst verwacht.
Eens zal Hij u bevrijden
ook van de zwaarste last,
houd moedig bij het strijden
aan Zijn beloften vast.

Hoor onze smeekgebeden;
Heer', red uit alle nood!
Sterk onze wank'le schreden
en leer ons tot de dood
vertrouwen op Uw zegen
en vaderlijk beleid,
dan voeren onze wegen
naar 't rijk der heerlijkheid.
Het kromme kan niet recht gemaakt worden, en hetgeen dat ontbreekt, kan niet geteld worden. (Prediker 1: 14 en 15)
Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd. (...) een tijd om te zwijgen (...). (Prediker 3: 1 en 7m)
Christen
Berichten: 761
Lid geworden op: 23 okt 2019, 21:32

Re: Gedichten

Bericht door Christen »

Amen
"Hoed u voor het "kan niet"." - Maarten Luther
-DIA-
Berichten: 32685
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Gedichten

Bericht door -DIA- »

Hij Komt
Jansje Zondag (1890-1935)

Dit gedicht is gemaakt door de onder ons nog wel bekende (hopen we dan) Jansje Zondag. Ze was een zielsvriendin van de bekende dominee I. Kievit. Het was tijdens de Eerste Wereldoorlog, in 1915, toen ze dit gedicht maakte. Niet om het dichten, maar om te stichten.

Waakt dan te aller tijd, biddende dat gij moogt waardig geacht worden te ontvlieden al deze dingen, die geschieden zullen en te staan voor de Zoon des mensen.

In ’t midden van ’t rumoer der volken
Op ’t slagveld vol van oorlogswee
daar komt God Zijn Woord vertolken
geschreven daar in Joël twee
en op meer gewijde bladen,
daar ons wordt gemeld
hoe wij zijn in ’t laatst der dagen
waarvan Jezus heeft verteld,
dat de mens zijn ziel moet geven
door oorlog, pestilentie en aardbeving.
Evenwel is nog het einde niet!
Komt luistert eens en ziet:
Nog eerst zal er een vervolging komen,
Grote afval, lijden voor de vromen.
Maar spreken zult gij zonder overwegen
want Hij zal u dan wijsheid geven.
Benauwenis der volken zal komen
als in ’t gericht door God wordt wraak genomen.
De verwachting der mensen zal vergaan.
Dan zal daar die grote Heilvorst staan
op de troon der gerechtigheid.
Ja, daar mag men wel voor beven
want wat zal uw deel daar wezen?
Een eeuwige rampzaligheid?
Och, laat toch de schrik des Heeren
u tot Hem doen wederkeren
opdat de ziel zegge: ’t is Uwe stem,
O, schenk mij het geloof in Hem.
Zo wordt de eis in u een gebed.
Verhoor ons dan, o Heere,
redt de zielen uit hun zware kluister
ja uit het eeuwig duister.
Nog is het de welaangename tijd,
nu nog de dag der zaligheid .
Gods volk zal voor Zijn troon straks staan!
Als het hunne de dood is ingegaan,
dan zal des Heeren heerlijkheid
Zijn vlekkeloze heiligheid
voor hen ten toppunt stijgen.
Dan buigen wij ons voor de troon ter neer
en geven Vader, Zoon en Geest de eer.
Dan zal de jubel des Geestes zijn:
Ik ben de Uwe en gij zijt de Mijn. Amen

Uit: “LEVENSSCHETS EN PELGRIMZANGEN van JANSJE ZONDAG”
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Geytenbeekje
Berichten: 8196
Lid geworden op: 26 jun 2018, 21:37

Re: Gedichten

Bericht door Geytenbeekje »

-DIA- schreef:Hij Komt
Jansje Zondag (1890-1935)

Dit gedicht is gemaakt door de onder ons nog wel bekende (hopen we dan) Jansje Zondag. Ze was een zielsvriendin van de bekende dominee I. Kievit. Het was tijdens de Eerste Wereldoorlog, in 1915, toen ze dit gedicht maakte. Niet om het dichten, maar om te stichten.

Waakt dan te aller tijd, biddende dat gij moogt waardig geacht worden te ontvlieden al deze dingen, die geschieden zullen en te staan voor de Zoon des mensen.

In ’t midden van ’t rumoer der volken
(...)
Uit: “LEVENSSCHETS EN PELGRIMZANGEN van JANSJE ZONDAG”
Mooi gedicht, ik ken haar niet. Staan er meer gedichten van haar op internet?
Plaats reactie