Ik moest aan Abraham denken, die niet durfde te vertellen dat Sara zijn vrouw was maar zei dat Sara zijn zuster was. Wat overigens ook waar was.GerefGemeente-lid schreef:Klopt inderdaad.Charles schreef:En dat doet me weer denken aan het verhaal over ds. J.W. Kersten
Over zijn adviseurschap van een aan te schaffen orgel in Waarde gaat nog een aardig verhaal. Men had in 1948 het oog op een te koop aangeboden orgel in een rooms-katholieke kerk ergens in den lande. Kersten, die toen nog geen predikant was, zou meegaan naar de pastoor om over het orgel te praten. Nu was er een probleem. Als hij zich nu voorstelde als de heer Kersten, dan zou dat wel eens van negatieve invloed kunnen zijn. Kersten had onder rooms-katholieken nu eenmaal niet zo’n beste naam, gedachtig aan de Nacht van Kersten, waarbij zijn vader zo geageerd had tegen een gezantschap bij de paus. Hoe nu die vervelende bijkomstigheid te ontlopen?
Nu had ds. G. H. Kersten uit achting voor zijn schoonvader Samuel Wisse (overigens een AR-man) een van zijn kinderen de naam Wisse als voornaam gegeven. Dat betrof de latere predikant J. W. Kersten, die derhalve Jan Wisse Kersten heette. Misschien heeft Kersten het wel wat vreemd gevonden de achternaam van opa als doopnaam te dragen. Zo vaak hoor je dat immers niet. Nu kwam het hem goed te pas, oog in oog met mijnheer pastoor. Hij stelde zich namelijk niet voor als Jan Kersten maar als Jan Wisse.
Dat verhaal heb ik al heel vaak gehoord. Elke keer weer moet ik er om glimlachen.
Of is deze vergelijking een beetje vergezocht?