Tiberius schreef:Je trekt hem nu meer naar de leer (en Herman ook), terwijl m.i. ds. Baan het over de persoon van de evangelische gelovige heeft.
Dat we voor de bevindelijk-gereformeerde leer staan, is denk ik wel duidelijk; ook bij Baan.
Maar waarom zou je dan vanuit het oordeel naar een evangelische gelovige kijken? Ook al hoor je onverbloemd remonstrantisme.
Volgens mij bedoelt ds. Baan dat; ik wel in ieder geval.
Ook dat vind ik vrij generiek. Je hebt bekeerde en onbekeerde Reformatorischen. En datzelfde geld voor Evangelischen.
Reformatorischen en Evangelischen moeten beide van dood levend gemaakt worden, en worden slechts als goddelozen gerechtvaardigd door het offer van Christus.
Als een Evangelisch persoon dat kent in zijn leven, is hij net zo behouden als een Reformatorisch persoon die dat kent. En als een Reformatorisch persoon dat niet kent, is hij net zo verloren als ieder ander persoon. Van wat voor richting je bent, er is maar 1 manier van zalig worden.
Dus in die zin kan ik niets met "de evangelischen zijn onze broeders en zusters", omdat het heil dat een persoonlijke zaak is. Maar ik erken zeker wel dat God ook onder Evangelischen en Roomsen Zijn kinderen heeft. En dat die heel dicht bij de Heere kunnen leven.
Los daarvan ben ik net als voorgaanden een tegenstander van het relativeren van de Reformatie, en van een oecumene waarbij de bijbelse leer vooral als hinderlijk en achterhaald word ervaren. Maar ik geloof niet dat ds. Baan daar anders over denkt.
