De kleine lettertjes van het Evangelie

[Thea]

Nog even een korte reactie hierop, hoewel ik absoluut een leek ben op dit gebied. Maar wat ik er over gelezen heb, is dat de scheidslijn tussen infra en supra vaak helemaal niet duidelijk is. Je kunt m.a.w vaak niet precies zeggen wie supra en wie infra is, omdat ze vaak van beide opvattingen elementen hebben, bv bij Calvijn. Sowieso is het een gebied, waar heel veel voorzichtigheid bij nodig is, omdat wij als mensen zo weinig weten over hoe God de besluiten neemt. Dat lees ik ook terug in verschillende artikelen.

[Anselmus]

Nog even een korte reactie hierop, hoewel ik absoluut een leek ben op dit gebied. Maar wat ik er over gelezen heb, is dat de scheidslijn tussen infra en supra vaak helemaal niet duidelijk is. Je kunt m.a.w vaak niet precies zeggen wie supra en wie infra is, omdat ze vaak van beide opvattingen elementen hebben, bv bij Calvijn. Sowieso is het een gebied, waar heel veel voorzichtigheid bij nodig is, omdat wij als mensen zo weinig weten over hoe God de besluiten neemt. Dat lees ik ook terug in verschillende artikelen.

Volgens mij is het verschil best duidelijk. Het gaat over de volgorde van Gods besluiten. Wanneer heeft God Zijn Kerk uitverkoren, was dat voor of nadat Hij besloot tot de val van de mensen. Vervolgens ontstaan er ontwikkelde vragen als: zou Christus ook geleden hebben wanneer er geen zondeval was geweest of wanneer is besloten dat Christus zou lijden en streven: voor of na het besluit van de val? Of een vraag als: heeft God de zondeval gewild? Vervolgens kom je bij een dubbele predestinatie of een enkele. Het verschil is vrij duidelijk, de consequentie van de theologische visie trekken is moeilijker. Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn met speculaties of het willen dóórdringen in Gods wil en besluiten. Voor theologen is dit echter relevant. Als je helder hebt waar de grenzen liggen, kun je de grenzen benoemen in je preek en weet je wat je pastoraal nog kunt zeggen en wat niet meer.

[Nasrani]

Nog even een korte reactie hierop, hoewel ik absoluut een leek ben op dit gebied. Maar wat ik er over gelezen heb, is dat de scheidslijn tussen infra en supra vaak helemaal niet duidelijk is. Je kunt m.a.w vaak niet precies zeggen wie supra en wie infra is, omdat ze vaak van beide opvattingen elementen hebben, bv bij Calvijn. Sowieso is het een gebied, waar heel veel voorzichtigheid bij nodig is, omdat wij als mensen zo weinig weten over hoe God de besluiten neemt. Dat lees ik ook terug in verschillende artikelen.

Dat laatste is nu exact wat naar mijn idee met kleine lettertjes kan worden bedoeld.
Hoe God besluiten neemt is voor ons helemaal niet nodig om te weten. We hebben een bijbel vol waar staat wat God wil en van ons vraagt.
Al het getheologiseer en geredeneer zorgt voor verwarring zeker als er in ongeloof op alles een antwoord moet worden gevonden.

[refo]

Nog even een korte reactie hierop, hoewel ik absoluut een leek ben op dit gebied. Maar wat ik er over gelezen heb, is dat de scheidslijn tussen infra en supra vaak helemaal niet duidelijk is. Je kunt m.a.w vaak niet precies zeggen wie supra en wie infra is, omdat ze vaak van beide opvattingen elementen hebben, bv bij Calvijn. Sowieso is het een gebied, waar heel veel voorzichtigheid bij nodig is, omdat wij als mensen zo weinig weten over hoe God de besluiten neemt. Dat lees ik ook terug in verschillende artikelen.

Volgens mij is het verschil best duidelijk. Het gaat over de volgorde van Gods besluiten. Wanneer heeft God Zijn Kerk uitverkoren, was dat voor of nadat Hij besloot tot de val van de mensen. Vervolgens ontstaan er ontwikkelde vragen als: zou Christus ook geleden hebben wanneer er geen zondeval was geweest of wanneer is besloten dat Christus zou lijden en streven: voor of na het besluit van de val? Of een vraag als: heeft God de zondeval gewild? Vervolgens kom je bij een dubbele predestinatie of een enkele. Het verschil is vrij duidelijk, de consequentie van de theologische visie trekken is moeilijker. Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn met speculaties of het willen dóórdringen in Gods wil en besluiten. Voor theologen is dit echter relevant. Als je helder hebt waar de grenzen liggen, kun je de grenzen benoemen in je preek en weet je wat je pastoraal nog kunt zeggen en wat niet meer.

En dan heb je ook Arminius nog. Die stelde dat de beide zienswijzen ( supra infra) verkeerd waren, omdat ze beide God de auteur van de zonde maakten. Dat werd natuurlijk als godslasterlijk van de hand gewezen, maar nooit echt uit de leerstukken verwijderd.
Voor de duidelijkheid: Arminius zei niet dat God de auteur van de zonde was, maar dat supranationale en infra beide die consequentie hadden.

Het was voor hem ook problematisch dat God zonder aanzien des persoons zou kunnen verkiezen. Hoe zou Iemand die alles weet van heden en toekomst dat kunnen?

[Valcke]

Nog even een korte reactie hierop, hoewel ik absoluut een leek ben op dit gebied. Maar wat ik er over gelezen heb, is dat de scheidslijn tussen infra en supra vaak helemaal niet duidelijk is. Je kunt m.a.w vaak niet precies zeggen wie supra en wie infra is, omdat ze vaak van beide opvattingen elementen hebben, bv bij Calvijn. Sowieso is het een gebied, waar heel veel voorzichtigheid bij nodig is, omdat wij als mensen zo weinig weten over hoe God de besluiten neemt. Dat lees ik ook terug in verschillende artikelen.

Volgens mij is het verschil best duidelijk. Het gaat over de volgorde van Gods besluiten. Wanneer heeft God Zijn Kerk uitverkoren, was dat voor of nadat Hij besloot tot de val van de mensen. Vervolgens ontstaan er ontwikkelde vragen als: zou Christus ook geleden hebben wanneer er geen zondeval was geweest of wanneer is besloten dat Christus zou lijden en streven: voor of na het besluit van de val? Of een vraag als: heeft God de zondeval gewild? Vervolgens kom je bij een dubbele predestinatie of een enkele. Het verschil is vrij duidelijk, de consequentie van de theologische visie trekken is moeilijker. Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn met speculaties of het willen dóórdringen in Gods wil en besluiten. Voor theologen is dit echter relevant. Als je helder hebt waar de grenzen liggen, kun je de grenzen benoemen in je preek en weet je wat je pastoraal nog kunt zeggen en wat niet meer.

Je kunt het duidelijk vinden, maar je geeft het verschil toch zeer onzorgvuldig weer. Het gaat helemaal niet om de ‘wanneer’ vraag. Want Gods besluiten zijn alle van eeuwigheid; er is in Zijn besluiten dan ook geen tijdsvolgorde. Evenmin klopt het wat je schrijft over de gevolgen van de verschillen (‘grenzen kunnen benoemen in de preek’). Idem over de zondeval, want in beide opvattingen wordt geleerd dat deze in Gods raadsplan is opgenomen. Wanneer je op deze manier - onzorgvuldig- theologiseert, kun je er maar beter helemaal niet aan beginnen.

[Posthoorn]

Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn met speculaties of het willen dóórdringen in Gods wil en besluiten. Voor theologen is dit echter relevant.

Als het voor 'ons' niet relevant is, is het voor 'theologen' ook niet relevant. Inderdaad, we moeten niet te ver willen doordringen in wat voor ons verborgen is.

[Anselmus]

Nog even een korte reactie hierop, hoewel ik absoluut een leek ben op dit gebied. Maar wat ik er over gelezen heb, is dat de scheidslijn tussen infra en supra vaak helemaal niet duidelijk is. Je kunt m.a.w vaak niet precies zeggen wie supra en wie infra is, omdat ze vaak van beide opvattingen elementen hebben, bv bij Calvijn. Sowieso is het een gebied, waar heel veel voorzichtigheid bij nodig is, omdat wij als mensen zo weinig weten over hoe God de besluiten neemt. Dat lees ik ook terug in verschillende artikelen.

Volgens mij is het verschil best duidelijk. Het gaat over de volgorde van Gods besluiten. Wanneer heeft God Zijn Kerk uitverkoren, was dat voor of nadat Hij besloot tot de val van de mensen. Vervolgens ontstaan er ontwikkelde vragen als: zou Christus ook geleden hebben wanneer er geen zondeval was geweest of wanneer is besloten dat Christus zou lijden en streven: voor of na het besluit van de val? Of een vraag als: heeft God de zondeval gewild? Vervolgens kom je bij een dubbele predestinatie of een enkele. Het verschil is vrij duidelijk, de consequentie van de theologische visie trekken is moeilijker. Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn met speculaties of het willen dóórdringen in Gods wil en besluiten. Voor theologen is dit echter relevant. Als je helder hebt waar de grenzen liggen, kun je de grenzen benoemen in je preek en weet je wat je pastoraal nog kunt zeggen en wat niet meer.

Je kunt het duidelijk vinden, maar je geeft het verschil toch zeer onzorgvuldig weer. Het gaat helemaal niet om de ‘wanneer’ vraag. Want Gods besluiten zijn alle van eeuwigheid; er is in Zijn besluiten dan ook geen tijdsvolgorde. Evenmin klopt het wat je schrijft over de gevolgen van de verschillen (‘grenzen kunnen benoemen in de preek’). Idem over de zondeval, want in beide opvattingen wordt geleerd dat deze in Gods raadsplan is opgenomen. Wanneer je op deze manier - onzorgvuldig- theologiseert, kun je er maar beter helemaal niet aan beginnen.

Side note: "Gezellige" en inhoudelijke reactie (not) en daarmee help je de discussie niet, maar sla je hem dood. De sfeer wordt negatief en je geeft vooral aan wat het niet is. Misschien kun je een positieve inhoudelijke bijdrage leveren of dit topic negeren.

Refo begrijpt wat de consequenties zijn, want het pijnpunt van Arminius is een logisch voortvloeisel daaruit. Als de zondeval in Gods raadsplan is opgenomen (en dat geloof ik zeker en dat schrijf ik ook in mijn eerdere post) en Zijn wil is onveranderlijk, bestaat het gevaar van determinisme, er was dan immers geen mogelijkheid om niet te zondigen en dat was het probleem waar Arminius mee worstelde. De visies raken aan Gods almacht en alwetendheid en dan heb je inderdaad een probleem met de uitverkiezing. Er zit een spanning in die niet is op te lossen en dat hoeft ook niet, want God is de grens andere. Ook al is het denk ik goed om helder te hebben wat de implicaties zijn.

Volgens mij gaat het wel over de volgorde in Gods besluiten. Supra: God verkiest soeverein een kerk en besluit daarna tot de zondeval. Infra: God besluit tot de zondeval en verkiest uit goedheid mensen uit het verloren geslacht. Het gaat om Gods karakter. Dat er geen tijd is in de eeuwigheid is ook een theologische visie waar je anders over kunt denken.

Ik zie uit naar je inhoudelijke reactie waarin je uitlegt wat infra- en supralapsarisme precies is.

[Tiberius]

Nog even een korte reactie hierop, hoewel ik absoluut een leek ben op dit gebied. Maar wat ik er over gelezen heb, is dat de scheidslijn tussen infra en supra vaak helemaal niet duidelijk is. Je kunt m.a.w vaak niet precies zeggen wie supra en wie infra is, omdat ze vaak van beide opvattingen elementen hebben, bv bij Calvijn. Sowieso is het een gebied, waar heel veel voorzichtigheid bij nodig is, omdat wij als mensen zo weinig weten over hoe God de besluiten neemt. Dat lees ik ook terug in verschillende artikelen.

Volgens mij is het verschil best duidelijk. Het gaat over de volgorde van Gods besluiten. Wanneer heeft God Zijn Kerk uitverkoren, was dat voor of nadat Hij besloot tot de val van de mensen. Vervolgens ontstaan er ontwikkelde vragen als: zou Christus ook geleden hebben wanneer er geen zondeval was geweest of wanneer is besloten dat Christus zou lijden en streven: voor of na het besluit van de val? Of een vraag als: heeft God de zondeval gewild? Vervolgens kom je bij een dubbele predestinatie of een enkele. Het verschil is vrij duidelijk, de consequentie van de theologische visie trekken is moeilijker. Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn met speculaties of het willen dóórdringen in Gods wil en besluiten. Voor theologen is dit echter relevant. Als je helder hebt waar de grenzen liggen, kun je de grenzen benoemen in je preek en weet je wat je pastoraal nog kunt zeggen en wat niet meer.

Je kunt het duidelijk vinden, maar je geeft het verschil toch zeer onzorgvuldig weer. Het gaat helemaal niet om de ‘wanneer’ vraag. Want Gods besluiten zijn alle van eeuwigheid; er is in Zijn besluiten dan ook geen tijdsvolgorde. Evenmin klopt het wat je schrijft over de gevolgen van de verschillen (‘grenzen kunnen benoemen in de preek’). Idem over de zondeval, want in beide opvattingen wordt geleerd dat deze in Gods raadsplan is opgenomen. Wanneer je op deze manier - onzorgvuldig- theologiseert, kun je er maar beter helemaal niet aan beginnen.

Dit is niet zo'n vriendelijke reactie, Valcke, en bovendien onjuist.

Het verschil tussen supra- en infralapsarisme gaat inderdaad over de volgorde binnen Gods besluiten.
Heeft God eerst besloten tot de schepping en daarna in verband met de zondeval tot de redding van Zijn Kerk (infralapsarisme), of heeft Hij eerst Zijn Kerk uitverkoren en daarna besloten tot de schepping en de zondeval (supralapsarisme)?

Bij het supralapsarisme is de predestinatie alles beheersend.
In het infralapsarisme ziet God in Zijn verkiezend handelen geschapen en gevallen mensen voor zich.

Anselmus geeft het dus juist aan. Hij heeft het helemaal niet over een tijdsvolgorde, dat maak jij er van.

[DDD]

Dat neemt niet weg dat er een heleboel verkeerde informatie over op internet te vinden is.

Ik zag zelfs dat er een theologie-wiki is waar staat dat DL I,7 supralapsarisch zou zijn.

Nou goed. Eigenlijk vind ik beide standpunten gevaren in zich dragen. Spreken over een besluit tot de val kan God eenvoudig tot auteur van de zonde maken. Al blijft het altijd iets wat wij mensen niet kunnen overzien.

[Valcke]

Nog even een korte reactie hierop, hoewel ik absoluut een leek ben op dit gebied. Maar wat ik er over gelezen heb, is dat de scheidslijn tussen infra en supra vaak helemaal niet duidelijk is. Je kunt m.a.w vaak niet precies zeggen wie supra en wie infra is, omdat ze vaak van beide opvattingen elementen hebben, bv bij Calvijn. Sowieso is het een gebied, waar heel veel voorzichtigheid bij nodig is, omdat wij als mensen zo weinig weten over hoe God de besluiten neemt. Dat lees ik ook terug in verschillende artikelen.

Volgens mij is het verschil best duidelijk. Het gaat over de volgorde van Gods besluiten. Wanneer heeft God Zijn Kerk uitverkoren, was dat voor of nadat Hij besloot tot de val van de mensen. Vervolgens ontstaan er ontwikkelde vragen als: zou Christus ook geleden hebben wanneer er geen zondeval was geweest of wanneer is besloten dat Christus zou lijden en streven: voor of na het besluit van de val? Of een vraag als: heeft God de zondeval gewild? Vervolgens kom je bij een dubbele predestinatie of een enkele. Het verschil is vrij duidelijk, de consequentie van de theologische visie trekken is moeilijker. Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn met speculaties of het willen dóórdringen in Gods wil en besluiten. Voor theologen is dit echter relevant. Als je helder hebt waar de grenzen liggen, kun je de grenzen benoemen in je preek en weet je wat je pastoraal nog kunt zeggen en wat niet meer.

Je kunt het duidelijk vinden, maar je geeft het verschil toch zeer onzorgvuldig weer. Het gaat helemaal niet om de ‘wanneer’ vraag. Want Gods besluiten zijn alle van eeuwigheid; er is in Zijn besluiten dan ook geen tijdsvolgorde. Evenmin klopt het wat je schrijft over de gevolgen van de verschillen (‘grenzen kunnen benoemen in de preek’). Idem over de zondeval, want in beide opvattingen wordt geleerd dat deze in Gods raadsplan is opgenomen. Wanneer je op deze manier - onzorgvuldig- theologiseert, kun je er maar beter helemaal niet aan beginnen.

Dit is niet zo'n vriendelijke reactie, Valcke, en bovendien onjuist.

Het verschil tussen supra- en infralapsarisme gaat inderdaad over de volgorde binnen Gods besluiten.
Heeft God eerst besloten tot de schepping en daarna in verband met de zondeval tot de redding van Zijn Kerk (infralapsarisme), of heeft Hij eerst Zijn Kerk uitverkoren en daarna besloten tot de schepping en de zondeval (supralapsarisme)?

Bij het supralapsarisme is de predestinatie alles beheersend.
In het infralapsarisme ziet God in Zijn verkiezend handelen geschapen en gevallen mensen voor zich.

Anselmus geeft het dus juist aan. Hij heeft het helemaal niet over een tijdsvolgorde, dat maak jij er van.

Anselmus spreekt over "wanneer". Het woord "wanneer" is hier ongepast. Het verschil gaat over de hiërarchie in Gods besluiten: doel en middelen tot dat doel. Idem: hoe zag God de mens aan in het besluit van verkiezing: als zijnde gevallen of als zijnde niet gevallen.

In ons denken maken we er dan een volgorde van. Dat is theologisch onjuist en wat mij betreft ook ongepast. In God is geen eerst en laatst als het om Zijn besluiten gaat. De manier van spreken van Anselmus is geheel op de menselijke leest geschoeid; ik vind dat een stuitende manier van spreken over Gods eeuwige raad.

Mijn reactie is inderdaad niet erg vriendelijk. Dat komt ook omdat het hier om zeer verheven zaken gaat. Wanneer we daar op een banale manier over spreken, raakt mij dat.

[Tiberius]

Ja, okay, maar zo banaal sprak Anselmus er toch niet over?
Bovendien is de hele supra-infra-lapsarisme-discussie een menselijk nadenken over Gods besluiten.

[Valcke]

Side note: "Gezellige" en inhoudelijke reactie (not) en daarmee help je de discussie niet, maar sla je hem dood. De sfeer wordt negatief en je geeft vooral aan wat het niet is. Misschien kun je een positieve inhoudelijke bijdrage leveren of dit topic negeren.

Refo begrijpt wat de consequenties zijn, want het pijnpunt van Arminius is een logisch voortvloeisel daaruit. Als de zondeval in Gods raadsplan is opgenomen (en dat geloof ik zeker en dat schrijf ik ook in mijn eerdere post) en Zijn wil is onveranderlijk, bestaat het gevaar van determinisme, er was dan immers geen mogelijkheid om niet te zondigen en dat was het probleem waar Arminius mee worstelde. De visies raken aan Gods almacht en alwetendheid en dan heb je inderdaad een probleem met de uitverkiezing. Er zit een spanning in die niet is op te lossen en dat hoeft ook niet, want God is de grens andere. Ook al is het denk ik goed om helder te hebben wat de implicaties zijn.

Volgens mij gaat het wel over de volgorde in Gods besluiten. Supra: God verkiest soeverein een kerk en besluit daarna tot de zondeval. Infra: God besluit tot de zondeval en verkiest uit goedheid mensen uit het verloren geslacht. Het gaat om Gods karakter. Dat er geen tijd is in de eeuwigheid is ook een theologische visie waar je anders over kunt denken.

Ik zie uit naar je inhoudelijke reactie waarin je uitlegt wat infra- en supralapsarisme precies is.

In mijn reactie aan Tiberius heb ik al aangegeven wat de reden was van mijn reactie, namelijk dat het mij best wel raakt wanneer zo banaal en op menselijke wijze over Gods besluiten gesproken wordt. God zijn al Zijn werken van eeuwigheid bekend. Daarom passen woorden als "wanneer" en "daarna" niet in het spreken over Gods eeuwige raad.

Ook vind ik het stuitend dat je als volgt hierover spreekt: 'het gaat om Gods karakter'. Zo hebben de Dordtse vaderen er nooit en te nimmer over gesproken, van geen van beide kanten!!

De kwestie gaat over de hiërarchie in Gods besluiten, doel en middelen. Was in Gods raad het besluit van de val ondergeschikt aan het besluit van de verkiezing, of veronderstelt het besluit van de verkiezing de val? Met andere woorden: verkoos God van eeuwigheid mensen uit het gevallen menselijk geslacht, of diende de val juist mede tot uitvoering van het besluit van de verkiezing? Ik stip hiermee alleen enkele hoofdzaken aan...

De reactie van Refo behandel ik al helemaal niet. Met alle respect: zijn post is doortrokken van het arminiaanse gedachtegoed. Het een volgt ook helemaal niet uit het ander. Het is triest dat je zegt dat hij "begrijpt wat de consequenties zijn". Dit zijn zeer zeker de consequenties niet. Het getuigt integendeel van grote oppervlakkigheid en - opnieuw - een menselijke manier van redeneren, die hier geheel mank gaat.

Ik ga hier echter niet diep op in. De reden heb ik aangegeven. We kunnen en mogen alleen met de grootst mogelijke terughoudendheid en eerbied over Gods besluiten spreken. Dat is op het forum niet mogelijk (mede gezien alle zij-invliegers).

[GerefGemeente-lid]

En dan heb je ook Arminius nog. Die stelde dat de beide zienswijzen ( supra infra) verkeerd waren, omdat ze beide God de auteur van de zonde maakten. Dat werd natuurlijk als godslasterlijk van de hand gewezen, maar nooit echt uit de leerstukken verwijderd.
Voor de duidelijkheid: Arminius zei niet dat God de auteur van de zonde was, maar dat supranationale en infra beide die consequentie hadden.

Het was voor hem ook problematisch dat God zonder aanzien des persoons zou kunnen verkiezen. Hoe zou Iemand die alles weet van heden en toekomst dat kunnen?

Je doet je forumnaam absoluut geen eer aan. Ik weet niet wat je allemaal wilt suggereren, maar het zou sieren als je allerlei insinuaties achterwege zou laten.

[Anselmus]

Side note: "Gezellige" en inhoudelijke reactie (not) en daarmee help je de discussie niet, maar sla je hem dood. De sfeer wordt negatief en je geeft vooral aan wat het niet is. Misschien kun je een positieve inhoudelijke bijdrage leveren of dit topic negeren.

Refo begrijpt wat de consequenties zijn, want het pijnpunt van Arminius is een logisch voortvloeisel daaruit. Als de zondeval in Gods raadsplan is opgenomen (en dat geloof ik zeker en dat schrijf ik ook in mijn eerdere post) en Zijn wil is onveranderlijk, bestaat het gevaar van determinisme, er was dan immers geen mogelijkheid om niet te zondigen en dat was het probleem waar Arminius mee worstelde. De visies raken aan Gods almacht en alwetendheid en dan heb je inderdaad een probleem met de uitverkiezing. Er zit een spanning in die niet is op te lossen en dat hoeft ook niet, want God is de grens andere. Ook al is het denk ik goed om helder te hebben wat de implicaties zijn.

Volgens mij gaat het wel over de volgorde in Gods besluiten. Supra: God verkiest soeverein een kerk en besluit daarna tot de zondeval. Infra: God besluit tot de zondeval en verkiest uit goedheid mensen uit het verloren geslacht. Het gaat om Gods karakter. Dat er geen tijd is in de eeuwigheid is ook een theologische visie waar je anders over kunt denken.

Ik zie uit naar je inhoudelijke reactie waarin je uitlegt wat infra- en supralapsarisme precies is.

In mijn reactie aan Tiberius heb ik al aangegeven wat de reden was van mijn reactie, namelijk dat het mij best wel raakt wanneer zo banaal en op menselijke wijze over Gods besluiten gesproken wordt. God zijn al Zijn werken van eeuwigheid bekend. Daarom passen woorden als "wanneer" en "daarna" niet in het spreken over Gods eeuwige raad.

Ook vind ik het stuitend dat je als volgt hierover spreekt: 'het gaat om Gods karakter'. Zo hebben de Dordtse vaderen er nooit en te nimmer over gesproken, van geen van beide kanten!!

De kwestie gaat over de hiërarchie in Gods besluiten, doel en middelen. Was in Gods raad het besluit van de val ondergeschikt aan het besluit van de verkiezing, of veronderstelt het besluit van de verkiezing de val? Met andere woorden: verkoos God van eeuwigheid mensen uit het gevallen menselijk geslacht, of diende de val juist mede tot uitvoering van het besluit van de verkiezing? Ik stip hiermee alleen enkele hoofdzaken aan...

De reactie van Refo behandel ik al helemaal niet. Met alle respect: zijn post is doortrokken van het arminiaanse gedachtegoed. Het een volgt ook helemaal niet uit het ander. Het is triest dat je zegt dat hij "begrijpt wat de consequenties zijn". Dit zijn zeer zeker de consequenties niet. Het getuigt integendeel van grote oppervlakkigheid en - opnieuw - een menselijke manier van redeneren, die hier geheel mank gaat.

Ik ga hier echter niet diep op in. De reden heb ik aangegeven. We kunnen en mogen alleen met de grootst mogelijke terughoudendheid en eerbied over Gods besluiten spreken. Dat is op het forum niet mogelijk (mede gezien alle zij-invliegers).

Stuitend, !!, Ik reageer inderdaad onvriendelijk, zeer triest, getuigt van oppervlakkigheid, op dit forum niet mogelijk, behandel ik al helemaal niet.

.

[DDD]

Was het niet dr. K. Schilder die ook een verband legde met Gods karakter en deze discussie? Ik kan het zelf niet vinden, maar ik denk dat de discussie wel degelijk iets zegt over iemands Godsbeeld.

https://www.dbnl.org/tekst/schi008curs0 ... 1_0003.php