Ik baseer me onder andere op dit artikel:David J schreef:Je moet Obama wel recht doen, ndonselaar. Voor zover ik weet, heeft hij tegen een wet gestemd die het doden van babies die geaborteerd zijn, maar desondanks levend ter wereld komen, zou verbieden. Dat zijn dus foetussen die geaborteerd mogen worden volgens de huidige regels, maar bij wie de abortus deels 'mislukt'. Uiteraard is het bijna te gruwelijk om over na te denken dat deze kinderen dan alsnog gedood worden, alhoewel ik niet weet wat hun overlevingskansen überhaupt zijn. Maar het is in elk geval iets heel anders dan voldragen babies geboren te laten worden en dan te doden.ndonselaar schreef: Nu is abortus beperkt tot 24 weken. Barak Obama zal, als hij president wordt, een wet ratificeren die toestaat om babys eerst geboren te laten worden en vervolgens te doden. Één ding wordt duidelijk. Ze laten zien dat leven geen enkele waarde heeft en dat ongeboren vrucht geen ongevormd klompje cellen is, maar ongeboren leven. Door God geweven. In Nederland houdt de abortuslobby met alle macht vast aan dat klompje cellen. Maar zodra men instemt met de wet van Obama komt openbaar wat ze voorstaat. De macht over alle leven. De echo van Adolf Hitler klinkt hier. Leven moet voldoen aan bepaalde voorwaarden. Zonder die voorwaarden is leven ondragelijk. Wie vult die voorwaarden in? De meerderheid, die op dit moment luistert naar een aantal bepalende ethici, zoals genoemde Kuitert.
Tegen abortus zijn geeft ons niet het recht halve waarheden te vertellen.
APELDOORN - Het campagneteam van Barack Obama doet er alles aan om het abortusstandpunt van de Democratische presidentskandidaat als „gematigd” voor te stellen. Amerikaanse prolifeorganisaties denken daar heel anders over.
Douglas Johnson: „Deze pogingen om opvattingen van Obama te verzachten, zijn niets anders dan ordinaire zwendel.”
In de jaren 60 van de vorige eeuw spraken Democratische leiders als Martin Luther King en Hubert Humphrey nog over het opbouwen van een gemeenschap „die in het bijzonder voor ouderen, zwakken, gehandicapten en het jonge leven zorgt.” De decennia daarna raakte de Democratische Partij steeds meer in de greep van het individualisme. Keuzevrijheid ging de boventoon voeren in de Democratische ideologie. Rechten van individuen gingen ten koste van hen die geen stem in de samenleving konden laten horen. Dat gold wel in het bijzonder op het gebied van de abortuswetgeving, waar ”pro choice” -vrije keuze voor de vrouw- zijn intrede deed.
Barack Obama heeft in zijn verkiezingscampagne het onderwerp abortus tot nu toe niet tot een van zijn prioriteiten verheven. Of Obama zwangerschapsafbreking uit electorale motieven in de luwte laat, of dat hem daadwerkelijk geen beleidsverandering op dit punt voor ogen staat, is maar de vraag. Zijn stemgedrag op dit punt laat in elk geval duidelijk zien dat er van een gematigd standpunt geen sprake is.
Zo verzette Obama zich in 2003 tegen een verbod op zogenaamde ”partial birth abortion”. Bij deze vorm van abortus door gedeeltelijke geboorte wordt de zwangerschap beëindigd door het hoofd van de foetus naar buiten te halen en die vervolgens te doden. De methode wordt toegepast in de vijfde of zesde maand van de zwangerschap, officieel als daartoe dringende noodzaak is in het belang van de gezondheid van de moeder. Wijlen senator Daniel Patrick Moynihan, partijgenoot van Obama, noemde deze praktijk destijds „iets wat te dicht bij kindermoord komt.”
In de Senaat van zijn thuisstaat Illinois verzette Obama zich tegen een wetsvoorstel dat voorzag in bescherming van kinderen die ondanks een abortuspoging toch levend worden geboren. En tijdens zijn campagne voor de presidentsverkiezingen verkondigde de Democratische kandidaat dat hij niet zou willen dat zijn dochter zou worden „gestraft met een baby” als zij ongewenst zwanger zou raken.
Niet bepaald een „middenwegpositie” dus, zoals het campagneteam van de senator uit Illinois wil doen geloven. „Deze pogingen om opvattingen van Obama te verzachten, zijn niets anders dan ordinaire zwendel”, meent Douglas Johnson van de prolifeorganisatie National Right to Life in Washington. „De zwendel komt van de Obamacampagne, die daarin volop wordt gesteund door de massamedia. Zij proberen de aandacht af te leiden van zijn feitelijke stemgedrag en van zijn uitgebreide toezeggingen aan proabortusbelangenverenigingen.”
Johnson wijst op uitlatingen die Obama enkele maanden geleden deed, toen de voorverkiezingen nog volop aan de gang waren. „Om Hillary Clinton af te troeven, schepte Barack Obama openlijk op over zijn oppositie tegen allerhande wetsvoorstellen die abortus aan banden wilden leggen. Die uitspraken werden niet alleen uit het oogpunt van electoraal gewin gedaan; ze waren simpelweg de waarheid en gefundeerd op de feiten.”
Nu Obama niet langer zijn voormalige rivaal Clinton links hoeft in te halen, stelt zijn campagneteam echter alles in het werk om zijn ethische standpunten wat meer naar het centrum te laten overhellen, om ook de meer traditioneel ingestelde kiezers voor zich te winnen. Onder de klinkende naam ”Faith, Family & Values Tour” startte de senator een rondreis langs diverse conservatieve staten om zijn respect voor het leven en het gezin te onderstrepen. De presidentskandidaat verkondigt nu vooral dat hij tegen abortus als zodanig is, maar wel ”pro choice” is, met andere woorden dat hij vrouwen de vrije keus wil laten of zij hun zwangerschap willen beëindigen.
Ook die manoeuvre doet Douglas Johnson af als „zwendel.” „Barack Obama is zeer toegewijd aan een agenda die voorziet in baanbrekende beleidsveranderingen op het gebied van abortus. Als de maatregelen die hij voorstaat worden ingevoerd, zal het aantal zwangerschapsafbrekingen enorm toenemen.”
In een toespraak tot de belangenvereniging Planned Parenthood Action Fund in de zomer van 2007 betoogde Obama dat „het eerste wat ik als president zal doen is het ondertekenen van de Freedom of Choice Act (FOCA).” Dit wetsvoorstel voorziet onder andere in het legaliseren van partial birth abortus, het verruimen van de vergoedingen voor zwangerschapsafbreking en het schrappen van vrijwel elke wet -zowel op federaal als op staatsniveau- die ongehinderde toegang tot abortus belemmert. Volgens Johnson is dit „het meest vergaande voorbeeld van proabortuswetgeving die ooit in het Congres is voorgesteld.”
Die voorgestelde forse verruiming van de regelgeving strookt overigens niet met het algemene gevoelen onder de Amerikaanse bevolking ten aanzien van abortus. Hoewel weinig inwoners van de Verenigde Staten tegen elke vorm van abortus zijn, laten recente onderzoeken zien dat vooral jonge Amerikanen juist voor een beperking van de mogelijkheden van abortus zijn, in tegenstelling tot de oudere generaties. Alleen in geval van verkrachting of incest, of als het leven van de moeder gevaar loopt zou zwangerschapsafbreking mogelijk moeten zijn.
Ook binnen de Democratische Partij hangt lang niet iedereen het prochoicestandpunt aan. De organisatie Democrats for Life lanceerde onlangs een initiatief om binnen nu en tien jaar het aantal abortussen met 95 procent te laten dalen. Begeleiding van zwangere vrouwen, seksuele onthouding en verantwoorde voorlichting moeten daartoe bijdragen. Als Obama conservatieve kiezers wil overtuigen, kan steun voor dit initiatief de presidentkandidaat zeker helpen.
